ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΒΗΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΕ 60 ΜΕΡΕΣ

Οι πωλήσεις βιβλίων περνούν κρίση - και δεν ευθύνεται μονάχα η οικονομική κρίση γι' αυτό. Στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή το χαρτί έχει αντικατασταθεί από την οθόνη του υπολογιστή ή του smartphone, όπου μπορεί κάποιος να διαβάσει ό,τι επιθυμεί, να το σταματήσει στη μέση, να το διαβάσει σε περίληψη κλπ. και μάλιστα χωρίς να βγάλει λεφτά από την τσέπη. Έτσι, λοιπόν, οι εκδότες αποφάσισαν να περάσουν στην αντεπίθεση σκαρφιζόμενοι απίθανα ευρήματα για να προσελκύσουν τους αναγνώστες και ειδικά τους νέους. 

Στην Αργεντινή, ο εκδοτικός οίκος Eterna Cadencia διαπίστωσε ότι η μεγαλύτερη δυσκολία παρατηρείται στην προώθηση των βιβλίων νέων συγγραφέων. Ακόμα κι αν οι αναγνώστες αγοράσουν το βιβλίο ενός πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, συνήθως το.. ξεχνούν στο ράφι της βιβλιοθήκης τους κι έτσι δύσκολα επανέρχονται μετά για ν' αγοράσουν ένα δεύτερο πόνημα του ίδιου λογοτέχνη, αφού δεν έχουν σχηματίσει καν άποψη για αυτό που έχουν ήδη αγοράσει. Δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθεί αυτός ο περίπλοκος συλλογισμός ή αν πρόκειται απλά για προφάσεις για να δικαιολογηθεί η μείωση των πωλήσεων, όπως και να 'χει πάντως ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος έχει να προτείνει μια μάλλον αμφιλεγόμενη καινοτομία, το βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί μέσα σε εξήντα μέρες από την αγορά του, γιατί είναι τυπωμένο με μελάνι που σβήνει μόνο του!

Πρόκειται για μια εκδοτική σειρά με το χαρακτηριστικό τίτλο "El Libro que No Puede Esperar" ("το βιβλίο που δεν μπορεί να περιμένει"), δηλαδή βιβλία τυπωμένα με μελάνι που αρχίζει να ξεθωριάζει μόλις έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Στα βιβλιοπωλεία πωλούνται σε ειδικές πλαστικές θήκες, αφαιρουμένων των οποίων αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για την αντοχή του βιβλίου. Ήδη έχει εκδοθεί μια συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα Diego Trellez Paz με τίτλο "El futuro no es nuestro", ("Το μέλλον είναι δικό μας"), η οποία σημείωσε επιτυχία, καθώς πωλήθηκαν όλα τα αντίτυπα που διατέθηκαν προς πώληση, σύμφωνα με την εφημερίδα El Dia της Αργεντινής, ενώ ετοιμάζεται η έκδοση και νέου βιβλίου κατά το ίδιο πρότυπο.

Οι αναγνώστες ενδεχομένως να συναρπάζονται από την ιδέα ότι πρόκειται να διαβάσουν κάτι που θα πάψει να υπάρχει από μόνο του ή πολύ απλά μπορεί να έχουν προς το παρόν την περιέργεια να δουν αυτό το πρωτότυπο και εντυπωσιακό φαινόμενο. Δεν ξέρω κατά πόσο αποτελεί ένδειξη σεβασμού στο συγγραφέα να βλέπει το προϊόν της δουλειάς του να εξαφανίζεται χωρίς επιστροφή, όπως επίσης δεν ξέρω και πόσο ικανοποιημένος μπορεί να μείνει ο αναγνώστης που θα ήθελε να ξαναδιαβάσει κάποια στιγμή το ίδιο βιβλίο. Θα πρέπει δηλαδή να το αγοράσει και σε μια πιο "κανονική" έκδοση; Κάτι τέτοιο θα έμοιαζε με ψιλοαισχροκέρδεια από την πλευρά του εκδοτικού οίκου. Λέτε να δούμε το φαινόμενο να εξαπλώνεται και στην Ελλάδα; Ποτέ μη λες ποτέ, αλλά προς το παρόν το θεωρώ μάλλον απίθανο.