Είναι δύσκολο να βγάλει κανείς συμπεράσματα από την πρώτη μέρα επαναλειτουργίας, πολύ περισσότερο όταν αυτή γίνεται υπό αντίξοες συνθήκες. Πρακτικά δεν υπάρχει έτοιμο (καινούριο) πρόγραμμα, ενώ όλες οι εκπομπές βγαίνουν από το ίδιο στούντιο! Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι που βιάστηκαν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από την πρώτη στιγμή - ή μάλλον για την ακρίβεια... μήνες πριν επαναλειτουργήσει και επίσημα η ΕΡΤ. Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι αυτόματα "η δημοκρατία επέστρεψε στη χώρα" και υπάρχουν κι εκείνοι που κραυγάζουν ότι η ΕΡΤ είναι "χειρότερη από ποτέ".
Πάντα στην Ελλάδα κυριαρχούσε ο πολιτικός φανατισμός κι αυτό φυσικά δεν άλλαξε με την οικονομική κρίση. Καθένας θεωρεί ότι μόνο ο ίδιος είναι ο σωτήρας της χώρας, σωστές είναι μόνο οι αποφάσεις που παίρνει ο ίδιος, ενώ οι πολιτικοί αντίπαλοι είναι πάντα οι καταστροφείς της. Αυτή η δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσε να μην γίνει αισθητή και με την υπόθεση της ΕΡΤ.
Πολιτικοί που δεν είχαν κανένα πρόβλημα, όταν πριν λίγους μήνες παρέλαυναν στη ΝΕΡΙΤ από το πρωί ως το βράδυ οι υπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ξαφνικά θεωρούν ότι η δημόσια τηλεόραση κομμουνιστικοποιήθηκε, επειδή - για πρώτη φορά μετά από τεσσεράμισι μήνες - οι υπουργοί της νυν κυβέρνησης έπιασαν στασίδι στις εκπομπής της ΕΡΤ. Δημοσιογράφοι, που πριν λίγους μήνες προσπέρασαν χωρίς κανένα σχόλιο την καραμπινάτα στημένη συνέντευξη/διάγγελμα του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στη ΝΕΡΙΤ, σχολίασαν ειρωνικά κάποιες ερωτήσεις συναδέλφων τους στην ΕΡΤ προς την πρόεδρο του κοινοβουλίου, Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Αντίστοιχα, βέβαια, όσοι τα προηγούμενα χρόνια κατηγορούσαν πρώτα την τότε ΕΡΤ και στη συνέχεια τη ΝΕΡΙΤ ότι υπερπροέβαλλαν τους υπουργούς των τότε κυβερνήσεων, σήμερα θεωρούν δημοκρατική αποκατάσταση το γεγονός ότι συμβαίνει ακριβώς το ίδιο... αλλά με πρόσωπα πολιτικά αρεστά στους ίδιους. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κάνει ποδαρικό στη νέα ΕΡΤ η πρόεδρος της Βουλής, η οποία έδωσε μεν αγώνες για την επαναλειτουργία του ραδιοτηλεοπτικού φορέα, όμως θεσμικά υπηρετεί έναν συγκεκριμένο ρόλο, που τηλεοπτικά εξαντλείται στο κανάλι της Βουλής.
Οι δυο πλευρές, προκατειλημμένες από καιρό δεν θα συμφωνήσουν ποτέ. Κι έτσι για ορισμένους η ΕΡΤ είναι μνημείο φαυλότητας και κομματοκρατίας, ενώ για άλλους αποτελεί πρότυπο ενημέρωσης και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας. Και οι δυο πλευρές.θα επιμένουν στις απόψεις τους μέχρι τη στιγμή που - αναπόφευκτα κάποια στιγμή - θα υπάρξει πολιτική αλλαγή. Γιατί έτσι συνέβαινε πάντα και πολύ φοβάμαι ότι έτσι θα εξακολουθήσει να συμβαίνει για πολύ καιρό ακόμη, μιας και στην Ελλάδα οι περισσότεροι συνηθίζουν να θεωρούν αντικειμενικούς μόνο τους δημοσιογράφους που συμφωνούν με τη δική τους, προσωπική ερμηνεία της επικαιρότητας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η ΕΡΤ είναι μια χαμένη υπόθεση. Ο ψύχραιμος και αντικειμενικός - χωρίς κομματικές παρωπίδες - θεατής θα σχηματίσει τη δική του άποψη με το πέρασμα του χρόνου και κυρίως από το φθινόπωρο, όταν η ΕΡΤ θα είναι λογικά σε θέση να προσφέρει ένα πλήρως διαμορφωμένο πρόγραμμα, που θα απευθύνεται σε όλη την κοινωνία. Για μένα αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μέσα από τα κανάλια της θα προσφέρει:
- Ενημέρωση ανεξάρτητη από τα κομματικά παιχνίδια και ανοιχτή σε χώρους ακόμη και εκτός κοινοβουλίου (Η δημοκρατία και η πολυφωνία δεν εξαντλείται μόνο στη Βουλή, αλλά διαχέεται στην κοινωνία μέσα από κάθε είδους συλλογικότητες, αρκεί να αναγνωρίσουμε την επιρροή που πραγματικά έχει η κάθε συλλογικότητα, χωρίς υπερβολές). Και βέβαια αντικειμενική ενημέρωση δεν είναι η άχρωμη αναπαραγωγή non-papers, αλλά η έρευνα και η ανάδειξη παραγνωρισμένων πτυχών της επικαιρότητας.
- Αθλητική ενημέρωση μέσα από ένα θεματικό, αθλητικό κανάλι, που δεν θα εξαντλείται μόνο στα δημοφιλή σπορ, αλλά θα αναδεικνύει και παραμελημένες αθλητικές δραστηριότητες. Γιατί να μην προβληθεί το - ερασιτεχνικό έστω - ελληνικό ράγκμπι, μπέιζμπολ κλπ.;
- Αθλητική ενημέρωση μέσα από ένα θεματικό, αθλητικό κανάλι, που δεν θα εξαντλείται μόνο στα δημοφιλή σπορ, αλλά θα αναδεικνύει και παραμελημένες αθλητικές δραστηριότητες. Γιατί να μην προβληθεί το - ερασιτεχνικό έστω - ελληνικό ράγκμπι, μπέιζμπολ κλπ.;
- Ψυχαγωγία που και θα παράγει πολιτισμό, αλλά και θα εκφράζει τις τάσεις της κάθε εποχής. (Το BBC, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος υγιής δημόσιος φορέας δεν εξαντλείται μόνο σε ντοκιμαντέρ, αλλά προσφέρει και λαμπρά σόου στο τηλεοπτικό κοινό. Ας μην τα ενοχοποιούμε εξ ορισμού ως "ευτελή", απλά επειδή είναι εμπορικά.)
- Παιδικά προγράμματα με εκπομπές ή ακόμη και σειρές, που λείπουν γενικότερα από το ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο. Κάποτε η ΕΡΤ μας πρόσφερε τηλεοπτικά διαμαντάκια. Γιατί όχι και τώρα;
- Παιδικά προγράμματα με εκπομπές ή ακόμη και σειρές, που λείπουν γενικότερα από το ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο. Κάποτε η ΕΡΤ μας πρόσφερε τηλεοπτικά διαμαντάκια. Γιατί όχι και τώρα;
- Θα αναδεικνύει (π.χ. μέσω της ΕΡΤ3) τα προβλήματα της επαρχίας, η οποία γενικά είναι παραγκωνισμένη στο τηλεοπτικό τοπίο. (Γιατί να μην ακολουθηθεί το παράδειγμα της RaiTre, που έχει δελτίο με ειδήσεις από τις διάφορες ιταλικές επαρχίες - έστω και σε ζώνη χαμηλής τηλεθέασης).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου