Κάθε ρεκόρ στην ιστορία της ινδικής κινηματογραφικής βιομηχανίας του Μπόλιγουντ έχει σπάσει η ρομαντική ταινία "Dilwale Dulhania Le Jayenge" (Ο Λεοντόκαρδος θα πάρει τη νύφη), που από τον Οκτώβριο του 1995, δηλαδή επί 1000 εβδομάδες, προβάλλεται σε μια κινηματογραφική αίθουσα 1100 θέσεων στη Βομβάη (ή Μουμπάι, όπως έχει μετονομαστεί). Η ταινία είναι μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του Μπόλιγουντ μέχρι σήμερα και η μοναδική που προβάλλεται επί τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς διακοπή.
Η ανταπόκριση των θεατών παραμένει σημαντική, ειδικά τα σαββατοκύριακα, οπότε στην κινηματογραφική αίθουσα Μαράθα Μαντίρ επικρατεί το αδιαχώρητο. Εννοείται, βέβαια, ότι οι περισσότεροι έχουν παρακολουθήσει την ταινίες περισσότερες από μία - για να μην πούμε δεκάδες - φορές.
Χάρη στο "Dilwale Dulhania Le Jayenge" εκτοξεύθηκε στα ύψη η δημοτικότητα του πρωταγωνιστή της ταινίας, Σαχ Ρουχ Χαν, ο οποίος έφτασε σήμερα να θεωρείται ο "βασιλιάς του Μπόλιγουντ", ο δημοφιλέστερος ηθοποιός του ινδικού κινηματογράφου. Η ίδια ταινία αποτέλεσε σταθμό και για την συμπρωταγωνίστριά του, Καγιόλ, την ηθοποιό με τα περισσότερα βραβεία καλύτερης γυναίκας ηθοποιού στην Ινδία.
Όσον αφορά την υπόθεση του έργου, που εξακολουθεί να συγκινεί τους κατοίκους του Μουμπάι 19 χρόνια μετά - και θα συνεχίσει να τους συγκινεί για πολύ καιρό ακόμη - είναι αρκετά σχηματική, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ινδικές ταινίες. Αφηγείται την ιστορία δύο νεαρών Ινδών, του Ραζ και της Σιμράν, οι οποίοι ζουν στη Βρετανία, αλλά γνωρίζονται τυχαία και ερωτεύονται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Ελβετία, όταν χάνουν το τρένο. (Χάρη στην ταινία αυτή, η χώρα των Άλπεων και της σοκολάτας έγινε δημοφιλής τουριστικός προορισμός για πολλούς Ινδούς!).
Ωστόσο, η Σιμράν επιστρέφει στην πατρίδα της, την Ινδία, καθώς ο αυστηρών αρχών πατέρας της κανόνισε, ώστε η κόρη του να παντρευτεί έναν οικογενειακό φίλο, τον οποίο όμως εκείνη αντιπαθεί. Ο Ραζ έρχεται στην Ινδία και διεκδικεί την αγαπημένη του, υποσχόμενος να πείσει τον πατέρα της να τον αποδεχτεί για γαμπρό του, κάτι που τελικά γίνεται, αφού έχουν μεσολαβήσει διάφορα γεγονότα, που πείθουν τον πατέρα της Σιμράν ότι κανείς άντρας δεν θ' αγαπήσει την κόρη του όσο ο Ρατζ. Κι έτσι, το φινάλε, όπως σε όλες τις ινδικές ταινίες, είναι χαρούμενο.
Δείτε ένα τρέιλερ της ταινίας με αγγλικούς υπότιτλους:
Κι επειδή ινδική ταινία χωρίς τραγούδια μοιάζει με φαγητό χωρίς αλάτι, αυτό είναι ένα από τα - χαμηλών τόνων είναι η αλήθεια και χωρίς πολλά χορευτικά - τραγούδια του Dilwale Dulhania Le Jayenge:
Σχετικά θέματα:
Το καταπληκτικό βίντεο-κλιπ ενός ινδικού τραγουδιού.
Το καταπληκτικό βίντεο-κλιπ ενός ινδικού τραγουδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου