Το ανατρεπτικό πασχαλινό διήγημα του Ντοστογιέφσκι, όπου ο διάβολος διδάσκει σ' έναν παπά την ταπεινοφροσύνη

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι συνδύαζε μια βαθιά πίστη στην ουσία της χριστιανικής πίστης με την αμφισβήτηση κάθε εξουσίας, όπως ήταν και η εκκλησία. Για παράδειγμα, τα χρόνια της εξορίας του στη Σιβηρία έγραφε από τη μια ότι ήταν "τέκνο της απιστίας και της αμφιβολίας μέχρι τώρα και είμαι σίγουρος ότι θα παραμείνω έτσι μέχρι τον τάφο", όμως παράλληλα διακήρυττε πως "ακόμη κι αν κάποιος μου αποδείκνυε ότι η αλήθεια βρίσκεται μακριά από το Χριστό, θα επέλεγα να παραμείνω με τον Χριστό παρά με την αλήθεια". Στα χρόνια αυτής της φυλακής, εξόριστος στη Σιβηρία, ο Ντοστογιέφσκι έγραψε μεταξύ άλλων και την παρακάτω πασχαλινή ιστορία, ένα διήγημα λάβρο κατά των φαρισαϊσμών από εκπροσώπους της χριστιανικής θρησκείας, που δεν αντιλαμβάνονται την ουσία τς πίστης που διακηρύττουν.

Ιωάννης Πιαλόγλου: Ο Έλληνας μπατζανάκης του Μπάστερ Κίτον. Παντρεύτηκε πρωταγωνίστρια του βωβού κινηματογράφου, παρότι η οικογένεια της δεν τον ήθελε, γιατί τον θεωρούσαν... Τούρκο. Εκείνη έγινε Ελληνίδα, όμως ο γάμος τους διαλύθηκε σύντομα, επειδή της ζητούσε να εγκαταλείψει την κινηματογραφική της καριέρα.

Όταν στις 31 Μαΐου 1921 ο δημοφιλής κωμικός ηθοποιός Μπάστερ Κίτον παντρεύτηκε την 25χρονη ηθοποιό Νάταλι Ταλμάτζ (που παρεμπιπτόντως ήταν η κουνιάδα του αφεντικού του, παραγωγού Τζόζεφ Σενκ, παντρεμένου με την επίσης ηθοποιό Νόρμα Ταλμάτζ), απέκτησε Έλληνα μπατζανάκη. Αυτός ήταν ο πλούσιος καπνέμπορος, ο οποίος πέντε περίπου μήνες νωρίτερα είχε παντρευτεί τη μικρότερη αδερφή της Νάταλι, Κόνστανς, επίσης πρωταγωνίστρια του βωβού κινηματογράφου, ένας αιφνιδιαστικός κρυφός γάμος που συζητήθηκε πολύ στους κοσμικούς κύκλους της Αμερικής, όπως και το διαζύγιο, που ακολούθησε λίγους μόλις μήνες μετά.

Οι πρώτοι Έλληνες ηθοποιοί του Χόλιγουντ. Σπάνιες εικόνες από κινηματογραφικές τους εμφανίσεις σε μια εποχή που οι Έλληνες μετανάστες κρίνονταν καλοί μόνο για εστιάτορες και ζαχαροπλάστες.

Το όνειρο πολλών Ελλήνων ηθοποιών είναι μια διεθνής καριέρα και δη μια καριέρα στο Χόλιγουντ. Πολλοί κατά καιρούς μετακόμισαν στο L.A. με αυτόν τον κρυφό πόθο, για να προσγειωθούν στην πραγματικότητα, που θέλει τους Έλληνες ηθοποιούς (δηλαδή αυτούς που έρχονται κατευθείαν από την Ελλάδα με τη σπαστή προφορά των αγγλικών σε αντίθεση με τους Ελληνοαμερικανούς δεύτερης και τρίτης γενιάς) να περιορίζονται σε ρόλους κομπάρσων - συνήθως - και υποδυόμενοι ρόλους χιλίων δυο εθνικοτήτων. Αυτή ήταν η μοίρα των Ελλήνων ηθοποιών στο Χόλιγουντ ήδη από την εποχή του βωβού κινηματογράφου. Οι περισσότεροι περιορίζονταν σε τριτοτέρτατους ρόλους μικρής διάρκειας χωρίς - πολλές φορές - να καταγράφεται το όνομά τους, το οποίο φυσικά δεν ήταν το ελληνικό, όπως βαφτίστηκαν, αλλά μια πιο αμερικανοποιημένη εκδοχή του. Οι περισσότεροι έχουν ξεχαστεί, όπως έχουν ξεχαστεί και οι ταινίες τους - χαμένες στην πλειοψηφία. Αυτό που επιχειρώ να κάνω είναι να καταγράψω τα ονόματα κάποιων έστω από τους πρώτους Έλληνες ηθοποιούς του Χόλιγουντ προσθέτοντας ακόμη και εικόνες, όπου ήταν δυνατό να βρεθούν, των κινηματογραφικών τους συμμετοχών.