ΕΓΙΝΕ:
... 1899: Μια μεγάλη πυρκαγιά σ' ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Αθήνας, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς, αναστάτωσε την πρωτεύουσα. Ήταν η οικία του βουλευτή Οιτύλου και πρώην υπουργού Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, που δέκα χρόνια αργότερα θα γινόταν και πρωθυπουργός για πέντε μήνες, μετά την έκρηξη του Κινήματος στο Γουδί (15 Αυγούστου 1909 - 18 Ιανουαρίου 1910).
"Το μέγαρον του κ. Κυριακούλη Μαυρομιχάλη..... το οποίον άλλοτε εστόλιζε μετά των άλλων καλλιμαρμάρων οικιών την Λεωφόρον Αμαλίας και το οποίον διεκρίνετο διά τον καλλωπισμόν και την επίπλωσίν του και διά τον πλούτον των καλλιτεχνημάτων, τα οποία περιέκλειε, ήδη καταστραφέν τελείως έχει μεταβληθή εις άμορφον σωρόν ερειπίων", έγραφε την επόμενη μέρα το "Εμπρός", που έκανε λόγο για μια πυρκαγιά "εκ των μεγαλειτέρων".
Η εφημερίδα έδινε λεπτομέρειες για το δράμα της οικογένειας του βουλευτή: "Μέγαν κίνδυνον διέτρεξαν τα τρία μικρά τέκνα του κ. Μαυρομιχάλη, τα οποία εκοιμώντο εις το άνω πάτωμα εις ξεχωριστά δωμάτια μετά της Αγγλίδος παιδαγωγού των.
Προ του κινδύνου ήρχισαν να εκβάλλουν γοεράς κραυγάς.
Οι υπηρέται ακούσαντες τας φωνάς ταύτας διηυθύνθησαν αμέσως εις το άνω πάτωμα διά να σώσωσι τα μικρά. Άλλοι δε εξ αυτών μετέβησαν εις το κάτω πάτωμα, όπου ήτο ο κοιτών του κ. Μαυρομιχάλη και ειδοποίησαν αυτόν και την σύζυγόν του περί του κινδύνου.
Εγερθέντες ο κ. και η κ. Μαυρομιχάλη διηυθύνθησαν αμέσως εις το άνω πάτωμα διά να σώσωσι τα τέκνα των, τα οποία οι υπηρέται και η παιδαγωγός κατεβίβασαν τότε και παραλαβόντες αυτά τα μετέφερον εις την οικίαν του κ. Ρώμα.
... Το μεγαλείτερον κακόν εγίνετο εις το άνω πάτωμα. Εκ του πατώματος τούτου αι φλόγες εξερευγόμεναι εις απαισίως υπερμεγέθεις γλώσσας ηπείλουν να μεταδώσωσι το πυρ και εις τας γειτονικάς οικίας. Ευτυχώς οι πυροσβέσται είχον καταφθάσει εγκαίρως και ενετόπισαν το πυρ.... Το άνω πάτωμα εκάη εντελώς με όλα τα εν αυτώ αντικίμενα, μηδέ των πολυτίμων αντικειμένων της παιδαγωγού διασωθέντων.
Εκ δε του μεσαίου πατώματος εκάησαν τα μεσημβρινά δωμάτια όλα μετά των δαπέδων των, και ελάχισται ζημίαι εγένοντο εις τα μεσαία δωμάτια, εις τα άλλα δε δωμάτια δεν έφθασε το πυρ... Αι ολικαί εκ της πυρκαϊάς ζημίαι δεν υπερβαίνουν τας 100.000 δρ."
.... 1923: Διαδήλωση πραγματοποίησαν στην πρωτεύουσα χιλιάδες οπαδοί του κόμματος των Φιλελευθέρων ζητώντας την επιστροφή του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα και στην πολιτική ζωή της χώρας, εν όψει και των εκλογών της 16ης Δεκεμβρίου. Μάλιστα, υιοθετήθηκε και σχετικό ψήφισμα:
"Ο λαός ΑΘηνών και Πειραιώς και άπας ο εξ ελληνικής γης διά την εθνικήν συμφοράν καταφυγών ενταύθα αλύτρωτος Ελληνισμός, κληθείς εις συλλαλητήριον σήμερον την 2αν Δεκεμβρίου του 1923ου έτους εις τας Στήλας του Ολυμπίου Διός επί τω σκοπώ της μετακλήσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου εις την Ελλάδα
Ψηφίζει
Επειδή ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο άριστος ανεδείχθη πολιτικός ανήρ και εξυπηρέτησε την Πατρίδα όσον ουδείς άλλος εις τα μεγάλα αυτής εθνικά ιδεώδη, η δε παρουσία αυτού εν Ελλάδι κατέστη σήμερον υψίστη και επείγουσα εθνική ανάγκη προς απαλλαγήν της Πατρίδος από των δυσχερειών, εις ας αύτη περιήλθε και από των επαπειλούντων αυτήν μεγάλων κινδύνων, καλεί αυτόν εν ονόματι του Έθνους και της Πατρίδος, όπως κατέλθη άνευ αναβολής ενταύθα και προσφέρων τα πολυτιμώτατα αυτού ηθικά, πνευματικά και πολιτικά κεφάλαια προς ρύθμισιν της εν γένει καταστάσεως, εξασφαλίση και πάλιν εις αυτήν και τον Ελληνισμόν σύμπαντα νέας ημέρας εθνικής χαράς και εσωτερικής γαλήνης".
ΓΡΑΦΤΗΚΕ:
Το 1874, η περιοχή του Πολυτεχνείου ήταν επίσης χώρος πετροπολέμου και βίαιων σκηνών, μόνο που τότε πρωταγωνιστές δεν ήταν οι φοιτητές, αλλά... τα παιδιά της γειτονιάς, σε μια εποχή που η Αθήνα θύμιζε περισσότερο ένα μεγάλο χωριό. Στις 2 Δεκεμβρίου 1874, η "Εφημερίς" καυτηρίαζε τα βίαια παιχνίδια των παιδιών, αλλά και την αδράνεια της αστυνομίας:
"Ως και άλλαι συνάδελφοι παρετήρησαν, λυσσώδης πετροπόλεμος μεταξύ παιδίων συνάπτεται καθ' εκάστην σχεδόν όπισθεν του Πολυτεχνείου και διά την κακήν ταύτην συνήθειαν, ήτις μεγάλως ενοχλεί και απειλεί τους ησύχους διαβάτας, ουδέν ηδυνήθησαν μέχρι τούδε τα αστυνομικά μέτρα. Προχθές ο αγών ήτο θερμότερος μεταξύ των παιδίων. Προέβησαν μέχρι πυροβολισμών διά μικρών πιστολίων. Δύο χωροφύλακες και εις κλητήρ προσεπάθουν να εκδιώξωσι τους μικρούς μαχητάς, παρατυχών δε και ο ενωματάρχης κ. Χρυσάφης κατώρθωσε να διασκορπίση τα δύο πολεμικά σώματα. Αλλά η καταδίωξις δεν θα φέρη αποτέλεσμα, ουδ' είνε δυνατόν και πρέπον να γίνηται καθ' εκάστην, διό πρέπει να εμποδισθή η συγκρότησις των στρατοπέδων, αυστηρώς απαγορευομένης εις τα παιδία της εκ των δύο συνοικιών συνάξεως εις εν και το αυτό μέρος. Και πιστεύομεν, ότι τα αστυνομικά όργανα θα φροντίσωσιν".
ΓΡΑΦΤΗΚΕ:
Το 1874, η περιοχή του Πολυτεχνείου ήταν επίσης χώρος πετροπολέμου και βίαιων σκηνών, μόνο που τότε πρωταγωνιστές δεν ήταν οι φοιτητές, αλλά... τα παιδιά της γειτονιάς, σε μια εποχή που η Αθήνα θύμιζε περισσότερο ένα μεγάλο χωριό. Στις 2 Δεκεμβρίου 1874, η "Εφημερίς" καυτηρίαζε τα βίαια παιχνίδια των παιδιών, αλλά και την αδράνεια της αστυνομίας:
"Ως και άλλαι συνάδελφοι παρετήρησαν, λυσσώδης πετροπόλεμος μεταξύ παιδίων συνάπτεται καθ' εκάστην σχεδόν όπισθεν του Πολυτεχνείου και διά την κακήν ταύτην συνήθειαν, ήτις μεγάλως ενοχλεί και απειλεί τους ησύχους διαβάτας, ουδέν ηδυνήθησαν μέχρι τούδε τα αστυνομικά μέτρα. Προχθές ο αγών ήτο θερμότερος μεταξύ των παιδίων. Προέβησαν μέχρι πυροβολισμών διά μικρών πιστολίων. Δύο χωροφύλακες και εις κλητήρ προσεπάθουν να εκδιώξωσι τους μικρούς μαχητάς, παρατυχών δε και ο ενωματάρχης κ. Χρυσάφης κατώρθωσε να διασκορπίση τα δύο πολεμικά σώματα. Αλλά η καταδίωξις δεν θα φέρη αποτέλεσμα, ουδ' είνε δυνατόν και πρέπον να γίνηται καθ' εκάστην, διό πρέπει να εμποδισθή η συγκρότησις των στρατοπέδων, αυστηρώς απαγορευομένης εις τα παιδία της εκ των δύο συνοικιών συνάξεως εις εν και το αυτό μέρος. Και πιστεύομεν, ότι τα αστυνομικά όργανα θα φροντίσωσιν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου