Clipολογίες: Καίτη Γαρμπή - Ψεύτης

"Παίξε πάλι θέατρο/ σκοτεινό κι αθέατο" λέει το ρεφρέν του "Ψεύτη", ένα από τα 15 τραγούδια του νέου άλμπουμ της Καίτης Γαρμπή με τίτλο "Περίεργες μέρες", και κάπως έτσι ήρθε στη σκηνοθέτη η ιδέα να γυριστεί το κλιπ σ' ένα θέατρο. Μια ιδέα ομολογουμένως ενδιαφέρουσα, που αποτυπώνεται με εξαιρετική αισθητική, αλλά και σεναρικά κενά.

Στο βιντεοκλίπ, βλέπουμε την Γαρμπή να είναι παθιασμένα ερωτευμένη μ' έναν πολύ νεώτερό της ηθοποιό - τον υποδύεται ο χορευτής Ντανίλο Ζέκα, ο οποίος δεν είναι βέβαια μικρό παιδί, αλλά μικροδείχνει αρκετά και είναι ούτως ή άλλως πολύ μικρότερος της τραγουδίστριας.  Τον επισκέπτεται στο καμαρίνι του, όπου αυτός της φιλάει τα χέρια και της δίνει υπόσχεση αγάπης, προτού βγει στη σκηνή για να κάνει τις πρόβες του στα... γαλλικά.
Αυτό τουλάχιστον αφήνουν να εννοηθεί οι ατάκες του έργου που γεμίζουν την οθόνη, όση ώρα βλέπουμε τον ηθοποιό να προβάρει το ρόλο του, ενώ από δίπλα του περνούν σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι και όποιος άλλος μπορείτε να φανταστείτε. Είναι Γάλλος; Υποτίθεται ότι όλο αυτό συμβαίνει σ' ένα ζευγάρι Παριζιάνων, που ήρθε στην Ελλάδα για το ανέβασμα μιας παράσταση; Δεν ξέρω αν έχεις κανείς μια πειστική απάντηση, το σίγουρο είναι ότι τα μηνύματα που περικλείουν οι γαλλικές φράσεις δεν μεταδίδονται στους θεατές, η πλειοψηφία των οποίων αγνοεί ακόμη και τα στοιχειώδη της γαλλικής γλώσσας.

Κι επειδή το πάθος της Καίτης ξεχειλίζει, η ερωτευμένη γυναίκα κρύβεται στα παρασκήνια του θεάτρου για να παρακολουθήσει τις πρόβες του καλού της, αφού δεν μπορεί ούτε στιγμή μακριά του, περικυκλώνοντάς τον στην κυριολεξία. Ή μήπως τον κατασκοπεύει ως παθολογικά ζηλιάρα; Απ' ό,τι καταλαβαίνουμε πάντως, εκείνος δεν έχει ιδέα για το στενό μαρκάρισμα της καλής του και αν το μάθαινε, πιθανότατα θα έχανε πάσα ιδέα Τέλος πάντων, την ώρα της πρόβας η Καίτη φαντασιώνεται τον αγαπημένο της ημίγυμνο, ωστόσο γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ο καλός της δεν είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος ηθοποιός. 

Και ενώ παρεμβάλλονται εικόνες από το καμαρίνι, όπου ο νεαρός έχει πέσει στα γόνατα και αφήνεται στην ερωτική - ή μήπως μητρική; - αγκαλιά της Καίτης, στη συνέχεια γίνεται το θαύμα. Όταν οι πρόβες συνεχίζονται, το μάτι του πέφτει σε μια συνεργάτιδά του (την υποδύεται η Χριστίνα Μακρίδου, που είναι επίσης χορεύτρια της Λυρικής), η οποία δεν ξέρουμε τι ρόλο έχει ακριβώς στην παράσταση, αν δηλαδή είναι ηθοποιός ή κάτι άλλο, όμως για κάποιον λόγο βρίσκεται πάνω στη σκηνή, σκυμμένη σαν να δένει τα πέδιλα της! Μόλις ο "ψεύτης" την προσέχει, μεταμορφώνεται και γίνεται... ηθοποιάρα! Το ταλέντο είναι αυτό! Σαν χείμαρρος αναβλύζουν τα λόγια από το στόμα του. 

Η Καίτη, που καιροφυλακτεί πίσω από την αυλαία - σαν ύαινα έτοιμη να κατασπαράξει το θύμα της - τα αντιλαμβάνεται όλα από την αρχή, πριν καν το συνειδητοποιήσει ο "ψεύτης", με το που αυτός καρφώνει το μάτι του στον θηλυκό πειρασμό. Όταν δε βλέπει ότι ξαφνικά ο καλός της απέκτησε και ταλέντο, δαγκώνεται συγχυσμένη για την απόδειξη του ψέματος, θέτοντας στον θεατή τον προβληματισμό αν είναι όντως ψεύτης όποιος απίστησε μόνο με τα μάτια ή το μυαλό και όχι (ακόμη) με το σώμα. Εκτός κι αν δαγκώνεται επειδή κατάλαβε ότι το πρόβλημα σ' αυτήν τη σχέση είναι η ίδια, που καταπιέζει το ταλέντο του νεαρού ηθοποιού, κάτι που όμως δεν ταιριάζει με τη λογική του σεναρίου και των στίχων του τραγουδιού.
Βέβαια, στη συνέχεια βλέπουμε τον "ψεύτη" να φλερτάρει αδιάκριτα τη μούσα του, η οποία αρχίζει σιγά σιγά να ενδίδει και τον φιλάει, ενώ η Καίτη τα βλέπει όλα από τα παρασκήνια, απρόθυμη να διεκδικήσει τον αγαπημένο της ή έστω να δείξει με την παρουσία της ότι είναι δικός της και μόνο. Βέβαια, στο βίντεο κλιπ δεν είναι ξεκάθαρο αν η εξέλιξη του ερωτικού "ψέματος" (απιστία) εξελίσσεται μέσα σε μια μέρα ή σε διάστημα πολλών ημερών, όμως αν ισχύει το δεύτερο, το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα της Καίτης, που παραδίδει τα όπλα από το κοίταγμα και μόνο!
Ξέρετε πολλές γυναίκες που θα έβλεπαν να πετάγονται σπίθες ανάμεσα στον αγαπημένο τους και μια τρίτη γυναίκα και δεν θα έμπαιναν στη μέση - είτε διακριτικά είτε επιδεικτικά - για να προλάβουν το κακό; Και πάλι τίθεται το ερώτημα: Είναι όντως ψεύτης ένας άνδρας, που δίνει μεν όρκους αγάπης μια δεδομένη στιγμή και πιθανότατα τους πιστεύει, αλλά στη συνέχεια γνωρίζει μια άλλη γυναίκα, η οποία τον εμπνέει και τον κάνει πιο δημιουργικό, δηλαδή καλύτερο άνθρωπο; Ή μήπως δεν έχει τύχει σε πολλούς να νομίζουν ότι είναι ερωτευμένοι/-ες, μέχρι που συνειδητοποιούν ότι δεν είχαν ακόμη γνωρίσει τον αληθινό έρωτα της ζωής τους; 

Με άλλα λόγια, η ιδέα του βιντεοκλίπ είναι ενδιαφέρουσα, καθώς ξεφεύγει από τα συνηθισμένα κλιπάκια που γυρίζονται στην Ελλάδα με άσχετες διαδοχές εικόνων. Το βιντεοκλίπ του "Ψεύτη" έχει μια συγκροτημένη ιστορία, που όμως δεν είμαι σίγουρος ότι ταιριάζει απόλυτα με τους στίχους. Αν από κάπου προέκυπτε ότι ο παράνομος δεσμός του αγαπημένου της Καίτης με την άλλη γυναίκα προϋπήρχε, θα ήταν πιο συμβατό. Τώρα, όμως, δεν είμαι σίγουρος, αν το μήνυμα μεταφράζεται σωστά 

Όπως σε όλα τα ελληνικά βιντεοκλίπ των τελευταίων χρόνων, έτσι και σ' αυτό γίνεται μια έμμεση διαφήμιση σε κάποιον χορηγό. Εδώ, ευτυχώς γίνεται πολύ διακριτικά και έξυπνα, καθώς ο χορηγός εντάσσεται στο σενάριο του κλιπ. Πρόκειται για το θέατρο "Ακροπόλ", όπου ανεβαίνει η παράσταση "Συρανό", στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχει ο "ψεύτης" αγαπημένος της Καίτης. Πάρα πολύ καλό το εύρημα και η ένταξη της χορηγίας στο σενάριο, γιατί πραγματικά έχει παραγίνει το κακό με τις άσχετες διαφημίσεις που πετάγονται στα περισσότερα ελληνικά βιντεοκλίπ διακόπτοντας τον ειρμό.
Αν μπορούσα να το βαθμολογήσω, θα του έβαζα 3 με άριστα το 5, μια βαθμολογία σχετική χαμηλή, κυρίως επειδή δεν έχω πειστεί ότι υπάρχει κάποιο ψέμα, όπως προσδιορίζεται από τους στίχους του τραγουδιού. Κατά τ' άλλα, η γενικότερη ιδέα και η αισθητική του βιντεοκλίπ, που μοιάζει με μουσική ταινία μικρού μήκους, είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και αξίζει πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Για να δείτε το βιντεοκλίπ του "Ψεύτη" και να συγκρίνετε τα σχόλιά μου με το τελικό αποτέλεσμα, κάντε κλικ εδώ: Keti Garbi - Psefti - YouTube

Όσον αφορά τους συντελεστές,
Στίχοι: Γιώργος Σαμπάνης
Μουσική: Νίκος Γρίτσης
Σκηνοθεσία: Βικτώρια Βελλοπούλου

(Επειδή στο τέλος γράφει "to be continued", να υποθέσω ότι θ' ακολουθήσει η συνέχεια με το κλιπ του "Πάμε φινάλε", οι στίχοι του οποίου ταιριάζουν απόλυτα με αυτούς του "Ψεύτη";)