Στις 25 Μαρτίου (ή 6 Απριλίου, με το γρηγοριανό ημερολόγιο) 1896 έγινε η έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων - πού αλλού; - στην Αθήνα. Οι αγώνες διήρκεσαν 9 μέρες και οι Έλληνες αθλητές κέρδισαν πολλές διακρίσεις - άλλωστε ήταν περισσότεροι από τους ξένους. Ο αθλητής για τον οποίο γνωρίζουμε τα περισσότερα ήταν ο Σπύρος Λούης, ο μεγάλος και ανέλπιστος νικητής του Μαραθώνιου δρόμου. Ποιοί ήταν όμως οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές; Τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων, η εφημερίδα "Το Άστυ" δημοσίευε (20-23.03.1896) στην πρώτη της σελίδα φωτογραφίες (σκίτσα) και σύντομα βιογραφικά, όπως και περιγραφές των αθλητών που είχαν προκριθεί για να συμμετάσχουν στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Οι περιγραφές, τα σχόλια και τυχόν δηλώσεις που φιλοξενήθηκαν τότε στην εφημερίδα, μεταφέρονται και εδώ.
Χαρίλαος Βασιλάκος.
Ο Βασιλάκος είναι ψηλός και λεπτοφυής νέος 25 ετών, μελαχροινός στην όψη με βαθιά μαύρα μάτια, αδρά χείλη και λεπτό μουστάκι. Η εξωτερική του εμφάνιση δεν προδίδει τόσο τον ασκημένο αθλητή με την ευμέλεια και την πλαστικότητα του σώματος, όσο τον ακαταπόνητο αγωνιστή, τον νευρώδη και επίμονο αντίπαλο. Είναι από τη Λακωνία, ενώ γεννήθηκε στην Τρίπολη. Ήδη είναι κάτοικος Πειραιά και υπάλληλος του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Από μικρός έτρεφε έρωτα προς το δρόμο, εκτελούσε περιπετειώδεις πορείες και νεότερος, πριν από τρία χρόνια, ζήτησε να συναγωνισθεί με τον κ. Παρασκευαΐδη, όταν ο πανύψηλος πεζοπόρος εκτελούσε το περίεργο πεζοπορικό αγώνα των 24 ωρών.
Διήνυσε το μαραθώνιο δρόμο σε 3 ώρες και 18΄.
- Δεν μπορώ να σας μιλήσω για νίκη, μας έλεγε χθες, εκείνο όμως που δύναμαι να σας διαβεβαιώσω είναι ότι το μαραθώνιο δρόμο μπορώ να διατρέξω ίσως κατά ένα τέταρτο, σίγουρα όμως κατά 10 λεπτά ταχύτερα από όσο μου χρειάστηκε στους Πανελληνίους. Εάν δεν ήταν τόσο κοντά οι Αγώνες, θα το αποδείκνυα και εμπράκτως.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Βασιλάκος κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στο Μαραθώνιο, τερματίζοντας δεύτερος πίσω από το Σπύρο Λούη με χρόνο 3 ώρες 6΄ και 3΄΄]
Δημήτριος Δεληγιάννης.
Έχει ανάστημα κανονικό και σώμα ευλύγιστο και μορφή πολύ συμπαθητική. Οι κινήσεις των μελών του σώματος του φαίνονται αυτόματοι, όποιος δε βλέπει τον δρομέα να βαδίζει, νομίζει ότι το πόδι του αγγίζει ελαφρά και δεν πιέζει το έδαφος.
Ο Δεληγιάννης είναι τελειόφοιτος της φιλολογίας, κατάγεται από τη Στεμνίτσα της Γορτυνίας και είναι 23 ετών. Από τους δρομείς του Μαραθώνα είναι ο τρίτος που τερμάτισε στο Στάδιο, διανύοντας το διάστημα των 40 χιλιομέτρων σε 3 ώρες και 33΄.
- Δουβανάς με πήρε στο λαιμό του, μας έλεγε χθες στο γραφείο του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου". Μου έλεγε ότι θα διανύσει το δρόμο σε 2 ώρες και 40΄ και με προκαλούσε να τον ακολουθήσω. Βέβαια δέχθηκα. Στο Πικέρμι βαδίζαμε τροχάδην, σαν να διαγωνιζόμασταν σε αγώνα ταχύτητας. Τι έκανε; Αυτός στο Πικέρμι αποχώρησε και για εμένα υπολείπονταν τόσα χιλιόμετρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο βίαιος αγώνας μου εξάντλησε περισσότερες δυνάμεις και ενώ περνούσα κατά 8 χιλιόμετρα τον Βασιλάκο, αυτός ήλθε πρώτος και εγώ τρίτος. Αλλά το πάθημα μάθημα... Δεν ξέρετε πόσο ανυπομονώ να έρθει η ημέρα του Μαραθωνίου δρόμου. Σαν τρελός θα ριχτώ στον αγώνα.
Το έλεγε με τη χαμηλή φωνή της ομιλίας του, αλλά με τον αποφασιστικό τόνο του ενθουσιώδους και ριψοκίνδυνου χαρακτήρα και του σοβαρού του ήθους.
Σημ. Με τον πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Δηλιγιάννη δεν τον συνδέει παρά το όνομα και η συναδελφότητα στους αγώνες αντοχής.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες τερμάτισε έκτος στο Μαραθώνιο]
Κων. Καρακατσάνης.
Είναι και αυτός δρομέας, που προκρίθηκε για το δρόμο των 1500 μέτρων στο στίβο του Σταδίου. Γεννήθηκε εδώ, είναι δε από τους νεότερους αθλητές διατρέχοντας μόλις το 19ο έτος της ηλικίας του.
Έχει πράγματι μεγάλη ταχυποδία, η δε στάση του σώματος του κατά το δρόμο αντοχής και ταχύτητας είναι πολύ πλαστική. Έχει κεκλιμένο εντελώς προς τα πίσω το κεφάλι. Το στήθος προβάλλεται, επ' αυτού δε προστρίβονται εναλλάξ και ελαφρά οι σφιγμένες πυγμές των καμμένων του χεριών. Τα πόδια του μόλις που αγγίζουν το έδαφος και δίνουν νέα ανάπλαση στο σώμα.
Ήδη κάθε μέρα γυμνάζεται στο αγώνισμα αυτό διατρέχοντας το στίβο με τους Ούγγρους αθλητές. Το δρόμο αυτό των 1200 μέτρων τον διατρέχει σε 5 λεπτά της ώρας.
Είναι μετρίου αναστήματος, με ζωηρά μαύρα μάτια αεικίνητα και εκφραστικά. Στο μονόζυγο ακόμη και στο δίζυγο εκτελεί θαυμάσια γυμνάσια ευλυγισίας και ευστροφίας. Διακρίνεται και ως δισκοβόλος. Σπουδάζει την οδοντιατρική, πολλές όμως ώρες της ημέρας αφιερώνει στην προσφιλή του ενασχόληση, σε γυμναστικά και αθλητικά προγυμνάσματα.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Περίφημος σκοπευτής.
Αδελφοί Περσάκη
Ιωάννης Περσάκης, αθλητής στο άλμα
Πέτρος Περσάκης, αθλητής στους κρίκους.
Δυάδα αθλητών, ζεύγος νικητών.
Ο Ιωάννης Περσάκης είναι ο πρωταγωνιστής άλτης. Κέρδισε στο τριπλού άλμα, πηδώντας 12 μ. και 44 εκατοστόμετρα. Έχει μέτριο και κανονικό ανάστημα, ξανθά μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια. Το βάδισμα του είναι λίγο συρτό, το δε σώμα του - είτε τρέχει είτε περπατάει - λικνίζει με ελαφρές αμφιταλαντεύσεις. Το μουστάκι που μόλις αρχίζει να πυκνώνει και η όλη παιδική φυσιογνωμία του προδίδει νεαρό μόλις 20 ετών, του οποίου όμως και η διάπλαση του σώματος φανερώνει τον αθλητή και οι κνήμες, με τους μύες που εξέχουν και το δίκτυο των φλεβών, μαρτυρούν τον άλτη.
Δεν τον διακρίνει μόνο η δύναμη των κνημών και του πηδήματος, αλλά τον χαρακτηρίζει η ευστροφία και η χάρη του άλματος. Ο Περσάκης είναι γνωστός ως άλτης από το 1892, όταν σε Πανελληνίους πάλι αγώνες ο νασιλιάς, για να εμψυχώσει τον ευέλπι άλτη, του δώρησε κομψό περίστροφο. Στα "Τήνια" ακόμη αναδείχτηκε νικητής στο αγώνισμα της αναρρίχησης επί κάλω. Στους Πανελληνίους αγώνες, εκτέλεσε 6 πηδήματα χωρίς ούτε κατά ένα εκατοστό του μέτρου να αυξομειώσει το μήκος του άλματος. Αυτό είναι χαρακτηριστικό ασκημένων αθλητών. Προχθές, ξεπέρασε έναν Ούγγρο άλτη κατά 8 εκατοστά του μέτρου.
Ο "Πανελλήνιος γυμναστικός σύλλογος" στηρίζει πολλές ελπίδες στον εύστροφο πρωταγωνιστή Άλτη. Ο Περσάκης μαζί με τους άλλους πρωταθλητές, τον Γεννηματά, τον Γούσκο και τον Παπασιδέρη, αποτελεί αχώριστη αθλητική παρέα. Κατάγεται από την Αθήνα. Είναι φοιτητής, ενώ έχει κατανεμημένες τις ώρες του στην ανάπτυξη του πνεύματος διά της μελέτης και στην εκτόνωση και αθλητική διάπλαση του σώματος διά της γυμναστικής.
Σημ. Ο πρίγκιπας Γεώργιος έχει συμπαθήσει πολύ το νεαρό άλτη. Στους Πανελληνίους αγώνες τον εμψύχωνε σε κάθε άλμα μετρώντας ο ίδιος το μήκος.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Ιωάννης Περσάκης τερμάτισε τρίτος στη σφαιροβολία, όμως εκείνη τη χρονιά δεν έγινε απονομή χάλκινων μεταλλίων]
Πέτρος Περσάκης. Ο έτερος των πρωταθλητών αδερφών. Καταπληκτική ομοιότητα μεταξύ των δύο φυσιογνωμιών. Και ο νεότερος αδελφός ούτε στο παράστημα ούτε στη διάπλαση του σώματος υστερεί του πρεσβύτερου.
Εκτελεί θαυμάσια γυμνάσματα ευστροφίας επί των κρίκων. Οι κλειδώσεις των μελών του σώματος του επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις διευθύνσεις, ο δε αθλητής επί του ζεύγους των κρίκων φαίνεται σαν να είναι εξαρθρωμένος. Οι κρίκοι είναι από τα δυσκολότερα αγωνίσματα, απαιτούν και μεγάλη άσκηση και τεχνική εκπόνηση του σώματος.
Ο έφηβος αθλητής, που διατρέχει μόλις το 17ο έτος της ηλικίας του, πρώτευσε και στα "Τήνια" στο ίδιο αγώνισμα. Στο αγώνισμα αυτό, ο νεότερος Περσάκης θα έχει 7 συναγωνιστές ξένους κατά τους διεθνείς αγώνες.
Σωτήρης Κ. Βερσής
Και μόνο η παρουσία του αθλητή, με το ρωμαλέο παράστημα, το ευρύ στέρνο, τους μυώδεις βραχίονες, την περικαλλή μορφή και την αρχαϊκή κεφαλή, πάνω στην ιστορική κονίστρα του Σταδίου θα αποτελέσει μία επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού.
Είναι άριστος δισκοβόλος. Όταν κάμπτοντας το σώμα ετοιμάζεται να ρίξει το δίσκο, έχει την παράσταση και το μεγαλείο αρχαίου αγάλματος. Το δίσκο τον ρίχνει σε απόσταση 28 μέτρων και 68 εκ. Παρ' όλη την ανάπτυξη και τελείως αθλητική διάπλαση του σώματος του, ο Βερσής διατρέχει μόλις το 19ο έτος της ηλικίας του. σπουδάζει στην Εμπορική Ακαδημία, αλλά η προσφιλής του ενασχόληση, ο αγαπημένος σύντροφος του, είναι ο δίσκος.
Στην αυλή του σπιτιού του έχει το δίσκο και γυμνάζεται, σε ένα δε φάτνωμα του τοίχου ορθώνεται γύψινο το ομοίωμα του αρχαίου δισκοβόλου. Κάθε μέρα σχεδόν προπονείται στην κονίστρα του Σταδίου. Με τον ελληνικό αρχαίο τύπο της περικαλλούς μορφής του, με τα αθλητικά του μέλη να διαγράφονται από τη λεπτή, λειοσηρική περιβολή, ο αθλητής διεγείρει τον θαυμασμό πάντων.
Εκτός όμως της δισκοβολίας, και σε άλλο αγώνισμα θα λάβει μέρος ο εύσωμος πρωταθλητής. Μαζί με τον Περσάκη, τον Λάμπρο και τον Μέρλιν αποτελούν το πλήρωμα της τετράκοπου λέμβου του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου", η οποία θα συναγωνιστεί στις λεμβοδρομίες των διεθνών (αγώνων). Και στα δύο αυτά αγωνίσματα θα κατέλθει ο Βερσής, ο οποίος, συνδυάζοντας την αθλητική ικανότητα με τη σωματική ευμέλεια και την αρχαϊκή καλλονή της κεφαλής, θα παρουσιάσει ευπρόσωπο Έλληνα αθλητή.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήρθε τρίτος στην άρση βαρών με δυο χέρια και στη δισκοβολία]
Μιλτιάδης Γούσκος.
Τρεις νίκες αριθμεί μέχρι σήμερα ο Μ. Γούσκος. Αναδείχτηκε νικητής στους αγώνες του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου", που τελέσθηκαν το 1893, λαμβάνοντας μέρος στη σφαιροβολία και στην άρση βαρών. Νικητής αναδείχτηκε κατά τα "Τήνια" στους αγώνες της σφαιροβολίας και δισκοβολίας. Και τέλος κηρύχθηκε πρωταθλητής κατά τους τελευταίους Πανελληνίους αγώνες.
Δεν έχει μόνο την ικανότητα του σφαιροβόλου, αλλά και το παράστημα του αθλητή. Πετάει τη σφαίρα σε μήκος 10 μέτρων και 72 εκ. Πλαστική είναι η στάση του σώματος του, κατά τη στιγμή που ετοιμάζεται να ρίξει τη βαριά μολύβδινη σφαίρα, η οποία μέσα στα στιβαρά του χέρια λαμβάνει την κουφότητα κενού σώματος.
Ο Γούσκος είναι νέος 22 ετών, καταγόμενος από τη μυροβόλο Ζάκυνθο και σπουδάζει τη νομική επιστήμη.
- Η γυμναστική κοντεύει να μου γίνει πάθος, μας έλεγε προχθές. Καταγίνομαι έξι χρόνια με την ίδια ζέση. Πάντα όμως αγαπούσα το δίσκο και τη σφαίρα. Το δεξί μου χέρι μου φαίνεται 10 φορές δυνατότερο από το αριστερό. Καμιά φορά μου' ρχεται να σφίξω ό,τι έχω στο χέρι μου και να το συντρίψω. Καμιά φορά με βαραίνει πάλι σαν να'ταν σιδερένιο. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι νέα ζωή αισθάνομαι μέσα στο χέρι μου αυτό.
Ο Γούσκος με τον έτερο προκριθέντα σφαιροβόλο Παπασιδέρη, θα διεκδικούν το βραβείο της σφαιροβολίας απέναντι σε 14 ξένους αθλητές.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες κέρδισε αργυρό μετάλλιο στη σφαιροβολία]
Ευάγγελος Γερακάκης.
Ένας από τους νικητές δρομείς του Μαραθώνα. Οι γονείς του κατάγονται από την Κρήτη, αλλά αυτός γεννήθηκε στη Χαλκίδα, όπου και διέμεινε μέχρι του εικοστό έτος της ηλικίας του. Τώρα είναι 25 ετών. Πριν πέντε χρόνια ήλθε στην Αθήνα και ασχολείτο κατ' αρχήν με το επάγγελμα του αρτοπώλη. Έπειτα, αφού μάζεψε λίγα χρήματα, άνοιξε μικρό εδωδιμοπωλείο κοντά στον σταθμό του Σιδηροδρόμου Λαυρίου, το οποίο από μέρα σε μέρα προοδεύει. Η φύση τον γέννηση αθλητή. Στήθη διάπλατα, εντός των οποίων σφύζει το νεανικό του αίμα, μηροί νευρώδεις, σώμα που ουδέποτε καταπονήθηκε, το οποίο οι εξασκηθέντες μύες ανέπτυξαν καλλιτεχνικά. Είναι μετρίου αναστήματος με μορφή αρρενωπή, γεμάτη αποφασιστικότητα και ειλικρίνεια.
Και στην πατρίδα του ασκείτο στο δρόμο και πολλές φορές οι γονείς του τον έχαναν, διότι είχε εκτελέσει μακρές πορείες και μετέβη σε απομονωμένα χωριά. Όταν δε ήρθε εδώ, έσπευσε και εγγράφηκε στον "Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο", ακολουθώντας με επιμέλεια τις γυμναστικές αθλοπαιδιές του συλλόγου. Κατά τους Γυμναστικούς αγώνες του 1892 κέρδισε το πρώτο βραβείο στην άρση βαρών, διότι ο Γερακάκης δεν είναι μόνο δρομέας, αλλά μπορεί κάποιος να πει ότι είναι παναθλητής.
- Δεν πρόφθασα να διαγωνιστώ και σε άλλα αγωνίσματα, μας είπε. Ίσως όμως η επιτροπή με αφήσει να λάβω μέρος και στην πάλη.
Σήμερα ο αθλητής είναι λίγο καταβεβλημένος από μακρά ασθένεια που πέρασε προ ολίγων μηνών. Το σώμα του δεν έχει πλέον την προηγούμενη παραστατικότητα. Αλλά η ζέση δεν τον εγκατέλειψε και το σφρίγος των μυών του τον έφερε μεταξύ των νικητών.
- Εάν δεν ασθενούσα, ίσως και να κέρδιζα πρώτος. Αλλά πάλι ποιος ξέρει... και οι οφθαλμοί του άστραψαν, δείγμα της ελπίδας του στην αποφασιστικότητα και υπεροχή του.
Άγγελος Φέτσης
Δρομέας των 1500 και 800 μέτρων. Κατάγεται από τη Λευκάδα, ηλικίας 18 ετών. Μαθητεύει στο Πρακτικό Λύκειο. Η φυσιογνωμία του είναι αρρενωπή. Φέρει στον κορμό και τα άκρα των βραχιόνων τη συνήθη ενδυμασία των αθλητών. Στο αγώνισμα του είναι πρώτος. Η κατασκευή του σώματος του είναι τέτοια, ώστε, όταν τρέχει, μόλις άπτεται του εδάφους. Είναι πολύ ελαφρός και γοργοπόδαρος. Κάθε απόγευμα θα τον βρείτε να τρέχει στο Στάδιο και να συναγωνίζεται με αθλητές διαφόρων εθνικοτήτων. Είναι γνωστός σε όλους και όλοι τον προκαλούν. Όπως προοιωνίζεται από την ηλικία του, αν ασκηθεί δεν θα φοβάται τον καλύτερο δρομέα.
Δημήτριος Π. Γολέμης
Η στάση του φανερώνει αμέσως ότι πρόκειται για δρομέα, ο οποίος βρίσκεται στο σημείο ν' αφεθεί, να τρέξει με επιτυχία. Αν εξαιρέσουμε την ταχυποδία και ευλυγισία του, στα οποίες βοηθά πολύ το λιγνό και οστεώδες σώμα του, κατά τ' άλλα τίποτε δεν υπάρχει που να φαίνεται αθλητικό. Ο Γολέμης κατάγεται από τη Λευκάδα, είναι δε ηλικίας 19 ετών. Μαθητεύει στη Δ' τάξη του γυμνασίου της Μητροπόλεως.
Τα πρώτα μαθήματα γυμναστικής τα έλαβε στο γυμνάσιο, όπου πρόσφατα έμαθε ότι ο κ. Μάνος ίδρυσε "Όμιλο" προορισμένο για όσους πρόκειται να λάβουν μέρος στους Αγώνες, προσκολλήθηκε σ' αυτόν και γυμναζόταν στα διάφορα γυμναστικά είδη, το μονόζυγο, το δίζυγο και το εφαλτήριο.
Στα "Τήνια" είχε λάβει μέρος και στο δρόμο των 40 μέτρων και στο εφαλτήριο, στα οποία διακρίθηκε. Στους Πανελληνίους διαγωνίστηκε σε δύο δρόμους, των 1500 μέτρων, τον οποίο διάνυσε σε 4΄ και 53΄΄ και των 800 μέτρων, τον οποίο διέτρεξε σε 2΄και 26΄΄. Ελπίζει, όμως, ότι κατά τους Αγώνες θα διακριθεί, διότι οι δυνάμεις του, χάρη στην καλή τακτική του διευθυντή του "Ομίλου", κάθε μέρα αναπτύσσονται. Χθες διέτρεξε το δρόμο των 800 μέτρων σε 2΄ και 20΄΄.
Εκτός από τη γυμναστική, ο κ. Γολέμης καλλιεργεί και την ποίηση και είναι ένθερμος θιασώτης της. Έχει γράψει πολλά ποιήματα. Επί τη ευκαιρία αυτή μάλιστα μας απήγγειλε από στήθους ένα, υπό τον τίτλο η "Ξενιτεμένη". Δυστυχώς, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι παρά μόνο σωματικοί.
Αριστείδης Κωνσταντινίδης.
Ο Κωνσταντινίδης είναι ο γνωστότερος ποδηλατικός τύπος και κατέχει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, την πρώτη θέση μεταξύ των Ελλήνων ποδηλατών. Σε όλους τους αγώνες που έγιναν μέχρι σήμερα, έλαβε μέρος, σε όλους έχει διακριθεί για την αντοχή του, για την ταχύτητα του - σε όλους ανεξαιρέτως έχει καταχειροκροτηθεί.
Νέος, νεότατος ο Κωνσταντινίδης επιδόθηκε στη μηχανική. Όταν εισήχθησαν τα πρώτα ποδήλατα στην Ελλάδα, άρχισε να καταγίνεται με τις μηχανές τους και έτσι βαθμηδόν έγινε ποδηλάτης εκ της τέχνης. Η διαρκής συναναστροφή του με το ποδήλατο τον έκανε να γνωρίσει όλα εκείνα τα καλά τα οποία έχει ένας ποδηλάτης, τον έκανε να γνωρίσει γρήγορα τα θέλγητρα της ποδηλασίας και επομένως να αγαπήσει το νέο αυτό μηχάνημα μανιωδώς. Έκτοτε, ο Κωνσταντινίδης ουδέποτε εθεάθη πεζός.
Η φυσική του διάπλαση τον βοήθησε πολύ. Και όντως, ο Κωνσταντινίδης έχει σώμα τέλειου ποδηλάτη, προ πάντων ποδηλάτη αντοχής. Όλα συντείνουν στο να είναι καλός ποδηλάτης. Είμαστε δε βέβαιοι ότι, εάν είχε καιρό να γυμναστεί περισσότερο στο ποδηλατοδρόμιο, θα είχε πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και οι ξένοι ποδηλάτες, που πρόκειται να τρέξουν μαζί του, θα έβρισκαν αντίπαλο τέλειο σε όλα και ίσως ανώτερο τους.
Ο Κωνσταντινίδης υπήρξε εκ των θεμελιωτών του πρώτου ποδηλατικού σωματείου, του Ποδηλατικού Συλλόγου Αθηνών, αυτός δε με λίγους συντρόφους του είναι και η κύρια αιτία της εισαγωγής του ποδηλάτου στον τόπο μας.
Προ τριών ετών, κάτω στο Δέλτα του Φαλήρου, ο Κωνσταντινίδης αναδείχτηκε για πρώτη φορά νικητής απέναντι σε ξένο ποδηλάτη. Εκεί, υπό τα βλέμματα χιλιάδων ανθρώπων νίκησε τον Γκέδριχ, ο οποίος φημιζόταν μεταξύ μας ως διάσημος ποδηλάτης. Ο κόσμος που παρευρέθηκε τον καταχειροκρότησε και ενθουσιασμένοι οι φίλοι του τον σήκωσαν στα χέρια τους. Ποιος θα προέβλεπε ότι μετά από λίγα χρόνια ο νικητής Κωνσταντινίδης θα λάμβανε μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες, έτοιμος ν' αναμετρηθεί με ξένους ποδηλάτες διάσημους για την αντοχή τους; Και ωστόσο, μετά από λίγες ημέρες, ο Κωνσταντινίδης όπως και οι άλλοι ποδηλάτες μας καλούνται στον ευγενή αγώνα. Εκεί θα τους εκτιμήσουμε. Και εκεί θα δούμε κατά πόσο αναπτύχθηκε η πρόοδος της ποδηλασίας στην Ελλάδα.
Ο Κωνσταντινίδης έχει ένα μεγάλο προσόν. Ποτέ δεν απελπίζεται. Επιμένει πάντοτε στην απόφαση του, μέχρις ότου κάτι κατορθώσει. Είναι μόλις 22 ετών, μετρίου αναστήματος και μάλλον εύσωμος. Πάνω στο ποδήλατο έχει καλή στάση, αν και σκύβει λίγο. Τρέχει πάντοτε με την ίδια ταχύτητα αποφεύγοντας τα αμπαλάζ, τα οποία κουράζουν ανώφελα έναν ποδηλάτη αντοχής. είναι απαθέστατος και το πρόσωπο του πάνα παραμένει ωχρό. Μελαγχολικό μειδίαμα ανθεί στο πρόσωπο του, το οποίο είναι στερεότυπο.
Ο Κωνσταντινίδης, είτε νικητής είναι είτε ηττημένος, έχει την ίδια φυσιογνωμία. Όταν θέλει να τρέξει με όλη του τη δύναμη, τότε σκύβει πολύ και το στήθος του αγγίζει σχεδόν το τιμόνι, ενώ όλη η δύναμη μεταδίδεται στα πόδια του, τα οποία κινούνται ως δια μηχανής. Τη στιγμή αυτή φαίνεται μάλλον σαν να πετάει. Έχει αντοχή μεγάλη, αλλά έχει επίσης και ταχύτητα, τα οποία μαζί δύσκολα συναντώνται.
Ο Κωνσταντινίδης είναι γέννημα του Ποδηλατικού Συλλόγου Αθηνών, του οποίου, όπως είπαμε, υπήρξε και ιδρυτής. Ήδη όμως θα τρέξει με το σήμα της Ποδηλατικής Εταιρίας. Ο κ. Κωνσταντινίδης έχει πτυχίο πολιτικού μηχανικού της Νέας Σχολής, πετυχαίνοντας μεταξύ των πρώτων, αν και νεότατος.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Κωνσταντινίδης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην ποδηλασία 87 χλμ.για την διαδρομή Αθήνα-Μαραθώνας και Μαραθώνας-Νέο Φάληρο].
Αλέξανδρος Χ. Νικολόπουλος
Η στάση του και οι βραχίονες του με τους ρωμαλέους μύες και την καλή γραμμή του σώματος που αναπτύχθηκε πρόωρα, δείχνουν με έμφαση αμέσως τον αγωνιστή. Είναι ο μόνος για τα βάρη και τη μεγάλη αντοχή. Αυτός και ο Βερσής είναι μοναδικοί στα βάρη. Σηκώνει με το ένα του χέρι ως άλλος Κουταλιανός 57 οκάδες και 147 δράμια.
Ο Νικολόπουλος κατάγεται από την Αθήνα, γέννημα και θρέμμα. Σπούδασε τα εγκυκλοπαιδικά μαθήματα στο γυμνάσιο Μητροπόλεως και εγγράφηκε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου άγοντας το τρίτο έτος. Είναι ηλικίας 21 ετών, ενώ ο καθένας θα τον εκλάμβανε άνω των 25. Αλλά μας διαβεβαίωσε για την ηλικία του και για να μας πείσει, είπε ότι δεν υπηρέτησε ακόμη στρατιώτης. Φέρει μουστάκια και μαύρα μάτια.
Βασίλειος Ξυδάς
Έτσι ονομάζεται ο άλτης από τις Βρυούλες της Μικράς Ασίας, ο οποίος έχει λάβει πολλά έπαθλα μέχρι σήμερα. Πρώτα βραβεύτηκε το 1893 κατά του Αγώνες του ενταύθα Κεντρικού Γυμναστηρίου και κατά το 1895 στα "Τήνια".
Το άλμα του επί κοντώ είναι 2μ. και 83 υφεκ. Στους Πανελληνίους υστέρησε διότι ήταν ασθενής και από το κρεβάτι μετέβη στους Αγώνες. Κατά τις δοκιμές, στις οποίες παρευρεθήκαμε χθες, πήγε 3 μέτρα και ελπίζει να το αυξήσει κατά τους διεθνείς (αγώνες).
Αλέξανδρος Λ. Χαλκοκονδύλης
Νεαρός, νεαρότατος, μόλις 16 ετών, κατέρχεται στους αγώνες. Το λυγερό, εύστροφο, ελαφρό και ταχύ του σώματος του, προτερήματα σπάνια, κοσμούν το ακόμη τρυφερό σώμα του νέου άλτη μας. Η γυμναστική λίγο επέδρασε πάνω του. Και παρατηρούμε την έλλειψη στιβαρών χεριών και ευρύστερνου στήθους.
Ταχύς όσο ουδείς άλλος και άλτης πρώτης (ποιότητας). Χάνεται σαν αστραπή από τα μάτια σας. Εξέρχεται από τα Αποδυτήρια και σαν λαγός με άλματα από τη σήραγγα βρίσκεται στη στιγμή στον στίβο του Σταδίου, όπου συναγωνίζεται με Ούγγρους και Άγγλους κάθε μέρα.
Έχει λάβει μέρος στο δρόμο των 100 και 400 μέτρων και ήλθε πρώτος νικητής. Στο άλμα απλούν πρώτος. Πηδά 6μ. και 2 εκ., έχει δε συναγωνιστή τον Σκαλτσογιάννη, μαζί με τον οποίο διαγωνίζεται κάθε μέρα.
Ο Χαλκοκονδύλης είναι μέλος του "Ομίλου", στον οποίο μόλις προ καιρού άρχισε να γυμνάζεται. Στην πατρίδα είναι Αθηναίος και μέλος κατ' εξοχήν προσφιλούς στον κόσμο των γραμμάτων οικογένειας.
Γ. Γεννηματάς
Νέος, μόλις 23 ετών, ανθυπίλαρχος, σωστό λεβεντόπαιδο. Το τρίτο σύνταγμα του ιππικού, στο οποίο ανήκει, τον λατρεύει. Είναι αγαπητός σ' όλους τους κύκλους των αξιωματικών. Κατάγεται από τη Λακωνία, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1889, μετά από λαμπρές εξετάσεις, εισήλθε πρώτος στη σχολή των Ευελπίδων και το 1894 εξήλθε μεταξύ των πρώτων, αφού διέπρεψε σε όλες τις τάξεις και κατατάχθηκε στο ιππικό, προς το οποίο τρέφει ιδιαίτερη αγάπη. Ανήκει στον "Πανελλήνιο Σύλλογο", μετά από απαίτηση του οποίου κατέβηκε στους Αγώνες, όπου αναδείχτηκε νικητής στο άλμα εις ύψος και στο δρόμο των 100 μέτρων.
Φύση καλλιτεχνικά διαπλασμένη. Θα τον νόμιζε κανείς μάλλον ποιητή παρά στρατιώτη. Αναστήματος προς το ψηλό, λεπτός και χαρίεις, συνεσταλμένος ως ντροπαλός νεαρός, πλήν όμως ανδροπρεπούς και αδαμάντινου χαρακτήρα.
- Δεν είναι ανάγκη να γράψετε ακόμη τίποτε, γιατί δεν ξέρουμε, εάν θα πετύχω κάτι στους διεθνείς (αγώνες).
Και αρνείτο να μας πει κάτι και αρνείτο να μας δώσει την εικόνα του και δεν ήθελε η δημοσιογραφία ν' ασχοληθεί καθόλου μαζί του. Τόσο μετριόφρων είναι! Ο Γεννηματάς είναι και έξοχος ιππέας. Από την αγάπη του προς την ιππασία κατατάχθηκε στο ιππικό. Είναι και καλλιτέχνης. Τις ώρες που αφήνει την εργασία του επαγγέλματος του, τις αφιερώνει στην καλλιτεχνία μαζί με το στενό φίλο και συνάδελφο του. Είναι ποιητής. Κάνει πολύ όμορφα τραγουδάκια. Μουσικός και ζωγράφος ερασιτέχνης.
- Εγώ χωρίς να γνωρίζω τίποτε με κατέβασαν μια μέρα από το άλογο μου και μου επέβαλαν ν' αγωνιστώ. Ιδού όλη η ιστορία.
Γεώργιος Γρηγορίου
Είναι 25 ετών από τη Σωζόπολη της Θράκης και φοιτητής της Ιατρικής. Φιλότιμος και ενθουσιώδης με πολύ γλυκιά μορφή, είναι ο πρώτος που έδωσε την ώθηση στις δοκιμές επί του Μαραθωνίου δρόμου.
- Τι θέλεις να τρέχεις σε ομαλό έδαφος, έλεγε στον αντίπαλό του Δεληγιάννη. Επί τόπου κι άγιος ο Θεός.
Κι ένα πρωί ξημερώνεται πεζός στο Μαραθώνα και επιστρέψει τρέχοντας ακατάπαυστα εν μέσω επευφημιών του πλήθους. Ούτε το ψύχος, ούτε ο φοβερός βοριάς εμπόδισαν τον τολμηρό δρομέα.
Ο Έλληνας αυτός Μαραθωνοδρόμος ταλαιπωρήθηκε τόσο, όσο κανείς άλλος. Οι Μαραθώνιοι και οι κάτοικοι των γύρω χωριών, μη έχοντες κατ' αρχήν ιδέα του αγώνα και βλέποντας τον Γρηγορίου να τρέχει γυμνός και με φοβερό ψύχος, τον εξέλαβαν ως ιδιότροπο και κάτι παραπάνω, ώστε στο Πικέρμι παρά λίγο να τον δέσουν. Στις οροσειρές της Πάρνηθας είχε συναντηθεί με ποιμένες, του βασιλείς των βουνών, όπως τους ονομάζει. Στην ερώτηση τους "τι πηλαλάς ουρέ χαντακωμένε;", ο Γρηγορίου τους αγριοκοίταξε και παρά λίγο να του επιτεθούν! Με τα μαντρόσκυλα των ποιμένων πάντοτε βασανίστηκε!
Άλλοτε, στο Χαρβάτι, ένας δασοφύλακας ήταν έτοιμος να τον χτυπήσει με το όπλο του. Τον νόμισε.... ποιος ξέρει! Προ ολίγων ημερών, ενώ έτρεχε κοντά στο Σταυρό, είχε αφηνιάσει το άλογο ενός χωρικού και χύθηκε το γάλα του. Παρά λίγο και θα έσπαζαν τα πόδια του Γρηγορίου με το πέταμα της μαγκούρας του χωρικού!
Η πόλη μας έχει τρελαθεί με τον Γρηγορίου και τον Δεληγιάννη. Γνωστοί και άγνωστοι, αρσενικοί και θηλυκοί, λατρεύουν αυτούς τους δύο δρομείς. Γρηγοριανοί και Δεληγιαννικού (υπάρχουν) σε όλες τις συνοικίες. Ο Γρηγορίου τρέχει με τόλμη και ρίχνεται με αποφασιστικότητα στον αγώνα, ως φιλότιμος στρατιώτης στον πόλεμο. Θεωρεί το Μαραθώνιο δρόμο αγώνα καθαρά εθνικό και νομίζει ότι αγωνίζεται υπέρ Πατρίδος.
Προχθές ήταν πολύ άρρωστος. Δεν κοιμήθηκε στο Μαραθώνα όλη τη νύχτα και έβηχε διαρκώς. Ακόμα είναι ασθενής. Αλλά αν και ασθενής, ρίχτηκε με αποφασιστικότητα στον αγώνα. ... Όλοι οι Μαραθώνιοι λατρεύουν τον "Άγιο" Γρηγορίου, όπως τον αποκαλούν, γιατί αυτόν πρωτογνώρισαν. Τους ξένους αντιπάλους του, ως φιλότιμος αγωνιστής, λίγο τους λαμβάνει υπόψη. Μόνο από τους Άγγλους και τους Αμερικανούς περιμένει μεγάλα πράγματα.
- Αλλά θα παλέψω, λέει, άλλη μια φορά παλικαρίσια, ελληνικότατα, με απόφαση να εξαντλήσω και τον τελευταίο παλμό της καρδιάς μου και ας γίνει εκείνο το οποίο είναι γραμμένο. Από τους αντιπάλους του, μόνο τον Δεληγιάννη θεωρεί ειλικρινή και τον αγαπά από καρδιάς. Οι δύο αντίπαλοι είναι αχώριστοι φίλοι.
Προχθές, όταν έφθασε από το Μαραθώνα στα Αποδυτήρια του Σταδίου, οι νοσοκόμοι τον άρχισαν στις μπάτσες!
-Τι χτυπάτε, τους λέει με βλέμμα περίεργο!
-Για την κυκλοφορία του αίματος, απαντούν οι νοσοκόμοι!
-Νόστιμο πράγμα, έλεγε ο Γρηγορίου! Να έρχεσαι τρεχάλα από το Μαραθώνα, να βγαίνει η ψυχή σου με σκάσιμο και ως αμοιβή να σου σπάζουν τα σαγόνια με τις μπάτσες! Ωραία ικανοποίηση!!!
Δημ. Χ. Χριστόπουλος
Είναι πολύ νεαρός, μόλις 18 ετών. Γέννημα και θρέμμα Πατρινός. Αναστήματος μετρίου, μάλλον ισχνός, με συμπαθή φυσιογνωμία, με όψη σταρένια και μάτια μαύρα, που περικλείουν πολλή αγαθότητα. Έχει επιδοθεί στην καλλιέργεια των κτημάτων του, έχοντας εγκαταλείψει τα βιβλία από χρόνια.
Στο γυμναστικό κόσμο, ο Δημ. Χ. Χρηστόπουλος ήταν άγνωστος προ τριών μηνών! Από τον περασμένο Οκτώβριο είχε εγγραφεί ως μέλος της "Γυμναστικής Εταιρίας". Κατά τους τρεις όμως πρώτους μήνες δεν είχε ασκηθεί καθόλου, όμως μετά υποβλήθηκε σε τακτική προπόνηση, η οπία στέφθηκε υπό δάφνης κατά τους Πανελληνίους Αγώνες.
Η φυσική του κλίση ήταν στην πεζοπορία και εκεί ασκείτο. Προ δύο μηνών έλαβε μέρος στους δοκιμαστικούς αγώνες του Παναχαϊκού και ήρθε πρώτος, διατρέχοντας 40 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και 40΄. Μετά τη νίκη του αυτή, φιλοτιμήθηκε και κατέβαλε περισσότερες προσπάθειες και υπό την άμεση και αυστηρή εποπτεία του διδασκάλου του κ. Πετρουτζή, ασκείτο καθημερινά στο δρόμο μέχρι τη μέρα που αναχώρησε για την Αθήνα, ώστε να συμμετάσχει στο Μαραθώνιο δρόμο.
Στο Στάδιο εισήλθε τέταρτος, διατρέχοντας το διάστημα του Μαραθωνίου σε 3 ώρες και 33΄, ήταν δε ακμαιότατος και δεν αισθανόταν σχεδόν καμία κόπωση. Από τον τρίτο υστερούσε μόλις 30 μέτρα!, όπως μας έλεγε ο ίδιος. Εάν δεν καθυστερούσε ο Δουβανάς, τον οποίο αναγνωρίζει ως υπέρτερο του και τον συμπαθεί υπερβολικά, θα ερχόταν κατά 15 λεπτά νωρίτερα στο Στάδιο, τα οποία απώλεσε, επειδή χάλασε η διάθεση του από την καθυστέρηση του Δουβανά.
Στέφανος Α. Χρηστόπουλος.
Ο πρώτος των Ελλήνων παλαιστών. Και αυτός Πατρινός, ηλικίας 20 ετών, κανονικού αναστήματος και ρώμης σπάνιας. Η φυσιογνωμία του είναι γλυκυτάτη. Επαγγέλλεται τον ιχθυοπώλη και είναι το καύχημα των συντεχνιτών του. Συνεσταλμένος τα μάλα. Δεν εκφράζεται ποτέ για τον εαυτό του, χαρακτηριστικό της αξιέπαινης μετριοφροσύνης του.
Προ 8 μηνών μόλις εγγράφηκε μέλος της "Γυμναστικής Εταιρίας" και επιδόθηκε στη γυμναστική. Πριν από το χρόνο αυτό, όπως λέει ο ίδιος, ποτέ δεν είχε ασκηθεί. Ο Στέφανος Α. Χρηστόπουλος, ένεκα του αθλητικού σώματος του και της υπερβολικής δύναμής του, προκρίθηκε από το διδάσκαλο του κ. Πετρουτζή για την πάλη. Και μετά την επίπονη εργασία του, μετέβαινε κάθε απόγευμα στο γυμναστήριο και εκεί γυμναζόταν την τέχνη του Μίλωνα.
Σε αγώνες πρώτη φορά έλαβε μέρος κατά τους Πανελληνίους και πέτυχε το πρώτο βραβείο, καταβάλλοντας και αυτόν ακόμη τον φημισμένο για την τέχνη και τη δύναμη μαθητή του Κουταλιανού, Τσίτα, ενώ αξιώθηκε εγκάρδιων συγχαρητηρίων του διαδόχου και του πρίγκιπα Γεωργίου.
Για την περιφανή νίκη του δεν καυχιέται καθόλου, ούτε θέλει να γίνεται λόγος γι' αυτήν, λέγοντας: "Ας πετύχω στους Ολυμπιακούς και τότε μάλιστα!". Ήδη καθημερινά ασκείται στο αγώνισμα του στο γυμναστήριο της Εταιρίας, ενώ πολλοί μεταβαίνουν εκεί για να τον δουν να ασκείται.
Με το δρομέα Χρηστόπουλο δεν έχουν καμία συγγένεια, αδελφώθηκαν όμως με την κοινή τους νίκη.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Χρηστόπουλος κατετάγη τρίτος στην ελληνορωμαϊκή πάλη]
Λεωνίδας Τσικλητήρας.
Όλοι οι Πατρινοί τον γνωρίζουν με το όνομα... εναέριος! και είναι πραγματικά έτσι. Όσοι τον είδαν να εκτελεί στο μονόζυγο τα επικίνδυνα γυμνάσματα της ευκινησίας, όσοι τον είδαν να εκτελεί παράτολμα γιγανταιωρήματα με τις εναλλαγές των λαβών, το μύλο μετά πέλματος και τόσα άλλα, δεν είναι δυνατόν παρά να τον θαύμασαν.
Γυμνάζεται τρία χρόνια, είναι δεν εκ των ιδρυτών της "Γυμναστ. Εταιρίας". Πατρινό βλάστημα και ο Λεων. Τσικλητήρας, είναι μόλις 17 ετών, μετρίου αναστήματος και στεγνωμένος σχεδόν από την πολύ γυμναστική. Ακόμη δεν τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές.
Ασκείται στην ενόργανη γυμναστική, διακρίνεται δε στο μονόζυγο και στο ιππικό εφαλτήριο. Προ μηνός επιδόθηκε στο δρόμο ταχύτητας. Έχει αγωνισθεί στα "Τήνια" και βραβεύθηκε στο μονόζυγο και στο ιππικό εφαλτήριο. Στους Πανελληνίους νίκησε στο δρόμο ταχύτητας των 400 μέτρων και στο μονόζυγο.
Χρήστος Ζουμής.
Χαρίλαος Βασιλάκος.
Από μικρός έτρεφε έρωτα προς το δρόμο, εκτελούσε περιπετειώδεις πορείες και νεότερος, πριν από τρία χρόνια, ζήτησε να συναγωνισθεί με τον κ. Παρασκευαΐδη, όταν ο πανύψηλος πεζοπόρος εκτελούσε το περίεργο πεζοπορικό αγώνα των 24 ωρών.
Διήνυσε το μαραθώνιο δρόμο σε 3 ώρες και 18΄.
- Δεν μπορώ να σας μιλήσω για νίκη, μας έλεγε χθες, εκείνο όμως που δύναμαι να σας διαβεβαιώσω είναι ότι το μαραθώνιο δρόμο μπορώ να διατρέξω ίσως κατά ένα τέταρτο, σίγουρα όμως κατά 10 λεπτά ταχύτερα από όσο μου χρειάστηκε στους Πανελληνίους. Εάν δεν ήταν τόσο κοντά οι Αγώνες, θα το αποδείκνυα και εμπράκτως.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Βασιλάκος κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στο Μαραθώνιο, τερματίζοντας δεύτερος πίσω από το Σπύρο Λούη με χρόνο 3 ώρες 6΄ και 3΄΄]
Δημήτριος Δεληγιάννης.
Ο Δεληγιάννης είναι τελειόφοιτος της φιλολογίας, κατάγεται από τη Στεμνίτσα της Γορτυνίας και είναι 23 ετών. Από τους δρομείς του Μαραθώνα είναι ο τρίτος που τερμάτισε στο Στάδιο, διανύοντας το διάστημα των 40 χιλιομέτρων σε 3 ώρες και 33΄.
- Δουβανάς με πήρε στο λαιμό του, μας έλεγε χθες στο γραφείο του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου". Μου έλεγε ότι θα διανύσει το δρόμο σε 2 ώρες και 40΄ και με προκαλούσε να τον ακολουθήσω. Βέβαια δέχθηκα. Στο Πικέρμι βαδίζαμε τροχάδην, σαν να διαγωνιζόμασταν σε αγώνα ταχύτητας. Τι έκανε; Αυτός στο Πικέρμι αποχώρησε και για εμένα υπολείπονταν τόσα χιλιόμετρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο βίαιος αγώνας μου εξάντλησε περισσότερες δυνάμεις και ενώ περνούσα κατά 8 χιλιόμετρα τον Βασιλάκο, αυτός ήλθε πρώτος και εγώ τρίτος. Αλλά το πάθημα μάθημα... Δεν ξέρετε πόσο ανυπομονώ να έρθει η ημέρα του Μαραθωνίου δρόμου. Σαν τρελός θα ριχτώ στον αγώνα.
Το έλεγε με τη χαμηλή φωνή της ομιλίας του, αλλά με τον αποφασιστικό τόνο του ενθουσιώδους και ριψοκίνδυνου χαρακτήρα και του σοβαρού του ήθους.
Σημ. Με τον πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Δηλιγιάννη δεν τον συνδέει παρά το όνομα και η συναδελφότητα στους αγώνες αντοχής.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες τερμάτισε έκτος στο Μαραθώνιο]
Είναι και αυτός δρομέας, που προκρίθηκε για το δρόμο των 1500 μέτρων στο στίβο του Σταδίου. Γεννήθηκε εδώ, είναι δε από τους νεότερους αθλητές διατρέχοντας μόλις το 19ο έτος της ηλικίας του.
Έχει πράγματι μεγάλη ταχυποδία, η δε στάση του σώματος του κατά το δρόμο αντοχής και ταχύτητας είναι πολύ πλαστική. Έχει κεκλιμένο εντελώς προς τα πίσω το κεφάλι. Το στήθος προβάλλεται, επ' αυτού δε προστρίβονται εναλλάξ και ελαφρά οι σφιγμένες πυγμές των καμμένων του χεριών. Τα πόδια του μόλις που αγγίζουν το έδαφος και δίνουν νέα ανάπλαση στο σώμα.
Ήδη κάθε μέρα γυμνάζεται στο αγώνισμα αυτό διατρέχοντας το στίβο με τους Ούγγρους αθλητές. Το δρόμο αυτό των 1200 μέτρων τον διατρέχει σε 5 λεπτά της ώρας.
Είναι μετρίου αναστήματος, με ζωηρά μαύρα μάτια αεικίνητα και εκφραστικά. Στο μονόζυγο ακόμη και στο δίζυγο εκτελεί θαυμάσια γυμνάσια ευλυγισίας και ευστροφίας. Διακρίνεται και ως δισκοβόλος. Σπουδάζει την οδοντιατρική, πολλές όμως ώρες της ημέρας αφιερώνει στην προσφιλή του ενασχόληση, σε γυμναστικά και αθλητικά προγυμνάσματα.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Περίφημος σκοπευτής.
Αδελφοί Περσάκη
Ιωάννης Περσάκης, αθλητής στο άλμα
Πέτρος Περσάκης, αθλητής στους κρίκους.
Δυάδα αθλητών, ζεύγος νικητών.
Ο Ιωάννης Περσάκης είναι ο πρωταγωνιστής άλτης. Κέρδισε στο τριπλού άλμα, πηδώντας 12 μ. και 44 εκατοστόμετρα. Έχει μέτριο και κανονικό ανάστημα, ξανθά μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια. Το βάδισμα του είναι λίγο συρτό, το δε σώμα του - είτε τρέχει είτε περπατάει - λικνίζει με ελαφρές αμφιταλαντεύσεις. Το μουστάκι που μόλις αρχίζει να πυκνώνει και η όλη παιδική φυσιογνωμία του προδίδει νεαρό μόλις 20 ετών, του οποίου όμως και η διάπλαση του σώματος φανερώνει τον αθλητή και οι κνήμες, με τους μύες που εξέχουν και το δίκτυο των φλεβών, μαρτυρούν τον άλτη.
Δεν τον διακρίνει μόνο η δύναμη των κνημών και του πηδήματος, αλλά τον χαρακτηρίζει η ευστροφία και η χάρη του άλματος. Ο Περσάκης είναι γνωστός ως άλτης από το 1892, όταν σε Πανελληνίους πάλι αγώνες ο νασιλιάς, για να εμψυχώσει τον ευέλπι άλτη, του δώρησε κομψό περίστροφο. Στα "Τήνια" ακόμη αναδείχτηκε νικητής στο αγώνισμα της αναρρίχησης επί κάλω. Στους Πανελληνίους αγώνες, εκτέλεσε 6 πηδήματα χωρίς ούτε κατά ένα εκατοστό του μέτρου να αυξομειώσει το μήκος του άλματος. Αυτό είναι χαρακτηριστικό ασκημένων αθλητών. Προχθές, ξεπέρασε έναν Ούγγρο άλτη κατά 8 εκατοστά του μέτρου.
Ο "Πανελλήνιος γυμναστικός σύλλογος" στηρίζει πολλές ελπίδες στον εύστροφο πρωταγωνιστή Άλτη. Ο Περσάκης μαζί με τους άλλους πρωταθλητές, τον Γεννηματά, τον Γούσκο και τον Παπασιδέρη, αποτελεί αχώριστη αθλητική παρέα. Κατάγεται από την Αθήνα. Είναι φοιτητής, ενώ έχει κατανεμημένες τις ώρες του στην ανάπτυξη του πνεύματος διά της μελέτης και στην εκτόνωση και αθλητική διάπλαση του σώματος διά της γυμναστικής.
Σημ. Ο πρίγκιπας Γεώργιος έχει συμπαθήσει πολύ το νεαρό άλτη. Στους Πανελληνίους αγώνες τον εμψύχωνε σε κάθε άλμα μετρώντας ο ίδιος το μήκος.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Ιωάννης Περσάκης τερμάτισε τρίτος στη σφαιροβολία, όμως εκείνη τη χρονιά δεν έγινε απονομή χάλκινων μεταλλίων]
Πέτρος Περσάκης. Ο έτερος των πρωταθλητών αδερφών. Καταπληκτική ομοιότητα μεταξύ των δύο φυσιογνωμιών. Και ο νεότερος αδελφός ούτε στο παράστημα ούτε στη διάπλαση του σώματος υστερεί του πρεσβύτερου.
Εκτελεί θαυμάσια γυμνάσματα ευστροφίας επί των κρίκων. Οι κλειδώσεις των μελών του σώματος του επιτρέπουν κινήσεις προς όλες τις διευθύνσεις, ο δε αθλητής επί του ζεύγους των κρίκων φαίνεται σαν να είναι εξαρθρωμένος. Οι κρίκοι είναι από τα δυσκολότερα αγωνίσματα, απαιτούν και μεγάλη άσκηση και τεχνική εκπόνηση του σώματος.
Ο έφηβος αθλητής, που διατρέχει μόλις το 17ο έτος της ηλικίας του, πρώτευσε και στα "Τήνια" στο ίδιο αγώνισμα. Στο αγώνισμα αυτό, ο νεότερος Περσάκης θα έχει 7 συναγωνιστές ξένους κατά τους διεθνείς αγώνες.
Και μόνο η παρουσία του αθλητή, με το ρωμαλέο παράστημα, το ευρύ στέρνο, τους μυώδεις βραχίονες, την περικαλλή μορφή και την αρχαϊκή κεφαλή, πάνω στην ιστορική κονίστρα του Σταδίου θα αποτελέσει μία επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού.
Είναι άριστος δισκοβόλος. Όταν κάμπτοντας το σώμα ετοιμάζεται να ρίξει το δίσκο, έχει την παράσταση και το μεγαλείο αρχαίου αγάλματος. Το δίσκο τον ρίχνει σε απόσταση 28 μέτρων και 68 εκ. Παρ' όλη την ανάπτυξη και τελείως αθλητική διάπλαση του σώματος του, ο Βερσής διατρέχει μόλις το 19ο έτος της ηλικίας του. σπουδάζει στην Εμπορική Ακαδημία, αλλά η προσφιλής του ενασχόληση, ο αγαπημένος σύντροφος του, είναι ο δίσκος.
Στην αυλή του σπιτιού του έχει το δίσκο και γυμνάζεται, σε ένα δε φάτνωμα του τοίχου ορθώνεται γύψινο το ομοίωμα του αρχαίου δισκοβόλου. Κάθε μέρα σχεδόν προπονείται στην κονίστρα του Σταδίου. Με τον ελληνικό αρχαίο τύπο της περικαλλούς μορφής του, με τα αθλητικά του μέλη να διαγράφονται από τη λεπτή, λειοσηρική περιβολή, ο αθλητής διεγείρει τον θαυμασμό πάντων.
Εκτός όμως της δισκοβολίας, και σε άλλο αγώνισμα θα λάβει μέρος ο εύσωμος πρωταθλητής. Μαζί με τον Περσάκη, τον Λάμπρο και τον Μέρλιν αποτελούν το πλήρωμα της τετράκοπου λέμβου του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου", η οποία θα συναγωνιστεί στις λεμβοδρομίες των διεθνών (αγώνων). Και στα δύο αυτά αγωνίσματα θα κατέλθει ο Βερσής, ο οποίος, συνδυάζοντας την αθλητική ικανότητα με τη σωματική ευμέλεια και την αρχαϊκή καλλονή της κεφαλής, θα παρουσιάσει ευπρόσωπο Έλληνα αθλητή.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήρθε τρίτος στην άρση βαρών με δυο χέρια και στη δισκοβολία]
Τρεις νίκες αριθμεί μέχρι σήμερα ο Μ. Γούσκος. Αναδείχτηκε νικητής στους αγώνες του "Πανελληνίου γυμναστικού συλλόγου", που τελέσθηκαν το 1893, λαμβάνοντας μέρος στη σφαιροβολία και στην άρση βαρών. Νικητής αναδείχτηκε κατά τα "Τήνια" στους αγώνες της σφαιροβολίας και δισκοβολίας. Και τέλος κηρύχθηκε πρωταθλητής κατά τους τελευταίους Πανελληνίους αγώνες.
Δεν έχει μόνο την ικανότητα του σφαιροβόλου, αλλά και το παράστημα του αθλητή. Πετάει τη σφαίρα σε μήκος 10 μέτρων και 72 εκ. Πλαστική είναι η στάση του σώματος του, κατά τη στιγμή που ετοιμάζεται να ρίξει τη βαριά μολύβδινη σφαίρα, η οποία μέσα στα στιβαρά του χέρια λαμβάνει την κουφότητα κενού σώματος.
Ο Γούσκος είναι νέος 22 ετών, καταγόμενος από τη μυροβόλο Ζάκυνθο και σπουδάζει τη νομική επιστήμη.
- Η γυμναστική κοντεύει να μου γίνει πάθος, μας έλεγε προχθές. Καταγίνομαι έξι χρόνια με την ίδια ζέση. Πάντα όμως αγαπούσα το δίσκο και τη σφαίρα. Το δεξί μου χέρι μου φαίνεται 10 φορές δυνατότερο από το αριστερό. Καμιά φορά μου' ρχεται να σφίξω ό,τι έχω στο χέρι μου και να το συντρίψω. Καμιά φορά με βαραίνει πάλι σαν να'ταν σιδερένιο. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι νέα ζωή αισθάνομαι μέσα στο χέρι μου αυτό.
Ο Γούσκος με τον έτερο προκριθέντα σφαιροβόλο Παπασιδέρη, θα διεκδικούν το βραβείο της σφαιροβολίας απέναντι σε 14 ξένους αθλητές.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες κέρδισε αργυρό μετάλλιο στη σφαιροβολία]
Ένας από τους νικητές δρομείς του Μαραθώνα. Οι γονείς του κατάγονται από την Κρήτη, αλλά αυτός γεννήθηκε στη Χαλκίδα, όπου και διέμεινε μέχρι του εικοστό έτος της ηλικίας του. Τώρα είναι 25 ετών. Πριν πέντε χρόνια ήλθε στην Αθήνα και ασχολείτο κατ' αρχήν με το επάγγελμα του αρτοπώλη. Έπειτα, αφού μάζεψε λίγα χρήματα, άνοιξε μικρό εδωδιμοπωλείο κοντά στον σταθμό του Σιδηροδρόμου Λαυρίου, το οποίο από μέρα σε μέρα προοδεύει. Η φύση τον γέννηση αθλητή. Στήθη διάπλατα, εντός των οποίων σφύζει το νεανικό του αίμα, μηροί νευρώδεις, σώμα που ουδέποτε καταπονήθηκε, το οποίο οι εξασκηθέντες μύες ανέπτυξαν καλλιτεχνικά. Είναι μετρίου αναστήματος με μορφή αρρενωπή, γεμάτη αποφασιστικότητα και ειλικρίνεια.
Και στην πατρίδα του ασκείτο στο δρόμο και πολλές φορές οι γονείς του τον έχαναν, διότι είχε εκτελέσει μακρές πορείες και μετέβη σε απομονωμένα χωριά. Όταν δε ήρθε εδώ, έσπευσε και εγγράφηκε στον "Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο", ακολουθώντας με επιμέλεια τις γυμναστικές αθλοπαιδιές του συλλόγου. Κατά τους Γυμναστικούς αγώνες του 1892 κέρδισε το πρώτο βραβείο στην άρση βαρών, διότι ο Γερακάκης δεν είναι μόνο δρομέας, αλλά μπορεί κάποιος να πει ότι είναι παναθλητής.
- Δεν πρόφθασα να διαγωνιστώ και σε άλλα αγωνίσματα, μας είπε. Ίσως όμως η επιτροπή με αφήσει να λάβω μέρος και στην πάλη.
Σήμερα ο αθλητής είναι λίγο καταβεβλημένος από μακρά ασθένεια που πέρασε προ ολίγων μηνών. Το σώμα του δεν έχει πλέον την προηγούμενη παραστατικότητα. Αλλά η ζέση δεν τον εγκατέλειψε και το σφρίγος των μυών του τον έφερε μεταξύ των νικητών.
- Εάν δεν ασθενούσα, ίσως και να κέρδιζα πρώτος. Αλλά πάλι ποιος ξέρει... και οι οφθαλμοί του άστραψαν, δείγμα της ελπίδας του στην αποφασιστικότητα και υπεροχή του.
Δρομέας των 1500 και 800 μέτρων. Κατάγεται από τη Λευκάδα, ηλικίας 18 ετών. Μαθητεύει στο Πρακτικό Λύκειο. Η φυσιογνωμία του είναι αρρενωπή. Φέρει στον κορμό και τα άκρα των βραχιόνων τη συνήθη ενδυμασία των αθλητών. Στο αγώνισμα του είναι πρώτος. Η κατασκευή του σώματος του είναι τέτοια, ώστε, όταν τρέχει, μόλις άπτεται του εδάφους. Είναι πολύ ελαφρός και γοργοπόδαρος. Κάθε απόγευμα θα τον βρείτε να τρέχει στο Στάδιο και να συναγωνίζεται με αθλητές διαφόρων εθνικοτήτων. Είναι γνωστός σε όλους και όλοι τον προκαλούν. Όπως προοιωνίζεται από την ηλικία του, αν ασκηθεί δεν θα φοβάται τον καλύτερο δρομέα.
Η στάση του φανερώνει αμέσως ότι πρόκειται για δρομέα, ο οποίος βρίσκεται στο σημείο ν' αφεθεί, να τρέξει με επιτυχία. Αν εξαιρέσουμε την ταχυποδία και ευλυγισία του, στα οποίες βοηθά πολύ το λιγνό και οστεώδες σώμα του, κατά τ' άλλα τίποτε δεν υπάρχει που να φαίνεται αθλητικό. Ο Γολέμης κατάγεται από τη Λευκάδα, είναι δε ηλικίας 19 ετών. Μαθητεύει στη Δ' τάξη του γυμνασίου της Μητροπόλεως.
Τα πρώτα μαθήματα γυμναστικής τα έλαβε στο γυμνάσιο, όπου πρόσφατα έμαθε ότι ο κ. Μάνος ίδρυσε "Όμιλο" προορισμένο για όσους πρόκειται να λάβουν μέρος στους Αγώνες, προσκολλήθηκε σ' αυτόν και γυμναζόταν στα διάφορα γυμναστικά είδη, το μονόζυγο, το δίζυγο και το εφαλτήριο.
Στα "Τήνια" είχε λάβει μέρος και στο δρόμο των 40 μέτρων και στο εφαλτήριο, στα οποία διακρίθηκε. Στους Πανελληνίους διαγωνίστηκε σε δύο δρόμους, των 1500 μέτρων, τον οποίο διάνυσε σε 4΄ και 53΄΄ και των 800 μέτρων, τον οποίο διέτρεξε σε 2΄και 26΄΄. Ελπίζει, όμως, ότι κατά τους Αγώνες θα διακριθεί, διότι οι δυνάμεις του, χάρη στην καλή τακτική του διευθυντή του "Ομίλου", κάθε μέρα αναπτύσσονται. Χθες διέτρεξε το δρόμο των 800 μέτρων σε 2΄ και 20΄΄.
Εκτός από τη γυμναστική, ο κ. Γολέμης καλλιεργεί και την ποίηση και είναι ένθερμος θιασώτης της. Έχει γράψει πολλά ποιήματα. Επί τη ευκαιρία αυτή μάλιστα μας απήγγειλε από στήθους ένα, υπό τον τίτλο η "Ξενιτεμένη". Δυστυχώς, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι παρά μόνο σωματικοί.
Ο Κωνσταντινίδης είναι ο γνωστότερος ποδηλατικός τύπος και κατέχει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, την πρώτη θέση μεταξύ των Ελλήνων ποδηλατών. Σε όλους τους αγώνες που έγιναν μέχρι σήμερα, έλαβε μέρος, σε όλους έχει διακριθεί για την αντοχή του, για την ταχύτητα του - σε όλους ανεξαιρέτως έχει καταχειροκροτηθεί.
Νέος, νεότατος ο Κωνσταντινίδης επιδόθηκε στη μηχανική. Όταν εισήχθησαν τα πρώτα ποδήλατα στην Ελλάδα, άρχισε να καταγίνεται με τις μηχανές τους και έτσι βαθμηδόν έγινε ποδηλάτης εκ της τέχνης. Η διαρκής συναναστροφή του με το ποδήλατο τον έκανε να γνωρίσει όλα εκείνα τα καλά τα οποία έχει ένας ποδηλάτης, τον έκανε να γνωρίσει γρήγορα τα θέλγητρα της ποδηλασίας και επομένως να αγαπήσει το νέο αυτό μηχάνημα μανιωδώς. Έκτοτε, ο Κωνσταντινίδης ουδέποτε εθεάθη πεζός.
Η φυσική του διάπλαση τον βοήθησε πολύ. Και όντως, ο Κωνσταντινίδης έχει σώμα τέλειου ποδηλάτη, προ πάντων ποδηλάτη αντοχής. Όλα συντείνουν στο να είναι καλός ποδηλάτης. Είμαστε δε βέβαιοι ότι, εάν είχε καιρό να γυμναστεί περισσότερο στο ποδηλατοδρόμιο, θα είχε πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και οι ξένοι ποδηλάτες, που πρόκειται να τρέξουν μαζί του, θα έβρισκαν αντίπαλο τέλειο σε όλα και ίσως ανώτερο τους.
Ο Κωνσταντινίδης υπήρξε εκ των θεμελιωτών του πρώτου ποδηλατικού σωματείου, του Ποδηλατικού Συλλόγου Αθηνών, αυτός δε με λίγους συντρόφους του είναι και η κύρια αιτία της εισαγωγής του ποδηλάτου στον τόπο μας.
Προ τριών ετών, κάτω στο Δέλτα του Φαλήρου, ο Κωνσταντινίδης αναδείχτηκε για πρώτη φορά νικητής απέναντι σε ξένο ποδηλάτη. Εκεί, υπό τα βλέμματα χιλιάδων ανθρώπων νίκησε τον Γκέδριχ, ο οποίος φημιζόταν μεταξύ μας ως διάσημος ποδηλάτης. Ο κόσμος που παρευρέθηκε τον καταχειροκρότησε και ενθουσιασμένοι οι φίλοι του τον σήκωσαν στα χέρια τους. Ποιος θα προέβλεπε ότι μετά από λίγα χρόνια ο νικητής Κωνσταντινίδης θα λάμβανε μέρος σε Ολυμπιακούς αγώνες, έτοιμος ν' αναμετρηθεί με ξένους ποδηλάτες διάσημους για την αντοχή τους; Και ωστόσο, μετά από λίγες ημέρες, ο Κωνσταντινίδης όπως και οι άλλοι ποδηλάτες μας καλούνται στον ευγενή αγώνα. Εκεί θα τους εκτιμήσουμε. Και εκεί θα δούμε κατά πόσο αναπτύχθηκε η πρόοδος της ποδηλασίας στην Ελλάδα.
Ο Κωνσταντινίδης έχει ένα μεγάλο προσόν. Ποτέ δεν απελπίζεται. Επιμένει πάντοτε στην απόφαση του, μέχρις ότου κάτι κατορθώσει. Είναι μόλις 22 ετών, μετρίου αναστήματος και μάλλον εύσωμος. Πάνω στο ποδήλατο έχει καλή στάση, αν και σκύβει λίγο. Τρέχει πάντοτε με την ίδια ταχύτητα αποφεύγοντας τα αμπαλάζ, τα οποία κουράζουν ανώφελα έναν ποδηλάτη αντοχής. είναι απαθέστατος και το πρόσωπο του πάνα παραμένει ωχρό. Μελαγχολικό μειδίαμα ανθεί στο πρόσωπο του, το οποίο είναι στερεότυπο.
Ο Κωνσταντινίδης, είτε νικητής είναι είτε ηττημένος, έχει την ίδια φυσιογνωμία. Όταν θέλει να τρέξει με όλη του τη δύναμη, τότε σκύβει πολύ και το στήθος του αγγίζει σχεδόν το τιμόνι, ενώ όλη η δύναμη μεταδίδεται στα πόδια του, τα οποία κινούνται ως δια μηχανής. Τη στιγμή αυτή φαίνεται μάλλον σαν να πετάει. Έχει αντοχή μεγάλη, αλλά έχει επίσης και ταχύτητα, τα οποία μαζί δύσκολα συναντώνται.
Ο Κωνσταντινίδης είναι γέννημα του Ποδηλατικού Συλλόγου Αθηνών, του οποίου, όπως είπαμε, υπήρξε και ιδρυτής. Ήδη όμως θα τρέξει με το σήμα της Ποδηλατικής Εταιρίας. Ο κ. Κωνσταντινίδης έχει πτυχίο πολιτικού μηχανικού της Νέας Σχολής, πετυχαίνοντας μεταξύ των πρώτων, αν και νεότατος.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Κωνσταντινίδης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην ποδηλασία 87 χλμ.για την διαδρομή Αθήνα-Μαραθώνας και Μαραθώνας-Νέο Φάληρο].
Αλέξανδρος Χ. Νικολόπουλος
Η στάση του και οι βραχίονες του με τους ρωμαλέους μύες και την καλή γραμμή του σώματος που αναπτύχθηκε πρόωρα, δείχνουν με έμφαση αμέσως τον αγωνιστή. Είναι ο μόνος για τα βάρη και τη μεγάλη αντοχή. Αυτός και ο Βερσής είναι μοναδικοί στα βάρη. Σηκώνει με το ένα του χέρι ως άλλος Κουταλιανός 57 οκάδες και 147 δράμια.Ο Νικολόπουλος κατάγεται από την Αθήνα, γέννημα και θρέμμα. Σπούδασε τα εγκυκλοπαιδικά μαθήματα στο γυμνάσιο Μητροπόλεως και εγγράφηκε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου άγοντας το τρίτο έτος. Είναι ηλικίας 21 ετών, ενώ ο καθένας θα τον εκλάμβανε άνω των 25. Αλλά μας διαβεβαίωσε για την ηλικία του και για να μας πείσει, είπε ότι δεν υπηρέτησε ακόμη στρατιώτης. Φέρει μουστάκια και μαύρα μάτια.
Έτσι ονομάζεται ο άλτης από τις Βρυούλες της Μικράς Ασίας, ο οποίος έχει λάβει πολλά έπαθλα μέχρι σήμερα. Πρώτα βραβεύτηκε το 1893 κατά του Αγώνες του ενταύθα Κεντρικού Γυμναστηρίου και κατά το 1895 στα "Τήνια".
Το άλμα του επί κοντώ είναι 2μ. και 83 υφεκ. Στους Πανελληνίους υστέρησε διότι ήταν ασθενής και από το κρεβάτι μετέβη στους Αγώνες. Κατά τις δοκιμές, στις οποίες παρευρεθήκαμε χθες, πήγε 3 μέτρα και ελπίζει να το αυξήσει κατά τους διεθνείς (αγώνες).
Νεαρός, νεαρότατος, μόλις 16 ετών, κατέρχεται στους αγώνες. Το λυγερό, εύστροφο, ελαφρό και ταχύ του σώματος του, προτερήματα σπάνια, κοσμούν το ακόμη τρυφερό σώμα του νέου άλτη μας. Η γυμναστική λίγο επέδρασε πάνω του. Και παρατηρούμε την έλλειψη στιβαρών χεριών και ευρύστερνου στήθους.
Ταχύς όσο ουδείς άλλος και άλτης πρώτης (ποιότητας). Χάνεται σαν αστραπή από τα μάτια σας. Εξέρχεται από τα Αποδυτήρια και σαν λαγός με άλματα από τη σήραγγα βρίσκεται στη στιγμή στον στίβο του Σταδίου, όπου συναγωνίζεται με Ούγγρους και Άγγλους κάθε μέρα.
Έχει λάβει μέρος στο δρόμο των 100 και 400 μέτρων και ήλθε πρώτος νικητής. Στο άλμα απλούν πρώτος. Πηδά 6μ. και 2 εκ., έχει δε συναγωνιστή τον Σκαλτσογιάννη, μαζί με τον οποίο διαγωνίζεται κάθε μέρα.
Ο Χαλκοκονδύλης είναι μέλος του "Ομίλου", στον οποίο μόλις προ καιρού άρχισε να γυμνάζεται. Στην πατρίδα είναι Αθηναίος και μέλος κατ' εξοχήν προσφιλούς στον κόσμο των γραμμάτων οικογένειας.
Νέος, μόλις 23 ετών, ανθυπίλαρχος, σωστό λεβεντόπαιδο. Το τρίτο σύνταγμα του ιππικού, στο οποίο ανήκει, τον λατρεύει. Είναι αγαπητός σ' όλους τους κύκλους των αξιωματικών. Κατάγεται από τη Λακωνία, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1889, μετά από λαμπρές εξετάσεις, εισήλθε πρώτος στη σχολή των Ευελπίδων και το 1894 εξήλθε μεταξύ των πρώτων, αφού διέπρεψε σε όλες τις τάξεις και κατατάχθηκε στο ιππικό, προς το οποίο τρέφει ιδιαίτερη αγάπη. Ανήκει στον "Πανελλήνιο Σύλλογο", μετά από απαίτηση του οποίου κατέβηκε στους Αγώνες, όπου αναδείχτηκε νικητής στο άλμα εις ύψος και στο δρόμο των 100 μέτρων.
Φύση καλλιτεχνικά διαπλασμένη. Θα τον νόμιζε κανείς μάλλον ποιητή παρά στρατιώτη. Αναστήματος προς το ψηλό, λεπτός και χαρίεις, συνεσταλμένος ως ντροπαλός νεαρός, πλήν όμως ανδροπρεπούς και αδαμάντινου χαρακτήρα.
- Δεν είναι ανάγκη να γράψετε ακόμη τίποτε, γιατί δεν ξέρουμε, εάν θα πετύχω κάτι στους διεθνείς (αγώνες).
Και αρνείτο να μας πει κάτι και αρνείτο να μας δώσει την εικόνα του και δεν ήθελε η δημοσιογραφία ν' ασχοληθεί καθόλου μαζί του. Τόσο μετριόφρων είναι! Ο Γεννηματάς είναι και έξοχος ιππέας. Από την αγάπη του προς την ιππασία κατατάχθηκε στο ιππικό. Είναι και καλλιτέχνης. Τις ώρες που αφήνει την εργασία του επαγγέλματος του, τις αφιερώνει στην καλλιτεχνία μαζί με το στενό φίλο και συνάδελφο του. Είναι ποιητής. Κάνει πολύ όμορφα τραγουδάκια. Μουσικός και ζωγράφος ερασιτέχνης.
- Εγώ χωρίς να γνωρίζω τίποτε με κατέβασαν μια μέρα από το άλογο μου και μου επέβαλαν ν' αγωνιστώ. Ιδού όλη η ιστορία.
Είναι 25 ετών από τη Σωζόπολη της Θράκης και φοιτητής της Ιατρικής. Φιλότιμος και ενθουσιώδης με πολύ γλυκιά μορφή, είναι ο πρώτος που έδωσε την ώθηση στις δοκιμές επί του Μαραθωνίου δρόμου.
- Τι θέλεις να τρέχεις σε ομαλό έδαφος, έλεγε στον αντίπαλό του Δεληγιάννη. Επί τόπου κι άγιος ο Θεός.
Κι ένα πρωί ξημερώνεται πεζός στο Μαραθώνα και επιστρέψει τρέχοντας ακατάπαυστα εν μέσω επευφημιών του πλήθους. Ούτε το ψύχος, ούτε ο φοβερός βοριάς εμπόδισαν τον τολμηρό δρομέα.
Ο Έλληνας αυτός Μαραθωνοδρόμος ταλαιπωρήθηκε τόσο, όσο κανείς άλλος. Οι Μαραθώνιοι και οι κάτοικοι των γύρω χωριών, μη έχοντες κατ' αρχήν ιδέα του αγώνα και βλέποντας τον Γρηγορίου να τρέχει γυμνός και με φοβερό ψύχος, τον εξέλαβαν ως ιδιότροπο και κάτι παραπάνω, ώστε στο Πικέρμι παρά λίγο να τον δέσουν. Στις οροσειρές της Πάρνηθας είχε συναντηθεί με ποιμένες, του βασιλείς των βουνών, όπως τους ονομάζει. Στην ερώτηση τους "τι πηλαλάς ουρέ χαντακωμένε;", ο Γρηγορίου τους αγριοκοίταξε και παρά λίγο να του επιτεθούν! Με τα μαντρόσκυλα των ποιμένων πάντοτε βασανίστηκε!
Άλλοτε, στο Χαρβάτι, ένας δασοφύλακας ήταν έτοιμος να τον χτυπήσει με το όπλο του. Τον νόμισε.... ποιος ξέρει! Προ ολίγων ημερών, ενώ έτρεχε κοντά στο Σταυρό, είχε αφηνιάσει το άλογο ενός χωρικού και χύθηκε το γάλα του. Παρά λίγο και θα έσπαζαν τα πόδια του Γρηγορίου με το πέταμα της μαγκούρας του χωρικού!
Η πόλη μας έχει τρελαθεί με τον Γρηγορίου και τον Δεληγιάννη. Γνωστοί και άγνωστοι, αρσενικοί και θηλυκοί, λατρεύουν αυτούς τους δύο δρομείς. Γρηγοριανοί και Δεληγιαννικού (υπάρχουν) σε όλες τις συνοικίες. Ο Γρηγορίου τρέχει με τόλμη και ρίχνεται με αποφασιστικότητα στον αγώνα, ως φιλότιμος στρατιώτης στον πόλεμο. Θεωρεί το Μαραθώνιο δρόμο αγώνα καθαρά εθνικό και νομίζει ότι αγωνίζεται υπέρ Πατρίδος.
Προχθές ήταν πολύ άρρωστος. Δεν κοιμήθηκε στο Μαραθώνα όλη τη νύχτα και έβηχε διαρκώς. Ακόμα είναι ασθενής. Αλλά αν και ασθενής, ρίχτηκε με αποφασιστικότητα στον αγώνα. ... Όλοι οι Μαραθώνιοι λατρεύουν τον "Άγιο" Γρηγορίου, όπως τον αποκαλούν, γιατί αυτόν πρωτογνώρισαν. Τους ξένους αντιπάλους του, ως φιλότιμος αγωνιστής, λίγο τους λαμβάνει υπόψη. Μόνο από τους Άγγλους και τους Αμερικανούς περιμένει μεγάλα πράγματα.
- Αλλά θα παλέψω, λέει, άλλη μια φορά παλικαρίσια, ελληνικότατα, με απόφαση να εξαντλήσω και τον τελευταίο παλμό της καρδιάς μου και ας γίνει εκείνο το οποίο είναι γραμμένο. Από τους αντιπάλους του, μόνο τον Δεληγιάννη θεωρεί ειλικρινή και τον αγαπά από καρδιάς. Οι δύο αντίπαλοι είναι αχώριστοι φίλοι.
Προχθές, όταν έφθασε από το Μαραθώνα στα Αποδυτήρια του Σταδίου, οι νοσοκόμοι τον άρχισαν στις μπάτσες!
-Τι χτυπάτε, τους λέει με βλέμμα περίεργο!
-Για την κυκλοφορία του αίματος, απαντούν οι νοσοκόμοι!
-Νόστιμο πράγμα, έλεγε ο Γρηγορίου! Να έρχεσαι τρεχάλα από το Μαραθώνα, να βγαίνει η ψυχή σου με σκάσιμο και ως αμοιβή να σου σπάζουν τα σαγόνια με τις μπάτσες! Ωραία ικανοποίηση!!!
Είναι πολύ νεαρός, μόλις 18 ετών. Γέννημα και θρέμμα Πατρινός. Αναστήματος μετρίου, μάλλον ισχνός, με συμπαθή φυσιογνωμία, με όψη σταρένια και μάτια μαύρα, που περικλείουν πολλή αγαθότητα. Έχει επιδοθεί στην καλλιέργεια των κτημάτων του, έχοντας εγκαταλείψει τα βιβλία από χρόνια.
Στο γυμναστικό κόσμο, ο Δημ. Χ. Χρηστόπουλος ήταν άγνωστος προ τριών μηνών! Από τον περασμένο Οκτώβριο είχε εγγραφεί ως μέλος της "Γυμναστικής Εταιρίας". Κατά τους τρεις όμως πρώτους μήνες δεν είχε ασκηθεί καθόλου, όμως μετά υποβλήθηκε σε τακτική προπόνηση, η οπία στέφθηκε υπό δάφνης κατά τους Πανελληνίους Αγώνες.
Η φυσική του κλίση ήταν στην πεζοπορία και εκεί ασκείτο. Προ δύο μηνών έλαβε μέρος στους δοκιμαστικούς αγώνες του Παναχαϊκού και ήρθε πρώτος, διατρέχοντας 40 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και 40΄. Μετά τη νίκη του αυτή, φιλοτιμήθηκε και κατέβαλε περισσότερες προσπάθειες και υπό την άμεση και αυστηρή εποπτεία του διδασκάλου του κ. Πετρουτζή, ασκείτο καθημερινά στο δρόμο μέχρι τη μέρα που αναχώρησε για την Αθήνα, ώστε να συμμετάσχει στο Μαραθώνιο δρόμο.
Στο Στάδιο εισήλθε τέταρτος, διατρέχοντας το διάστημα του Μαραθωνίου σε 3 ώρες και 33΄, ήταν δε ακμαιότατος και δεν αισθανόταν σχεδόν καμία κόπωση. Από τον τρίτο υστερούσε μόλις 30 μέτρα!, όπως μας έλεγε ο ίδιος. Εάν δεν καθυστερούσε ο Δουβανάς, τον οποίο αναγνωρίζει ως υπέρτερο του και τον συμπαθεί υπερβολικά, θα ερχόταν κατά 15 λεπτά νωρίτερα στο Στάδιο, τα οποία απώλεσε, επειδή χάλασε η διάθεση του από την καθυστέρηση του Δουβανά.
Ο πρώτος των Ελλήνων παλαιστών. Και αυτός Πατρινός, ηλικίας 20 ετών, κανονικού αναστήματος και ρώμης σπάνιας. Η φυσιογνωμία του είναι γλυκυτάτη. Επαγγέλλεται τον ιχθυοπώλη και είναι το καύχημα των συντεχνιτών του. Συνεσταλμένος τα μάλα. Δεν εκφράζεται ποτέ για τον εαυτό του, χαρακτηριστικό της αξιέπαινης μετριοφροσύνης του.
Προ 8 μηνών μόλις εγγράφηκε μέλος της "Γυμναστικής Εταιρίας" και επιδόθηκε στη γυμναστική. Πριν από το χρόνο αυτό, όπως λέει ο ίδιος, ποτέ δεν είχε ασκηθεί. Ο Στέφανος Α. Χρηστόπουλος, ένεκα του αθλητικού σώματος του και της υπερβολικής δύναμής του, προκρίθηκε από το διδάσκαλο του κ. Πετρουτζή για την πάλη. Και μετά την επίπονη εργασία του, μετέβαινε κάθε απόγευμα στο γυμναστήριο και εκεί γυμναζόταν την τέχνη του Μίλωνα.
Σε αγώνες πρώτη φορά έλαβε μέρος κατά τους Πανελληνίους και πέτυχε το πρώτο βραβείο, καταβάλλοντας και αυτόν ακόμη τον φημισμένο για την τέχνη και τη δύναμη μαθητή του Κουταλιανού, Τσίτα, ενώ αξιώθηκε εγκάρδιων συγχαρητηρίων του διαδόχου και του πρίγκιπα Γεωργίου.
Για την περιφανή νίκη του δεν καυχιέται καθόλου, ούτε θέλει να γίνεται λόγος γι' αυτήν, λέγοντας: "Ας πετύχω στους Ολυμπιακούς και τότε μάλιστα!". Ήδη καθημερινά ασκείται στο αγώνισμα του στο γυμναστήριο της Εταιρίας, ενώ πολλοί μεταβαίνουν εκεί για να τον δουν να ασκείται.
Με το δρομέα Χρηστόπουλο δεν έχουν καμία συγγένεια, αδελφώθηκαν όμως με την κοινή τους νίκη.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο Χρηστόπουλος κατετάγη τρίτος στην ελληνορωμαϊκή πάλη]
Όλοι οι Πατρινοί τον γνωρίζουν με το όνομα... εναέριος! και είναι πραγματικά έτσι. Όσοι τον είδαν να εκτελεί στο μονόζυγο τα επικίνδυνα γυμνάσματα της ευκινησίας, όσοι τον είδαν να εκτελεί παράτολμα γιγανταιωρήματα με τις εναλλαγές των λαβών, το μύλο μετά πέλματος και τόσα άλλα, δεν είναι δυνατόν παρά να τον θαύμασαν.
Γυμνάζεται τρία χρόνια, είναι δεν εκ των ιδρυτών της "Γυμναστ. Εταιρίας". Πατρινό βλάστημα και ο Λεων. Τσικλητήρας, είναι μόλις 17 ετών, μετρίου αναστήματος και στεγνωμένος σχεδόν από την πολύ γυμναστική. Ακόμη δεν τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές.
Ασκείται στην ενόργανη γυμναστική, διακρίνεται δε στο μονόζυγο και στο ιππικό εφαλτήριο. Προ μηνός επιδόθηκε στο δρόμο ταχύτητας. Έχει αγωνισθεί στα "Τήνια" και βραβεύθηκε στο μονόζυγο και στο ιππικό εφαλτήριο. Στους Πανελληνίους νίκησε στο δρόμο ταχύτητας των 400 μέτρων και στο μονόζυγο.
Χρήστος Ζουμής.
Μόλις εικοσαετής νεανίας, με παράστημα αθλητικό και σώμα νευρώδες. Ξανθός, με μορφή Άγγλου, καίτοι γνήσιος Έλληνας, σπουδάζει εδώ και δύο χρόνια ιατρική στο Πανεπιστήμιο. Κατάγεται από τη Χαλκίδα και ανήκει σε καλή οικογένεια της πόλης. Οι γυμναστικές ασκήσεις και αθλοπαιδιές υπήρξαν από τη μικρή του ηλικία το μόνο του θέλγητρο. Όταν ήταν ακόμη μαθητής του γυμνασίου Χαλκίδας, εγκατέλειπε το μάθημα του με τους ζωηρότερους συμμαθητές του και μετέβαινε στο "Καφενεδάκι", παραθαλάσσιο μέρος, όπου αθλούνταν επί ώρες ολόκληρες.
Στους πανελλήνιους αγώνες ήρθε δεύτερος στο άλμα και θα ερχόταν πρώτος, αν δεν χτυπούσε το πόδι του σε προηγούμενες ασκήσεις. Ίσως να μην λάμβανε μέρος στους αγώνες, αν από τυχαία σύμπτωση δε λάμβανε γνώση των ικανοτήτων του η επιτροπή των Ολυμπιακών αγώνων.
Στην εφημερίδα δήλωσε: "Στη Χαλκίδα γυμναζόμουν και τους περνούσα όλους στο πήδημα. Όταν προ τεσσάρων μηνών ήλθα εδώ, πήγαινα στα γυμναστήρια και πολλές φορές σε εξοχικά μέρη με φίλους μου και γυμναζόμουν... Δεν είχα ούτε στο νου μου ν' αγωνισθώ. Με κάλεσε μια μέρα η επιτροπή και με παρακίνησε να λάβω μέρος.
Ο Μπελόκας είναι ηλικίας 19 ετών και κατάγεται εκ Κυνουρίας, γεννήθηκε όμως στην Αθήνα. Το Μαραθώνιο δόμο τον διέτρεξε σε 3 ώρες, 18΄και 3΄΄. Τη στιγμή που διερχόταν την οδό Ηρώδου και Κηφισίας ήταν ακμαιότατος και ήρθε στο Στάδιο χωρίς να αισθάνεται καμία κόπωση. Η αντοχή του υπήρξε κάτι θαυμάσιο. Η φυσιογνωμία του Μπελόκα δείχνει γερή κράση και μεγάλη αντοχή. Διότι ενώ προ 40 ημερών, όπως μας είπε, είχε αρχίσει να γυμνάζεται, κατόρθωσε να νικήσει άλλους με μεγάλη πείρα. Το ανάστημα του είναι μέτριο, το δε σώμα του δείχνει σκληραγωγημένο. Τα πόδια του είναι συμμετρικά προς το σώμα, όπως και οι βραχίονες.
Στους Πανελλήνιους αγώνες ο Μπελόκας τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον αθλητή Βασιλάκο, ενώ φαινόταν πολύ σίγουρος για την επικράτηση του και στους Ολυμπιακούς αγώνες. Στην εφημερίδα είχε δηλώσει:
"Φοβάμαι, μήπως κανείς από τους ξένους διατρέξει την απόσταση σε λιγότερες από τρεις ώρες. Αν όμως βρεθεί και άλλος να τη διατρέξει σε 3 ώρες, εγώ θα είμαι πρώτος και γι' αυτό να είστε βέβαιος. Παρατήρησα ότι την ταχύτητα, την οποία είχα τότε, αν καταβάλω και τώρα, δεν φοβάμαι ούτε τον Γρηγορίου, ούτε το Δεληγιάννη, οι οποίοι με προκαλούν. Τον Βασιλάκο είμαι βέβαιος ότι θα τον νικήσω. Και τότε, σας είπα, αν ήθελα, θα ήμουν πρώτος, αλλά γιατί να κουράζομαι; Το βραβείο είναι μεθαύριο.
Τελικά, ο Μπελόκας ακυρώθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την κατηγορία ότι ένα μέρος της διαδρομής το είχε διανύσει με κάρο.
Ο πρωταγωνιστής δισκοβόλος. Στο πλαστικότατο αυτό αγώνισμα, ο Έλληνας πρωταθλητής δεν αναπτύσσει μόνο μυική δύναμη - προχθές εξακόντισε το δίσκο σε απόσταση 29 και πλέον μέτρων - αλλά παρουσιάζει την ευμέλεια και τη χάρη, την οποία θαυμάζουμε στο μαρμάρινο ομοίωμα του αρχαίου δισκοβόλου.
Ο Παρασκευόπουλος είναι εύελπις πρωταθλητής των Ολυμπιακών αγώνων, εγγονός δε του οπλαρχηγού της Επαναστάσεως, Παρασκευά Πλαπούτα και του στρατηγού Δημητρίου Πλαπούτα. απ' αυτούς κληρονόμησε το ρωμαλέο παράστημα και τη φυσική δύναμη των μυών.
Γεννήθηκε στο ηρωικό χωριό Παλούμπα της Γορτυνίας κατά το 1874, διατρέχει ήδη το 22ο έτος της ηλικίας και το τρίτο έτος των σπουδών του στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου. Στο αγώνισμα της δισκοβολίας νίκησε στις 23 Μαΐου 1895 στην Πάτρα στους Παναχαϊκούς αγώνες και το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους στους αγώνες του Αθλητικού Ομίλου Αθηνών.
Πριν από λίγες ημέρας διαγωνιζόταν στο Στάδιο με δύο Ούγγρους πρωταθλητές στη δισκοβολία. Ο Παρασκευόπουλος ρίχνει τη σφαίρα στα 29,90. Προτού ρίξουν οι Ούγγροι ρίχνει για δεύτερη φορά το δίσκο κατά 70 εκατοστά πιο μακριά. Δεν έμεινε ευχαριστημένος ούτε σ' αυτήν την απόσταση, ρίχνει εκ νέου το δίσκο, ο οποίος όμως έπεσε στο ίδιο σημείο. Οι δυο Ούγγροι τον ξεπερνούν κατόπιν, ο ένας κατά 40 εκ. και ο άλλος κατά 60 εκ.
- Στοιχηματίζω να σας ξεπεράσω.
- Τι; ρωτούν οι Ούγγροι.
- Ένα γλυκό στο ζαχαροπλαστείο.
Έριξε το δίσκο και πράγματι τους ξεπέρασε κατά 30 εκ. Χειροκροτήματα από φίλους του. Ύστερα, σε φιλική παρέα με όλους τους Ούγγρους διευθύνθηκε στο ζαχαροπλαστείο για το στοίχημα.
Ο Παρασκευόπουλος δεν διακρίνεται μόνο ως άριστος δισκοβόλος, αλλά και σε διάφορα γυμναστική είδη, όπως κρίκοι, μονόζυγο και δίζυγο.
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Παρασκευόπουλος κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στη δισκοβολία, ενώ τερμάτισε τρίτος στην ποδηλασία 12 ωρών]
[Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Παρασκευόπουλος κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στη δισκοβολία, ενώ τερμάτισε τρίτος στην ποδηλασία 12 ωρών]
Και μόνο η εικόνα του με το ευρύ στέρνο, το δασύτριχο στήθος που προέχει, τους μυώδεις βραχίονες, τη λιπόσαρκη αλλά νευρώδη φυσιογνωμία, προδίδει τον αθλητή. Ο σιδερένιος άνθρωπος. Έτσι τον ονομάζουν στο Κορωπί, απ' όπου κατάγεται ο σφαιροβόλος.
Και πράγματι, αρμόζει αυτός ο χαρακτηρισμός στον Παπασιδέρη, του οποίου όχι μόνο το όνομα, αλλά και η μορφή και ο αθλητικός κορμός δίνουν την ιδέα του σκληρού αυτού μετάλλου.
Είνια μόλις 20 ετών, σπουδαστής της νομικής, ενώ αριθμεί μόλις 8 μηνών αθλητικό βίο. Σε τρία αγωνίσματα διακρίθηκε κατά τους Πανελληνίους αγώνες: στην άρση βαρών, υψώνοντας δια κανονικών κάμψεων του σώματος 100 κιλά, στη σφαιροβολία, πετώντας τη σφαίρα σε μήκος 10.60 μ., και στη δισκοβολία, ρίχνοντας το δίσκο σε απόσταση 27.85μ.
Όταν ο δημοσιογράφος της εφημερίδας τον ρώτησε για ξένους αθλητές, ο Παπασιδέρης απάντησε: "Ο Έλλιοτ σηκώνει επίσης 100 κιλά, αλλά κάμπτοντας το σώμα προβάλλει ως αντιστήριγμα το δεξί πόδι, ενώ εγώ μένω προσοχή μέχρι τέλους".
Εάν ο Παπασιδέρης ονομάστηκε "σιδερένιος άνθρωπος", τον Μητρόπουλο μπορούμε να τον ονομάσουμε "χαλύβδινο άνθρωπο". Όταν σφίγγει τις πυγμές, εντείνει τα νεύρα και εξογκώνει τους μύες των βραχιόνων του, το χέρι του όλο αποκτά γραμμές μετάλλινες και γίνεται σκληρό σαν χάλυβας.
Κατά τους Πανελλήνιους αγώνες πρωταγωνίστησε στο δίζυγο και ήρθε δεύτερος στους κρίκους. Κατά τα "Τήνια" επίσης κρίθηκε άξιος της δάφνης του νικητή για το ίδιο αγώνισμα. Στο δίζυγο εκτελεί θαυμάσια γυμνάσματα ευστροφίας και ευκαμψίας.
Κατάγεται από την Αθήνα, 22 ετών, είναι δε σπουδαστής της Νομικής. Με απερίφραστη ειλικρίνεια ομολογεί ότι βρίσκει ικανούς ορισμένους από τους ξένους αθλητές, συγχρόνως όμως εκφράζει και την πεποίθηση ότι οι Έλληνες πρωταθλητές θα παρουσιασθούν πάντως ευπρόσωποι επί της κονίστρας.
Σημείωση. Ο Μητρόπουλος ούτε αναγνωρίζει, ούτε ακολουθεί την αυστηρή δίαιτα των αθλητών. Προτού συναγωνισθεί, πίνει ένα βαρύ ανατολικό καφέ και τίποτε άλλο.
[Ο Μητρόπουλος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους. Ακολουθεί μια δεύτερη φωτογραφία του αθλητή, που δημοσιεύτηκε και πάλι στο "Άστυ" στις 29.03.1896:]
[Ο Μητρόπουλος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους. Ακολουθεί μια δεύτερη φωτογραφία του αθλητή, που δημοσιεύτηκε και πάλι στο "Άστυ" στις 29.03.1896:]
Αθανάσιος Δ. Σκαλτσογιάννης.
Κοντός, γεμάτος όλος ζωή και σφρίγος. Το γενικό αντικείμενο ομιλίας στο Στάδιο μεταξύ της επιτροπής και των συναθλητών του. Γυμνάζεται όλη τη μέρα ακούραστος. Μονομανής στη γυμναστική. Λαμβάνει μέρος σ' όλα και είναι παντού παρών. Χθες το απόγευμα ασκείτο στο άλμα, άλμα διπλούν, δρόμο, δρόμο μετ' εμποδίων. Μεγάλης αντοχής και ταχύτητας.
Είναι ηλικίας 19 ετών ακριβώς. Το βάδισμα του είναι γυμναστικό, σοβαρό και αυστηρό. Πρώτη φορά λαμβάνει μέρος στους αγώνες και εν τούτοις σε δύο αγωνίσματα αρίστευσε, ερχόμενος πρώτος. Έχει δεινό αντίπαλο τον Χαλκοκονδύλη, με τον οποίο συναγωνίζεται και έρχονται σχεδόν ισόπαλοι.
Ο Σκαλτσογιάννης κατάγεται από το Αιτωλικό. Είναι φοιτητής Νομικής. Αγωνίζεται στο απλούν άλμα και μετ' εμποδίων των 110 μέτρων. Ο Σκαλτσογιάννης είναι προσφιλέστατος στους ξένους και προ πάντων στους Ούγγρους.
Αθλητικό σώμα, με μύες εξογκωμένους, ανάστημα κανονικό, βραχίονες στιβαρούς, όψη συμπαθής, είναι τα χαρακτηριστικά του Πανελληνιονίκη κ. Ανδρ. Παπαϊωάννου. Γεννήθηκε στην Πάτρα, άγει το 19ο έτος και είναι φοιτητής της Νομικής. Στη γυμναστική έχει επιδοθεί προ διετίας, είναι δε εκ των ιδρυτών της Γυμναστικής Εταιρίας. Ως επί το πλείστον ασκείται επί του μονόζυγου και δίζυγου, στα οποία διαπρέπει.
Το φόρτε του είναι στα γυμνάσματα δύναμης, ιδιαίτερα δε επιτυγχάνει εξόχως στο στήριγμα, ψάρι και γιγανταιώρημα μετά στηρίγματος. Πρώτη φορά έλαβε μέρος σε γενικούς αγώνες στους Πανελλήνιους, στους οποίους έλαβε δύο βραβεία, ένα στο μονόζυγο και δεύτερο στο δίζυγο.
Νικόλαος Αδριακόπουλος
Μόλις 18 ετών. Πατρινός και αυτός. Ακόμη δεν τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Είναι μέλος του Παναχαϊκού. Είναι εύρωστος νεανίας. Στη γυμναστική έχει επιδοθεί μετά... μανίας.
Από μικρό παιδί γυμναζόταν μόνος του, ενώ πριν τρία χρόνια γράφτηκε στον Παναχαϊκό και άρχισε μεθοδικά ν' αναπτύσσει το γυμναστικό του ταλέντο. Ασκείται στην οργανική γυμναστική και προ παντός στην αναρρίχηση επί κάλω.
Ο κ. Νικ. Ανδριακόπουλος συν τω χρόνω εξασκούμενος θέλει ν' αποβεί ένας από τους καλύτερους πρωταθλητές της Ελλάδας, διότι πλην της κλίσεως, την οποία έχει προς τη γυμναστική, και η εν γένει διάπλαση του αθλητικού σώματος του συντρέχει σ' αυτό.
Στους ετήσιους αγώνες του συλλόγου, του οποίου είναι μέλος, πάντοτε στεφανωνόταν με δάφνινο στεφάνι. Ήδη, κατά τους Πανελλήνιους νίκησε στην αναρρίχηση επί κάλω. Τη γυμναστική θα την εξακολουθήσει, εφ' όσον οι δυνάμεις του του το επιτρέπουν.
[Ο Ανδριακόπουλος κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην αναρρίχηση επί κάβω (=καραβόσκοινο)]
Άλλος υδρόβιος αυτός. Μένει ώρες μέσα στη θάλασσα και εξέρχεται ακμαιότατος. Κατάγεται εκ Ζακύνθου, είναι νεαρός μόλις 20 ετών και επαγγέλλεται τον εμποροϋπάλληλο. Ασκείται από παιδί στην κολύμβηση και ήδη έγινε ένας από τους άριστους Έλληνες κολυμβητές. Σε όσους αγώνες έλαβε μέρος ο Σόλωνας Ξενόπουλος πάντοτε νίκησε. Στα "Τήνια" ήλθε κατόπιν του Πεπανού.
Θα αγωνισθεί και αυτός στην κολύμβηση κατά τους Ολυμπιακούς, με το σήμα της "Γυμν. Εταιρείας", της οποίας είναι από τα ενεργά μέλη.
Αντώνιος Πεπανός.
Το πατρινό Δελφίνι!
Ο μοναδικός Έλληνας κολυμβητής. Ο υδρόβιος άνθρωπος, που μπορεί, χωρίς να στενοχωρηθεί ποσώς, να μείνει 5 και 6 ώρες στη θάλασσα! και να βγει στην ξηρά πάλι όπως ήταν και προτού μπει. Θαύμα δυσεξήγητο.
Είναι Πατρινός, πασίγνωστος σε όλους τους Πατρινούς και αγαπητός σε όλους. Ηλικίας 30 ετών και διευθυντής μεγάλου καφενείου. Σε όλους τους μέχρι σήμερα αγώνες ήρθε πρώτος. Και στις Φλέβες του Φαλήρου και στα "Τήνια" και στους Πατρινούς κολυμβητικούς αγώνες ο Αντ. Πεπανός νίκησε.
Το παράστημα, η εν γένει διάπλαση του σώματος του και αυτή ακόμη η φυσιογνωμία του παριστάνουν αρχαίο αθλητή. Η φύση τον έχει προικίσει με πολλά ζηλευτά χαρίσματα. Κανένα σχεδόν δεν του λείπει. Όλα τα έχει και προ παντός, σε σχέση με το αγώνισμα του, αντοχή και ταχύτητα. Αυτά δε τα δύο φυσικά χαρίσματα, αναπτυγμένα και τελοιοποιημένα σε συνδυασμό, κατέστησαν τον Πεπανό ακαταμάχητο στην κολύμβηση.
[Ο Πεπανός κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στην κολύμβηση]
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
ΠΟΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1896 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
[Ο Πεπανός κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στην κολύμβηση]
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
ΠΟΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1896 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου