Δεν ήταν ίσως ο πιο διασκεδαστικός τρόπος για να περάσω το χτεσινό απόγευμα, ήταν όμως αρκετά διδακτικός. Μόλις ολοκλήρωσα ένα μακροσκελέστατο άρθρο για το μπλογκ σχετικά με τις εντυπώσεις μου από το γενικότερο δημόσιο διάλογο των τελευταίων ημερών ως προς το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση φύλου, συντονίστηκα με το καταλανικό δίκτυο TV3 (μέσω στρίμινγκ από το διαδίκτυο), καθώς ακριβώς εκείνη τη στιγμή ξεκινούσε στο Κοινοβούλιο της Καταλονίας η συζήτηση σχετικά με το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου.
11 Οκτωβρίου 2017
10 Οκτωβρίου 2017
Σχολιάζοντας το δημόσιο διάλογο με αφορμή το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου
Και τώρα που ψηφίστηκε στο σύνολό του το νομοσχέδιο για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, ένα νομοσχέδιο με το οποίο συμφωνούσα εξ αρχής καθώς εκσυγχρονίζει το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο σχετικά με το ζήτημα αλλαγής φύλου και κατ' επέκταση συμβάλλει στην ομαλότερη ένταξη των ατόμων με δυσφορία φύλου στην κοινωνία (αν και αυτό το τελευταίο δεν εξαρτάται απλά από το γράμμα ενός νόμου, αλλά από την κοινωνική συνείδηση), ας σταθούμε λίγο στο γενικότερο πνεύμα του δημόσιου διαλόγου των τελευταίων ημερών. Ήταν ένας διάλογος βγαλμένος από το παρελθόν, αποκαλυπτικός της οπισθοδρόμησης και ανεπάρκειας του ελληνικού πολιτικού κόσμου.