12 Σεπτεμβρίου 2015

Το κοινωνικοπολιτικό μανιφέστο του Αρμάνδου Δελαπατρίδη. Αποσπάσματα από το αδημοσίευτο βιβλίο του


Αν στις εκλογές του 2015 υπήρχε ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης (αυτούσιος), ο αρχηγός πρώτα του Αναμορφωτικού κόμματος και στη συνέχεια του κόμματος των Κυανολεύκων - τα οποία βέβαια ποτέ δεν συμμτείχαν σε κάποια εκλογική αναμέτρηση - πιανόν να εκλεγόταν βουλευτής ως η μεγαλύτερη τρολιά σε μια εποχή πλήρους απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να τύχαινει της ίδιας δημοσιότητας σαν αυτής που ο αυθεντικός Δελαπατρίδης τύχαινε τα πρώτα κυρίως χρόνια της εμφάνισής του στην πλατεία Συντάγματος. Αφιερώματα, συνεντεύξεις, ακόμη και το ιδεολογικό του μανιφέστο δημοσίευαν οι εφημερίδες της εποχής, για να διασκεδάσουν τους αναγνώστες τους.

Το Σεπτέμβριο του 1926, μια νέα εφημερίδα με τίτλο Πρόοδος, που ωστόσο δεν θα μακροημέρευε στην ιστορία του ελληνικού τύπου, θεώρησε πρέπον να δημοσιεύσει αποσπάσματα από το ακυκλοφόρητο - ποτέ δεν εκτυπώθηκε - βιβλίο του Δελαπατρίδη "Η κοινωνία γελά", στο οποίο περικλειόταν το κοινωνικό του μανιφέστο. Ουσιαστικά ήταν μια σειρά από φιλοσοφικές του απόψεις για την ζωή, διατυπωμένες με λόγο που εξέφραζε τη χαοτική του σκέψη. Τα δημοσιεύματα της εφημερίδας αφορούσαν τις ενότητες για τον έρωτα, την τύχη και το γάμο, για τον οποίο ο Δελαπατρίδης είχε απόψεις... χίπι, καθώς προέκρινε την ελεύθερη σαρκική απόλαυση χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς και κατ' επέκταση τη δημιουργία πολυγαμικών οικογενειών.
"Θα παρθέτω από σήμερον περικοπάς εκ του συγγραφομένου υπ' εμού μεγάλου κοινωνικοπολιτικού φιλοσοφικού έργου προς διαμόρφωσιν της εκτραχιασθείσης νεολαίας μέχρις εκδόσεως αυτού, απαρτιζομένου εκ τεσσάρων τόμων μετά προλόγου και επιλόγου", έγραφε στην εισαγωγή του πρώτου δημοσιεύματος ο Δελαπατρίδης, όμως οι προδημοσιεύσεις άντεξαν τρεις ημέρες. Ήταν αυτή η αρχική συμφωνία ή η εφημερίδα φοβήθηκε ότι η "εκτραχιασθείσα" νεολαία θα εκτροχιαζόταν ακόμη περισσότερο μετά τις αρκετά προχωρημένες απόψεις του Δελαπατρίδη περί του γάμου;
Ο αρχηγός των Κυανολεύκων απαγόρευε την αναδημοσίευση του έργου του χωρίς προηγούμενη άδειά του, όμως καθώς το βιβλίο δεν εκδόθηκε ποτέ κι επομένως δεν υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα που να απαγορεύουν την αναδημοσίευση σχεδόν ενενήντα χρόνια μετά, παραθέτως εδώ τα τρία δημοσιεύματα, με παρεμβάσεις στη γλώσσα και την ορθογραφία (πλην στοχευμένων εξαιρέσεων), ώστε να διευκολυνθεί - κατά το δυνατό - η κατανόηση των αρκετά δυσνόητων σκέψεων του Αρμάνδου Δελαπατρίδη.

Περί έρωτος: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
.... Ποίο το αίσθημα τούτο το οποίο παρ' όλων μεν τα χείλη ηδέως προφέρεται, εις ολίγων όμως τις ψυχές εγκαθιδρύεται; Είναι αίσθημα; Ιδέα; Είναι το άπειρον. Είναι η ζωή. Είναι μία υψηλή κατεύθυνση όλων προς το άπειρο, αλλά από τους ολίγους αισθητή. Είναι η άμεση επικοινωνία της θεότητας προς τη σάρκα... Είναι η παρ' όλων εννοούμενη Θεότης, η καταληπτή όμως από τους ολίγους ερώντες. Και διά τούτο το πλείστο των ανθρώπων δεν θα εξαρθεί ποτέ μέχρι Θεού. Διά τούτο η εγκληματικότητα όλων προς το σύνολο. Διά τούτο η κατάπτωση, η πενία, το... έγκλημα.
Ο Έρωτας. Όχι μόνο προς την ομοίωσή μας, αλλά προς παν το άξιο έρωτα δίδει ζωή. Δίδει ευγένεια αισθηματική, δεικνύει νοερή ανάπτυξη και εξαγνίζει τις ψυχές. Αγάπα τον όμοιό σου. Θ' αγαπηθείς απ' αυτόν. Τα αισθήματα τυγχάνουν αόρατα. Είναι όμως νοητά.. Φθάσε στο ύψος της πολιτισμένης ανθρώπινης αποστολής σου. Θα ζήσεις ευτυχής....
... Έρως! Λέξη μία. Περικλείουσα εν εαυτή το σύμπαν...
... Ο έρωτας είναι ισοδύναμος της αγάπης, υπό άλλη μορφή. Και τα δύο των μορφών τούτων άκρα συναντώμενα στο άπειρο, εδραιούν συν τη θεία προσεγγίσει, την ομόνοια και την πρόοδο επί της γης...


Περί κατευθύνσεων
... Αόριστες συχνάκις κατευθύνσεις των ανθρώπων και ακούσιες ή αιφνίδιες πράξεις αυτών, μηχανικές εκτελέσεις βηματισμών και κινήσεων, δύνανται σε μία και μόνη στιγμή να μας δώσουν πικρία ή ηδονή τέτοια, την οποία δεν θα μπορούσε αιώνας ολόκληρος εσκεμμένης και νουνεχούς πορείας να μας δώσει. Κάτι τι το αόρατο. Όπερ εμείς αποκαλούμε παρερμηνεύοντες την ερμηνεία του τύχη, παρεμβαίνει αείποτε στο δρόμο της ζωής μας και αναχαιτίζει τη φορά του ρεύματος της πορείας μας (ώστε το ρεύμα αυτό πληθύνον σε όγκο να μπορέσει διά της δυνάμεώς του να παρασύρει κάθε εμπόδιο που θα προκύψει προς ζημιά μας) ή κατευθύνει το ρου της πορείας μας προς άλλη κατεύθυνση πλέον υγιή και προς στιγμήν σωζόμαστε...
... Το προς όλεθρον βαίνειν είναι διαρκής κατεύθυνση εκάστου ατόμου από τη γέννησή του.
... Οι ασυναίσθητες από καιρού εις καιρόν μεταλλαγές των κατευθύνσεων τούτων της γενικότητας, κρατούν την ζωή. Δεν δυνάμεθα, παρά να παραδεχθούμε και τη διαρκή μεταλλαγή και ανανέωση της διανοητικότητας εκάστου εξ ημών...
... Η όλη μας ζωή είναι διαρκής κατάπτωση και έξαρση της διάνοιας, η οποία ανάλογα με τη δύναμή της δίδει στον καθένα εξ ημών την ευτυχία ή τη δυστυχία, την πρόοδο ή την οπισθοδρομικότητα. Και αυτό εμείς το κατονομάζουμε τύχη, αορίστως πώς από το σύνολο της ανθρωπότητας εννοούμενη.
Τύχη, η διάνοια εκάστου. Και πέραν αυτής, η άβυσσος!...


Περί ελευθέρου γάμου
Το προς την ευζωία και την ηθική αυθόρμητο εκάστου ατόμου, ν' αφεθεί ελεύθερο. Είναι ένοχη η πολιτεία, η οποία με διάφορα επιπόλαια νομοθετήματα, επιζητεί να το περιορίσει. Είναι υπαίτιος για την παρεμπόδιση της προόδου, την οποία ασυναίσθητα χτυπά.
Το ζωικό ανθρώπινο οικοδόμημα στηρίζεται επί τριών βάσεων. Επί του φαγητού, του ύπνου και της σαρκικής απόλαυσης. Τ' άλλα όλα τυγχάνουν παρεμφερή.
Και για μεν το φαγητό εφεύρε ο άνθρωπος προ πολλού μέσα ευχερέστερης παραγωγής της τροφής, την οποία επ' ουδενί λόγω επιτρέπεται να εμποδίζουμε ή να στερούμε από κάθε άτομο. Επίσης και για τον ύπνο το αυτό τείνουμε να πράττουμε.
Για την τρίτη όμως ζωική βάση βρέθηκαν διάνοιες σκοτεινές, οι οποίες ψηφίζοντας νόμους επιπόλαιους, κρατούν το άτομο σε διαρκή προς αυτήν επιθυμία, εγκληματώντας κατά τον πλέον αίσχιστο τρόπο επ' αυτού. Καταστρέφουν αντί να περισώζουν. Μαραίνουν αντί ν' αναγεννούν. Περιορίζουν αντί να πληθύνουν την ανθρωπότητα και την φθείρουν με τους υφισταμένους εισέτι δυστυχώς περιορισμούς.
Εν ονόματι της ανθρωπότητας τονίζουμε κρούοντες τον κώδωνα του κινδύνου. Να δοθεί πλήρης και απεριόριστη ελευθερία στις τρεις αυτές βάσεις της ζωής. Άνευ αυτών δεν δύναται να υπάρξει. Και οι τρεις αυτές βάσεις τυγχάνουν αλληλένδετες. Τυγχάνουν όμως και επιτακτικές. Εάν γεννηθεί το ερώτημα ότι: Η ελευθερία στην τρίτη ζωική βάση δεν θα καταργήσει το οικογενειακό οικοδόμημα; Απαντούμε αμέσως επ' αυτού· Όχι... Δύναται πάλι να υφίσταται οικογένεια. Στηριζόμενη όμως όχι επί ευαρίθμων ατόμων, αλλά πολλών. Κατά τύπους δύναται πάλι να υφίσταται μονομερής οικογένεια. Η κοινωνία, ας γίνει η συνολική...
... Να διορθώσουμε τη νομοθεσία, σύμφωνα με τη φύση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου