Οι αλυσίδωτες επιπτώσεις του χρηματιστηριακού κραχ του 1929 στη Νέα Υόρκη σε παγκόσμιο επίπεδο και ειδικότερα η κατάρρευση της στερλίνας, με την οποία ήταν στενά συνδεδεμένο το ελληνικό νόμισμα, το Σεπτέμβριο του 1931, οδήγησε το ελληνικό κράτος σε αδυναμία εκπλήρωσης των τεράστιων δανειακών του υποχρεώσεων. Τα ταξίδια του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου ανά την Ευρώπη στις αρχές του 1932 για χορήγηση νέων δανείων δεν απέφεραν καρπούς, ενώ μια τελευταία προσπάθεια αναστολής πληρωμής των τοκοχρεολυσίων, όπως επιθυμούσε η ελληνική κυβέρνηση, δόθηκε στις 15 Απριλίου 1932 στη Γενεύη, έδρα της Κοινωνίας των Εθνών. Εκεί, στο Συμβούλιο, ο Βενιζέλος πήρε το λόγο και απηύθυνε έκκληση να γίνει δεκτό το ελληνικό αίτημα, υπενθυμίζοντας στις ξένες δυνάμεις πώς η ελληνική πλευρά είχε τηρήσει - μέχρι τότε - στο ακέραιο τις εξωτερικές, οικονομικές της υποχρεώσεις παρά τις σοβαρές πολιτικές και οικονομικές αναταραχές μετά το τέλος της μικρασιατικής εκστρατείας, ενώ επιχείρησε να ευαισθητοποιήσει τις δυνάμεις υπενθυμίζοντας το ιδιαίτερο καθήκον τους να βοηθήσουν τα μικρότερα κράτη να σταθούν στα πόδια τους, συμβάλλοντας στην εδραίωση της ειρήνης στον πλανήτη. Ήταν μια εμπνευσμένη ομιλία, την οποία αξίζει να θυμηθούμε - σήμερα, περισσότερο από ποτέ:
25 Ιουνίου 2015
22 Ιουνίου 2015
Οι πραγματικές ιστορίες πίσω από 3 αγαπημένα τραγούδια του Ρόμπι Γουίλιαμς
en.wikipedia.org |
Ο Ρόμπι Γουίλιαμς ήρθε, ζήτησε συγγνώμη που άργησε να μας επισκεφτεί, ενθουσίασε, ενθουσιάστηκε και υποσχέθηκε να μας ξανάρθει. Οι θεατές της συναυλίας πέρασαν μια βραδιά, που θα τη θυμούνται για πάντα και άκουσαν τις μεγάλες επιτυχίες του τραγουδιστή, που πρωτοξεχώρισε στις αρχές της δεκαετίας του '90 ως μέλος του μπόι μπαντ Take That, για να ξεκινήσει στη συνέχεια μια ακόμη πιο πετυχημένη σόλο καριέρα. Πώς όμως γράφτηκαν κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Ρόμπι;
21 Ιουνίου 2015
Σειρές που θα ήθελα να προβληθούν (επιτέλους!) σ' επανάληψη αυτό το καλοκαίρι
Παλιότερα, όταν τελείωνε η τηλεοπτική σαιζόν, οι τηλεθεατές προετοιμάζονταν για επαναλήψεις αγαπημένων σίριαλ. Ορισμένοι μάλιστα διαμαρτύρονταν γιατί θα έβλεπαν για δεύτερο καλοκαίρι σερί τις ίδιες σειρές σε επανάληψη. Τα τελευταία χρόνια, που τα τηλεοπτικά κανάλια παίζουν επαναλήψεις δώδεκα μήνες το χρόνο καλύπτοντας το μισό τους - σχεδόν - πρόγραμμα, τα τηλεοπτικά μας καλοκαίρια έγιναν ακόμη πιο βαρετά, αφού σχεδόν καμιά σειρά δεν προλαβαίνει να μας λείψει. Όχι ότι δεν υπάρχουν πολλά "όπλα" στις φαρέτρες των καναλιών, τα οποία μετά το 2000 ξέχασαν κάποιες πολύ καλές σειρές των πρώτων χρόνων της ιδιωτικής τηλεόρασης, που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά μέσα σ' ένα άνυδρο τηλεοπτικό τοπίο. Κάποιες ιδέες ρίχνω στο τραπέζι, καθαρά ενδεικτικά, που όμως πιστεύω ότι θα είχαν επιτυχία - ή τέλος πάντων θα ήθελα να ξαναδώ στην τηλεόραση. Καταθέστε στα σχόλια και τις δικές σας προτάσεις!