Ένα εξαιρετικό, δροσερό, πασχαλινό ποίημα του Γεώργιου Σουρή δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ στις 8 Απριλίου 1884. Το ποίημα δεν είναι ακριβώς σατιρικό, αλλά περιγράφει την καθημερινότητα μέσα από πασχαλινές εικόνες, που σχετίζονται με τη χαρά της άνοιξης, τα έθιμα των ημερών και τα ερωτικά σκιρτήματα, ενώ δεν λείπει και μια αιχμηρή, καυστική αναφορά/σχόλιο στους "πεθαμένους" λαούς, που ξυπνούν σιγά-σιγά. Είναι ένα ποίημα με αρκετά διαχρονικά στοιχεία, που διαβάζεται άνετα ακόμη και σήμερα, ενώ ήταν γραμμένο σε εξαιρετικά απλή γλώσσα - οι ελάχιστες παρεμβάσεις που έγιναν αφορούσαν δυο-τρία ορθογραφικά στοιχεία.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ
Ανάστασις και πάλι!.. χαρά, ζωή, λουλούδια,
απρίλης, πρασινάδα κι' ανοίξεως αγέρι,
χοροί ξανθών αγγέλων, των χερουβείμ τραγούδια,
σε κάθε χείλι γέλιο, αυγό σε κάθε χέρι.
Ανάστασις και πάλι!.. σούβλες, αρνιά, τομάρια
του έρωτα σαΐτες, του έρωτα φωτιές,
στεφάνωμα του Βάκχου με πράσινα χορτάρια,
τσουγκρίσματα, παιχνίδια και λαύρα στις ματιές.
Ανάστασις και πάλι!.. φώτα, κεριά καμπάνες,
το ένα Ευαγγέλιο σε δεκαπέντε γλώσσες,
μπακάληδες, φαντάροι, κουζίνες, παραμάνες,
γαρούφαλα βρακάδων και καλαμάτες τόσες.
Ανάστασις και πάλι!.. ζευγαρωμένες μύγες,
φιλήματα του κόσμου κρυφά και φανερά,
σφιγξίματα κι αγάπες και δαγκωνιές ολίγες
σε μάγουλα θρεμμένα, σε χείλια δροσερά.
Ανάστασις και πάλι!.. ερωτευμένη φύσις,
πομπή, στρατός, ρουκέτες, κανόνια, κουμπουριές,
μα μέσα στης αγάπης τις τόσες διαχύσεις
και κάμποσοι καυγάδες κι ολίγες μαχαιριές.
Ανάστασις και πάλι!.. λαοί αποθαμμένοι
σιγά σιγά ξυπνούνε μ' ολόρθα τα κεφάλια,
κι εμείς με λόγια μόνο και χρέη φορτωμένοι
εχάσαμε κι εφέτος Τ" ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΣΧΑΛΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου