Στις 14 Απριλίου 1996, η 19χρονη - τότε - Τζένιφερ Ρίνγκλεϊ, φοιτήτρια στο κολέγιο Ντίκινσον της Πενσυλβάνια, έγραψε ιστορία κάνοντας κάτι που ίσως και σήμερα θα προκαλούσε αντιδράσεις, παρότι είμαστε περισσότερο εξοικειωμένοι με την εισβολή της κάμερας στην προσωπική ζωή. Ξεκίνησε να μοιράζεται την ζωής της με όλον τον πλανήτη μέσω του ίντερνετ 24 ώρες το 24ωρο. Αγόρασε μια κάμερα από κάποιο βιβλιοπωλείο, τη συνέδεσε με τον ηλεκτρονικό της υπολογιστή και την έθεσε σε μόνιμη λειτουργία εκπέμποντας πρόγραμμα από τον κοιτώνα της στο κολέγιο επί 24ώρου βάσεως.
Η ειδοποιός διαφορά στην περίπτωση της Τζένιφερ ήταν ότι η ροή της εικόνας, που εξέπεμπε η κάμερα, δεν ήταν συνεχής. Οι δυνατότητες της τεχνολογίας τότε ήταν πολύ περιορισμένες, άλλωστε ακόμη και το world wide web βρισκόταν σε νηπιακή ηλικία. Αυτό που γινόταν ήταν ότι κάθε 3 λεπτά στην οθόνη εμφανιζόταν μια φωτογραφία, που απαθανάτιζε την Τζένιφερ σε οτιδήποτε έκανε εκείνη τη στιγμή: είτε διάβαζε είτε κοιμόταν είτε μιλούσε στο τηλέφωνο είτε έκανε σεξ.κλπ. Και το αντίτιμο; Μόνο 4 σεντς την ημέρα ή 15 αμερικανικά δολάρια το χρόνο (ενώ για όσους δεν πλήρωναν χρήματα, οι ανανεώσεις ήταν πολύ πιο αργές).
Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου του 1997, 120.000 άνθρωποι είχαν επισκεφθεί την ιστοσελίδα της. Πολλοί ήταν φανατικοί θαυμαστές, που αποθήκευαν στους υπολογιστές τους τις φωτογραφίες της Τζένιφερ, οι οποίες ανταλλάσσονταν μεταξύ των φαν της κοπέλας (προς μεγάλη χαρά όσων δεν ήθελαν να πληρώσουν ούτε το ελάχιστο χρηματικό ποσό - οι κλασικοί τζαμπατζήδες). Στο αποκορύφωμα της επιτυχίας της, η ιστοσελίδα συγκέντρωσε 7.000.000 επισκέψεις σε μια μόνο μέρα.
Γιατί όμως αποφάσισε εξ αρχής να καταγράφει με μια κάμερα την ζωή της επί 24ώρου βάσεως και μάλιστα να τη μοιράζεται με όλον τον υπόλοιπο κόσμο; Σε podcast στο ReplyAll, που ανέβηκε το Δεκέμβριο του 2014, η Τζένιφερ θυμόταν: "Υπάρχει ένα ορισμένο ποσοστό ανασφάλειας, όταν είσαι 19 ετών. Είναι φυσικό να επιζητάς την αποδοχή, όμως προσπαθούσα να μην δίνω μεγάλη σημασία στον αντίκτυπο, που ήταν πολύ θετικός ή πολύ αρνητικός".
Τότε, τη δεκαετία του '90, η ίδια περιέγραφε την ζωή της ως έναν "πραγματικό, ανθρώπινο, ζωολογικό κήπο", ενώ στην ιστοσελίδα της jennicam.org ξεδίπλωνε όλο το σκεπτικό της:
"Το JenniCam είναι κυριολεκτικά αμοντάριστο και αλογόκριτο. Εκτός από τους καλεσμένους που ντρέπονται την κάμερα (τις επιθυμίες των οποίων ευλαβικά και με χαρά σέβομαι, και ελπίζω κι εσείς το ίδιο), καθώς και μέρη τα οποία οι κάμερες δεν μπορούν να φτάσουν, τίποτε δεν κόβεται.
Έχετε προειδοποιηθεί: Δεν είμαστε πάντοτε στο σπίτι, κάποιες φορές μπορεί να δείτε ένα άδειο σπίτια για ώρες ή και περισσότερο. Αυτή είναι η ζωή. Ή μπορεί να εργάζομαι στον υπολογιστή μου, να παρακολουθώ τηλεόραση ή να βρίσκομαι σε προσωπικές στιγμές. Μπορεί να μη δείτε τίποτε άλλο από γάτες όλη την ημέρα.
Κρατώ ζωντανό το JenniCam όχι επειδή θέλω να με παρακολουθούν, αλλά επειδή απλά δεν με πειράζει να με παρακολουθούν. Είναι κάτι περισσότερο από συναρπαστικό για μένα ως πείραμα.
Αισθανθείτε ελεύθεροι να παρακολουθήσετε ή όχι, όπως επιθυμείτε. Δεν βρίσκομαι εδώ για να με αγαπήσουν ή να με μισήσουν, βρίσκομαι εδώ απλά για να είμαι ο εαυτός μου".
Σε συνέντευξή της στο CNN το Μάρτιο του 1999, με αφορμή τα τρία χρόνια λειτουργίας της ιστοσελίδας της, η Τζένιφερ επέμεινε: "Προσπαθώ ν' αποδείξω ότι ανεξάρτητα από την εξωτερική σου εμφάνιση είσαι εξίσου ενδιαφέρων με τους ανθρώπους στην τηλεόραση και τα περιοδικά. Και η αλήθεια είναι η κοπέλα δεν είχε μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή εμφάνιση. Ήταν στην κυριολεξία ένα συνηθισμένο κορίτσι της διπλανής πόρτας, η φήμη της οποίας ωστόσο επεκτάθηκε σ' όλον τον πλανήτη.
Ωστόσο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ιστοσελίδα της είχε τη μεγαλύτερη ζήτηση, όταν η Τζένιφερ βρισκόταν σε ιδιωτικές στιγμές μόνη ή με το αγόρι της. Άλλωστε, στην αρχή πολλοί πίστεψαν ότι αυτό θα έβλεπαν επισκεπτόμενοι το JenniCam, μια κοπέλα να αυτοϊκανοποιείται ή να κάνει σεξ όλη την ώρα μπροστά στην κάμερα. Δεν έλειπαν και αυτές οι στιγμές, όμως δεν ήταν και πλέον συνηθισμένες. Μπορούσαν να περάσουν πολλές μέρες, κατά τις οποίες η κοπέλα έκανε τα συνηθισμένα, βαρετά πράγματα που κάνει ο οποιοσδήποτε στο σπίτι του: καθαριότητα ή ακόμη και... τίποτα!
Την πρώτη φορά που βρισκόταν στο δωμάτιο μ' έναν φίλο της και άρχισαν να φιλιούνται, αμέσως η ιστοσελίδα έπεσε λόγω υπερφόρτωσης. Και μόλις το αγόρι εκείνο συνειδητοποίησε πόσος πολύς κόσμος τους είχε δει να φιλιούνται, ένιωσε τόσο άβολα, ώστε δεν ήθελε να ξαναπάει στο δωμάτιο της Τζένιφερ. Και δεν ήταν ο μόνος.
Όμως δεν ήταν μόνο οι ματάκηδες, που επισκέπτονταν το JenniCam. Υπήρχαν κι εκείνοι που αισθάνονταν μοναξιά. Για παράδειγμα, όταν ένα σαββατόβραδο η Τζένιφερ έβαζε πλυντήριο, δέχτηκε ηλεκτρονικό μήνυμα από κάποιον θεατή της, που της έγραφε ότι αισθανόταν λιγότερο "λούζερ" βλέποντας ότι έκαναν το ίδιο πράγμα τη βραδιά εκείνη. Πολλοί από τους θεατές της ιστοσελίδας την αισθάνονταν ως ένα δικό τους άνθρωπο και της έστελναν συμβουλές μέσω e-mail, π.χ. "Έτσι όπως κοιμάσαι, θ' αποκτήσεις προβλήματα στην πλάτη", "Αυτή η οδοντόκρεμα δεν είναι καλή" κλπ. Τρία χρόνια μετά τη λειτουργία της ιστοσελίδας της, η Τζένιφερ λάμβανε 700 e-mails την ημέρα, από τα οποία δεν έλειπαν - αναπόφευκτα - και τα υβριστικά.
Όταν τελείωσε το κολέγιο και μετακόμισε στην Ουάσιγκτον για να εργαστεί ως web designer, μετακόμισε και η ιστοσελίδα της. Μάλιστα, ένας φανατικός θαυμαστής σκέφτηκε να της στείλει πολλές κάμερες, ώστε να δικτυώσει όλα τα δωμάτια του σπιτιού της εκτός από την τουαλέτα. Και να, αυτό ακριβώς έκανε. Πλέον η ζωή της καταγραφόταν και εκτός του υπνοδωματίου της.
Αργότερα ήρθε και η παρακμή. Πολλές κοπέλες τη μιμήθηκαν, τα camgirls πλήθαιναν, ενώ ένα μοιραίο λάθος έκανε και η ίδια η Τζένιφερ, όταν κοιμήθηκε μπροστά στην κάμερα με τον μνηστήρα μιας φίλης της. Τα αρνητικά δημοσιεύματα ήταν πολλά - ακόμη και σε σοβαρές εφημερίδες. Όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος, που το πείραμα θα σταματούσε.
Τον Αύγουστο του 1997, όταν το JenniCam μετρούσε μόλις 18 μήνες ζωής, η Τζένιφερ Ρίνγκλεϊ προέβλεπε σε συνέντευξή της στο Washington City Paper: "Πάντα πίστευα ότι ίσως όταν αποφοιτήσω θα σταματήσει, ή ίσως αν συζήσω με κάποιον ή αν παντρευτώ θα σταματήσει. Όμως τώρα είναι στοιχείο της ζωής. Ίσως μια μέρα να υπάρξει μια GrandCam και θα ρίχνετε μια ματιά σε μένα και τα εγγόνια μου και θα είμαι μια γιαγιά, που θα ψήνει πίτες".
Όμως η πρόβλεψη εκείνη δεν επαληθεύτηκε. Τελικά, ύστερα από περισσότερα από επτάμισι χρόνια συνεχούς έκθεσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2003 η Τζένιφερ έκλεισε για πάντα την κάμερά της. Καταχώνιασε όλο τον εξοπλισμό στο γκαράζ του σπιτιού της, ενώ αργότερα θα έκλεινε και την ιστοσελίδα της.
Τότε, τα δημοσίευμα έδειξαν ως "υπεύθυνο" αυτής της απόφασης την πολιτική της Paypal, που επέβαλε την καταβολή αυξημένου χρηματικού ποσού, προκειμένου να επιτρέπεται η πρόσβαση σε παρόμοιες σελίδες. Μάλιστα, η εταιρία είχε προχωρήσει στην αυστηροποίηση της πολιτικής της ακριβώς λόγω της JenniCam και των γυμνών σκηνών που ενίοτε - αν και σπάνια - εξέπεμπαν στο διαδίκτυο.
Ίσως όμως αυτή να είναι η μισή αλήθεια. Το πείραμα λειτούργησε περισσότερα από επτάμισι χρόνια, πέτυχες, αλλά... την κούρασε. Καθώς περνούσε ο καιρός, η καθημερινότητα της Τζένιφερ διαρκώς άλλαζε, το ίδιο και οι προτεραιότητές της, όπως δήλωσε το Δεκέμβριο του 2014, στην πρώτη συνέντευξη μετά από χρόνια. Και δεν ήταν τυχαίο ότι εν τω μεταξύ τα ίχνη της είχαν χαθεί. Η Τζένιφερ παντρεύτηκε και πλέον ζει μια ήσυχη ζωή... μακριά από το ίντερνετ, καθώς δεν διαθέτει ούτε ένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η πρωτοπόρος της κοινωνικής δικτύωσης, η πρώτη σελέμπριτι του ίντερνετ, πλέον ζει μακριά από την ψηφιακή πραγματικότητα και είναι απόλυτα συνειδητή η επιλογή της. Άλλωστε ποιος πιστεύει ότι η υπερβολική δημοσιότητα δεν κουράζει κάποτε αυτόν που εκτίθεται;
Ωστόσο, οι πιστοί φαν της Τζένιφερ Ρίνγκλεϊ κρατούν ζωντανή την ιστορία της δημοσιεύοντας στο ίντερνετ φωτογραφίες ή ακόμη και βίντεο από το συλλεκτικό αρχείο τους. Για παράδειγμα, ένας χρήστης του Tumblr έχει ανεβάσει "επεισόδια" από την ζωή της Τζένιφερ από το 1998. Δεν έχω ελέγξει αν λειτουργούν ακόμη, αλλά αυτό είναι το λινκ: The Jennishow Archive Long before vlogs/web... - Worship The Glitch
Έχετε προειδοποιηθεί: Δεν είμαστε πάντοτε στο σπίτι, κάποιες φορές μπορεί να δείτε ένα άδειο σπίτια για ώρες ή και περισσότερο. Αυτή είναι η ζωή. Ή μπορεί να εργάζομαι στον υπολογιστή μου, να παρακολουθώ τηλεόραση ή να βρίσκομαι σε προσωπικές στιγμές. Μπορεί να μη δείτε τίποτε άλλο από γάτες όλη την ημέρα.
Κρατώ ζωντανό το JenniCam όχι επειδή θέλω να με παρακολουθούν, αλλά επειδή απλά δεν με πειράζει να με παρακολουθούν. Είναι κάτι περισσότερο από συναρπαστικό για μένα ως πείραμα.
Αισθανθείτε ελεύθεροι να παρακολουθήσετε ή όχι, όπως επιθυμείτε. Δεν βρίσκομαι εδώ για να με αγαπήσουν ή να με μισήσουν, βρίσκομαι εδώ απλά για να είμαι ο εαυτός μου".
Σε συνέντευξή της στο CNN το Μάρτιο του 1999, με αφορμή τα τρία χρόνια λειτουργίας της ιστοσελίδας της, η Τζένιφερ επέμεινε: "Προσπαθώ ν' αποδείξω ότι ανεξάρτητα από την εξωτερική σου εμφάνιση είσαι εξίσου ενδιαφέρων με τους ανθρώπους στην τηλεόραση και τα περιοδικά. Και η αλήθεια είναι η κοπέλα δεν είχε μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή εμφάνιση. Ήταν στην κυριολεξία ένα συνηθισμένο κορίτσι της διπλανής πόρτας, η φήμη της οποίας ωστόσο επεκτάθηκε σ' όλον τον πλανήτη.
Ωστόσο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η ιστοσελίδα της είχε τη μεγαλύτερη ζήτηση, όταν η Τζένιφερ βρισκόταν σε ιδιωτικές στιγμές μόνη ή με το αγόρι της. Άλλωστε, στην αρχή πολλοί πίστεψαν ότι αυτό θα έβλεπαν επισκεπτόμενοι το JenniCam, μια κοπέλα να αυτοϊκανοποιείται ή να κάνει σεξ όλη την ώρα μπροστά στην κάμερα. Δεν έλειπαν και αυτές οι στιγμές, όμως δεν ήταν και πλέον συνηθισμένες. Μπορούσαν να περάσουν πολλές μέρες, κατά τις οποίες η κοπέλα έκανε τα συνηθισμένα, βαρετά πράγματα που κάνει ο οποιοσδήποτε στο σπίτι του: καθαριότητα ή ακόμη και... τίποτα!
Την πρώτη φορά που βρισκόταν στο δωμάτιο μ' έναν φίλο της και άρχισαν να φιλιούνται, αμέσως η ιστοσελίδα έπεσε λόγω υπερφόρτωσης. Και μόλις το αγόρι εκείνο συνειδητοποίησε πόσος πολύς κόσμος τους είχε δει να φιλιούνται, ένιωσε τόσο άβολα, ώστε δεν ήθελε να ξαναπάει στο δωμάτιο της Τζένιφερ. Και δεν ήταν ο μόνος.
Όμως δεν ήταν μόνο οι ματάκηδες, που επισκέπτονταν το JenniCam. Υπήρχαν κι εκείνοι που αισθάνονταν μοναξιά. Για παράδειγμα, όταν ένα σαββατόβραδο η Τζένιφερ έβαζε πλυντήριο, δέχτηκε ηλεκτρονικό μήνυμα από κάποιον θεατή της, που της έγραφε ότι αισθανόταν λιγότερο "λούζερ" βλέποντας ότι έκαναν το ίδιο πράγμα τη βραδιά εκείνη. Πολλοί από τους θεατές της ιστοσελίδας την αισθάνονταν ως ένα δικό τους άνθρωπο και της έστελναν συμβουλές μέσω e-mail, π.χ. "Έτσι όπως κοιμάσαι, θ' αποκτήσεις προβλήματα στην πλάτη", "Αυτή η οδοντόκρεμα δεν είναι καλή" κλπ. Τρία χρόνια μετά τη λειτουργία της ιστοσελίδας της, η Τζένιφερ λάμβανε 700 e-mails την ημέρα, από τα οποία δεν έλειπαν - αναπόφευκτα - και τα υβριστικά.
Όταν τελείωσε το κολέγιο και μετακόμισε στην Ουάσιγκτον για να εργαστεί ως web designer, μετακόμισε και η ιστοσελίδα της. Μάλιστα, ένας φανατικός θαυμαστής σκέφτηκε να της στείλει πολλές κάμερες, ώστε να δικτυώσει όλα τα δωμάτια του σπιτιού της εκτός από την τουαλέτα. Και να, αυτό ακριβώς έκανε. Πλέον η ζωή της καταγραφόταν και εκτός του υπνοδωματίου της.
Τον Αύγουστο του 1997, όταν το JenniCam μετρούσε μόλις 18 μήνες ζωής, η Τζένιφερ Ρίνγκλεϊ προέβλεπε σε συνέντευξή της στο Washington City Paper: "Πάντα πίστευα ότι ίσως όταν αποφοιτήσω θα σταματήσει, ή ίσως αν συζήσω με κάποιον ή αν παντρευτώ θα σταματήσει. Όμως τώρα είναι στοιχείο της ζωής. Ίσως μια μέρα να υπάρξει μια GrandCam και θα ρίχνετε μια ματιά σε μένα και τα εγγόνια μου και θα είμαι μια γιαγιά, που θα ψήνει πίτες".
Όμως η πρόβλεψη εκείνη δεν επαληθεύτηκε. Τελικά, ύστερα από περισσότερα από επτάμισι χρόνια συνεχούς έκθεσης, στις 31 Δεκεμβρίου 2003 η Τζένιφερ έκλεισε για πάντα την κάμερά της. Καταχώνιασε όλο τον εξοπλισμό στο γκαράζ του σπιτιού της, ενώ αργότερα θα έκλεινε και την ιστοσελίδα της.
Τότε, τα δημοσίευμα έδειξαν ως "υπεύθυνο" αυτής της απόφασης την πολιτική της Paypal, που επέβαλε την καταβολή αυξημένου χρηματικού ποσού, προκειμένου να επιτρέπεται η πρόσβαση σε παρόμοιες σελίδες. Μάλιστα, η εταιρία είχε προχωρήσει στην αυστηροποίηση της πολιτικής της ακριβώς λόγω της JenniCam και των γυμνών σκηνών που ενίοτε - αν και σπάνια - εξέπεμπαν στο διαδίκτυο.
Ίσως όμως αυτή να είναι η μισή αλήθεια. Το πείραμα λειτούργησε περισσότερα από επτάμισι χρόνια, πέτυχες, αλλά... την κούρασε. Καθώς περνούσε ο καιρός, η καθημερινότητα της Τζένιφερ διαρκώς άλλαζε, το ίδιο και οι προτεραιότητές της, όπως δήλωσε το Δεκέμβριο του 2014, στην πρώτη συνέντευξη μετά από χρόνια. Και δεν ήταν τυχαίο ότι εν τω μεταξύ τα ίχνη της είχαν χαθεί. Η Τζένιφερ παντρεύτηκε και πλέον ζει μια ήσυχη ζωή... μακριά από το ίντερνετ, καθώς δεν διαθέτει ούτε ένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η πρωτοπόρος της κοινωνικής δικτύωσης, η πρώτη σελέμπριτι του ίντερνετ, πλέον ζει μακριά από την ψηφιακή πραγματικότητα και είναι απόλυτα συνειδητή η επιλογή της. Άλλωστε ποιος πιστεύει ότι η υπερβολική δημοσιότητα δεν κουράζει κάποτε αυτόν που εκτίθεται;
Ωστόσο, οι πιστοί φαν της Τζένιφερ Ρίνγκλεϊ κρατούν ζωντανή την ιστορία της δημοσιεύοντας στο ίντερνετ φωτογραφίες ή ακόμη και βίντεο από το συλλεκτικό αρχείο τους. Για παράδειγμα, ένας χρήστης του Tumblr έχει ανεβάσει "επεισόδια" από την ζωή της Τζένιφερ από το 1998. Δεν έχω ελέγξει αν λειτουργούν ακόμη, αλλά αυτό είναι το λινκ: The Jennishow Archive Long before vlogs/web... - Worship The Glitch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου