Σαν σήμερα: 7 Σεπτεμβρίου

Οι περισσότεροι θυμούνται ότι σαν σήμερα το 1999 έγινε ο σεισμός της Πάρνηθας. Όμως στις 7 Σεπτεμβρίου έγιναν και πολλά σημαντικά γεγονότα, που σημάδεψαν τα πρώτα ακόμη χρόνια του ελληνικού κράτους.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1833, τις πολύ πρώτες πρωινές ώρες, συνελήφθη ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ενώ θ' ακολουθούσαν ο Δημήτρης Πλαπούτας και ο Γρίβας, όλοι αγωνιστές της Επανάστασης που είχαν κάνει το λάθος να διαφωνούν με την Αντιβασιλεία.

Η εφημερίδα "Χρόνος" του Ναυπλίου έδινε τη σχετική είδηση στο φύλλο της 10.09.1833 χωρίς να υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες: "Περί το μεσονύκτιον της 6 προς την 7 του παρόντος εφυλακίσθη ο Στρατηγός Θ. Κολοκτρώνης εις τον Ιτς-Καλέν. Συγχρόνως ετέθη υπό φύλαξιν εντός της οικείας του ο Στρατηγός Δ. Πλαπούτας (γνωστός υπό το επίθετον Κολιόπουλος)". 

Μια μέρα νωρίτερα, ο ανταποκριτής της "Αθηνάς" στο Ναύπλιο ενημέρωνε: "Εις την Πόλιν μας εκρατήθησαν εσχάτως ο Στρατηγός Θ. Γρίβας, ο πολεμιεύς της Πελοποννήσου Αρχηγός Θ. Κολοκοτρόνης και ο Στρ. Δημήτριος Πλαπούτας. Εξ αυτών οι κ.κ. Θ. Βρίβας και Δ. Πλαπούτας είναι φυλακισμένοι εις τα οικήματά των ο δε Αρχηγός Θ. Κολοκοτρόνης εστάλη εις την φυλακήν της έσω ακροπόλεως της Ναυπλίας (Ιτσακλέ). Λέγουν ότι εκρατήθησαν συγχρόνως και άλλοι οπλαρχηγοί εις διαφόρους άλλας Επαρχίας.... Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζομεν ακόμη την καθ' εαυτό αιτίαν, διότι δεν μας έγιναν έως τώρα γνωσταί αι διαταγαί τηε κρατήσεώς των... όπως και αν έχουν όμως τα πράγματα, λυπούμεθα, και λυπούμεθα καιρίως ου να βλέπωμεν τα τοιαύτα εις την Πολιτείαν μας... Εναντίον και των αταξιών και των ταραχών δεν ημπορεί βέβαια η Κυβέρνησις να μην αντιπαρατάξη την καταδίωξιν και τας από τον Νόμον υπαγορευμένας ποινάς, αλλά κατ' ευτυχίαν της ανθρωπότητος, και αυτά τα μέτρα των τιμωριών δεν απαλλάττουν τηνΚοινωνίαν από τα κακά. Την απαλλάττουν δε η πρόβλεψις εις το να μην γίνωνται, δηλ. η φρόνιμος και δικαία Κυβέρνησις."

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1844 έγινε η πρώτη, πανηγυρική συνεδρίαση της πρώτης ελληνικής Βουλής (Εθνοσυνέλευση και Γερουσία), μια ιστορική μέρα για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας μας. Στις 9 το πρωί έγινε ο αγιασμός και ακολούθησε η εκλογή του προεδρείου, που δεν έγινε με δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά πρόεδρος ορίστηκε ο γεροντότερος, ο υποστράτηγος Σταματελόπουλος, ενώ γραμματείς διορίστηκαν οι δύο νεώτεροι βουλευτές, ο Κ. Κολοκοτρώνης και ο Στ. Αντωνιάδης. 

Έτσι περιέγραφε την πρώτη εκείνη συνεδρίαση η εφημερίδα "Αιών":

"Εκδοθέντος από της παραμονής το προγράμματος περί της ενάρξεως των Βουλών, συνήλθον εις το Βουλευτήριον την 7 7/βρίου οι έχοντες ειδοποιητήρια βουλευταί και γερουσιασταί περί την ώραν 9ην π.μ. ο δε σεβάσμιος Επίσκοπος Αττικής ήρξατο του αγιασμού, όλων ασκεπών και μετά σεβασμού ισταμένων. Τελειωθείσης της ιεροπραξίας αυτής οι μεν γερουσιασταί εξήλθον του βουλευτηρίου, οι δε βουλευταί εξελέξαντο ομοφώνως πρόεδρον προσωρινόν τον υποστράτηγον κ. Σταματελόπουλον, ως τον γεροντότερον, γραμματείς δε τους κ.κ. Κ.Θ. Κολοκοτρώνην και Στ. Αντωνιάδην ως τους νεωτέρους. Ακολούθως ωρκίσθησαν άπαντες τον υπό του άρθρου 57 του Συντάγματος επιβαλλόμενον όρκον, τον οποίον κατά πρότασιν του κ. Ι. Φαρμάκη, ωμολόγησαν μη έχοντα ουδεμίαν προδικαστικήν ισχύν επί της ανόμου εκλογής οποιουδήποτε, υπογραφέντος ακολούθως του πρωτοκόλλου της ορκοδοσίας υπό του Σεβ. Αρχιερέως Αττικής κ. Νεοφύτου και όλων των βουλευτών..."

Στη 1 το μεσημέρι της ίδιας μέρας οι δύο Βουλές συνήλθαν και πάλι σε σώμα, καθώς ο Όθωνας θα εκφωνούσε το λόγο του θρόνου κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών. Ο "Αιών" περιέγραφε:

"Οι βουλευταί και οι γερουσιασταί επλήρουν πλέον τας έδρας των, ότε κατά τας ώρας 2 μ.μ. αι μεν 2 επιτροπαί εκίνησαν έξω του βουλευτηρίου προς υποδοχήν των Α.Α. Μ.Μ., η δε Α.Μ. η βασίλισσα ανέβη το προς τα δεξιά λαμπρόν θεωρείον, ελκύσασα, και εκκαίως, εις εαυτήν το χαροποιόν όμμα και ην ατενή προσοχήν όλων. Μετ' ολίγας στιγμάς ήγγειλε κανονιοβολισμός την έλευσιν της Α.Μ. του βασιλέως, μία δε προ της θυρός φωνή "Κύριοι βουλευταί, ο βασιλεύς έρχεται" προηγήθη καθ' ην στιγμήν η Α.Μ. συνοδευομένη υπό των υπουργών και των επιτροπών εισήλθεν αναβάσα επί της χρυσής βασιλικής έδρας. Οι βουλευταί, οι γερουσιασταί, το διπλωματικόν σώμα και όλον το πολυπληθές ακροατήριον εδέχθησαν την Α.Μ. ασκεπείς και μετά πολλού σεβασμού, υψωθεισών των θερμοτέρων επευφημιών πρώτον μεν υπέρ του βασιλέως και δεύτερον υπέρ της βασιλίσσης..."

Ο λόγος του Όθωνα ήταν μάλλον αδιάφορος, ενώ υπήρχαν υποψίες ότι τον είχε γράψει ο πρεσβευτής της Γαλλίας στη χώρα μας, Πισκατορί. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός Ιωάννης Κωλέττης εκπροσωπούσε το γαλλικό κόμμα. Αξίζει να σημειωθεί από την άλλη ότι η διάκριση των κομμάτων της εποχής σε "γαλλικό", "αγγλικό" και "ρωσικό", όπως την κάνουμε σήμερα, δεν υπήρχε επισήμως τα χρ΄νια εκείνα. Για παράδειγμα, ο "Αιών" χώριζε κάπως αυθαίρετα τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούνταν στη Βουλή σε "εθνικάς" με 101 αντιπροσώπους και "αντεθνικάς" με 22 έδρες.

Οι εφημερίδες - ορισμένες τουλάχιστον - προχώρησαν σε σειρά παραινέσεων προς τους νεοεκλεγέντες βουλευτές ζητώντας απ' αυτούς να επιδείξουν ομόνοια και να βάλουν πάνω απ' όλα το συμφέρον της χώρας. 

Η "Ελπίς" έγραφε: ".. Κύριοι βουλευταί! Ζητήσατε να τεθή απέναντι των εδρών σας ο χάρτης όχι της Ελλάδας, αλλά της Ελληνικής φυλής. Εις αυτόν ατενίζετε πάντοτε τους οφθαλμούς σας και μη λησμονείτε ουδέ μίαν στιγμήν, ότι η Ελλάς, οποία σήμερον είνε, αβίωτον θέλει άγει βίον. Ασπισθήτε με την ομόνοιαν, αυτή μεγαλύνει τα έθνη". 

Επίδειξη ενότητας ζητούσε το άρθρο και της "Αθηνάς": "... Κύριοι αντιπρόσωποι, έπειτα από διαφόρους κλονισμούς εξελέχθητε υπό των συμπολιτών σας διά να έλθητε εις την καθέδραν και ηνωμένοι εις μίαν Βουλήν να βουλευθήτε περί των γενικών συμφερόντων της πατρίδος..... Τα συμφέροντα των εντολέων σας, τα ίδιά σας συμφέροντα, τα οποία είνε αδιασπάστως ηνωμένα με τα γενικά, σας επιτάττουν να προλάβετε διά της φρονίμου διαγωγής σας τα δεινά της. Φροντίσατε λοιπόν προ πάντων να επαναγάγητε την ισχύν των νόμων και την ησυχίαν και ευταξίαν εις την πατρίδα αυτήν, διότι άλλως ούτε το Σύνταγμα, αλλ' ούτε η αντιπροσωπεία σας θέλουν είσθαι χρήσιμα εις την πατρίδα, εις σας αυτούς".

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1854, Γάλλοι στρατιώτες, οι οποίοι βρίσκονταν στην Αθήνα στα πλαίσια της αγγλογαλλικής κατοχής, που είχε επιβληθεί τον περασμένο Μάιο, εισέβαλαν στα τυπογραφεία της εφημερίδας "Αιών" διατάσσοντας τη διακοπή κυκλοφορίας της εφημερίδας και συλλαμβάνοντας τον εκδότη της, Ι . Φιλήμονα. Η εφημερίδα θα παράμενε κλειστή καθ' όλη τη διάρκεια της αγγλογαλλικής κατοχής και το επόμενο φύλλο της θα τυπωνόταν στις 21 Ιανουαρίου 1857, τρεις εβδομάδες πριν την αποχώρηση του στρατού κατοχής στις 15.02.1857. 

Δεν ήταν η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που η συγκεκριμένη εφημερίδα, αλλά και γενικότερα κάποια ελληνική εφημερίδα έπεφτε θύμα λογοκρισίας. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι έγινε σε συνθήκες κατοχής, που τους καλοκαιρινούς μήνες είχε μεταδώσει επιδημία χολέρας στους κατοίκους πολλών περιοχών επιτείνοντας τις δυσκολίες, ενώ ο "Αιών" εξέφραζε μια έντονα αντιπολιτευτική φωνή, που ενοχλούσε. Το περιστατικό προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση την εποχή εκείνη, ενώ σχολιάστηκε και από άλλες εφημερίδες. 

Την επόμενη μέρα, η "Αθηνά" παρέθετε τις γνωστές πληροφορίες: "Χθες το πρωί ανέβησαν εις Αθήνας δύω τάγματα του εν Πειραιεί Γαλλικού στρατού. Εκ τούτων εις μεν λόχος μετέβη εις την πλατείαν του Πυροβολικού, έτερος εις την του Στρατιωτικού Νοσοκομείου, τρίτος έμεινεν εις την είσοδον της Αγ. Τριάδος και τέταρτος διευθύνθη εις την οικίαν του συντάκτου του Αιώνος κ. Ιω. Φιλήμονος, τον οποίον παραλαβών μετά των πιεστηρίων του μετέφεραν εις Πειραιά και παρέδωκεν εις την εν τω τελωνείω Γαλλικήν φρουράν, όπου υπάρχει μέχρι σήμερον.  Τα περί του συμβάντος τούτου λέγονται πολυειδώς και πολυτρόπως. Το μεν υπουργικόν όργανον, το Πανελλήνιον, λέγει ότι ο συντάκτης του Αιώνος ελθώς εις λόγους μετά τινος υπαλλήλου της Γαλλικής Πρεσβείας, αποσταλέντος διά να τον παραγγείλη να μη γράφη περί του Αγγλογαλλικού στρατού, ο κ. Φιλήμων είπεν ότι καθόσον μεν αφορά την εν Ελλάδι κατοχήν θέλω σιωπήσει, περί δε του στρατού της Ανατολής θέλω εξακολουθήσει να γράφω ό,τι μανθάνω. Ο Γάλλος στρατηγός μαθών τα της συνεντεύξεως και μάλιστα τους όρους υπό τους οποίους είπεν ότι θέλει γράφει ο κ. Φιλήμων, διέταξε τον στρατόν του να τον συλλάβη και τον φέρη εις Πειραιά, ως και εγένετο. Άλλι δε λ΄ςεγουν ότι ο εν Πειραιεί Γάλλος στρατηγός ηναγκάσθη να λάβη το μέτρον τούτο κατά του κ. Φιλήμονος διά μιαν εκ Βάρνης αλληλογραφίαν, την οποίαν δι' ενός των προτελευταίων φύλλων του Αιώνος εδημοσίευσε. Η αλληλογραφία αύτη λέγουν ότι ήτο πλαστή, διότι ανέφερε περιστατικά μη λαβόντα χώραν, καθώς π.χ. ότι οι Γάλλοι δεν ήθελον δήθεν να υπάγουν εις Κριμαίαν, ότι διά της βίας εστάλησαν και άλλα τοιαύτα. Ο στρατηγός Μαιϋράν θεωρήσας προσβεβλημένην την στρατιωτικήν τιμήν της Γαλλίας διά των ανωτέρω λέξεων διέταξε την σύλληψιν του....".

Στις 7 Σεπτεμβρίου 1999, τέσσερα λεπτά πριν τις 3 το μεσημέρι, ένας ισχυρός σεισμός 5.9 Ρίχτερ με επίκεντρο την Πάρνηθα προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Αττική, ενώ 143 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και χιλιάδες τραμυατίστηκαν. Τουλάχιστον 50.000 έμειναν άστεγοι, καθώς μεγάλος ήταν ο αριθμός των πολυκατοικιών που δεν άντεξαν την ισχυρή δόνηση, κυρίως στις υποβαθμισμένες δυτικές συνοικίες. Πολλά ήταν και τα εργοστάσια που έπαθαν σοβαρές ζημιές ή κατέρρευσαν εντελώς παρασύροντας στο θάνατο μεγάλο αριθμό εργαζομένων, με πιο χαρακτηριστικό το εργοστάσιο της Ricomex.