Μία νέα επιστημονική μελέτη έρχεται να κρούσει των κώδωνα του κινδύνου θέτοντας τις δυτικές κοινωνίες προ των ευθυνών τους, ως υπαίτιες για την ξηρασία που πλήττει ένα μεγάλο τμήμα της κεντρικής Αφρικής τα τελευταία χρόνια. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας δεν γνωρίζει από σύνορα, αλλά εξαπλώνεται πέρα και πάνω από αυτά, με αποτέλεσμα οι άλλοι, οι πιο αδύναμοι, να πληρώνουν τις παρενέργειες των δικών μας υπερβολών.
Σύμφωνα με τον Ντάγκαν Φρίερσον, καθηγητή κλιματολογίας στο Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ και έναν από τους συγγραφείς της σχετικής μελέτης, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters, οι επιδράσεις στο κλίμα της τροπικής ζώνης μπορεί να προκύψουν ακόμη κι από τα πιο μακρινά γεωγραφικά μήκη και πλάτη, από τον βιομηχανοποιημένο και ατμοσφαιρικά μολυσμένο Βορρά.
Εν προκειμένω, αρχικά οι επιστήμονες απέδιδαν την ξηρασία στην περιοχή της κεντρικής Αφρικής στην υπερκαλλιέργεια και στις ανεπαρκείς γεωργικές τεχνικές των λαών που ζουν εκεί. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία διαπιστώθηκε η αυξημένη επίδραση της μόλυνσης της ατμόσφαιρας από το αεροζόλ στο κλίμα του πλανήτη συνολικά.
Όπως αναφέρεται, σε ορισμένα μέρη της ατμόσφαιρας τα θειικά άλατα αντανακλούν τις ηλιακές ακτίνες, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ακόμη πιο ανθεκτικά σύννεφα, τα οποία στην πραγματικότητα ρίχνουν τη θερμοκρασία. Όμως αυτό δεν συμβαίνει σ' όλα τα μέρη του πλανήτη, παρά μόνο σε τοπική κλίμακα και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Οι ερευνητές έκαναν μια αναδρομή στα κλιματικά χαρακτηριστικά του πλανήτη από τη δεκαετία του 1930 μέχρι σήμερα. Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι από τη δεκαετία του 1960 και μετά οι μεγάλες βροχοπτώσεις άρχισαν να μετακινούνται ολοένα και πιο νότια με αποτέλεσμα να αυξάνεται η ξηρασία στην κεντρική Αφρική και σε ορισμένες περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της νότιας Ασίας. Αντίστοιχα, παρατηρείται αύξηση των βροχοπτώσεων στη βόρεια Βραζιλία και στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της αφρικανικής ηπείρου.
Στο συμπέρασμα για την επίδραση του αεροζόλ στη συγκεκριμένη κλιματική αλλαγή, οι επιστήμονες κατέληξαν χρησιμοποιώντας 26 διαφορετικά, κλιματικά μοντέλα. Κοινή συνισταμένη όλων των μοντέλων -κι αυτό ακριβώς ήταν το εντυπωσιακό στην προκειμένη περίπτωση- ήταν η επίδραση των θειικών αλάτων από τη μόλυνση της ατμόσφαιρας στο βιομηχανικό Βορρά (Ευρώπη και Βόρεια Αμερική) στην τρομερή ξηρασία της περιοχής του Σαχέλ, δηλαδή στα εδάφη μεταξύ της Σαχάρας και της ζώνης του ισημερινού.
Αλήθεια, κατά πόσο θα ήμασταν πρόθυμοι ν' αλλάξουμε ριζικά τρόπο ζωής, γνωρίζοντας ότι αυτός που ακολουθούμε τώρα είναι πολύ πιθανό να ευθύνεται -έστω και εμμέσως- για τη φυσική καταστροφή που πλήττει εκατομμύρια συνανθρώπους μας; Ή μήπως η Αφρική είναι πολύ μακριά, ώστε να μας απασχολούν οι επιπτώσεις;
Πηγή: Livescience
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου