Σαν σήμερα: 6 Νοεμβρίου

Δυο ισχυρές καταιγίδες, που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές, έπληξαν σαν σήμερα την Αττική. Επίσης, μια αιματηρή συμπλοκή σαν σήμερα το 1924 αποδείκνυε ότι οι Έλληνες είχαν ανέκαθεν πρόβλημα με κάθε "ξένο", ακόμη και αν επρόκειτο για Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Τέλος, το ημερολόγιο έδειχνε 6 Νοεμβρίου του έτους 1978, όταν ερχόταν στο φως ένα απίστευτο ανθρώπινο δράμα στο χωριό Κωσταλέξι, που έμεινε στην ιστορία.

 ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Στις 6 Νοεμβρίου 1889 μια ισχυρή καταιγίδα διάρκειας 20 ωρών, που είχε ξεκινήσει από τις 9 το βράδυ της προηγούμενης μέρας, προκάλεσε απώλειες ανθρώπινων ζωών, αλλά και μεγάλες καταστροφές στην Αθήνα και τον Πειραιά - τόσο σε σπίτια όσο και σε δημόσια έργα, όπως στις γέφυρες του ποταμού Κηφισού, που καταστράφηκαν. Μετεωρολογικές λεπτομέρειες της καταιγίδας έδωσε την επομένη η εφημερίδα "Το Άστυ":

"Η καταιγίς ήρχετο εκ ΝΝΑ και διηυθύνθη προς τα ΝΑ, συνωδεύετο δε κατά διαλείμματα και υπό χονδράς χαλάζης. Αλλά το σπουδαιότερον χαρακτηριστικόν της καταιγίδος ταύτης είνε η ραγδαιότης της βροχής αυτής. Το ύψος της βροχής, ήτις έπεσε,.. είνε το μέγιστον του από πεντηκονταετίας περίπου παρατηρηθέντος εν Αθήναις. Σχετικώς δε προς την ξηρότητα του ημετέρου κλίματος, δέον να θεωρηθή τούτο ως όλως έκτακτον... Από δε της ενάρξεως της βροχής μέχρι της χθεσινής μεσημβρίας έπεσον εν όλω 0,μ175, ήτοι το λεκανοπέδιον των Αθηνών εκαλύφθη υπό στρώματος ύδατος ύψους 18 περίπου εκατοστών του μέτρου.

Εάν δε λάβωμεν υπ' όψιν, ότι επί των πέριξ ορέων η ωροχή κατά τον κ. Αιγινήτην θα είχε πολύ μείζονα δύναμιν, και ότι μέγα μέρος και του ύδατος τούτου κατέρρευσεν εις την πεδιάδα, το ύψος του υδατίνου στρώματος, όπερ προχθές την νύκτα εκάλυψε το αθηναϊκόν λεκανοπέδιον, θ' ανήλθεν άνω των τριάκοντα εκατοστών του μέτρου. Εντεύθεν εξηγούνται λοιπόν αι πλημμύραι, οι καταστροφαί και η εις λίμνην μεταβολή της πεδιάδος".

Επίσης, η εφημερίδα δημοσίευσε και συγκριτικά στατιστικά στοιχεία, βάσει των πληροφοριών που δημοσιεύονταν στο βιβλίο "Κλίμα των Αθηνών" του Αιγηνήτη. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, "το κανονικόν ετήσιον ύψος της βοχής εν Αθήναις ανέρχεται εις 0,μ407, κατά δε το λήξαν ξηρόν έτος 1898, κατά τας παρατηρήσεις του Αστεροσκοπείου Αθηνών, το όλον ύψος της βροχής μόλις ανήλθεν εις 0,μ111... Από πεντηκονταετίας μέχρι του 1894, ευρίσκομεν εν τω έργω του κ. Αιγηνήτου, ότι η μγείστη ημερησία ποσότης της βροχής παρετηρήθη την 15 Νοεμβρίου 1864 και ανήλθεν εις 0,μ098, ήτοι ήτο το ήμισυ περίπου του ύψους της τελευταίας βροχής".

Στις 6 Νοεμβρίου 1924, ένα περιστατικό, που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, στο χωριό Πρώτη (τότε ονομαζόταν Κιούπκιοϊ) του νομού Σερρών έδειχνε πόσο δύσκολη ήταν η συνύπαρξη των ντόπιων κατοίκων με τους πρόσφυγες, οι οποίοι αντιμετωπίζονταν εχθρικά. Κάτοικοι του χωριού εξεγέρθηκαν μετά την εγκατάσταση 120 προσφυγικών οικογενειών και επιτέθηκαν εναντίον τους.

Το πρώτο τηλεγράφημα του Νομάρχη Σερρών ανέφερε τα εξής: "Εντόπιοι χωρικοί του Κιούπκιοϊ μετέβησαν χθες να καλλιεργήσουν την επιταχθείσαν περιοχήν του χωρίου. Οι πρόσφυγες όμως του εκεί συνοικισμού τους εξεδίωξαν, κακοποιήσαντες τινάς εξ αυτών. Οι εντόπιοι σπεύσαντες εις το χωρίον των και συγκαλέσαντες και άλλους χωρικούς, ωπλίσθησαν διά πολεμικών και κυνηγετικών όπλων και διά μαχαιρών και ροπάλων εξεστράτευσαν κατά των προσφύγων. Φθάσαντες εκεί οι ένοπλοι χωρικοί επετέθησαν κατά των προσφύγων. Επηκολούθησε σφοδρά συμπλοκή, αποτέλεσμα της οποίας υπήρξεν ο σοβαρός τραυματισμός 13 προσφύγων, εκ των οποίων τρεις φέρουν καίρια τραύματα διά πολεμικών όπλων. Υπάρχουν όμως και άλλοι πολλοί ελαφρότεροι τραυματισμένοι. Οι πρόσφυγες συμπαραλαβόντες αι τους τραυματίας των ετράπησαν εις φυγήν προς του Ροδολίβους. Οι εντόπιοι μείναντες κύριοι του πεδίου επέπεσαν κατά των οικημάτων του προσφυγικού συνοικισμού και επτά μεν εκ των οικίσκων ανέσκαψαν εκ θεμελίων, εικοσιπέντε δε άλλους ημικατέστρεψαν, επυρπόλησαν δε και τρεις αχυρώνας. Επί τόπου μετέβη αμέσως ο Εισαγγελεύς Σερρών, ο οποίος ενεργεί ακόμη ανακρίσεις. Αι αρχαί διέταξαν όπως επί δεκαήμερον ανασταλή πάσα καλλιέργεια εις την περιοχήν του Κιούπκιοϊ, ίνα κατευνασθούν τα πνεύματα και γίνη εν τω μεταξύ κατανομή των γαιών. Οι πρόσφυγες τραυματίαι διεκομίσθησαν εις το Νοσοκομείον Δράμας".

Στις 6 Νοεμβρίου 1961 σημειώθηκε μια από τις χειρότερες και φονικότερες καταιγίδες στην Αθήνα. Χιλιάδες σπίτια πλημμύρισαν, εκατοντάδες σπίτια κατέρρευσαν, χιλιάδες έμειναν άστεγοι, ενώ περισσότεροι από 40 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από τα ορμητικά νερά. 

Κυβερνητική ανακοίνωση, που εκδόθηκε στις 11 το βράδυ, σημείωνε τα εξής: "Η από της 1ης πρωινής της σήμερον ενσκήψασα εις το λεκανοπέδιον Αττικής καταιγίς ασυνήθους σφοδρότητος διαρκέσασα επί πεντάωρον, έπληξε κυρίως την περιοχήν πρωτευούσης προκαλέσασα σοβαρωτάτας ζημίας εις οικήματα και οικιακόν οπλισμόν. Πέραν τούτων, λόγω της ώρας εσημειώθη, δυστυχώς, και σοβαρός αριθμός θυμάτων, τα οποία καταληφθέντα εν ύπνω επνίγησαν εκ των αιφνιδίως υψωθέντων υδάτων άτινα παρέσυραν ή κατέκλυσαν τα μη ανθεκτικά μονόροφα οικήματα..."

Στις 6 Νοεμβρίου 1978 ήρθε στην επιφάνεια η πρωτοφανής στα αστυνομικά χρονικά υπόθεση Κωσταλέξι. Στο ομώνυμο χωριό του νομού Φθιώτιδας, μία γυναίκα βρισκόταν κλεισμένη στο υπόγειο του σπιτιού της οικογένειάς της επί 29 ολόκληρα χρόνια (από το 1949), επειδή είχε κάνει το "λάθος" να ερωτευτεί ένα συχωριανό της σε ηλικία 17 ετών. Οι δυο μεγαλύτερες αδερφές της κοπέλας είχαν αντιδράσει, αφού είχαν προτεραιότητα να παντρευτούν οι ίδιες, σύμφωνα με τα αυστηρά ήθη της εποχής, και τελικά η οικογένεια αποφάσισε τον εγκλεισμό της 17χρονης Ελένης στο υπόγειο, χωρίς να έχει την παραμικρή επαφή με τον έξω κόσμο. Η γυναίκα δεν πήγαινε ούτε στην τουαλέτα, ενώ τα άλλα μέλη της οικογένειας της έδιναν φαγητό και νερό από ένα μικρό, κλειδωμένο παράθυρο. 

Επί 29 χρόνια οι κάτοικοι του χωριού, αν και γνώριζαν τα πάντα για την φρικιαστική αυτή υπόθεση, δεν έκαναν καμιά καταγγελία, κάτι που συνέβη το Νοέμβριο του 1978, όταν ένας νεαρός ειδοποίησε τη χωροφυλακή Λαμίας. Αμέσως ειδοποιήθηκε ο εισαγγελέας, ο οποίος συνοδεία αστυνομικών επισκέφθηκαν το σπίτι της άτυχης Ελένης. Η οικογένειά της αρνήθηκε ότι γνώριζε το παραμικρό, όμως οι αστυνομικοί πραγματοποίησαν έρευνα στο υπόγειο του σπιτιού, όπου είδαν τη γυναίκα σε ημιάγρια κατάσταση, να φοράει ένα βρώμικο τσουβάλι σαν φόρεμα. Για πρώτη φορά ύστερα από 29 χρόνια τα μάτια της αντίκρισαν το φως του ήλιου, ενώ ήταν χαρακτηριστική η απάντηση που έδινε αργότερα στις αρχές, όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Λαμίας, ως προ την ηλικία της, απαντώντας ότι ήταν 17 ετών, όσο δηλαδή τότε που οι γονείς και τ' αδέλφια της την είχαν κλείσει στο υπόγειο. 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ

Δύο μικρά δημοσιεύματα από την πρώτη σελίδα της εφημερίδας "Χρόνος" με ημερομηνία 6 Νοεμβρίου 1903.

Ο χρονογράφος της εφημερίδας περιέγραφε τις εντυπώσεις του από την επίσκεψη στην Ακρόπολη της διάσημης χορεύτριας Ισιδώρας Ντάνκαν, που εκείνες τις ημέρες επισκεπτόταν την Αθήνα. Αν και στην αρχή ο συντάκτης παραδεχόταν ότι είχε περάσει τη διάσημη χορεύτρια για.. γριά, στη συνέχεια αναφερόταν στο ελαφρύ ντύσιμό της, που δύσκολα θα μιμούνταν οι Αθηναίες της εποχής. 

"Χθες είχον παράδοξον έκπληξιν. Ενώ ανέβαινα εις την Ακρόπολιν είδα μίαν γραίαν, η οποία καίτοι προσεπάθει να συγκρατήση εαυτήν, εγέλα όμως. Τι συνέβαινε; Μετ' ολίγον εύρον την κλείδα της ιλαρότητος της γραίας. Διέβαινεν η μις Δούγκαν. Ομολογώ ότι κει υπό τον ναόν της Απτέρου Νίκης και τα Προπύλαια δεν έκαμνε κακήν εντύπωσιν.

Συντελεί εις το ευπρεπές της παραστάσεως ουχί μόνον το αρχαίον ένδυμα, αλλά και το σώμα αυτής το οποίον είνε έυπλαστον. Φαίνεται ότι είνε πολύ υγιής κόρη. Εξηπλώνετο εις τα μάρμαρα, χωρίς να φροντίζη περί του ψύχους. Εκτός των ποδών αυτής άφινε να φαίνωνται και οι βραχίονες, το δε θέαμα ήτο ωραιότατον. Μου εφαίνετο ως να κατέβη αρχαία τις Αθηναία και επεσκέφθη τα τεμένη των Θεών. 

... Δεν δύναται τις παρά να παραδεχθή ότι δεν ημπορούσε να υπάρξη υπέρ του αρχαίου ενδύματος ρεκλάμα καλλιτέρα της μις Δούγκαν. Άλλο ζήτημα αν συντείνη εις το καλλίμορφον το εύγραμμον της εν λόγω δεσποινίδος. Αλλ' οι μαχόμενοι ήδη μεταξύ των νεωτέρων και επιζητούντες την τροποποίησιν του ενδύματος, ώστε βάσις αυτού να είνε η γραμμή του η αναδεικνύουσα το περίγραμμα του σώματος, ηδύναντο κάλλιστα να μεταχειρισθώσιν ως όπλον προς υποστήριξιν της ιδέας των την παράστασιν της περί ης νυν πρόκειται Αμερικανίδος.

... Πρώτην φοράν, αφ' ης αι Καρυάτιδες και αι χοηφόροι και άλλαι κόραι εξέλιπον, ανέβαινεν επί της Ακροπόλεως γυνή ούτως ενδεδυμένη, κατά τον τρόπον των αρχαίων εκείνων νεανίδων.... Ομολογώ ότι μετά δυσκολίας απεσπάσθην του θεάματος. Ότε επανήλθον εις την πόλιν κατέβην διά των στενωπών, των υπό την Ακρόπολιν, και διά των παρόδων, των όπισθεν των φυλακών. Η μετάπτωσις από του αρχαίου κάλλους εις την ελλεινότητα την σημερινήν ήτο πολύ σκληρά!"

Στο ίδιο πρωτοσέλιδο δημοσιευόταν και η φωτογραφία μιας Ισπανίδας ηθοποιού, που ονομαζόταν Δόνα Ροζαλίνα και η οποία είχε τη φήμη ως η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου.