Το παγκόσμιο singles chart της εβδομάδας 18 - 24 Μαΐου 2014

Ασταμάτητος ο Φάρελ Ουίλιαμς, παραμένει "Χαρούμενος" για 16η εβδομάδα, έτοιμος να σπάσει κάθε ρεκόρ παραμονής στο νούμερο ένα του παγκόσμιου singles τσαρτ μ' ένα τραγούδι, που προσωπικά θεωρώ ότι είναι αρκετά χλιαρό και αδιάφορο, πλην όμως εκπέμπει αισιοδοξία. Αντίθετα, μέτρια πορεία διαγράφει - μέχρι στιγμής τουλάχιστον - η μετά θάνατον συνεργασία του Μάικλ Τζάκσον με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, χάρη στη βοήθεια της τεχνολογίας. Και μπορεί ο Τζάκσον να αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους της παγκόσμιας ποπ, όμως το ξεπούλημα, απλά και μόνο για τα κέρδη των επιγόνων του, δεν έχει πάντοτε τα αναμενόμενα υπερκέρδη. Τέλος, στο παγκόσμιο τοπ20 συναντάμε κι ένα αγγλόφωνο τραγούδι από τη Νορβηγία, κυρίως χάρη στην εντυπωσιακή πορεία που διαγράφει στα αμερικάνικα τσαρτ. Πρόκειται για το "Am I Wrong?" των Nico και Vinz.

Τραγούδια made in... Νορβηγία

Ένα νορβηγικό τραγούδι κλέβεις τις εντυπώσεις σε Ευρώπη και Αμερική τις τελευταίες ημέρες και αυτό αποτελεί για μένα μια ευκαιρία για μια λίγο καλύτερη γνωριμία με τη μουσική της Νορβηγίας, που γενικά είναι υποτιμημένη από τον υπόλοιπο πλανήτη, αν και έχει αναδείξει αρκετά ονόματα, που έχουν τραγουδήσει αγγλικούς στίχους. Τι τραγούδια, λοιπόν, ακούνε οι Νορβηγοί; 

Το νορβηγικό τραγούδι που θα γίνει το σάουντρακ του ερχόμενου καλοκαιριού

Πόσα ευρωπαϊκά τραγούδια καταφέρνουν να σημειώσουν επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες; Ελάχιστα, είτε επειδή υπάρχει υπερπληθώρα προσφοράς στη Μέκκα της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας είτε επειδή πολύ απλά η Ευρώπη ακολουθεί την αμερικάνικη μουσική σκηνή με απόσταση δεκαετίας. Κι αν οι Βρετανοί τραγουδιστές ή τα συγκροτήματα αποτελούν μια εξαίρεση, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τη Νορβηγία. Μόλις τρία νορβηγικά τραγούδια έχουν καταφέρει να βρεθούν στο τοπ20 του Billboard Hot 100: το κλασσικό 80s κομμάτι "Take On Me" των A-Ha, το σατιρικό "What Does The Fox Say?" μόλις την περασμένη χρονιά, ενώ την περίοδο αυτή διακρίνεται το ανάλαφρο σε ρέγκε-ποπ ρυθμούς "Am I Wrong?" των Nico & Vinz. 

Έρευνα επιβεβαιώνει ότι τα πρωτότοκα παιδιά έχουν πιο συντηρητικές αξίες σε σχέση με τα δευτερότοκα

Την γενική εκτίμηση ότι τα δευτερότοκα παιδιά τείνουν να είναι πιο επαναστάτες - ή έστω λιγότεροι συντηρητικοί - σε σχέση με τα πρωτότοκα επιβεβαιώνει μια έρευνα καθηγητών από το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνο με επικεφαλής την ψυχολόγο Ντανιέλα Μπάρνι, που πρόκειται να δημοσιευτεί στο τεύχος Αυγούστου 2014 του περιοδικού Personality and Individual Differences.

Πώς οι αρχαίοι Έλληνες ενέπνευσαν τον δημιουργό του κύβου του Ρούμπικ

Αποτελείται από 54 χρωματιστά τετράγωνα. Έχει 43.252.003.274.489.856.000 πιθανούς συνδυασμούς, όμως μόνο ο ένας είναι ο σωστός. Ο κύβος του Ρούμπικ δημιουργήθηκε την άνοιξη του 1974 από τον Ούγγρο αρχιτέκτονα και καθηγητή Έρνο Ρούμπικ, για να κρατήσει απασχολημένους τους φοιτητές του. Ωστόσο, το έξυπνο, όσο και δύσκολο αυτό παζλ ξέφυγε από τα όρια της πανεπιστημιακής αίθουσας και εξελίχθηκε σ' ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια παγκοσμίως. Σαράντα χρόνια μετά, η δημοτικότητά του παραμένει στα ύψη και ο Έρνο Ρούμπικ έδωσε πριν από λίγες ημέρες μια συνέντευξη στην ιταλική εφημερίδα La Stampa, όπου αναφέρθηκε στον περίφημο κύβο, από πού άντλησε την ιδέα για τη δημιουργία, ενώ αναφέρθηκε και στο πώς ο ίδιος αντιλαμβάνεται την έννοια της επιτυχίας.

Ένας σημαντικός λόγος για να μην κάνετε καλοκαιρινές διακοπές στη Μαγιόρκα φέτος

Η Μαγιόρκα είναι ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Ισπανίας, αν όχι του πλανήτη. Όμως ο τουρισμός δεν φέρνει μόνο χρήμα, αλλά και γκρίνια ή αφορμή για αύξηση των εσόδων των τοπικών αρχών. Στο στόχαστρο της δημοτικής αρχής της πόλης Πάλμα, που είναι η πρωτεύουσα της Μαγιόρκα, έχουν μπει οι τουρίστες που κυκλοφορούν με τα μαγιό στους δρόμους και οι οποίοι απειλούνται με μεγάλα χρηματικά πρόστιμα, αν μέσα στις επόμενες εβδομάδες ψηφιστεί  το νομοσχέδιο που έχει εισηγηθεί η δημοτική αρχή.

Ποια είναι η πραγματική εξήγηση των άσπρων γραμμών που αφήνουν τα αεροπλάνα, ενώ πετάνε; Μας ψεκάζουν, είναι καύσιμα ή υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση;

Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι, οι οποίοι, όταν κοιτούν στον ουρανό και βλέπουν άσπρες γραμμές να διαγράφονται πίσω από ένα αεροπλάνο, την ώρα που αυτό σχίζει τους αιθέρες, πιστεύουν ότι βρήκαν την απόδειξη ότι μας.. ψεκάζουν. Άλλωστε, αυτές οι γραμμές εμφανίζονται σε καταγάλανο ουρανό, χωρίς ίχνος από σύννεφα, άρα δεν είναι σύννεφα κι εκείνες. Μόνο που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με ψεκασμούς ή οποιαδήποτε άλλη θεωρία συνωμοσίας. Ένας πιλότος, ο Πάτρικ Σμιθ, εξηγεί μέσα από την ιστοσελίδα του (www.askthepilot.com) τι ακριβώς συμβαίνει.

Οι ωραιότερες Ελληνίδες του 1908 [ονόματα και φωτογραφίες]

Μπορεί ο πρώτος διαγωνισμός για την εκλογή της πρώτης Μις Ελλάς να έγινε το 1929, ωστόσο το κυνήγι για την ανεύρεση της ωραιότερης Ελληνίδας είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα με δημοψηφίσματα, που διοργάνωναν εφημερίδες, απευθυνόμενες στους αναγνώστες τους. Κάπως έτσι, στις 30 Δεκεμβρίου 1907, η καινούργια, εβδομαδιαία εφημερίδα "Ελλάς" ζήτησε από τους αναγνώστες της σε Αθήνα, επαρχίες, αλλά και στο εξωτερικό να ψηφίσουν ποια ήταν η - κατά τη γνώμη τους - ωραιότερη γυναίκα της περιοχής τους.

Το παραμύθι του Άντερσεν για την αγάπη και τον αγώνα μιας μάνας απέναντι στο Χάρο, όπως είχε μεταφραστεί στα ελληνικά σαν ποίημα

Ένα από τα πιο όμορφα παραμύθια που έχουν γραφτεί για την άνευ ορίων μητρική αγάπη είναι η "Ιστορία μιας μητέρας" του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Μια δική μου μετάφραση της ιστορίας έχω ήδη ανεβάσει σε άλλη ανάρτηση, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ: "Η Ιστορία μιας μητέρας" - Ένα συγκινητικό παραμύθι του Άντερσεν για την αγάπη της μάνας. Ψάχνοντας στην ψηφιακή συλλογή παλιών ελληνικών περιοδικών "Πλειάς" εντόπισα μια ενδιαφέρουσα, ποιητική μετάφραση του παραμυθιού, που δημοσιεύτηκε στην "Εστία" στις 18 Δεκεμβρίου 1877. Ποιος την έγραψε; Μόνο τ' αρχικά Δ.Β.είναι γνωστά. Αν λοιπόν σας ενδιαφέρει μια ποιητική ανάγνωση της ιστορίας, ρίξτε μια ματιά. (Οι μόνες, μικρές παρεμβάσεις που έχουν γίνει, αφορούν την ορθογραφία)

Ελληνικός στίχος vs αγγλικού

Είναι γεγονός ότι οι Έλληνες του 2014 ακούνε περισσότερα ξένα τραγούδια σε σχέση με τους Έλληνες του 1964. Αυτό όμως σημαίνει ότι είναι εύκολο για έναν Έλληνα να χτίσει μια καριέρα τραγουδώντας αγγλικά; Ή μήπως ξέρετε πολλούς Γάλλους, Ιταλούς και Γερμανούς τραγουδιστές, οι οποίοι να ζουν στις πατρίδες τους και να έχουν κάνει καριέρα σε άλλη γλώσσα από τη μητρική τους; Τι είναι αυτό που κάνει τόσο ποθητό τον αγγλικό στίχο σε ορισμένους, σε βαθμό ώστε ξαφνικά να έχει δημιουργηθεί κόντρα για το αν διώκεται ο αγγλικός στίχος στην Ελλάδα; Δεν έχω την απάντηση, αλλά καταγράφω κάποιες σκέψεις, μια άποψη με την οποία μπορείτε να διαφωνήσετε ελεύθερα.

Τραγούδια made in Αυστρία

Η νίκη της Αυστρίας στον 59ο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον με την Κοντσίτα Βουρστ θύμισε σε πολλούς ότι η συγκεκριμένη χώρα είχε ξανακερδίσει μόνο μία φορά κατά το παρελθόν το συγκεκριμένο διαγωνισμό και αυτό συνέβη το μακρινό 1966. Άλλωστε, πολύ σπάνια κάποιο αυστριακό τραγούδι ξεχώρισε σε υψηλές θέσεις και η αλήθεια είναι ότι δεν προκαλεί μεγάλη εντύπωση αυτό, καθώς η Αυστρία μπορεί να είναι η πατρίδα μεγάλων κλασσικών συνθετών, όμως η σύγχρονη μουσική της σκηνή είναι από αδιάφορη έως ανυπόφορη, κάτι που αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι οι Αυστριακοί, οι οποίοι προτιμούν τους Γερμανούς καλλιτέχνες. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι Αυστριακοί τραγουδιστές ή συγκροτήματα που είναι αρκετά δημοφιλείς. Πάρτε μια ιδέα:

Η απορία της ημέρας (12.05.2014)

Πριν δυο μέρες, η Ελλάδα έδωσε το δωδεκάρι της στο τραγούδι που εκπροσωπούσε την Αυστρία στη φετινή Γιουροβίζιον. Όλοι είδαμε ποια ήταν η εμφάνιση της ερμηνεύτριας και όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, οι περισσότεροι Έλληνες δεν ενοχλήθηκαν καθόλου. (Ok, στην ψηφοφορία των τηλεθεατών το συγκεκριμένο τραγούδι ήρθε δεύτερο και όχι πρώτο, αλλά αυτό δεν κάνει καμιά διαφορά, αφού προκύπτει η αυξημένη αποδοχή). Το γεγονός ότι δυο μέρες μετά οι περισσότεροι παρουσιαστές των ψυχαγωγικών εκπομπών εξακολουθούν να διαχωρίζουν τη θέση τους δηλώνοντας πόσο προσβλήθηκε η - υποκειμενική και άρα αδιάφορη για τους τηλεθεατές - αισθητική τους από την εμφάνιση της περιβόητης Κοντσίτα Βουρστ, ενώ εμφανίζονται έκπληκτοι με την υψηλή βαθμολογία που πήρε το τραγούδι της από την Ελλάδα, μήπως αποδεικνύει ότι η ελληνική τηλεόραση δεν αντιπροσωπεύει τον μέσο τηλεθεατή, αλλά εκφράζει μια πολύ συντηρητική και σε γενικές γραμμές παρωχημένη νοοτροπία, που δεν εκφράζει αυθεντικά τη σημερινή ελληνική κοινωνία; 

Οι κριτικές επιτροπές ποιων χωρών έκριναν ότι το "Rise Up" ήταν το χειρότερο τραγούδι της φετινής Γιουροβίζιον;

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το κακό πλασάρισμα του "Rise Up", του τραγουδιού που εκπροσώπησε την Ελλάδα στον χθεσινοβραδινό, 59ο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Η αλήθεια είναι ότι και με καθαρό televoting, η τελική θέση του τραγουδιού μας δεν θα ήταν πολύ καλύτερη, ωστόσο είναι αξιοσημείωτο ότι σε καμιά χώρα δεν βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις της προτίμησης των τηλεθεατών. Δεν συνέβη το ίδιο όμως και με ορισμένες κριτικές επιτροπές, που έκριναν το "Rise Up" ως το χειρότερο τραγούδι της βραδιάς, πιο πίσω κι από το γλυκανάλτο "Τσιζκέικ" της Λευκορωσίας, την ξεπερασμένη μπαλάντα του Σαν Μαρίνο, το αδιάφορο τραγούδι της Μάλτας και το παιδικό τραγουδάκι της Ισλανδίας.

6+1 μύθοι που κατέρρευσαν στη Γιουροβίζιον 2014

Γιουροβίζιον ήταν και πάει, όμως κάτι άφησε πίσω της για να συζητάμε. Κι επειδή θεωρώ ανούσια και βαρετή όλη τη συζήτηση για το αν η εμφάνιση της νικήτριας Κοντσίτα ήταν ή όχι προκλητική, προτιμώ να επικεντρωθώ στους 6+1 μύθους που κατέρρευσαν τη χθεσινή βραδιά. 

Το παγκόσμιο singles chart της εβδομάδας 11 - 17 Μαΐου 2014

Ομολογώ ότι δεν μπορώ να κατανοήσω την τόσο μεγάλη επιτυχία που σημειώνει το "Happy" του Φάρελ Ουίλιαμς ανά τον πλανήτη. Είναι μεν ένα τραγούδι με αισιόδοξα μηνύματα, όμως και πολύ συνηθισμένο έως αδιάφορο σαν άκουσμα, που πάντως κατάφερε να βρίσκεται για 15 εβδομάδες στην πρώτη θέση του παγκόσμιου singles τσαρτ. Εν τω μεταξύ, αυτήν την εβδομάδα υπήρξαν μεγάλες ανατροπές και ανακατατάξεις στις πρώτες θέσεις. Εν όψει καλοκαιριού, ανέβηκαν πολύ τα χορευτικά χιτάκια και υποχώρησαν σημαντικά οι μπαλάντες. Το καλοκαίρι είναι η εποχή της ανεμελιάς και όχι της νοσταλγίας.