Σαν σήμερα: 12 Ιουλίου

Σήμερα είναι Παρασκευή, 12 Ιουλίου 2013.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Οι πιο σημαντικές προσωπικότητες που γεννήθηκαν σαν σήμερα ήταν ο Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης Αμεντέο Μοντιλιάνι (1884-1920) και ο Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα (1904-1973), ο οποίος τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1971.

Δύο ακόμη Νομπελίστες που γεννήθηκαν σαν σήμερα είναι ο Αμερικανός φυσικός Ουίλις Λαμπ (1913-2008, Νόμπελ Φυσικής 1955 "για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη λεπτή υφή του φάσματος του υδρογόνου") και ο επίσης Αμερικανός χημικός Ιλάιας Τζέιμς Κόρι (σήμερα 85 ετών, Νόμπελ Χημείας 1990 "για την ανάπτυξη της θεωρίας και μεθοδολογίας της οργανικής σύνθεσης").

Τα 76 κλείνει σήμερα ο πιο αγαπημένος τηλεοπτικός μπαμπάς της δεκαετίας του '80, ο ηθοποιός Μπιλ Κόσμπι, που γεννήθηκε την ίδια μέρα και χρονιά με τον πρώην πρωθυπουργό της Γαλλίας Λεονέλ Ζοσπέν. 

Στις 12 Ιουλίου 1974 γεννήθηκε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Στέλλιος Γιαννακόπουλος, ακριβώς ένα χρόνο μετά τον Ιταλό συνάδελφο του Κριστιάν Βιέρι. Την ίδια μέρα με το Γιαννακόπουλο γεννήθηκε η Ολλανδή τραγουδίστρια Σάρον ντελ Αντέλ, τη μαγική φωνή της οποίας έχετε ακούσει στο "In & Out Of Love".

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Η επέτειος της μάχης του Μπόιν σαν σήμερα το 1690 (με το παλιό ημερολόγιο 1 Ιουλίου) γιορτάζεται σήμερα στη Βόρειο Ιρλανδία. Πρόκειται για μια γιορτή που δεν επιφέρει ομόνοια μεταξύ του πληθυσμού, αλλά ανάβει τα αίματα μεταξύ των Προτεσταντών και των Καθολικών κοινοτήτων. Με τη μάχη του Μπόιν επιβεβαιώθηκε η επικράτηση του Προτεστάντη Γουλιέλμου Γ΄ στο βρετανικό θρόνο και η εκθρόνιση του Ρωμαιοκαθολικού Ιακώβου Β΄ (Ένδοξη Επανάσταση).

Εξάλλου, την επέτειο της ανεξαρτησίας τους γιορτάζουν δύο νησιωτικά κράτη: το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε (πρώην πορτογαλική αποικία, 12.07.1975) και Κιριμπάτι (βρετανική αποικία μέχρι τις 12.07.1979).

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 12 Ιουλίου 1917, αναβίωσε η επονομαζόμενη "Βουλή των Λαζάρων", δηλαδή η Βουλή που είχε προκύψει από τις εκλογές της 31ης Μαΐου 1915, έχοντας προηγουμένως ακυρωθεί η εκλογική διαδικασία -άρα και τα αποτελέσματα- της 6ης Δεκεμβρίου 1915, από την οποία απείχε το κόμμα των Φιλελευθέρων. Η αναβίωση της Βουλής του Μαΐου κρίθηκε επιβεβλημένη μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου (29 Μαΐου 1917) και την επικράτηση του κινήματος της Εθνικής Άμυνας, αλλά και το διορισμό του Ελευθερίου Βενιζέλου στο πρωθυπουργικό αξίωμα.

Στις 12 Ιουλίου 1947, ένα άρθρο του Νίκου Ζαχαριάδη, που δημοσιεύτηκε χωρίς υπογραφή στο "Ριζοσπάστη" υπό τον τίτλο "Μπροστά σε σοβαρές αποφάσεις" προκάλεσε πολιτική αναταραχή, η οποία καθόρισε τις εξελίξεις των επόμενων δεκαετιών. Στο άρθρο αυτό, την ώρα που ο εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη και η τελική έκβασή του ήταν ακόμη αμφίρροπη, ο Ζαχαριάδης προϊδέαζε για τη συγκρότηση κυβέρνησης των ανταρτών (Κυβέρνηση του Βουνού):

"....Σήμερα τα πράγματα έχουν φθάσει σε τέτοιο κρίσιμο σημείο ώστε έχουμε υποχρέωση να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Το υπέρτατο συμφέρον της πατρίδας και του έθνους επιβάλλει σήμερα να γίνει ένας οριστικός, όχι μόνο ηθικός μα και υλικός διαχωρισμός στις ευθύνες και στις υποχρεώσεις του δημοκρατικού κόσμο, τόσο απέναντι στη μοναρχοφασιστική αντίδραση όσο και αντίκρυ στο παλαιοδημοκρατικό Κέντρο, που, όπως δείχνουν τα έργα του, αποδέχεται και κάποτε υπερθεματίζει στην υποταγή της χώρας στους ξένους. Και ο υλικός αυτός διαχωρισμός δεν μπορεί να γίνει παρά με τη δημιουργία μέσα στη χώρα, στις ελεύθερες δημοκρατικές περιοχές, μιας καινούριας, λεύτερης δημοκρατικής κυβέρνησης..."

Την ίδια κιόλας μέρα, σε απάντηση στο συγκεκριμένο άρθρο, η επίσημη κυβέρνηση της χώρας βρήκε την αφορμή να θέσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. 

Στις 12 Ιουλίου 1968, ένα άρθρο στην εφημερίδα "Ισβέστια", που απηχούσε τις απόψεις της σοβιετικής ηγεσίας, προϊδέαζε για τις εξελίξεις του επόμενου μήνα και για τη στρατιωτική επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία, που ζούσε μια περίοδο "Άνοιξης". 

"Οποιαδήποτε εξασθένηση της επαναστατικής επαγρύπνησης, οποιαδήποτε εγκατάλειψη της εξέλιξης των γεγονότων εκ μέρους της εργατικής τάξης ή του κομμουνιστικού κόμματος, είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιηθεί αμέσως από τους ταξικούς εχθρούς και τα αντισοσιαλιστικά στοιχεία, για να υπονομευθεί ο σοσιαλισμός και το σοσιαλιστικό κράτος.... Αποτέλεσμα των τελευταίων γεγονότων είναι η δημιουργία μιας αυξημένης απειλής και ο άμεσος κίνδυνος, τον οποίο διατρέχει ολόκληρο το οικοδόμημα των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού. .."

Στις 12 Ιουλίου 1972, η -στερημένη της ελληνικής ιθαγένειας ύστερα από απόφαση της χούντας- Μελίνα Μερκούρη βρέθηκε για 12 ώρες στην Ελλάδα, προκειμένου να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της, Ειρήνης Ηλιοπούλου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Τη συνόδευαν ο αδερφός της Σπύρος και ο σύντροφος της ζωής της, Ζυλ Ντασσέν.