Πώς ένας πατέρας έδειξε στα παιδιά του το πραγματικό νόημα του πολέμου πηγαίνοντας μαζί τους διακοπές σε μια πολεμική ζώνη

Ο πόλεμος και οι συνέπειές του στις ζωές των ανθρώπων, που τον υφίστανται, δημιουργούν αναμφίβολα αποκρουστικές εικόνες, τις οποίες κανείς δεν θέλει να ζήσει και πολύ περισσότερο να τις ζήσουν τα παιδιά του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει τα παιδιά να ζουν στην άγνοια, αντιλαμβανόμενοι τον πόλεμο σαν μια ακόμη ταινία ή σαν ένα ακόμη βίντεο γκέιμ με σκοτωμούς; Ή μήπως θα ήταν καλύτερο να αποκτήσουν - εκ του ασφαλούς βέβαια - μια πιο άμεση άποψη, ερχόμενα σ' επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα; Ένας Σουηδός πατέρας προτίμησε το δεύτερο και πήγε τα παιδιά του διακοπές σε περιοχές όπου τα σημάδια του πολέμου έχουν επιδράσει καταλυτικά στον τρόπο ζωής των ανθρώπων, όμως η δημοσιοποίηση της πρωτοβουλίας του αυτής προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ πολλών συμπατριωτών του, που μάλλον θεωρούν ότι θίχτηκε ο καθωσπρεπισμός τους.

Ο Καρλ Μάγκνους Χέλγκεγκρεν είναι δημοσιογράφος, που τυγχάνει και πατέρας δύο αγοριών, ηλικίας 10 και 11 ετών. Ενθουσιασμένα με το βίντεο γκέιμ "Call of Duty" και τα εικονικά όπλα που χρησιμοποιούν την ώρα του παιχνιδιού, τα δυο αγόρια είχαν μια σχετική συζήτηση με τον πατέρα τους την ώρα του φαγητού πριν κάποιους μήνες. 

Η συζήτηση αυτή ξύπνησε στον Καρλ Μάγκνους μνήμες από την εποχή που ως δημοσιογράφος είχε βρεθεί στη Μέση Ανατολή, εκεί όπου τα όπλα και οι μάχες δεν είναι εικονικές, αλλά μια σκληρή πραγματικότητα. Ήταν μια εμπειρία που τότε του είχε αλλάξει τελείως τα πιστεύω του για τον πόλεμο και τα οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν μέχρι τότε διαμορφωμένα μόνο από τις τηλεοπτικές εικόνες - όπως συνέβαινε και με τα παιδιά του. 

Κάπως έτσι, σκέφτηκε να κλείσει μια πρωτότυπη συμφωνία. Όλη η οικογένεια Χέλγκεγκρεν θα ταξίδευε σε μια πόλη, που στο πρόσφατο παρελθόν είχε δεχτεί την επίδραση ενός πραγματικού πολέμου, ώστε τα δυο παιδιά να ζήσουν από κοντά τη σκληρότητά του και στη συνέχεια, επιστρέφοντας στο σπίτι από τις "πολεμικές" διακοπές, τα δυο αγόρια θα μπορούσαν να παίξουν ελεύθερα όποιο βιντεοπαιχνίδι επιθυμούσαν.

Ως η πιο ασφαλής πολεμική ζώνη κρίθηκαν τα παλαιστινιακά εδάφη κι έτσι, το περασμένο Πάσχα αντί να πάνε διακοπές σε κάποιο σουηδικό βουνό, όπως επιτάσσει η παράδοση στη χώρα τους, ταξίδεψαν στην Ιερουσαλήμ, όχι απλά για να επισκεφτούν τους τόπους του θείου μαρτυρίου, αλλά για να γνωρίσουν από πρώτο χέρι τη μαρτυρική ζωή που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι εκεί. 

Και μπορεί οι Χέλγκεγκρεν να φιλοξενήθηκαν από μια οικογένεια Ισραηλινών, ωστόσο επισκέφθηκαν κι ένα στρατόπεδο Παλαιστινίων προσφύγων στην ανατολική Ιερουσαλήμ, όπου είδαν τις συνθήκες ζωής, πώς οι άνθρωποι έκαιγαν τα σκουπίδια τους στους δρόμους, πώς δίπλα σ' ένα σχολείο γινόταν αγοραπωλησία παράνομων ναρκωτικών, πώς τα παιδιά τραυματίζονταν από πολεμικά παιχνίδια με πραγματικά τουφέκια. 

Δέκα μέρες η οικογένεια Χέλγκεγκρεν παρέμεινε στην περιοχή - δέκα δύσκολες μέρες - κι όταν τελικά επέστρεψαν στην ευημερία της Σουηδίας, τα δυο παιδιά δεν ήθελαν πια να παίξουν το αγαπημένο τους βίντεο γκέιμ. Μάλιστα, εξέφρασαν την επιθυμία να επιστρέψουν στη Μέση Ανατολή κάποια στιγμή στο μέλλον.

Πρόσφατα, ίσως και με αφορμή τα γεγονότα της Γάζας, ο Καρλ Μάγκνους δημοσιοποίησε την ιστορία του και αρκετοί - όχι η πλειοψηφία πάντως - τον κατέκριναν, ενώ ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να τον αποκαλούν ως τον "χειρότερο γονιό του κόσμου". Ίσως να επηρεάστηκαν από τις εικόνες που έβλεπαν στις τηλεοράσεις τους ή απλά να πίστευαν ότι τα παιδιά εκτέθηκαν σε συνθήκες πολέμου εν εξελίξει. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι, όπως σημειώνει ο ίδιος ο Καρλ Μάγκνους, οι περισσότερες αρνητικές αντιδράσεις προήλθαν από ανθρώπους που δεν είχαν γίνει ακόμη γονείς. 

Εκπρόσωπος της Σουηδικής Βιομηχανίας Παιχνιδιών επιχείρησε να εκμεταλλευτεί την ιστορία της οικογένειας Χέλγκεγκρεν διαστρεβλώνοντας το νόημά της και σπεύδοντας να δηλώσει σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι η διαφορά του πολέμου στα βιντεοπαιχνίδια είναι ότι "υπάρχει πολύ μικρότερος κίνδυνος να χτυπηθείς στο κεφάλι με πέτρα ή να πέσεις"! Τόσο μπορούσε να καταλάβει ή τόσο μεγάλο είναι το κέρδος που αφήνουν τα βίαια βίντεο γκέιμς, ώστε δεν μπόρεσε να γίνει αντιληπτό το βαθύτερο νόημα αυτής της αληθινής ιστορίας.
Το ζητούμενο δεν είναι να μετρηθεί η βία των παιχνιδιών αυτών, αλλά να γνωρίζουν τα παιδιά την αληθινή διάσταση εννοιών, όπως ο πόλεμος, που αποτελεί απλά μια λέξη χωρίς εμπειρία. Φυσικά, η λύση δεν είναι να ζήσουμε όλοι από έναν πόλεμο στην παιδική μας ηλικία - κάθε άλλο! - αλλά να ξέρει ένα παιδί, όσο γίνεται περισσότερο, τι πραγματικά σημαίνει η φράση "να σκοτώσω τον αντίπαλο", ώστε να μην καταλήξει ως ακόμη μια απενοχοποιημένη φράση, χωρίς συνειδητοποίηση της φρίκης που προκαλεί - όχι θεωρητικά, αλλά στις ζωές άλλων παιδιών, που έτυχε να γεννηθούν σε πιο επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη.

Διαβάστε περισσότερα εδώ: Swedish dad takes gamer kids to warzone - The Local