Δυο λέξεις για τις οποίες νιώθουμε περήφανοι ως Έλληνες, που όμως είναι αλβανικής και τουρκικής καταγωγής

Δύο ιδιότητες που οι Έλληνες αρεσκόμαστε να υπερηφανευόμαστε ότι διαθέτουμε ως λαός - ενισχύοντας την τάση ορισμένων να ερμηνεύουν τον κόσμο με στερεότυπα και άσκοπες γενικεύσεις - είναι η μπέσα και το κέφι μας. Πολλοί μάλιστα διερωτώνται αν θα μπορούσαν οι συγκεκριμένες λέξεις να μεταφραστούν σωστά σε κάποια άλλη γλώσσα πέραν της ελληνικής. Κι όμως, πρόκειται για λέξεις που δεν έχουν ελληνική, αλλά αλβανική και τούρκικη προέλευση.

Το 2012, ο Μητροπολίτης Κονίτσης σ' ένα μισαλόδοξο παραλήρημα με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του αλβανικού κράτους επανέλαβε μια δήλωση του προκατόχου του, ότι "οι Αλβανοίο δεν έχουν μπέσα". Ε, λοιπόν, η "μπέσα" είναι μια αλβανικότατη λέξη, αφού προέρχεται ετυμολογικά από το αλβανικό "besë", δηλαδή "πίστη, εμπιστοσύνη" στα ελληνικά. Επί της ουσίας, το "besë" αναφέρεται στον όρκο τιμής των συγγενών ενός νεκρού ότι θα εκδικηθούν το θάνατό του και θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως "φιλότιμο".
Όσον αφορά τη λέξη "κέφι", η ρίζα της είναι τουρκική. Μπορεί στην ταινία "Επιχείρηση Απόλλων" η Έλενα Ναθαναήλ ως ξεναγός να δυσκολευόταν να μεταφράσει τη λέξη στα αγγλικά για χάρη του Τόμας Φριτς, που υποδυόταν έναν Γερμανό πρίγκιπα. Αν ο πρίγκιπας γνώριζε τουρκικά, θα μπορούσε απλά να του πει "keyf" και εκείνος θα καταλάβαινε ότι είχε "(καλή) διάθεση"!



Σχετικά θέματα:
Είναι αφγανικής καταγωγής ένα από τα πιο αγαπημένα μικρασιατικά τραγούδια;