"Κάποτε στην παιχνιδούπολη στο Βόρειο Πόλο, ζούσε ένα ελάφι που το έλεγαν Ρούντολφ. Εκεί ζούσαν κι άλλα ελάφια, που είχαν όμορφα, υπερήφανα κέρατα. Ο Ρούντολφ, όμως, είχε μια μεγάλη, λαμπερή, κόκκινη μύτη. Ήταν τόσο κόκκινη, που έλαμπε μέσα στο σκοτάδι!". Έτσι, ξεκινάει το γνωστό παραμύθι για τον Ρούντολφ, το ελαφάκι που τ' άλλα ελάφια το κορόιδευαν για την κατακόκκινη μύτη του κάνοντας τον να κλαίει. Βέβαια, χάρη σε αυτή τη φωτεινή μύτη μπόρεσε ο Άι Βασίλης να βρει και να διαβάσει τη λίστα με τα δώρα των παιδιών μέσα στην πυκνή ομίχλη, με αποτέλεσμα ο Ρούντολφ να νιώσει πραγματικά περήφανος και ξεχωριστός. Έχετε, όμως, αναρωτηθεί γιατί η μύτη του Ρούντολφ ήταν κατακόκκινη και φωτεινή; Μια ομάδα Νορβηγών και Ολλανδών ερευνητών πιστεύει ότι γνωρίζει την απάντηση!
Στη χριστουγεννιάτικη έκδοση του περιοδικού British Medical Journal δημοσιεύτηκε η μελέτη Νορβηγών και Ολλανδών ερευνητών, οι οποίοι επιχειρούν να εξηγήσουν το παραμύθι με επιστημονικό τρόπο. Εξέτασαν, λοιπόν, με μικροσκόπιο το ρινικό βλεννογόνο πέντε υγειών ανθρώπων, ενός ανθρώπου που έχει μη καρκινικό όγκο στη μύτη του και δύο ταράνδων - στην πραγματικότητα ο Ρούντολφ είναι τάρανδος, και όχι ελάφι, όπως έχει μεταφραστεί η ιστορία του στα ελληνικά.
Σε ποιο συμπέρασμα κατέληξαν; Ότι οι μύτες των ταράνδων έχουν 25% περισσότερα αιμοφόρα αγγεία απ' ότι οι ανθρώπινες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία παρέχουν αρκετά κύτταρα οξυγόνου και βοηθούν στον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματος. Έτσι, λοιπόν, η μύτη του Ρούντολφ είναι κόκκινη, επειδή "είναι πλούσια σε κόκκινα κύτταρα αίματος, περιλαμβάνει μια εξαιρετικά πυκνή μικροκυκλοφορία και είναι ανατομικά και φυσιολογικά προσαρμοσμένη για έναν τάρανδο, που θέλει να εκτελέσει τα πτητικά του καθήκοντα στον Άι Βασίλη".
Αν αναλογιστούμε ότι μέσα σ' ένα βράδυ ο Άι Βασίλης πρέπει να επισκεφτεί τουλάχιστον 100 εκατομμύρια σπίτια - τόσα υπολόγισαν οι ερευνητές - σ' όλον τον κόσμο, θα πρέπει να ταξιδεύει με ταχύτητα 1.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Όμως, σε τέτοιες ταχύτητες τόσο τα δώρα όσο και το έλκηθρο με τον Άι Βασίλη και τους ταράνδους του θα εξαερώνονταν από την τριβή με τον αέρα. Έτσι, ο Ροούντολφ με την πλούσια σε αιμοφόρα αγγεία μύτη του αναπτύσσει μια ιοντική ασπίδα προστασίας και εκμεταλλευόμενος τα κενά του χωροχρόνου, επιτρέπει στον Άι Βασίλη να ταξιδεύει σε διαφορετικές διαστάσεις, ώστε να προλάβει να παραδώσει έγκαιρα τα δώρα σ' όλα τα παιδιά του πλανήτη.
Έτσι, λοιπόν, "όταν βλέπετε ένα αχνό φως στον ουρανό τη νύχτα των Χριστουγέννων, να είστε σίγουροι ότι αυτό είναι ο Ρούντολφ, το κοκκινομύτικο ελάφι" (ή τάρανδος, αν προτιμάτε), όπως κλείνει και το γνωστό παραμύθι. Αν πάλι δεν διαβάσατε ποτέ σας το παραμύθι, σίγουρα έχετε ακούσει το σχετικό τραγούδι, που έχουν ερμηνεύσει ο Θάνος Καλλίρης, αλλά και η Καίτη Γαρμπή:
Ρούντολφ το ελαφάκι
με καρδούλα ταπεινή,
σαν πέφτει το βραδάκι
έχει μύτη φωτεινή.
Οι φίλοι του λαμπιόνι
τον φωνάζουν και γελούν.
Τη μύτη του στο χιόνι
κρύβει, όταν του μιλούν.
Όμως μια πρωτοχρονιά
είπε ο Άϊ Βασίλης:
"Ρούντολφ, είσαι εσύ σοφός
έχεις μέσα σου το φως".
Τα ελάφια στο κοπάδι
χαμηλώσανε τ΄ αυτιά.
Τώρα απαλή σαν χαδι
είναι όλων η ματιά.
Από τότε και κάθε καινούρια χρονιά
του έλκηθρου πρώτος τραβά τα σκοινιά.
Ο Ρούντολφ οδηγεί τον Άϊ Βασίλη στη γη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου