Στο γύρισμα του 20ου αιώνα, μια μέρα σαν κι αυτή, η Αθήνα γιόρταζε και φύτευε δένδρα, ενώ το 1922,ο παππούς του διαδόχου του αγγλικού θρόνου Καρόλου, δικαζόταν για παραλείψεις του κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας.
Στις 19 Νοεμβρίου 1900 γιορτάστηκε μια διαφορετική γιορτή στο μικρό ελληνικό κράτος της εποχής, η Ημέρα της Αναδάσωσης, στην οποία είχε δοθεί μια πανηγυρική ατμόσφαιρα, ενώ έγινε και παρέλαση μαθητών, που με ταμπούρλα έδιναν κέφι και ζωντάνια.
Η περιγραφή που ακολουθεί σχετικά με τη δενδροφύτευση στην πρωτεύουσα προέρχεται από την εφημερίδα "Ακρόπολις" (20.11.1900): "Και η εορτή ήρχισε.. από της 9 ώρας π.μ., ότε ηκούσθησαν τα τύμπανα των μαθητικών λόχων και εθεάθησαν κυματίζουσαι αι γαλανόλευκαοι σημαίαι των. Τα παιδάκια διερχόμενα ανά τετράδας εσκόρπιζον την χαράν και ο κόσμος τα εκαμάρωνε παρελαύνοντα και αυτοί δε οι αγυιόπαιδες συμμετέχοντες του πανηγυρισμού εξεδήλουν δι' ιαχών τον ενθουσιασμόν των τρέχοντες όπισθεν και παρά τους μαθητάς χοροπηδώντες και πετώντες εις τον αέρα τους σκούφους των, παρασύροντες τους θεατάς και κάμοντες τας σοβαράς οικοκυράς ν' αγανακτώσι με τααιφνίδια σπρωξίματά των....
... Όλαι αι κλιτείς των λοφίσκων εκσεπάζοντο από μυρμηκιάν ανακινουμένην ακαταπαύστως, αναβαίνουσαν, ελισσομένην κυματίζουσαν κατά την φύσιν του εδάφους, αλληλωθούμενην. Χιλιάδες λαού είχον προσέλθη ήδη και αμφιθεατρικώς είχον στοιβαχθή ολόγυρα εις τον συρματόφρακτον χώρον όπου θα εφυτεύοντο τα δένδρα, τα οποία μέλλουν να στολίζουν μίαν ημέραν την ηρέμα επικλινή πλαγιάν του λόφου και να παρέχουν δρόσον και πρασινάδα και σκιάν και άρωμα εις τους κατοίκους της αιχμητάς αυτής γης.
... Επλησίαζεν η 11 π.μ. ώρα, όταν από της πλατείας του Θησείου έφθασαν και αι χιλιάδες των μαθητών κλαδιφορούντων εις τον τόπον της εορτής, ηγουμένων των μουσικών του Χατζη-Κώστα και της Μουσικής Εταιρίας. Οι μαθηταί και αι λευκοφορούσαι μαθήτριαι παρετάχθησαν πέριξ του φραγμένου χώρου ψάλλοντες διάφορα σχολικά άσματα, ενώ συγχρόνως οι αστυφύλακες διήνοιγον δρόμον και σώμα εφίππων χωροφυλάκων απεμάκρυνε τα πλήθη, τα οποία συνωθούμενα επλησίαζον προς τον χώρον ο οποίος επρόκειτο να δενδροφυτευθή...
Μετά τον αγιασμόν ο Διάδοχος, η Πριγκήπισσα και οι δύο οιοί Των ησπάσθησαν τον Σταυρόν και την χείρα του Μητροπολίτου και κατόπιν κατήλθον της εξέδρας και επροχώρησαν εις τους προ αυτής ανοιγμένους λάκκους, οι οποίοι ήσαν έτοιμοι διά την φύτευσιν.... Εκείνην την στιγμήν της δενδροφυτεύσεως οι μαθηταί έψαλλον και ο κόσμος εζητωκραύγαζε και αι μουσικαί ανέκρουον. Εξηκολούθησαν δ' αι ζητωκραυγαί μέχρι ου μετ' ολίγον ότε ανεχώρησαν αι Α.Α. Υψηλότητες και οι μαθηταί εισήλθον εις τον φραγμένον χώρον και εφύτευσαν και αυτοί πεύκην και κυπάρισσον και ακακίαν και αρχαίον λωτόν.
Οι μαθηταί κατ' ην τάξιν ήλθον ανεχώρησαν την μεσημβρίαν ακριβώς υπό τους ήχους των θριαμβευτικών εμβατηρίων χαρούμενοι όλοι και φαιδρότατοι. Επίσης ο λαός εσκορπίσθη εις τα ίδια καταγοητευμένος από την ωραίαν εορτήν".
Στις 19 Νοεμβρίου 1922, τέσσερις μέρες μετά την ολοκλήρωση της δίκης των κατηγορουμένων για τη Μικρασιατική τραγωδία και την εκτέλεση των έξι, ακόμη μία δίκη πραγματοποιήθηκε σχετικά με την πρόσφατη καταστροφή. Ήταν μια μάλλον ασυνήθιστη δίκη, αφού στη θέση του κατηγορουμένου καθόταν ένα μέλος της βασιλικής δυναστείας, ο πρίγκιπας Ανδρέας, ο πατέρας του σημερινού Δούκα του Εδιμβούργου Φιλίππου - ο σύζυγος της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ.
Η κατηγορία εναντίον του πρίγκιπα ήταν ότι "την 26ην Αυγούστου 1921 απεποιήθη να βαδίση εναντίον του εχθρού κατά διαταγήν της Στρατιάς". Στη δίκη κατέθεσαν πέντε μάρτυρες, όπως φυσικά και ο κατηγορούμενος πρίγκιπας, όμως η διαδικασία ολοκληρώθηκε σύντομα και στις 10.40΄ το πρωί ανακοινώθηκε η ετυμηγορία του δικαστηρίου που έκρινε "παμψηφί ένοχον τον κατηγορούμενον βασιλόπαιδα Ανδρέαν, αντιστράτηγον, ότι διοικητής ων του Β΄ Σώματος Στρατού την 27ην Αυγούστου 1921 προσταχθείς να εκτελέση υπηρεσίαν διαταχθείσαν υπό του αρχηγού του ενώπιον του εχθρού, απεποιήθη να υπακούση.... ου μόνον ηρνήθη ρητώς... να εκτελέση ταύτην, αλλά και διέταξεν αντιθέτως μετακίνησιν του Σώματος Στρατού προς άλλην κατεύθυνσιν", ενώ τον καταδίκασε σε ισόβια υπερορία και έκπτωση του στρατιωτικού του βαθμού.
Την επόμενη μέρα, ο Ανδρέας αναχώρησε με την οικογένεια του για το Μπρίντεζι της Ιταλίας, ενώ επέστρεψε το 1935, όταν έγινε η παλινόρθωση της μοναρχίας - η έκπτωση είχε γίνει στις 25 Μαρτίου 1924 - οπότε ανατράπηκε η εις βάρος του καταδικαστική απόφαση.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ
Τις "προφητείες" του τότε πρωθυπουργού του Ισραήλ, Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, για το πώς θα είναι ο κόσμος το 2000, όπως μεταδίδονταν από το πρακτορείο United, αναδημοσίευε η "Ελευθερία" στις 19 Νοεμβρίου 1960. Κάποιες από τις προβλέψεις εκείνες ήταν πολύ αισιόδοξες, άλλες όμως αναπάντεχα εύστοχες. Ο Γκουριόν, λοιπόν, προέβλεπε ότι:
- Δεν πρόκειται να γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος κατά τον οποίο να χρησιμοποιηθούν θερμοπυρηνικά όπλα.
- Κατά τα 40 προσεχή έτη υπάρχει πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ένας ΕΒραίος.
- Εντός των προσεχών 20 ή 30 ετών η Ρωσία θα καταστεί ελεύθερη δημοκρατική χώρα.
- Την ίδια περίοδο θα σημειωθούν και στις Ηνωμένες Πολιτείες μεγάλες κοινωνικές μεταβολές, μετά τις οποίες οι εργάτες, οι αγρότες και οι επιστήμονες θα κυβερνούν τη χώρα και όχι το μεγάλο κεφάλαιο.
- Το 2000 εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, μεγάλες δυνάμεις θα είναι επίσης η Κίνα και η Ινδία, εφ' όσον η ενότητα της χώρας αυτής δεν καταστρεφόταν μέχρι το θάνατο του Νεχρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου