Σαν σήμερα: 7 Αυγούστου

Σήμερα είναι Τετάρτη, 7 Αυγούστου 2013. 

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - γενέθλια:

Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν σήμερα γενέθλια: από τον τραγουδιστή Αντώνη Βαρδή (65 ετών), μέχρι τον ηθοποιό Γρηγόρη Βαλτινό (58) και η Σαρλίζ Θερόν (38).

Τα 37 κλείνει ο παλαίμαχος προπονητής του Ολυμπιακού Δημήτρης Ελευθερόπουλος, ενώ 31 γίνεται ο διεθνής μπασκετμπολίστας Βασίλης Σπανούλης.

Σαν σήμερα γεννήθηκε η διασημότερη γυναίκα κατάσκοπος όλων των εποχών, η Μάτα Χάρι (1876-1917), όπως και ο πρώτος έγχρωμος που βραβεύτηκε με Νόμπελ, ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Ραλφ Μπαντς (1903-1971, Νόμπελ Ειρήνης 1950 για τη διαμεσολαβητική του προσπάθεια στην επίλυση του Παλαιστινιακού με την υπογραφή της ανακωχής του 1948). 

ΕΘΝΙΚΕΣ κ ΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ:

Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας γιορτάζεται στην Ακτή Ελεφαντοστού, που μέχρι το 1960 αποτελούσε γαλλική αποικία.

Στην Κολομβία γιορτάζεται η επέτειος της μάχης της Μπογιακά στις 7 Αυγούστου 1819. Η επικράτηση των επαναστατών υπό την ηγεσία του Σιμόν Μπολίβαρ σηματοδότησε το τέλος του εννιαετούς πολέμου και την ανεξαρτησία της περιοχής.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - info:

Στις 7 Αυγούστου 1844, τρεις ημέρες μετά την παραίτηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και μία ημέρα μετά την ανάθεση της εντολής από τον Όθωνα, ο Ιωάννης Κωλέττης ορκίστηκε πρωθυπουργός. Αν και δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί οι κοινοβουλευτικές εκλογές σ' όλη τη χώρα, ο Κωλέττης ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της κοινοβουλευτικής περιόδου, αφού θα διατηρούσε το πρωθυπουργικό αξίωμα μέχρι το θάνατό του, στις 31 Αυγούστου 1847, ενώ θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη των πολιτικών ηθών στη χώρα (Μεγάλη Ιδέα, εκλογικές νοθείες, ρουσφέτια κλπ.). 

Η ορκωμοσία του Κωλέττη και τριών ακόμη υπουργών (Μεταξάς, Τσαβέλλας, Βάλβης) έγινε στις 9 το πρωί στα ανάκτορα (σημερινή Βουλή) και στη συνέχεια εκδόθηκε ένα ανακοινωθέν σχετικά με το πολλά υποσχόμενο πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης, που δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι τηρήθηκε και στην πράξη.

"ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ

Έλληνες!

Η Αυτού Μεγαλειότης ευηρεστήθη να μας τιμήση με την Υψηλήν Αυτής εμπιστοσύνην, προσκαλέσασα ημάς εις την διεύθυνσιν των πραγμάτων του Κράτους. 

Αι περιστάσεις του τόπου είναι δειναί, είναι κρίσιμοι. Αλλά, θαρρούντες εις την Θείαν Πρόνοιαν, ήτις αείποτε μας εξέτεινε χείρα αρρωγόν, θαρρούντες εις τον πατριωτισμόν, τον οποίον και εις την εποχήν ταύτην εδείξατε, θαρρούντες τέλος πάντων εις τον φιλόνομον χαρακτήρα του Ελληνικού Λαού, και εις την οποίαν έχει τάσιν προς την ειρηνικήν ανάπτυξιν και πρόοδον της κοινωνίας, απεδέχθμεν την Βασιλικήν ταύτην εντολήν.

Σκοπόν πλάγιον μηδένα έχοντες, εξηγούμεθα θαρραλέως και ειλικρινώς τον οποίον μέλλομεν να τρέξωμεν δρόμον:

Αποστρεφόμεθα την αποκλειστικότητα. Δικαιοσύνη και αμεροληψία είναι το σύνθημά μας. Ακρίβεια θρησκευτική εις την εφαρμογήν του πολυτίμου Συντάγματός μας και των εν ισχύι Νόμων. Προτίμησις θυσιών, αγώνων αμέμπτου διαγωγής συνάμα και ικανότητος εις τας δημοσίας θέσεις. Βράβευσις της αρετής και καταδίωξις της κακίας, Οικονομία, όσον ενδέχεται , αυστηρά εις τα πάντα.

Έχοντες εις το φρόνημα ημών τούτο και αίσθημα βοηθόν την εμπιστοσύνην του Βασιλέως και ενίσχυσιν την ομόνοιαν και την συνδρομήν σας, εστέ βέβαιοι, συμπολίται, με την βοήθειαν του Υψίστου θέλομεν καταβάλλει πάσαν προσπάθειαν υπέρ της κοινής ευημερίας σας, έχοντες πάντοτε ως προσφιλέστατον και ουσιωδέστατον αντικείμενον των διαπράξεών μας την λαμπρότητα και ενίσχυσιν του Συνταγματικού Θρόνου του Σεβαστού ημών Βασιλέως ΟΘΩΝΟΣ.

Πρώτιστον δε έργον ημών θέλει είσθαι η όσον ένεστι ταχυτέρα έναρξις των Βουλών, απεχόντων πάσης επεμβάσεως εις τας μήπω περαιωθείσας Βουλευτικάς εκλογάς.

Εν Αθήναις, την 7 Αυγούστου 1844

Ο Πρόεδρος Ι. ΚΩΛΕΤΤΗΣ, Α. ΜΕΤΑΞΑΣ, ΚΙΤΖΟΣ ΤΖΑΒΕΛΛΑΣ, Ζ.Ι. ΒΑΛΒΗΣ"

Στις 7 Αυγούστου 1909, παραμονές της έκρηξης του στρατιωτικού κινήματος στο Γουδί, κυκλοφορούσαν στην Αθήνα φήμες (ανυπόστατες όπως αποδείχτηκε) περί επικείμενης παραίτησης του βασιλιάς Γεωργίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον όρο που αξιωματικοί είχαν θέσει τις προηγούμενες μέρες  σε υπόμνημά τους προς εκείνον, ώστε οι υπουργοί Στρατιωτικών και Ναυτικών είτε να είναι μόνιμοι είτε να εκλέγονται από τους ίδιους τους αξιωματικούς. 

Ενδεικτικό της κατάστασης ήταν το κύριο άρθρο του "Εμπρός" την ίδια ημέρα, προτού ξεκινήσει η σχετική φημολογία για τις προθέσεις του Γεωργίου, όπου γινόταν λόγος για "παραμονές εσωτερικής κρίσεως", ενώ εξαπέλυε σφοδρή επίθεση κατά του πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη:

"Η θεραπεία της πληγής τω φαίνεται ανάγκη δευτερεύουσα. Ας κατακλιθώμεν πρώτον εις την άτιμον κλίνην τς πολιτικής ασελγείας και ας μιάνωμεν τα ώτα ημών με ψιθύρους μικροσυμφερόντων! Ας δώσωμεν υποσχέσεις ψευδείς εις φίλους ψευδέστερους. Ας διορίσωμεν, ας παύσωμεν, ας κυλισθώμεν εις την πρασίνην χλόην της εξουσίας, θέτοντες εις ενέργειαν την Ελληνοκτόνον μηχανήν της συναλλαγής και έπειτα βλέπωμεν. Το Έθνος έχει καιρόν να περιμένη.

Αλλά δεν έχει καιρόν να περιμένη! Το Έθνος επερίμενε μέχρι τούδε τόσον πολύ και ησθάνθη τοσούτον βαθέως τα οικτρά αποτελέσματα της υπομονής ταύτης, ώστε επιβάλλεται σήμερον να είνε ανυπόμονον. Ουδεμία πλέον αναβολή και ουδεμία υπόσχεσις δύναται να το αναχαιτίση από τον δρόμον του. Τα Έθνη δεν ζουν με λόγους ψευδείς και η Ελλάς θέλει να ζήση, και θα ζήση εναντίον των προσπαθειών εκείνων οίτινες την διετήρουν διαρκώς λιποθυμον και ζητούν να την οδηγήσουν εις τον τάφον....

... Απέναντι αυτού έχει τον στρατόν και τον λαόν ολόκληρον, ζητούντας να συγκληθή μία των νομίμων αυτού εξουσιών, η εθνική αντιπροσωπεία, όπως λάβη αποφάσεις επιβαλλομένας εκ της ανάγκης. Εάν ο κ. Ράλλης έχη αντίθετον γνώμην προς τούτο, δύναται να λάβη τον πιλόν του και ν' απέλθη της αρχής. Αλλά δεν δύναται ν' αντιστή ενόπλως κατά της εκδηλώσεως τοιαύτης επιθυμίας. Διότι επαναστάτης δεν θα είνε πλέον το Έθνος, όπερ διά του διαβήματος τούτου ποιείται χρήσιν του κυριαρχικού του δικαιώματος, αλλ' εκείνοι οίτινες ήθελον αντιστή εις τοιαύτην θέλησιν. Και τότε δη τότε!!".

Στις 7 Αυγούστου 1916, παραμονές του κινήματος της Θεσσαλονίκης, ελληνοβουλγαρικές μάχες λάμβαναν χώρα στην περιοχή του Στρυμόνα και του Δεμίρ-Ισσάρ (σημερινό Σιδηρόκαστρο), μετά την εισβολή γερμανικών και βουλγαρικών στρατιωτικών δυνάμεων στην ανατολική Μακεδονία. Εξάλλου, από την προηγούμενη μέρα, σε εξέλιξη βρίσκονταν συγκρούσεις στη Δοϊράνη και στη Φλώρινα. Το ζήτημα ήταν πολύ σοβαρό, όμως υποβαθμιζόταν από την ελληνική κυβέρνηση επισήμως, ενώ παράλληλα αναδείκνυε πιεστικά την ανάγκη εξόδου της Ελλάδας από την κατάσταση ουδετερότητας, την οποία είχε επιδείξει από την αρχή του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και την ανάγκη παράταξης στο πλευρό των δυνάμεων της Αντάντ.
Χαρακτηριστικό ήταν το κύριο άρθρο της βενιζελικής (δηλ. αντιπολιτευόμενης) εφημερίδας "Έθνος", που προειδοποιούσε ότι "Χάνεται η Μακεδονία":
"Οι Βούλγαροι εισέβαλον πάντοθεν εις το ελληνικόν έδαφος. Αι φάλαγγές των διέρχονται διά των χωρών, που εποτίσθησαν με το ελληνικόν αίμα. Αι σημαίαι των στήνοναι άνωθεν των τύμβων, όπου τα ιερά οστά των μεγάλων ηρώων. Η κραυγή της μανίας των εγείρεται εις τα ιστορικά πεδία, όπου άλλοτε απήχησαν αι οιμωγαί της θραύσεώς των και οι ολολυγμοί της φυγής των. Εις τα εδάφη τα ελληνικά οι Βούλγαροι! Και η Ελλάς, η ναρκωμένη και δηλητηριασμένη, ατενίζει προς την εισέλασίν των ως προς εφιάλτην, καθ' ου, ακίνητος και άνευ ζωής, αδυνατεί ν' αντεπεξέλθη! Και όχι μόνον τούτο! Σχεδόν χαίρει έν κόμμα της χώρας διά την συμφοράν την ανήκουστον και αποτροπαίαν!...
... Τις θα τους εμποδίηση; Η Γερμανία; Αλλ' αυτή είχεν υποσχθή, ότι ουδέ εις Βούλγαρος στρατιώτης θα ενεφανίζετο εις το Μοναστήριον. Είδομεν πώς εξεπλήρωσε την υπόσχεσίν της. Μήπως ηκούσθη καν μία κραυγή διαμαρτυρίας ενταύθα διά τούτο; Η απάντησις ήτο, ότι αργότερον εσπεύσαμεν να παραδώσωμεν το Ρούπελ.... Γάλλοι, Άγγλοι, Ρώσσοι, Σέρβοι, Ιταλοί υπεράσπιζον την Μακεδονία, όταν εισέβαλλον εις αυτήν το πυρ και ο σίδηρος των Βουλγάρων. Σεις τώρα τι ζητείτε;
... Η συμφορά, η προκληθείσα από την πολιτικήν των σκουλουδογουναρικών "σωτήρων", συμπληρούται. Διά τους Συμμάχους, οίτινες δεν απέβλεπον εις υποστήριξιν της ανατολικής Μακεδονίας και της Αλβανίας, ως μη ούσης δυνατής ουδέ δι' εκατομμυρίου στρατού της φρουρήσεως τοιούτων συνόρων, τα εξελισσόμενα γεγονότα έχουσιν ελαχίστην στρατιωτικήν αξίαν. Αλλά διά την Ελλάδα πρόκειται περί απωλείας της Μακεδονίας!"

Στις 7 Αυγούστου 1926, λίγες μέρες πριν την ανατροπή της δικτατορίας του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο πρόεδρος της δημοκρατίας, όπως καταχρηστικά ήταν ο τίτλος του, έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας στις Σπέτσες, όπου παραθέριζε. Το επίσημο ανακοινωθέν του πολιτικού γραφείου του Θεόδωρου Πάγκαλου έλεγε τα εξής:

"Σήμερον περί ώραν 2 μ.μ. ο Μ. Αντωνόπουλος εκ Ξυλοκάστρου απεπειράθη να δολοφονήση διά περιστρόου εντός της αιθούσης του ξενοδοχείου "Ποσειδώνιον" κατά την ώραν του φαγητού την Α.Μ. τον Κον Πρόεδρον της Δημοκρατίας.

Ευτυχώς η απόπειρα προελήφθη την στιγμήν κατά την οποίαν ο δολοφόνος όρθιος και με υψωμένην την σκανδάλην του περιστρόφου του ητοιμάζετο να πυροβολήση. Ο δολοφόνος συλληφθείς ωμολόγησε την πρόθεσίν του...".

Στις 7 Αυγούστου 1952, παρά λίγο να ξεσπάσει ελληνοβουλγαρικός πόλεμος για μια νησίδα του ποταμού Έβρου, η οποία είχε καταληφθεί από Βούλγαρους στρατιώτες, παρότι ανήκε στην ελληνική επικράτεια. Το ζήτημα βρισκόταν σε εξέλιξη αρκετές ημέρες, όμως το πρωί της 7ης Αυγούστου η ελληνική πλευρά αποφάσισε τον βομβαρδισμό της νησίδας, προκειμένου να υποχρεώσεις τις βουλγαρικές δυνάμεις να τηρήσουν τη συμφωνία των προηγούμενων ημερών και ν΄αποχωρήσουν, όπως και τελικά έγινε.

Έτσι περιγραφόταν το περιστατικό με ανακοινωθέν του Γενικού Επιτελείου Στρατού, που εκδόθηκε στις 11 το πρωί:

"Κατά την νύκτα της 6ης και την πρωίαν της 7ης τρέχοντος εξηκριβώθησαν ευάριθμοι κινήσεις ολίγων Βουλγάρων επί της ελληνικής νησίδας. Κατόπιν τούτου ήρξατο από της 9.30΄ ώρας της σήμερον βολή ημετέρων επί της νησίδας, συμφώνως προς γενομένην διά μεγαφώνων προειδοποίησιν παρουσία των και των παρατηρητών της Ο.Η.Ε. Ουδεμία αντίδρασις μέχρις ώρας υπό των Βουλγάρων παρετηρήθη".

Ωστόσο, το δεύτερο ανακοινωθέν, που εκδόθηκε στις 9 το βράδυ, ενημέρωνε ότι "Κατόπιν των ημετέρων ενεργειών της σήμερον οι Βούλγαροι απεσύρθησαν εκ της νησίδος Γ".

Στις 7 Αυγούστου 1964 ξεκίνησε σειρά τουρκικών βομβαρδισμών στη βορειοδυτική Κύπρο. Στόχος ήταν η πόλη Πόλις. Εν τω μεταξύ, διακοινοτικές συγκρούσεις σημειώθηκαν και στην περιοχή της Μανσούρας, όταν κυβερνητικές δυνάμεις επιχείρησαν τις απογευματινές ώρες εκκαθάριση της περιοχής, που είχε καταληφθεί από Τουρκοκύπριους. Χαρακτηριστικό της κρισιμότητας της κατάστασης και των πολύ λεπτών ισορροπιών ήταν η δήλωση εκπροσώπου του ΟΗΕ, που έκανε λόγο για τη μεγαλύτερη σε σκληρότητα και απώλειες μάχη απ' όσες είχαν γίνει στην Κύπρο μέχρι τότε.

Στις 7 Αυγούστου 1975 με βούλευμα του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών 34 χουντικοί παραπέμφθηκαν στην τακτική δικαιοσύνη για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973, με τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας, ηθικής αυτουργίας, πρόκλησης, διάπραξης κακουργημάτων, παράνομες κατακρατήσεις, επικίνδυνες σωματικές κακώσεις, αλλά και για ηθική αυτουργία στα παραπάνω αδικήματα.