Αν αυτή η απόφαση δεν είχε ληφθεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας, αλλά από κάποιο ελληνικό ανώτατο δικαστήριο, σίγουρα θα την συζητούσαμε για μέρες, ενώ οι ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων θα έκαναν πραγματικό πάρτι. Είναι πάντως μια απόφαση πολύ περίεργη ως προς το σκεπτικό της, που μας βάζει ν' αναρωτηθούμε: τελικά πόσο ελεύθερη όντως είναι σε μια σύγχρονη δυτική δημοκρατία η - κατά τ' άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένη - ελευθερία του λόγου;
7 Ιανουαρίου 2017
6 Ιανουαρίου 2017
Φάμπιο Ροβάτσι: Το μουσικό φαινόμενο της Ιταλίας για το 2016
πηγή: Rockol |
Σε μια πρώτη ματιά, η εξωτερική του εμφάνιση δεν λέει και πολλά πράγματα. Φαίνεται ως ένας συνηθισμένος, ήσυχος τύπος της διπλανής πόρτας, που μάλλον περνάει απαρατήρητος. Ωστόσο, στο Facebook έχει περισσότερους από 509.000 φίλους, ενώ στο Instagram τον ακολουθούν 869.000 άνθρωποι. Τα επίσημα βιντεοκλίπ των δύο τραγουδιών του, που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016, έχουν συνολικά περισσότερα από 160 εκατομμύρια views. Ο ίδιος υπήρξε ο πρώτος Ιταλός τραγουδιστής, στον οποίο απονεμήθηκε χρυσός (και στη συνέχεια πλατινένιος) δίσκος μόνο χάρη στον αριθμό αναπαραγωγών του τραγουδιού του online. Κυρίες και κύριοι, το μουσικό φαινόμενο της Ιταλίας για το έτος 2016 έχει το ονοματεπώνυμο Φάμπιο Ροβάτσι!
4 Ιανουαρίου 2017
Τα 10 εμπορικότερα άλμπουμ και τα 20 εμπορικότερα singles παγκοσμίως το 2016
Μπορεί το άλμπουμ με τίτλο "25" της Αντέλ να κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2015 και να αποτέλεσε το πιο εμπορικό άλμπουμ της χρονιάς εκείνης πουλώντας κάτι λιγότερο από 15.000.000 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως, η επιτυχία του όμως συνεχίστηκε και το 2016 με πωλήσεις αισθητά μειωμένες μεν, που όμως ήταν αρκετά μεγάλες, ώστε να του δώσουν για δεύτερη χρονιά τον τίτλο του εμπορικότερου άλμπουμ. Συγκεκριμένα, καθ' όλη τη διάρκεια του 2016, το "25" πούλησε 4.668.000 δίσκους σ' όλον τον κόσμο, όταν το δεύτερο εμπορικότερο άλμπουμ, το "Lemonade" της Μπιγιονσέ, πούλησε σχεδόν δύο εκατομμύρια λιγότερους δίσκους!
3 Ιανουαρίου 2017
Ευχές για το 2017, διαφορετικές από τις συνηθισμένες
Την πρώτη μέρα του χρόνου ετοιμαζόμουν να γράψω ένα μικρό κειμενάκι με τυπικές ευχές για υγεία, ειρήνη και ευτυχία σε όλους το 2017, όμως η είδηση για το τρομοκρατικό χτύπημα στην Κωνσταντινούπολη χτύπησε καμπανάκια. Διατυπώνουμε κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τις ίδιες κλισέ, τυπικές ευχές, που εκφράζουν βέβαια μια θετική προδιάθεση για έναν κόσμο καλύτερο, πιο ειρηνικό, πιο ευτυχισμένο, όπου θα κυριαρχεί η υγεία. Όμως τι προσδοκούμε μέσα από τέτοιες γενικόλογες ευχές; Να μας έρθουν όλα καλά και βολικά από μόνα τους, να έχουμε καλοτυχία και μέχρι εκεί. Όμως η ζωή δεν είναι απλά θέμα τύχης. Χρειάζεται και προσπάθεια, αγώνας. Να αλλάξουμε πρώτα εμείς, ώστε να αλλάξει στη συνέχεια και ο κόσμος. Είναι λίγο διαφορετικές οι ευχές μου, έχουν περισσότερο το χαρακτήρα παραινέσεων, ελπίζω μόνο να μην δίνουν την εντύπωση ενός "κηρύγματος".