Σαν σήμερα: 25 Απριλίου

Σήμερα είναι Πέμπτη, 25 Απριλίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Μια από τις αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της βρετανικής ιστορίας γεννήθηκε σαν σήμερα, ο Όλιβερ Κρόμγουελ (1599-1658), που γι' άλλους θεωρείται ήρωας και γι' άλλους, όπως οι Ιρλανδοί, δεν ήταν παρά ένας αιμοσταγής δικτάτορας.

Σημαντικοί άνθρωποι που γεννήθηκαν στις 25 Απριλίου υπήρξαν ο Ιταλός εφευρέτης Γουλιέλμο Μαρκόνι (1874-1937, Νόμπελ Φυσικής 1909 για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας) και ο Αυστριακός φυσικός Βόλφγκανγκ Πάουλι (1900-1958, Νόμπελ Φυσικής 1945 για τη διατύπωση της "απαγορευτικής αρχής Πάουλι", ότι δηλαδή δεν είναι δυνατή η συνύπαρξη περισσοτέρων των δύο ηλεκτρονίων στο εσωτερικό ενός ατόμου). 

Από το χώρο της μουσικής δεσπόζει η φυσιογνωμία της Έλλα Φιτζέραλντ (1917-1996), γνωστή και ως "Βασίλισσα της Τζαζ".

Γνωστοί ηθοποιοί του Χόλιγουντ που έχουν γενέθλια είναι ο Αλ Πατσίνο (73 ετών) και η Ρενέ Ζελβέγκερ (44). Έλληνες διάσημοι που έχουν σήμερα τα γενέθλια τους είναι ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Καζάκος (44), η τηλεπαρουσιάστρια Ανίτα Πάνια (43) και ο Κύπριος τραγουδιστής Κωνσταντίνος Χριστοφόρου (36).

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΕΟΡΤΕΣ:

Στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία γιορτάζεται η Ημέρα ANZAC (Australian and New Zealand Army Corps Day). Η γιορτή αναφέρεται στη μάχη της Καλλίπολης στις 25 Απριλίου 1915, η πρώτη μάχη στην οποία ενεπλάκησαν στρατιώτες των δύο αυτών κρατών. 

Στην Αίγυπτο σήμερα είναι η Ημέρα Απελευθέρωσης του Σινά. Σαν σήμερα το 1982 αποχώρησαν από την περιοχή και οι τελευταίο Ισραηλινοί στρατιώτες. Το Ισραήλ είχε καταλάβει τη χερσόνησο του Σινά με τον πόλεμο έξι ημερών του 1967, ενώ η απόσυρση των στρατιωτών του αποφασίστηκε με τη Συνθήκη Ειρήνης του 1979. Η χερσόνησος επιστράφηκε στην Αίγυπτο και η Αίγυπτος αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ - η μοναδική αραβική χώρα που το έχει πράξει μέχρι σήμερα. 

Στην Ιταλία σήμερα είναι η Ημέρα της Απελευθέρωσης, δηλαδή η οριστική κατάλυση του φασιστικού καθεστώτος και η επικράτηση των ανταρτών παρτιζάνων, που είχαν την υποστήριξη των Συμμάχων, σαν σήμερα το 1945.

Την Ημέρα της Απελευθέρωσης γιορτάζουν σήμερα και οι Πορτογάλοι, δηλαδή η επέτειος από την Επανάσταση των Γαρυφάλλων στις 25 Απριλίου 1974, οπότε καταλύθηκε το δικτατορικό καθεστώς που κυβερνούσε τη χώρα από το 1926. Το πρωί της ημέρας εκείνης εκδηλώθηκε πραξικόπημα, ενώ ο πρόεδρος Τομάζ, ο πρωθυπουργός Καετάνο και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης είχαν καταφύγει στη μονή Κάρμο, έξω από τη Λισαβώνα, όπου περικυκλώθηκαν από επαναστατικές δυνάμεις. Αργότερα, την ίδια μέρα, χιλιάδες λαού βγήκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας για την πτώση του καθεστώτος των επιγόνων του Σαλεζάρ, κρατώντας στα χέρια κόκκινα γαρύφαλλα, τα οποία τοποθετούσαν στις κάννες των στρατιωτών. Εξάλλου, ένα χρόνο μετά, στις 25 Απριλίου 1975, πραγματοποιήθηκαν στην Πορτογαλία και οι πρώτες ελεύθερες εκλογές.

Στη Βόρειο Κορέα την τιμητική τους έχουν σήμερα οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, οι οποίες ιδρύθηκαν σαν σήμερα το 1932 - την εποχή εκείνη ως ένοπλο σώμα ανταρτών κατά της ιαπωνικής κατοχής.

Τέλος, στην Ισλανδία γιορτάζεται η πρώτη μέρα του καλοκαιριού (sumardagurinn fyrsti), που γιορτάζεται πάντοτε την πρώτη Πέμπτη μετά τις 18 Απριλίου, ενώ συμπίπτει με την πρώτη μέρα του πρώτου καλοκαιρινού μήνα (Harpa) βάσει του αρχαίου ισλανδικού ημερολογίου. Το ισλανδικό ημερολόγιο, που εγκαταλείφθηκε ήδη από τον 11ο αιώνα, ήταν χωρισμένο σε 52 εβδομάδες και σε δύο εποχές (χειμώνας - καλοκαίρι). Με βάση την επικρατούσα διάκριση των εποχών, θα μπορούσε να να πει κανείς ότι σήμερα είναι η πρώτη μέρα της άνοιξης.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 25 Απριλίου 1932, από το βήμα της Βουλής ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανακοίνωσε τη διακοπή σύνδεσης της δραχμής με το χρυσό, καθώς "η άρσις της σταθεροποιήσεως θα ενθαρρύνη και θα διευκολύνη την εξαγωγήν των γεωργικών και βιομηχανικών προϊόντων μας", αλλά και διότι "δεν ήτο δίκαιον, αφού τοιαύτη εδημιουργήθη απόστασις μεταξύ της τιμής της σταθεροποιήσεως και της τιμής της ελευθέρας αγοράς, να επιβάλωμεν εις την γεωργίαν και την βιομηχανίαν την βαρείαν αυτήν θυσία, η οποία δεν εξυπηρετεί πλέον ανώτερον γενικόν συμφέρον". Παράλληλα, εξαγγέλθηκαν και περικοπές δαπανών "ανερχόμεναι εις εκατοντάδας εκατομμυρίων", διότι "εφ' όσον ευρέθημεν εις την θλιβεράν ανάγκην να μην εκπληρούμεν ακεραίας τας δανειακάς υποχρεώσεις μας, καθήκον τιμής διά την χώραν είνε να επιδιώξωμεν κάθε δυνατήν οικονομίαν υπό μόνην την επιφύλαξιν ότι δεν πρόκειται να περιορισθούν αι υπηρεσίαι τας οποίας κάθε πολιτισμένον Κράτος έχει καθήκον να ασφαλίση στοιχειωδώς εις τον λαόν του".

Στις 25 Απριλίου 1945, στις 16.30΄ (τοπική ώρα) ξεκίνησαν στο Σαν Φρανσίσκο για πρώτη φορά οι εργασίες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. "Ουδέποτε στην ιστορία υπήρξε σπουδαιότερη διάσκεψη ή περισσότερο αναγκαία συγκέντρωση από αυτήν του Σαν Φρανσίσκο, η οποία αρχίζει σήμερα", καλωσόρισε τους αντιπροσώπους των 45 κρατών μελών, ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν, που σε κάποιο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε ότι "Τα μεγάλα κράτη έχουν ιδιαίτερη ευθύνη για την επιβολή της ειρήνης, αλλά η ευθύνη αυτή βασίζεται στην υποχρέωση που έχουν όλα τα κράτη, μεγάλα και μικρά, να μη χρησιμοποιούν τη βία στις διεθνείς σχέσεις, εκτός όταν πρόκειται να προασπίσουν το νόμο. Η ευθύνη των μεγάλων κρατών είναι να υπηρετούν και όχι να καταπιέζουν και να κατακτούν τους λαούς του κόσμου".

Στις 25 Απριλίου 1993, σαν βόμβα έσκασε στον πολιτικό κόσμο της χώρας το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", που ενέπλεκε τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη με σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών σε βάρος πολιτικών του αντιπάλων (όπως του Ανδρέα Παπανδρέου), αλλά και στελεχών της παράταξης του, δημοσιογράφων και οικονομικών παραγόντων της χώρας. Η αποκάλυψη έγινε από τον Χρήστο Μαυρίκη, που αναδείχτηκε στο πρόσωπο των ημερών. Οι αποκαλύψεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες, όμως η υπόθεση δεν εξιχνιάστηκε ποτέ, παρόλο που αργότερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα αποφάσιζε τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής, η οποία...καταργήθηκε με την αιτιολογία ότι δεν έπρεπε να εμπλακεί η χώρα στη δίνη νέας σκανδαλολογίας, λίγα μόλις χρόνια μετά το σκάνδαλο Κοσκωτά.

Στις 25 Απριλίου 1994, στις 9.15΄ το πρωί, έφυγε από την ζωή ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας κι ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας, ο Γεώργιος Γεννηματάς, ο οποίος τύγχανε κοινής αποδοχής απ' όλους τους πολιτικούς χώρους. Ο Γεννηματάς νοσηλευόταν στον "Ευαγγελισμό" από τις 18 Απριλίου με λοίμωξη του αναπνευστικού, ενώ τις επόμενες ημέρες η κατάσταση της υγείας του επιδεινωνόταν σταθερά, μέχρι που υπέκυψε στο μοιραίο.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ -δημοσιεύματα:

Μια συμπλοκή των αστυνομικών με εμπόρους κοκαΐνης έδωσε στις 25 Απριλίου 1926 την αφορμή στην εφημερίδα 'Έθνος" να θίξει το νέο - για την εποχή - φαινόμενο.

"Ιδού και κάτι που εμάθαμεν εξ αφορμής της ομηρικής συμπλοκής αστυνομικών και λαθρεμπόρων ναρκωτικών παρά τον Ποδονίφτην: ότι αι Αθήναι απέκτησαν και "κοκαϊνεμπόρους"... - "marchands de coco" - όπως τους ονομάζουν οι πελάται των και αι πελάτιδές των. Δεν γνωρίζομεν αν υπάρχει και συντεχνία τοιούτων εντίμων επαγγελματιών. Οπωσδήποτε οφείλομεν να διαπιστώσωμεν άπαξ έτι ότι προωδεύσαμεν παραπολύ, αφού έχει συστηματοποιηθή εις τέτοιον βαθμόν η δημιουργία τεχνητών παραδείσων".

Τις εντυπώσεις του από μια πασχαλινή περιοδεία του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Κρήτη αποτύπωσε στις 25 Απριλίου 1930 ο δημοσιογράφος της εφημερίδας "Έθνος", Π. Μοσκοβίτης, που είχε την τιμή να συνοδέψει τον τότε πρωθυπουργό. 

"Πάσχα με το Βενιζέλο, ξέρετε τι θα πη; Θείον δώρημα, αλλά και... τρικούβερτος μπελάς. Μπελάς, διότι ο χριστιανός αυτός είνε μυστήριον αντοχής. Μας ξεθέωσε. Θείον δώρημα, διότι, ασχέτως εντελώς από κάθε πολιτική, κομματική, αισθηματολογική, παρελθοντολογική αντίληψι, είνε πραγματικά εντελώς ανώτερη η ατμόσφαιρα που εδημιουργήθη περί αυτόν και που μαζί του εζήσαμε "οι ξένοι" του. Δεν πρόκειται εδώ για τα άθλια πολιτικοκομματικά κουβεντολογήματα, τα "ναι μεν ουχ ήττον όμως", τα "η κυβέρνησις", "το πρόγραμμα", "αι επαγγελίαι της", "ο λαός" και τα διάφορα άλλα αρλουμπολογήματα, γύρω από τα οποία και διά τα οποία λογικοί εν τούτοις καθ' όλα τα άλλα άνθρωποι, είνε μ' όλα ταύτα ικανοί να πετσοκόβωνται. Πρόκειται διά το γεγονός και το θέαμα μιας θριαμβευτικής κυριολεκτικώς επαφής ενός μεγάλου παιδιού της Ελλάδος με την ιδιαιτέρα του κοιτίδα, την Κρήτη. 

Αυτό που είδα δεν ήτο πλέον υποδοχή και χαιρετισμός και εκδηλώσεις συμπαθείας. Ήτο λατρεία, ήτο "αφεξιόν πασσιονέ", όπως σωστότατα το εχαρακτήρισεν ένας ξένος που έτυχε να το δη μαζί μας, ο σερ Άρθουρ Κρώσφιλδ. Δεν ξέρω πόσον εμισήθη ο κ. Βενιζέλος, αλλά είδα πόσον αγαπάται. Και σας βεβαιώ πως στην αντίληψι μου είνε αναμφίβολο ότι κανείς ίσως άλλος δεν ηγαπήθη από τους συμπατριώτας του όσον ο κ. Βενιζέλος από τους δικούς του".