"Μάρτης γδάρτης και τρανός παλουκοκαύτης...". Οι πιο πολλές παροιμίες σχετικά με το μήνα Μάρτιο αναφέρονται στις ιδιότροπες καιρικές συνθήκες, καθώς ο Μάρτης είναι μεν ημερολογιακά ο πρώτος μήνας της άνοιξης, αλλά είναι ταυτόχρονα ικανός ακόμη και να μας θάψει στο χιόνι - έστω και για μια δυο μέρες. Βασισμένος σ' αυτόν τος αντιφατικό χαρακτήρα του Μαρτίου, ο Γεώργιος Βιζυηνός έπλασε ένα μικρό παραμύθι, το οποίο διηγήθηκε με στίχους, όπως άλλωστε ήξερε καλύτερα να εκφράζεται.
Ο ΜΑΡΤΗΣ
Ο Μάρτης βάλλει τ' Απριλιού τα γλαμπυρά φορέματα,
και καταβαίν' απ' τ' αψηλά με των βουνών τα ρέματα,
κι αυτού που είν' οι κάμποι
φωτοβολά και λάμπει.
Στο σπιτικό τους τα δενδρά ριγούν και συμμαζεύονται,
τ' άνθη στους κόρφους των βαθιά κοιμούνται κι ονειρεύονται,
και τα λουλούδια 'κόμα
δεν βγήκαν απ' το χώμα.
- Δενδρά, ο Μάρτης τα λαλεί, για αφήστε τα καμώματα!
Άνθη, τα μάτια ανοίξετε και βγείτ' από τα στρώματα!
Να ιδείτε τι σας φέρει
το μαγικό μου χέρι!
Εγώ μ' ο μήνας, που γυρνά σε κάθε χρόνου κύλιμα,
και φέρει μόσχους και θωριές εις τ' άνθη μ' ένα φίλημα,
και φέρ' εις κάθε κόρη
ένα καλό αγόρι.
Τ' ακούνε τ' άνθη και κοτούν κι ανοίγουν τα χειλάκια τους·
και μισανοίγουν τα δενδρά τα πράσινα ματάκια τους·
τα ρόδα που κοιτάζουν
φθονούν κι αυτά και σχάζουν.
Τ' ακούει κ' η αμυγδαλιά, κορίτσι κουτοπόνηρο,
κι από τον ύπνο πλανευτή, ερωτεμέν' απ' όνειρο,
πα στα γυμνά της κάλλη
νυφιάτικ' άνθη βάλλει.
- Καλό στον εύμορφο το νιό, που ψες τον ονειρεύθηκα,
που στο γλυκό μου τ' όνειρο είδα πως τον πανδρεύθηκα!
Σαν τι καλά με φέρει
το γκαρδιακό μου ταίρι;
Της φέρνει στρώμ' απ' το Χιονιά κι απ' το Βοριά παπλώματα·
τη νύχτα κάμνουν τη χαρά, και πα στα ξημερώματα
της αγκαλιάς του η πάχνη
την εύμορφην αδράχνει!
Της κάμνει σάβανο χλωμό το νυμφικό της φόρεμα·
της βάνει μοιρολογητή ένα ψυχρό θολόρεμα·
κ' εκείνο κλαί' και σκάφτει,
και ρίχνει και την θάφτει.
Σχετικά θέματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου