Σήμερα είναι Σάββατο, 24 Μαρτίου 2013.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, ελληνικής καταγωγής. Ο λόγος για τον ζωγράφο και γλύπτη Κωνσταντίνο Ανδρέου, ο οποίος γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1917 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, από μετανάστες γονείς. Στην Ελλάδα έζησε από το 1925 μέχρι το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όταν χάρη σε μια υποτροφία έφυγε για τη Γαλλία, όπου αναδείχτηκε το ταλέντο του. Ο Ανδρέου πέθανε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2007.
Μια μέρα σαν τη σημερινή γεννήθηκε ο διασημότερος "μάγος" όλων των εποχών, ο Χάρι Χούντινι (1874-1926) και ο ηθοποιός-σύμβολο Στιβ ΜακΚουίν (1930-1980).
Άλλοι σημαντικοί άνθρωποι που έχουν σήμερα γενέθλια - και βρίσκονται στην ζωή - είναι ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο (87 ετών), ο Αμερικανός σχεδιαστής Τόμι Χίλφιγκερ (62), ο Έλληνας σπρίντερ Περικλής Ιακωβάκης (34), η τραγουδίστρια και μία εκ των παρτενέρ του Νίκου Ξανθόπουλου στα μελό της "Κλακ Φιλμς", Άντζελα Ζήλεια (74), η βραβευμένη Αμερικανίδα ηθοποιός Τζέσικα Τσάστεϊν (36) και η "γυναικάρα με τα κόκκινα" Κέλι ΛεΜπροκ, που γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1960.
ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ:
Στην Αργεντινή σήμερα είναι η Ημέρα Αλήθειας και Δικαιοσύνης με αφορμή την επέτειο από το τελευταίο στρατιωτικό πραξικόπημα στην ιστορία της χώρας, σαν σήμερα το 1976, οπότε ανατράπηκε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Αργεντινής, η Ιζαμπέλα Περόν. Η ημέρα είναι αφιερωμένη στα θύματα του επονομαζόμενου και ως "Βρώμικου Πολέμου" (Guerra Sucia), δηλαδή της τρομοκρατίας που είχε εξαπολύσει το στρατιωτικό καθεστώς εναντίον των αντιφρονούντων και είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς ή εξαφανισμένους, η τύχη των οποίων αγνοείται μέχρι και σήμερα, 30 χρόνια μετά την ανατροπή του.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ -info:
Στις 24 Μαρτίου 1999, λίγο πριν από τις 9 το βράδυ, ξεκίνησε η στρατιωτική επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας με αεροπορικές επιδρομές και εκτοξεύσεις βλημάτων από πολεμικά σκάφη που έπλεαν στην Αδριατική θάλασσα.
Η νομιμότητα του πολέμου εκείνου αμφισβητήθηκε έντονα, καθώς παραβίαζε τους θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ ειδικότερα. Σύμφωνα με το κεφάλαιο VII του Χάρτη, δεν επιτρέπεται η χρήση βίας χωρίς προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, κάτι που όμως δεν είχε συμβεί στην προκειμένη περίπτωση. Εξάλλου, δεν συνέτρεχε ούτε περίπτωση άμυνας, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 51 του Χάρτη, αφού επρόκειτο για εσωτερική υπόθεση του γιουγκοσλαβικού κράτους. Άλλωστε, με τις αποφάσεις του το Συμβούλιο Ασφαλείας επέρριπτε ευθύνες για τις βιαιοπραγίες στην περιοχή του Κοσυφοπεδίου τόσο στον επίσημο γιουγκοσλαβικό στρατό όσο και στους αντάρτες του UCK.
Το επιχείρημα του ΝΑΤΟ ήταν ότι επρόκειτο για μια "ανθρωπιστική επέμβαση", που δικαιολογείτο βάσει των γενικών αρχών του δικαίου (εθιμικό διεθνές δίκαιο). Όμως και αυτή η αιτιολόγηση ήταν ελλιπής νομικά, καθώς η χρήση ή η απειλή χρήσης βίας δεν επιτρέπεται να ενεργούνται εκτός πλαισίου ΟΗΕ βάσει των γενικών αρχών και σκοπών του Οργανισμού, που είναι γενικά παραδεκτοί ως ius cogens.
Στις 24 Μαρτίου 1999, λίγο πριν από τις 9 το βράδυ, ξεκίνησε η στρατιωτική επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Σερβίας με αεροπορικές επιδρομές και εκτοξεύσεις βλημάτων από πολεμικά σκάφη που έπλεαν στην Αδριατική θάλασσα.
Η νομιμότητα του πολέμου εκείνου αμφισβητήθηκε έντονα, καθώς παραβίαζε τους θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου και του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ ειδικότερα. Σύμφωνα με το κεφάλαιο VII του Χάρτη, δεν επιτρέπεται η χρήση βίας χωρίς προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, κάτι που όμως δεν είχε συμβεί στην προκειμένη περίπτωση. Εξάλλου, δεν συνέτρεχε ούτε περίπτωση άμυνας, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 51 του Χάρτη, αφού επρόκειτο για εσωτερική υπόθεση του γιουγκοσλαβικού κράτους. Άλλωστε, με τις αποφάσεις του το Συμβούλιο Ασφαλείας επέρριπτε ευθύνες για τις βιαιοπραγίες στην περιοχή του Κοσυφοπεδίου τόσο στον επίσημο γιουγκοσλαβικό στρατό όσο και στους αντάρτες του UCK.
Το επιχείρημα του ΝΑΤΟ ήταν ότι επρόκειτο για μια "ανθρωπιστική επέμβαση", που δικαιολογείτο βάσει των γενικών αρχών του δικαίου (εθιμικό διεθνές δίκαιο). Όμως και αυτή η αιτιολόγηση ήταν ελλιπής νομικά, καθώς η χρήση ή η απειλή χρήσης βίας δεν επιτρέπεται να ενεργούνται εκτός πλαισίου ΟΗΕ βάσει των γενικών αρχών και σκοπών του Οργανισμού, που είναι γενικά παραδεκτοί ως ius cogens.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου