Μπορεί το δικό μας Πάσχα φέτος να πέφτει στις 15 Απριλίου, ωστόσο οι ρωμαιοκαθολικοί και οι προτεστάντες διανύουν ήδη τη Μεγάλη Εβδομάδα, αν και στις περισσότερες χώρες η μεγαλύτερη βαρύτητα δίνεται από τη Μεγάλη Πέμπτη μέχρι και τη δεύτερη μέρα του Πάσχα. Θα κάνουμε μια περιήγηση σε πέντε διαφορετικά σημεία του πλανήτη (στην Ιταλία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, το Μεξικό και την Αϊτή) να δούμς πώς γιορτάζουν και κυρίως τι τρώνε το Πάσχα στις χώρες αυτές. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, ότι το αρνάκι δεν αποτελεί μόνο ελληνικό πασχαλινό φαγητό, απλά οι άλλοι λαοί δεν το... σουβλίζουν.
Στην Ιταλία ο εορτασμός του Πάσχα διαρκεί από τη Μεγάλη Παρασκευή έως τη Δεύτερα του Πάσχα, η οποία ονομάζεται και "μικρό Πάσχα" (Pasquetta). Στη Σικελία, περισσότεροι από 2.000 μοναχοί ντύνονται με αρχαία ενδύματα και σχηματίζουν μια πομπή. Στη Φλωρεντία πραγματοποιείται το έθιμο της "έκρηξης του καλαθιού". Άσπρα βόδια σέρνουν στους δρόμους της πόλης ένα διακοσμημένο καλάθι που είναι γεμάτο με πυροτεχνήματα φτάνοντας μέχρι το Battistero, όπου πραγματοποιείται η θεία λειτουργία του Πάσχα. Όταν η χορωδία αρχίζει να τραγουδάει το Excelsis Deo, τα πυροτεχνήματα πυροδοτούνται δημιουργώντας μια πραγματικά εκρηκτική ατμόσφαιρα.
Στη Σικελία, το κλασσικό πασχαλινό μενού περιλαμβάνει αρνάκι, κόκκινο κρασί και γλυκά ρολά, στη Ρώμη τρώνε πατάτες με δενδρολίβανο και πίτσα προσούτο, ενώ στην περιοχή της Τοσκάνης από το πασχαλινό τραπέζι δε λείπουν το πατέ συκώτι κοτόπουλου και τα λαζάνια.
Στη Γαλλία, όπου σύμφωνα με το Σύνταγμα υπάρχει χωρισμός της θρησκείας από το κράτος, ο εορτασμός είναι αρκετά υποτονικός. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Μεγάλη Παρασκευή θεωρείται μια καθημερινή ημέρα. Το πασχαλινό τραπέζι περιλαμβάνει οπωσδήποτε ομελέτα και μάλιστα στο Μπεσιέρ της νοτιοδυτικής Γαλλίας μαγειρεύουν μια ομελέτα τεραστίων διαστάσεων από τα αυγά του χωριού, έθιμο που έχει τις ρίζες του στην εποχή του Ναπολέοντα. το μενού της ημέρας περιλαμβάνει επίσης αρνάκι, φασόλια και πολλές σοκολάτες.
Στις ΗΠΑ το Πάσχα δεν είναι ομοσπονδιακή γιορτή, καθώς πέφτει συνέχεια την Κυριακή που είναι ούτως ή άλλως αργία, αλλά ρυθμίζεται σε επίπεδο πολιτειών. Η Μεγάλη Παρασκευή για παράδειγμα είναι αργία σε 12 μόνο πολιτείες. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι το αμερικάνικο Πάσχα είναι κάτι σαν γιορτή των παιδιών, καθώς κυριαρχούν το κουνελάκι του Πάσχα, τα πολύχρωμα αβγά, παιχνίδια με τα αβγά που θυμίζουν "κυνήγι του χαμένου θησαυρού" και πολλά γλυκά ως δώρα στα παιδιά. Στη Νέα Υόρκη, μάλιστα, την Κυριακή του Πάσχα διοργανώνεται... παρέλαση. Ένα παραδοσιακό πασχαλινό γεύμα αποτελείται από ζαμπόν, ζεστά ψωμάκια σε σχήμα σταυρού, φασόλια, σπαράγγια και μπάνι κέικ.
Στο Μεξικό ο εορτασμός του Πάσχα διαρκεί, όπως και σε μας, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα ("Semana Santa" ή Αγία Εβδομάδα, όπως την αποκαλούν). Την Κυριακή του Πάσχα μαζεύονται στα σπίτια οικογενειακά και απολαμβάνουν ψαρόσουπα ή γαρίδες, αποξηραμένα σκουός με τυρί και τομάτα, ενώ για επιδόρπιο τρώνε πουτίγκα ψωμιού με γάλα, τυρί, φιστίκια και σταφίδες ή ένα τοπικό γλυκό, που ονομάζεται capirotada.
Στην Αϊτή το Πάσχα είναι πολύχρωμο, με επιρροές από ... βουντού. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει αναμίξει στην καθημερινότητά του στοιχεία από το χριστιανισμό και από την παραδοσιακή θρησκεία της περιοχής, το βουντού. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου οι οπαδοί του βουντού πραγματοποιούν επικλήσεις στα πνεύματα των νεκρών, ενώ οι πιο καθαρόαιμοι Καθολικοί παρακολουθούν τη λειτουργία στην εκκλησία και στη συνέχεια ακολουθεί το εορταστικό δείπνο που περιλαμβάνει ψάρι ή αρνί με δάφνη και μαϊντανό, φασόλια ή γλυκοπατάτες και ψωμί. Όλοι πάντως ανεξαιρέτως γιορτάζουν υπό τους ήχους των τυμπάνων, της τρομπέτας και των μαράκες στους ρυθμούς της μουσικής ράρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου