Μια διαφορετική εξιστόρηση της ιστορίας της γέννησης του Ιησού φιλοξενούσε η εφημερίδα "Το Άστυ" στις 25 Δεκεμβρίου 1898. Ο συνεργάτης της εφημερίδας, Σ. Λοβέρδος, επιχείρησε να φανταστεί πώς θα γραφόταν ένα ρεπορτάζ την πολύ παλιά εκείνη εποχή, αν φυσικά υπήρχαν και τότε εφημερίδες, σχετικά με το γεγονός της θείας γέννησης. Στο "ρεπορτάζ" του, ο Λοβέρδος έκανε και δύο χρονικά άλματα, ώστε να συμπεριλάβει στην ιστορία του την άφιξη των τριών μάγων και τη σφαγή των νηπίων από τους στρατιώτες του Ηρώδη, αλλά και την πρώτη εμφάνιση του Ιησού μετά από πολλά χρόνια στον τόπο της γέννησής του. Ήταν μια ενδιαφέρουσα και φιλότιμη προσπάθεια, που συμβάδιζε με τη λογοτεχνική γλώσσα που χρησιμοποιούσαν πολλοί δημοσιογράφοι στα τέλη του 19ου αιώνα. (Εδώ, το κείμενο μεταφέρεται στη δημοτική, ώστε να είναι πιο κατανοητό)
ΒΗΘΛΕΕΜ, Δεκέμβριος 1 μ.Χ.
Η μικρή πόλη έχει όψη πανηγυρική. Υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση κόσμου και κίνηση πολύ ζωηρή στα στενά δρομάκια και τις μικρές πλατείες. Αφορμή της συγκέντρωσης αυτής είναι διάταγμα του Καίσαρα Αυγούστου περί απογραφής των κατοίκων. Ήλθαν όλοι οι Βηθλεεμίτες από τα πέρατα της Παλαιστίνης για ν' απογραφούν και έτσι δόθηκε εορταστική όψη στην τόσο ήρεμη και μελαγχολική πόλη.
Η τελευταία απογραφή είχε γίνει επί του Δαβίδ, ενώ τότε ο λαός της Παλαιστίνης αριθμούσε 1.300.000 ψυχές χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά, ώστε το σύνολο των κατοίκων, συμπεριλαμβανομένου και του στρατού, πρέπει να υπολογισθεί σε 5 εκατομμύρια ψυχές. Φαντασθείτε όμως έκταση 500 γεωγραφικών τετραγωνικών μιλίων να διατρέφει τόσο πληθυσμό! Το μυστικό έγκειται στην ευφορία του εδάφους. Ακόμη και κατά τους μήνες της νάρκης των φυτών, η γη καλύπτεται με το πράσινο της βλάστησης. Τα δένδρα είναι μεγάλα και θαλερά, ενώ αφθονεί σε σχέση με όλα τ' άλλα η ελιά, που καλύπτει απέραντες εκτάσεις της Ιουδαίας.
Ο φυσικός αυτός πλούτος της χώρας έχει τους κατοίκους σε ευπορία. Στις γελαστές φυσιογνωμίες των συγκεντρωμένων τώρα κατοίκων της Βηθλεέμ καταδεικνύεται η υλική ευημερία και η άνεση.
Εν τούτοις, ο συνωστισμός αυξάνει ολοένα. Από τις πύλες της πόλης εισέρχονται και άλλοι ξενιτεμένοι. Όλα τα οικήματα είναι γεμάτα από κόσμο και δεν υπάρχει ούτε σπιθαμή στέγης για καταφύγιο. Πολλοί σκέφτονται να επιστρέψουν στα Ιεροσόλυμα, που απέχουν δύο ώρες, αλλά προτού γίνει η απογραφή απαγορεύεται η έξοδος από τα τείχη της πόλης. Και ο πληθυσμός ολοένα μαζεύεται και η κίνηση αυξάνει. Μεταξύ των τελευταίων προσήλθε και ο Ιωσήφ μετά της μνηστής του, απαρατήρητος εν μέσω της κίνησης και του θορύβου της μικρής πόλης.
Εντύπωση μου κάνει και η μεγάλη εμπορική κίνηση. Οι αγρότες έφεραν και πωλούν κατά μεγάλες ποσότητες τα προϊόντα τους. Μικρά παιδιά πωλούν τ' αρωματικά φυτά των κοιλάδων της Ιουδαίας, τον κύπρο, το βάλσαμο, την τουλίπα και τον ύσσωπο, των οποίων γίνεται ιδίως χρήση για ράντισμα και για εξαγνιστικές τελετές.
Η νύχτα πλησιάζει και το ψύχος καθίσταται πιο αισθητό. Ο συνωστισμός της πόλης αραίωσε και μόνο όσοι ζητούν φιλοξενία και καταφύγιο περιέρχονται τα στενά σοκάκια.
Ο Ιωσήφ μαζί με τη Μαριάμ, τη μνηστή του, κατέφυγαν σ' ένα χάνι, που χρησιμεύει ως στάβλος αλόγων, στο ανατολικό μέρος της πόλης και μπροστά στα ερείπια του οίκου του Δαβίδ.
Έπεσε η νύχτα, ψυχρή νύχτα του Δεκεμβρίου. Η γαλήνη και η ησυχία των φτωχών καλυβιών και οικίσκων έρχεται σε αντίθεση με το θόρυβο και τον άπλετο φωτισμό των μεγάρων των πλουσίων. Οι πολυτάλαντοι της Βηθλεέμ έχουν εσπερίδες. Τα παράθυρά τους είναι κατάφωτα και εν μέσω της προϊούσας νυχτερινής γαλήνης και σιγής, ακούγεται η εύθυμη απήχηση των φιλοξενούμενων. Φάε, πιες, να ευφραίνεσαι. Έτσι εννοούν τη διασκέδαση οι πλούσιοι της Βηθλεέμ. Παρέθεσαν μεγάλα γεύματα και ήπιαν τον αρωματώδη και εύγευστο οίνο της Γαλλίας. Η ευωχία τους κατέστη ακολασία. Και αφού ικανοποίησαν καθ' υπερβολήν τις ορέξεις τους, κοιμήθηκαν και από τις 9 η ώρα η πόλης βρισκόταν σε ύπνο μέσα σε αδιατάρακτη γαλήνη.
Στον πενιχρό στάβλο ξαγρυπνούσαν μόνο ο Ιωσήφ και η Μαριάμ, η οποία αισθανόταν ότι πλησιάζει η στιγμή την οποία ευαγγελίστηκε ο Αρχάγγελος.
Έξω, το βαθυγάλαζο στερέωμα διέσχιζαν φωτεινές, ιριδόχρωμες ανταύγειες. Η νύχτα ήταν μυστηριώδης. Το σελάγισμα των φωτεινών ακτίνων έστελνε ωχρό φέγγος πάνω στην έρημη πόλη. Οι ποιμένες παίζοντας τον αυλό τους στα κατάφυτα περίχωρα, αντιλήφθηκαν μόνο αυτοί το φαινόμενο και εξεπλάγησαν και μέσα στην έκτασή τους άκουγαν γλυκιά ψαλμωδία, θεία μουσική, που δονούσε γλυκά τον αέρα, φτερούγισμα λευκών ψυχών στη φωτεινή ανταύγεια. Μόνοι οι άγρυπνοι αυτοί φύλακες αντιλήφθηκαν ότι κάποιο μεγάλο γεγονός συντελέστηκε, αλλά δεν είχαν μάθει ακόμη ότι μέσα στη Βηθλεέμ, μέσα σε φτωχή φάτνη, γεννιόταν εκείνη την ώρα ο Μεσσίας του κόσμου.
Την άλλη μέρα το φως του ήλιου ξημέρωσε πάλι τη Βηθλεέμ και η κίνηση άρχισε και η πόλη ανέλαβε την εορταστική όψη της και οι κάτοικοι σηκώθηκαν με τις ίδιες σκέψεις, με τις ίδιες φροντίδες, με τις οποίες και κοιμήθηκαν. Η φήμη του νεογέννητου Ιησού δεν είχε εξέλθει ακόμη από τη φάτνη.
ΒΗΘΛΕΕΜ, Μάρτιος
Δώδεκα ιδιόρρυθμοι επισκέπτες ήλθαν σήμερα στην πόλη, προκαλώντας τη γενική προσοχή. Οι φυσιογνωμίες τους είναι πολύ περίεργες. Φέρουν μακριά γένια και μακριά μαλλιά και έχουν ιδιαίτερα περιβολή. Λέγεται ότι είναι ιερείς και φιλόσοφοι, που έρχονται από την έρημο της Αραβίας και της Μεσοποταμίας. Κατευθύνθηκαν στη φάτνη, όπου μένει ο Ιωσήφ και προσέφεραν χρυσό, λιβάνι και σμύρνα στο νεογέννητο Ιησού. Όλα αυτά αποτελούσαν το γενικό θέμα της ομιλίας μεταξύ των κατοίκων. Οι ξένοι αναχώρησαν και προς το απόγευμα ο Ιωσήφ με τη Μαριάμ και το νεογνό έφυγαν για την Αίγυπτο.
Μεσάνυχτα
Τη συγκέντρωση τόσου κόσμου στη Βηθλεέμ, η οποία είχε λάβει χαρακτήρα λαϊκού πανηγυριού, τάραξε με οδύνη και ανείπωτο άλγος η απηνής καρδιά του Ηρώδη. Από τα Ιεροσόλυμα, ο Ηρώδης διέταξε να κλείσουν οι πύλες της πόλης και να σφαγιασθούν από τα όργανα της εξουσίας όλα ανεξαρτήτως τα νεογνά και τα βρέφη μέχρι ηλικίας δύο ετών. Δεν πίστεψα ότι θα βρίσκονταν πρόθυμοι εκτελεστές τέτοιες απάνθρωπα ωμής διαταγής. Αλλά τα χέρια φάνηκαν πιο πρόθυμα από το πνεύμα και το σύνθημα της σπαρακτικής σφαγής δόθηκε τις νυχτερινές ώρες. Σε μία ώρα η πόλη γέμισε οιμωγές και θρήνους. Το πρώτο αίμα και οι πρώτες επικλήσεις των δύστυχων μητέρων ενέτειναν την ζωώδη αναισθησία και αγριότητα των σφαγέων. Στις αγκαλιές των μητέρων κοβόταν το κεφάλι ή στραγγαλιζόταν ο λαιμός του βρέφους. Κάποιες μητέρες έσφιγγαν τόσο σφιχτά στην αγκαλιά τους τα παιδιά τους για να τα σώσουν, ώστε τα έπνιγαν προτού ενεργήσει το χέρι του δήμιου.
Χίλια σπαρακτικά επεισόδια, αναρίθμητες μικρές τραγωδίες, σωρεία σκηνών οίκτου και ελέους βαθύτατου μπόρεσα να σημειώσω εδώ από την αιματηρή αυτή νύχτα. Αλλά ποια λέξη και ποια φράση μπορεί ν' αποδώσει ένα έστω στεναγμό του σπαραγμένου μητρικού στήθους;
Το φρικώδες σχέδιο του Ηρώδη είχε σκοπό να θανατώσει τον νεογέννητο Ιησού, η έλευση του οποίου, προαναγγελθείσα, είχε ταράξει τις ηδονικές και αμέριμνες ημέρες του κραταιού μονάρχη, αλλά η Μαριάμ με το θείο της (σ.σ. προφανώς εννοεί βρέφος) είχε φύγει από το απόγευμα στην Αίγυπτο.
Η απογραφή την οποία διέταξε ο Καίσαρας Αύγουστος έγινε, αλλά εάν αργούσε για μια ακόμη νύχτα, ο αριθμός θα ήταν κατά 6 χιλιάδες μικρότερος, διότι τόσα ήταν τ' αθώα νήπια, τα οποία βρήκαν τόσο πρόωρο και τόσο σκληρό θάνατο.
Υ.Γ. Κλείνω την επιστολή μου με τις τελευταίες ειδήσεις. Αυτήν τη στιγμή έγινε γνωστό ότι ο Ηρώδης, βασανισμένος από οδυνηρή ασθένεια, πέθανε.
Ο Ιησούς επέστρεψε στη Ναζαρέτ. Έδωσε τα πρώτα δείγματα του θείου πνεύματός του. Τα πλήθη προσελκύονται και όσοι πιστεύουν λατρεύουν τον Ιησού τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου