Παροιμίες των λαών για... άλλους λαούς

Οι παροιμίες δεν εκφράζουν απαραίτητα τη λαϊκή σοφία, αλλά ορισμένες φορές ανακυκλώνουν τα κάθε είδους στερεότυπα, που έχουν αναπτυχθεί στους κόλπους μιας κοινωνίας. Έχοντας δημιουργηθεί σε πολύ παλιότερες εποχές, όταν οι κοινωνίες ήταν πιο συντηρητικές, εκφράζουν προκαταλήψεις έναντι κοινωνικών ομάδων ή ακόμη και ολόκληρων λαών. Καθώς διανύουμε την περίοδο της κατάρριψης των τειχών, που όχι απλά χώριζαν τους λαούς, αλλά δημιουργούσαν και συνθήκης οιωνεί αντιπαράθεσης, οι περισσότερες από τις παροιμίες αυτές σήμερα θεωρούνται ξεπερασμένες από τους λαούς που τις ανέπτυξαν. Έχουν, όμως, πολλά να μας πουν για τις ιστορικές σχέσεις των κρατών, ενώ η παράθεσή τους εδώ μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ότι τα στερεότυπα διαμορφώνονται σε συγκεκριμένες εποχές, για να καταρριφθούν στη συνέχεια.

Ο ανδρικός πληθυσμός θα μειωθεί εξ αιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου; Τι υποστηρίζει Ιάπωνας ερευνητής

Θα μπορούσε η κλιματική αλλαγή, αυτό που ονομάζουμε και ως "φαινόμενο του θερμοκηπίου", να οδηγήσει τον ανδρικό πληθυσμό σε συρρίκνωση; Ήδη οι γυναίκες συνθέτουν περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Θα μπορούσε αυτό το ποσοστό να μεγαλώσει περισσότερο τις επόμενες δεκαετίες ως αποτέλεσμα της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη; Ίσως θα ήταν υπερβολικό ένα τόσο απόλυτο συμπέρασμα, ωστόσο είναι γεγονός ότι μια έρευνα του Ιάπωνα ερευνητή Μισάο Φουκούντα, όπως δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 2014 στο περιοδικό "Fertility and Sterility", διαπιστώνει σύνδεση ανάμεσα στις ακραίες καιρικές συνθήκες και στη μείωση του αριθμού γεννήσεων αγοριών. 

Τι ακούγεται σήμερα στη Λατινική Αμερική; [3 τραγούδια]

Στην Ελλάδα, το φθινόπωρο σηματοδοτεί το τέλος του καλοκαιριού και την πορεία προς το χειμώνα, όμως στη Λατινική Αμερική ισχύει το αντίστροφο. Ένας, λοιπόν, τρόπος για να παρατείνουμε μουσικά το ελληνικό καλοκαίρι είναι να καταφύγουμε σε "καλοκαιρινά" λατινοαμερικάνικα χιτάκια. Μια μικρή γεύση μας δίνουν τα 3 τραγούδια που ακολουθούν και δεν έχουν ακουστεί στην Ελλάδα.

Ένα γυναικείο συγκρότημα από την Ιαπωνία τραγουδάει για την αγάπη στο φαγητό και με το βιντεοκλίπ απενοχοποιεί τα περιττά κιλά

Η Ρούμπι, η Σακτσάν και η Ούι Άντο είναι τρεις νεαρές Γιαπωνέζες, που έχουν (αρκετά) περισσότερα κιλά από το συνηθισμένο, θα μπορούσαμε δηλαδή να πούμε ότι είναι υπέρβαρες, κάτι που δεν τις ενοχλεί στο ελάχιστο. Όχι απλά αισθάνονται καλά με τα κιλά τους, αλλά δημιούργησαν ένα μουσικό συγκρότημα με την ονομασία "la Big 3" και προσπαθούν να περάσουν ένα θετικό μήνυμα απενοχοποίησης τραγουδώντας για την αγάπη που έχουν στο φαγητό. Μάλιστα, στο βιντεοκλίπ τραγουδούν κρατώντας στο χέρι - αντί μικροφώνου - πρώτα ένα παγωτό και αργότερα ένα λουκάνικο και κάτι σαν κοτόπουλο. Εν τω μεταξύ, ποζάρουν με νάζι, φιλούν και δοκιμάζουν τα αγαπημένα τους φαγητά και προκαλούν ρίγη ενθουσιασμού σε μια ομάδα από "τσουπωτές" κοπέλες. Το τραγούδι είναι στα ιαπωνικά και δύσκολα ακούγεται, όμως το βιντεοκλίπ είναι ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο για την πρωτότυπη και τόσο κόντρα στα συνηθισμένα αισθητική του άποψη.

Το "αγκάθι" στην ζωή της ηθοποιού Κούλας Αγαγιώτου: Η εμπλοκή του αγαπημένου της ανιψιού σε απεχθές έγκλημα, οι κατηγορίες της αδερφής της και οι επιθέσεις που δέχτηκε στο δικαστήριο από τον ανιψιό της και από τη μάνα του θύματος

Ηθοποιός με πολυετή καριέρα στο θέατρο και με συμμετοχή σε αρκετές ταινίες (σε μικρούς συνήθως ρόλους), η Κούλα Αγαγιώτου έγινε περισσότερο γνωστή και αγαπήθηκε μέσα από τους τηλεοπτικούς της ρόλους. Οι παλιότεροι τη θυμούνται από τον "Μεθοριακό σταθμό", ενώ οι περισσότεροι την γνωρίζουμε ως την απολαυστική κυρά-Σοφία στο "Ρετιρέ". Η ίδια ζούσε μια ήσυχη ζωή, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μόνο που μια φορά, στα μέσα της δεκαετίας του '60, η Κούλα Αγαγιώτου βρέθηκε στο επίκεντρο των εφημερίδων με αφορμή ένα άγριο έγκλημα με θύμα τη Μαρία Μπαβέα και κατηγορούμενο ως δράστη τον 19χρονο, ψυχικά διαταραγμένο, αγαπημένο ανιψιό της ηθοποιού.

Όταν ο Ντίνος Ηλιόπουλος επιχείρησε να "απαγάγει" την Αλίκη Βουγιουκλάκη

Η πληθώρα ελληνικών ταινιών που γυρίζονταν τη δεκαετία του 1960 είχε πολλές φορές την "παρενέργεια" να βρίσκονται στο ίδιο μέρος δυο "ανταγωνιστικά" συνεργεία, με αποτέλεσμα να δοκιμάζονται οι σχέσεις των συντελεστών. Όμως, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπήρχαν βεντετισμοί και αντιπαραθέσεις, αλλά ορισμένες φορές αυτή η συνάντηση έδινε την αφορμή για παιχνίδια μεταξύ των ανταγωνιστών. Κάτι αντίστοιχο συνέβη το καλοκαίρι του 1961, όταν συναντήθηκαν τα συνεργεία δύο ταινιών, στις οποίες πρωταγωνιστούσαν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Ντίνος Ηλιόπουλος.

Η Βουγιουκλάκη πρωταγωνιστούσε στην ταινία "Η Λίζα και η άλλη", ενώ ο Ηλιόπουλος ήταν ο "Ατσίδας" σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με τον οποίο η Αλίκη είχε συνεργαστεί στη "Μουσίτσα". Υπήρχε γενικά ένα κλίμα οικειότητας, το οποίο μεταφράστηκε με μια παιχνιδιάρικη διάθεση. Οι άνδρες του "Ατσίδα" αποφάσισαν να απαγάγουν την "βασίλισσα της ελληνικής οθόνης", όπως θα περιγραφόταν η Βουγιουκλάκη στο διαφημιστικό της ταινίας της λίγους μήνες αργότερα. Όμως δεν θα μπορούσαν άνθρωποι του θεάτρου να επιχειρήσουν μια κανονική απαγωγή. Θα έπρεπε αυτή να έχει ένα θεατρικό, θεαματικό περιεχόμενο.

Έτσι, λοιπόν, έβαψαν τα πρόσωπά τους με μπογιές, φόρεσαν φτερά (από κάποιο ξεσκονιστήρι) στα κεφάλια τους, τυλίχτηκαν με σεντόνια και άρχισαν να παριστάνουν τους... Ινδιάνους! Ο Ηλιόπουλος αποτέλεσε τον αγγελιαφόρο του "απειλητικού" μηνύματος: "Απαγορεύεται η διάβασις στις σκηνές μας και θέλουμε τη λευκή σταρ. Υπογραφή: ο αρχηγός της φυλής". Επειδή, όμως, ως Ινδιάνοι δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν την ελληνική γραφή, χρησιμοποίησαν ινδιάνικα σύμβολα: Το "παρακαλούμε" παραστάθηκε μ' ένα γονυπετή που ικέτευε, για το"απαγορεύεται" χρησιμοποιήθηκε ένα απαγορευτικό βέλος της τροχαίας, ένα σφυροδρέπανο συμβόλιζε τη "διάβαση", ενώ ο αρχηγός παραστάθηκε με μια σημαία, μια μούντζα κι ένα σχεδιάγραμμα της οδού Φυλής! Όσον αφορά τη "λευκή σταρ", δηλαδή την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο συμβολισμός έγινε σχεδιάζοντας ένα τσουβάλι με σιτάρι.

Μαζί με τον Ηλιόπουλο, το μήνυμα μετέφεραν ακόμη δύο ηθοποιοί του "Ατσίδα": ο Παντελής Ζερβός υποδυόταν τον μάγο της υποτιθέμενης ινδιάνικης φυλής, ενώ ο Στέφανος Στρατηγός είχε το ρόλο του μεταφραστή. Και ενώ εκπλήρωναν την αποστολή τους μεταφέροντας το μήνυμα στους εργαζόμενους του αντίπαλου συνεργείου, μια ομάδα παιδιών άρχισε να φωνάζει - για πλάκα προφανώς: "Ινδιάνοι, Ινδιάνοι" και άρχισαν να τους πετούν.. πέτρες! Ευτυχώς δεν χτύπησε κανείς, όμως τα σχέδια απαγωγής της "λευκής σταρ" απέτυχαν. Ωστόσο, στο τέλος όλοι βγήκαν μια αναμνηστική φωτογραφία, που δημοσιεύτηκε (μαζί με την ιστορία) στην εφημερίδα "Εμπρός" της 11.11.1961, δυο μέρες πριν την πρεμιέρα της ταινίας "Η Λίζα και η άλλη" στους κινηματογράφους - προφανώς η επιλογή της ημερομηνίας δεν έγινε τυχαία.

Η φωτογραφία δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, όμως στο τέρμα δεξιά διακρίνεται ο Στέφανος Στρατηγός, παραδίπλα (στραμμένος στην Αλίκη) ο Ντίνος Ηλιόπουλος), ενώ τρίτος και τέταρτος από αριστερά (ακριβώς δίπλα στην ηθοποιό) ο Γιάννης Δαλιανίδης και ο Παντελής Ζερβός.

Σχετικά θέματα:

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος μέσα από τα μάτια της μητέρας του: Ο καβγάς μ' ένα συμμαθητή του, η προφητεία της Μαρίκας Κοτοπούλη και η ομολογία: "Τον βλέπω πάντα σαν μικρό παιδί".

 Όλη η ταινία "Η Λίζα και η άλλη" σε 7 φωτογραφίες - Μικρά περιστατικά από τα γυρίσματα

Τα ατυχήματα της Αλίκης Βουγιουκλάκη και το επεισοδιακό καλοκαίρι του 1961, όταν κινδύνεψε να χάσει την ζωή της από ασφυξία

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος μέσα από τα μάτια της μητέρας του: Ο καβγάς μ' ένα συμμαθητή του, η προφητεία της Μαρίκας Κοτοπούλη και η ομολογία: "Τον βλέπω πάντα σαν μικρό παιδί".

Εμπρός, 09.12.1961

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος υπήρξε όχι μόνο πολύ ταλαντούχος, αλλά κι ένας από τους πιο ευγενείς ηθοποιούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Δύσκολα θα τον φανταζόμασταν να μπλέκει σε καβγά. Κι όμως αυτό συνέβη, κάποια στιγμή της παιδικής του ηλικίας, όταν ένιωσε να θίγεται η αξιοπρέπειά του, ακούγοντας το ρατσιστικό σχόλιο ενός συμμαθητή του. Ήταν μια "αποκάλυψη" της μητέρας του, σε μια σπάνια συνέντευξή της στο δημοσιογράφο Σταμάτη Φιλιππούλη, που δημοσιεύτηκε στο "Εμπρός" στις 9 Δεκεμβρίου 1961. Η μητέρα του αξέχαστου ηθοποιού, που μας κρατάει συντροφιά και τον θυμόμαστε μέσα από τις ταινίες του, αναφέρθηκε και στην ιδιαίτερη, σχεδόν μητρική αγάπη που του έτρεφε η άλλη σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου, Μαρίκα Κοτοπούλη, ενώ εξέφραζε και την προτίμησή της: πού προτιμούσε να βλέπει το γιο της, στη σκηνή του θεάτρου ή στο πανί του κινηματογράφου;

Βουλευτές... drama queens

Ποτέ στο παρελθόν η αξιοπιστία του ελληνικού πολιτικού συστήματος δεν ήταν τόσο χαμηλή στα μάτια της κοινής γνώμης. Ποτέ δεν υπήρχε τόσο μεγάλη απαξία για το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Δεν θα σταθώ στο γιατί αυτό είναι κακό, αποτελεί όμως μια αντικειμενική πραγματικότητα, που μόνο ένα πωρωμένο κομματικά μυαλό δεν μπορεί να αντιληφθεί. Το περίεργο είναι ότι παρ' όλη αυτήν την απαξία, για πρώτη φορά οι Έλληνες βουλευτές - τουλάχιστον μια μεγάλη μερίδα αυτών - έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.

Πώς μπορούμε ν' απολαύσουμε τραγανή πίτσα, ξαναζεσταμένη σε τηγάνι μέσα σε 5 μόλις λεπτά

Σου έμεινε στο ψυγείο λίγη πίτσα από το παρτάκι της προηγούμενης βραδιάς, αλλά ο φούρνος τα 'χει παίξει ή απλά βιάζεσαι να της φας - είτε γιατί έχεις μια επείγουσα δουλειά είτε γιατί δεν κρατιέσαι από την πείνα. Υπάρχει ένας απλός, γρήγορος τρόπος να ξαναζεστάνεις την πίτσα σου σε λιγότερο από 5 λεπτά χρησιμοποιώντας ένα τηγάνι!