20 Νοεμβρίου 2001. Η Λίντα Ρόμπερτσον εργαζόταν στο γραφείο της εκείνο το βράδυ, όταν σε κάποια στιγμή έλαβε ένα μήνυμα στο Instant Messenger προερχόμενο από τον 12χρονο γιο της, Ράιαν, ο οποίος βρισκόταν στο δωμάτιό του. "Μπορώ να σου πω κάτι;", ρώτησε ο Ράιαν κι όταν πήρε το ok, εξομολογήθηκε: "Λοιπόν, δεν ξέρω πώς να το πω αυτό πραγματικά όμως, λοιπόν..., δεν μπορώ να συνεχίζω να σου λέω ψέματα για τον εαυτό μου. Το έκρυβα πολύ καιρό και κάπως πρέπει να σου το πω τώρα. Μέχρι τώρα πιθανόν να έχεις μια ιδέα του τι πρόκειται να πω. Είμαι γκέι. Δεν πιστεύω ότι μόλις σου το είπα". "Αστειεύεσαι;", ήταν η πρώτη αντίδραση της Λίντα. Και ο Ράιαν της εξήγησε πώς απλά χρησιμοποιούσε μια κοπέλα ως κάλυμμα και πώς ο ίδιος ένιωθε σίγουρος για τον εαυτό του και τις προτιμήσεις του. Σε κάποια στιγμή, όμως, η πιστή χριστιανή Λίντα σχολιάζει: "τι νομίζει ο Θεός για αυτές τις επιθυμίες;" "Το ξέρω", ήταν η απάντηση του γιου της, που λίγο αργότερα παραδέχτηκε, "και είμαι πολύ μπερδεμένος σχετικά μ' αυτό τώρα".
Η Λίντα και αργότερα ο σύζυγός της δεν αντέδρασαν έξαλλα, δεν έβαλαν τις φωνές, παρά το σοκ που αισθάνθηκαν. Ποτέ δεν τους είχε περάσει από το μυαλό ότι ο Ράιαν θα μπορούσε να είναι ομοφυλόφιλος - κι ας είχε η Λίντα την εμπειρία του αδερφού της, τον οποίο λάτρευε. Όμως τόσο η Λίντα όσο και ο σύζυγός της, άνθρωποι της εκκλησίας και οι δύο, αισθάνονταν φόβο, κυρίως επειδή πίστευαν ότι ο γιος τους θα τιμωρούταν από το Θεό, αφού υποτίθεται ότι η Βίβλος καταδικάζει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Είπαν, λοιπόν, στον Ράιαν: "Σ' αγαπάμε. ΠΑΝΤΑ θα σ' αγαπάμε. Κι αυτό είναι δύσκολο. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δύσκολο. Όμως ξέρουμε τι λέει ο Θεός γι' αυτό κι έτσι πρόκειται να χρειαστεί να κάνεις κάποιες πραγματικά δύσκολες επιλογές. Σ' αγαπάμε. Δεν θα μπορούσαμε να σ' αγαπάμε περισσότερο. Όμως υπάρχουν άλλοι άνδρες, οι οποίοι αντιμετώπισαν τον ίδιο αγώνα και ο Θεός εργάστηκε και άλλαξε τις επιθυμίες του. Θα σου δώσουμε τα βιβλία τους... μπορείς ν' ακούσεις τις μαρτυρίες τους. Και θα εμπιστευτούμε το Θεό γι' αυτό. Σ' αγαπάμε. Χαιρόμαστε που είσαι ο γιος μας. Όμως είσαι νέος και ο σεξουαλικός σου προσανατολισμός ακόμη αναπτύσσεται. Τα συναισθήματα που είχες για άλλα αγόρια δεν σε κάνουν ομοφυλόφιλο. Έτσι σε παρακαλούμε να μην πεις σε κανένα ότι ΕΙΣΑΙ ομοφυλόφιλος. Ακόμη δεν ξέρεις ποιος είσαι. Η ταυτότητά σου δεν είναι ομοφυλόφιλος - είναι το ότι είσαι παιδί του Θεού. Σ' αγαπάμε. Τίποτε δεν θα το αλλάξει αυτό. Όμως αν πρόκειται ν' ακολουθήσεις τον Ιησού, η οσιότητα είναι η μόνη σου επιλογή. Θα χρειαστεί να διαλέξεις ν' ακολουθήσεις τον Ιησού, ό,τι κι αν συμβεί. Και καθώς γνωρίζεις τι λέει η Βίβλος και καθώς θέλεις ν' ακολουθήσεις το Θεό, η αποδοχή της σεξουαλικότητάς σου ΔΕΝ είναι επιλογή".
Το ζεύγος Ρόμπερτσον πίστευε ότι μ' αυτόν τον τρόπο βοηθούσε τον Ράιαν να επιστρέψει σ' αυτό που οι ίδιοι εκτιμούσαν ως τον "ορθό δρόμο", το "δρόμο του Θεού". Ο Ράιαν προσπάθησε ειλικρινά ν' αλλάξει, άρχισε να διαβάζει τα βιβλία και τις μαρτυρίες όσων υποστήριζαν ότι κατάφεραν ν' αλλάξουν σεξουαλικό προσανατολισμό μέσω θεραπείας και με τη βοήθεια του Θεού, όμως για τον ίδιο αυτό ήταν αδύνατο. Δεν μπορούσε ν' αλλάξει την αληθινή του ταυτότητα, ένα στοιχείο της οποίας ήταν και οι προτιμήσεις του για το ίδιο φύλο.
Μπερδεμένος, ανήμπορος να αφήσει τον εαυτό του να εκφραστεί ελεύθερα, αφού θεωρούσε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αμαρτία, τελικά λίγο καιρό πριν γιορτάσει τα 18α γενέθλιά του, ο Ράιαν έπεισε τον εαυτό του ότι δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ αγαπητός στο Θεό. Φλερτάροντας με την κατάθλιψη και έχοντας τάσεις αυτοκτονίας βρήκε καταφύγιο στα ναρκωτικά. Η μητέρα του σήμερα παραδέχεται: "Άθελά μας διδάξαμε στον Ράιαν να μισεί τη σεξουαλικότητά του. Και καθώς η σεξουαλικότητα δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον εαυτό του, διδάξαμε στον Ράιαν να μισεί τον εαυτό του. Έτσι, όταν ξεκίνησε να κάνει χρήση ναρκωτικών, το έκανε με μια αδιαφορία και έλλειψη προσοχής για τη δική του ασφάλεια, που ήταν ανησυχητικό για όσους τον γνώριζαν".
Ο Ράιαν ξεκίνησε κάνοντας χρήση απλής μαριχουάνας και μεθώντας με μπίρες. Πολύ γρήγορα, όμως, μέσα σ' ένα εξάμηνο ξεκίνησε να κάνει χρήση κοκαΐνης, κρακ και ηρωίνης. Ήταν κατά κάποιον τρόπο η αυτοτιμωρία του και η οργή που αισθανόταν απέναντι στον Θεό. Και εξαφανίστηκε από το πατρικό του σπίτι. "Σταματήσαμε να προσευχόμαστε, ώστε ο Ράιαν να γίνει ετεροφυλόφιλος. Ξεκινήσαμε να προσευχόμαστε, ώστε να γνωρίζει ότι ο Θεός τον αγαπούσε. Σταματήσαμε να προσευχόμαστε να μην αποκτήσει ποτέ αγόρι. Αρχίσαμε να προσευχόμαστε ότι κάποια μέρα θα μπορούσαμε να γνωρίσουμε το αγόρι του", θυμάται η μητέρα του, Λίντα.
Ύστερα από 18 μήνες, ο Ράιαν άρχισε να επανασυνδέεται με τους γονείς του - δειλά και φοβισμένα, αναζητούσε την υποστήριξή τους, ήθελε να αισθάνεται την υποστήριξη και την αγάπη τους. Κατάφερε ν' απεξαρτηθεί και για δέκα μήνες η ζωή του συνεχώς καλυτέρευε. Μέχρι που, όπως συμβαίνει με πολλούς ναρκομανείς, επέστρεψε στις παλιές, κακές παρέες του και ένα βράδυ έκανε χρήση για πρώτη φορά μετά από τη δεκάμηνη απεξάρτησή του. Ήταν όμως και η τελευταία. Ο Ράιαν έπεσε σε κώμα και 17 μέρες μετά πέθανε στις 16 Ιουλίου 2009.
"Και χάσαμε την δυνατότητα ν' αγαπάμε τον ομοφυλόφιλο γιο μας... επειδή δεν είχαμε πια έναν ομοφυλόφιλο γιο. Αυτό για το οποίο είχαμε ευχηθεί... προσευχηθεί.. ελπίσει... ότι ΔΕΝ θα είχαμε έναν ομοφυλόφιλο γιο, έγινε πραγματικότητα. Όμως καθόλου όπως το οραματιζόμασταν", θυμάται η Λίντα στο μπλογκ της, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Ράιαν. Και εξομολογείται: "Τώρα, όποτε σκέφτομαι εκείνον το φόβο, που κυβερνούσε όλες μου τις αντιδράσεις εκείνα τα πρώτα έξι χρόνια αφότου ο Ράιαν μας είπε ότι ήταν ομοφυλόφιλος, ζαρώνω από ντροπή συνειδητοποιώντας πόσο ανόητη ήμουν. Φοβόμουν όλα τα λάθος πράγματα. Και θρηνώ, όχι για τον μεγαλύτερο γιο μου, ο οποίος θα μου λείπει κάθε μέρα για το υπόλοιπο της ζωής μου, αλλά για τα λάθη που έκανα. Θρηνώ για αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί, αν πορευόμασταν με ΠΙΣΤΗ αντί του ΦΟΒΟΥ [...] Κλαίμε. Αναζητούμε τον Παράδεισο για χάρη, έλεος και εξιλέωση προσπαθώντας όχι να γίνουμε καλύτερα, αλλά να είμαστε καλύτερα. Και προσευχόμαστε, ώστε ο Θεός να χρησιμοποιήσει την ιστορία μας για να βοηθήσει άλλους γονείς να μάθουν ν' αγαπούν αληθινά τα παιδιά τους, απλά επειδή αναπνέουν".
Περισσότερα στο μπλογκ της Λίντα Ρόμπερτσον: Just Because He Breathes | Learning to Truly Love our Gay Son…
Σχετικά θέματα:
Η εξομολόγηση ενός γκέι, πρώην ιερέα και η επιστολή του στον Πάπα
Σχετικά θέματα:
Η εξομολόγηση ενός γκέι, πρώην ιερέα και η επιστολή του στον Πάπα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου