Δεν μου έχει τύχει ποτέ σε αστικό λεωφορείο ν' ακούσω τις ραδιοφωνικές επιλογές του οδηγού - σε αντίθεση με τα ΚΤΕΛ, όπου πολλές φορές ούτε τα μικρόφωνα του mp3 μπορούν να γλιτώσουν τ' αυτιά των επιβατών από τις καψούρες του οδηγού. Τώρα, αν αναρωτιέστε πότε τα ραδιόφωνα μπήκαν στα ελληνικά λεωφορεία για πρώτη φορά, αυτό ήταν το φθινόπωρο του 1931, σε μια εποχή που δεν υπήρχε καν ελληνικός ραδιοφωνικός σταθμός.
30 Μαΐου 2015
29 Μαΐου 2015
Ποιος ήταν ο πρώτος Έλληνας που έκοψε το μουστάκι του;
"Αυτή η γυναίκα ακόμη και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις" έλεγε ο Γιάννης Βογιατζής στο Φαίδωνα Γεωργίτση το 1967 (στην ταινία "Οι θαλασσιές οι χάντρες"), τονίζοντας τον συμβολισμό του μουστακιού ως στοιχείο αρρενωπότητας σε μια εποχή που ήδη ήταν αρκετά διαδεδομένο το ξύρισμά του. Δεν βοήθησε καθόλου και η Ζωή Λάσκαρη, που βλέποντας τον Γεωργίτση ξυρισμένο τον κορόιδεψε: "Πώς έγινες έτσι; Α,χα,χα,χα,χα,χα,χα"!
27 Μαΐου 2015
4 τραγούδια που μιλάνε σουηδικά και οι Σουηδοί τα λατρεύουν
Η Σουηδία είναι μια χώρα "υπερδύναμη" στα μουσικά πράγματα με δυνατές παραγωγές στην ποπ, ενώ αρκετοί είναι οι Σουηδοί καλλιτέχνες που επιλέγουν να τραγουδούν στα αγγλικά, κάτι που τους ανοίγει δρόμους διεθνούς αναγνώρισης. Κυρίως συγκροτήματα είναι που το πετυχαίνουν (π.χ. ABBA, Roxette, Ace of Bace κλπ.), ενώ οι σόλο τραγουδιστές το πολύ-πολύ να γνωρίσουν μια μικρή one-hit επιτυχία (π.χ. η Lykke Lig με το "Follow Rivers", ενώ το 2006 ακουγόταν στα ελληνικά ραδιόφωνα το δίκαια ξεχασμένο χιτάκι "That's The Way My Heart Goes" της Μαρί Σέρενχολτ, πρώην σύντροφος του φετινού νικητή της Γιουροβίζιον, Μαν Ζέλμερλοου). Όμως οι κατεξοχήν Σουηδοί δεν ακούνε μόνο αγγλόφωνα τραγούδια. Υπάρχουν καλλιτέχνες δημοφιλείς στη χώρα τους, που τους αγνοεί ο υπόλοιπος κόσμος (με εξαίρεση ίσως τους Σκανδιναβούς), επειδή επιλέγουν να τραγουδήσουν στα σουηδικά. Ας πάρουμε μια ιδέα σύγχρονης, σουηδόφωνης ποπ και χιπ χοπ. (Ναι υπάρχει και σουηδική χιπ χοπ!).
25 Μαΐου 2015
Γιουροβίζιον ήταν και πάει: 12 συμπεράσματα (για να χουμε να λέμε)!
Η Γιουροβίζιον του 2015 ήλθε, την είδαμε και απήλθε αδιάφορα. Πάλι καλά που παίχτηκε και αυτή η - εντός ή εκτός εισαγωγικών - αδικία με το ιταλικό τραγούδι, ώστε ξύπνησαν τα φιλοϊταλικά μας συναισθήματα ("ούνα φάτσα, ούνα ράτσα") και είχαμε κάτι να συζητάμε σήμερα - όπως το 2004 με τον Ρουβά, που ήρθε τρίτος και την επομένη άκουγες στο δρόμο ακόμη και παππούδες να σχολιάζουν την "άδικη" ψηφοφορία! Καταγράφοντας σκέψεις ατάκτως εριμμένες, 24 ώρες μετά το τέλος του διαγωνισμού, αυτά είναι τα 12 στοιχεία που έμαθα από τη φετινή Γιουροβίζιον.