Την 1η
Μαΐου του μακρινού 1906 η πατρινή εφημερίδα Νέος Αιών δημοσίευε στην πρώτη της σελίδα
έναν ύμνο για τον – κατά πολλούς – ομορφότερο μήνα του χρόνου. Εκείνη την εποχή
η πρωτομαγιά γιορταζόταν στην Ελλάδα επίσημα ως η ημέρα αποκλειστικά της άνοιξης
και των λουλουδιών, ώστε ήταν συνηθισμένο να δημοσιεύονται στον τύπο παρόμοια
κείμενα. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως του συγκεκριμένου χρονογραφήματος, ενός κειμένου
λυρικού και γεμάτου με νεανικό ενθουσιασμό (σε βαθμό υπερβολικό τουλάχιστον για
τα δεδομένα της σημερινής εποχής), βρισκόταν στον συντάκτη του, που δεν ήταν άλλος
από τον μόλις 18χρονο τότε φοιτητή της Νομικής, Γεώργιο Παπανδρέου (που βέβαια τότε
έγραφε το επίθετό του με δύο π), ο οποίος δεν φανταζόταν ακόμα το λαμπρό μέλλον
που θ’ ανοιγόταν μπροστά του τα επόμενα χρόνια στον ελάχιστα ρομαντικό κόσμο της
πολιτικής ούτε ότι θα γινόταν ένας από τους πολιτικούς που θα σφράγιζαν την
ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα!