14 Μαΐου 2016

Γιουροβίζιον 2016. Σχολιάζοντας τα τραγούδια του τελικού.


Μπορεί ο 61ος διαγωνισμός τραγουδιού της Γιουροβίζιον να μην έχει την παρουσία της Ελλάδας, όμως αυτός δεν είναι λόγος να μην τηρήσουμε και φέτος την παράδοση της πίτσας μπροστά στην τηλεόραση, για να απολαύσουμε ένα τετράωρο (ή μήπως πεντάωρο;) σόου, που μπορεί να μην μας κάνει στο τέλος μουσικά σοφότερους, όμως θα Λίγα λεπτά πριν την έναρξη του σόου, τολμώ τη δική μου κριτική ματιά απέναντι στα 26 τραγούδια του τελικού, έχοντας πλέον υπόψη μου και τις εμφανίσεις στους δύο ημιτελικούς, ένα είδος οδηγού (ή ακόμη κι ένα pre-live blogging) για τους τηλεθεατές της τελευταίας στιγμής. Φυσικά τα σχόλια είναι υποκειμενικά και μπορείτε να διαφωνήσετε ελεύθερα με.. όλα και στο τέλος να ψηφίσετε το τραγούδι της αρεσκείας σας. Εγώ ομολογώ ότι θα το σκεφτώ πολύ αν μπω στη διαδικασία να στείλω έστω ένα sms, καθώς είμαι εξαιρετικά ενοχλημένος από την περσινή διάσταση μεταξύ του televoting και του τελικού νικητή, που κρίθηκε αποκλειστικά από την ψηφοφορία των κριτικών επιτροπών.


1. Βέλγιο 

Laura Tesoro "What's The Pressure?"
Ένα χαρούμενο κομμάτι, που προδιαθέτει ευχάριστα τον τηλεθεατή, όμως στερείται κάθε πρωτοτυπίας και εύκολα μπορεί να χάσει την όποια δυναμική του στο τέλος της βραδιάς και να ξεχαστεί.

2. Τσεχία 

Gabriela Gunčíková "I Stand"
Προσγείωση μ' ένα τραγούδι υποτονικό, φεστιβαλικών προδιαγραφών, που όμως παραπέμπει σε διαγωνισμό Γιουροβίζιον της δεκαετίας του '90. Αν ξεχωρίζει κάτι, αυτό είναι η αναμφισβήτητης αξίας φωνή της ερμηνεύτριας, η οποία κλέβει τις εντυπώσεις και με το πρωτότυπο εύρημα αλλαγής... χτενίσματος. Δίκαια πέρασε στον τελικό, αλλά μέχρι εκεί.

3. Ολλανδία

Douwe Bob "Slow Down"
Ο Ολλανδός προσπαθεί να μεταδώσει μήνυμα κατά του άγχους για το "πότε θα τα προλάβουμε όλα", όμως εμένα δεν με έπεισε. Σχεδόν νωχελικός, παραπέμπει περισσότερο σε τύπο που βαριέται και λιγότερο σε κάποιον κουλ τύπο, ο οποίος θέλει ν' απολαύσει πραγματικά την ζωή. Το εύρημα της διακοπής 10 δευτερολέπτων για να επικοινωνήσει ο τραγουδιστής με το κοινό είναι απλά χωρίς νόημα.

4. Αζερμπαϊτζάν

Samra "Miracle"
Ένα καλό - αν και σίγουρα όχι αυθεντικό - τραγούδι με μια αδιάφορη ερμηνεύτρια, η οποία συμμετείχε σε δύο Voice και απορώ γιατί δεν κόπηκε στις οντισιόν. Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να χτυπήσει δεκάδα, υπό τις συγκεκριμένες όμως αξίζει να μείνει εκτός.

5. Ουγγαρία

Freddie "Pioneer"
Ένας ενδιαφέρων τύπος με ενδιαφέρουσα χροιά στη φωνή, οι στίχοι θέλουν να περάσουν ένα ωραίο μήνυμα (τουλάχιστον ξεφεύγουν από το κλισέ της "παγκόσμιας ειρήνης" και αναφέρονται στην πίστη που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος στον εαυτό του και στις δυνάμεις του), όμως συνολικά το τραγούδι θα το χαρακτήριζα μέτριο. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιο λόγο για να το ξανακούσω μια οποιαδήποτε στιγμή (εκτός κι αν πρόκειται π.χ. για ένα αφιέρωμα σε γιουροβιζιονικά τραγούδια). Αν θέλω να ακούσω την ιδιαίτερη φωνή του Φρέντι, απλά θα προσπαθήσω να βρω κάποιο καλύτερο τραγούδι του - κι ας είναι και στα ουγγρικά.

6. Ιταλία

Francesca Michielin "No Degree Of Separation"
Ένα τυπικό, σύγχρονο ιταλικό τραγούδι με ταυτότητα, κερδίζει πόντους χάρη στη γλυκιά φωνή της ερμηνεύτριάς του, όμως χάνει κατά κράτος στη σύγκριση με το περσινό "Grande Amore". Η ιταλική γλώσσα είναι εξαιρετικά μελωδική, κακώς αποφασίστηκε ένα ρεφρέν να τραγουδηθεί στα αγγλικά (για τις ανάγκες του recap προφανώς), ενώ δεν είμαι σίγουρος για το στήσιμό του επί σκηνής. Το πολύχρωμο φόντο με το δέντρο μεταδίδει μια αισιοδοξία μεν, πολύ φοβάμαι όμως ότι ρισκάρει να χαρακτηριστεί και "παιδικό".

7. Ισραήλ

Hovi Star "Made Of Stars"
Οκ, ο τραγουδιστής έχει φωνητικές δυνατότητες, αλλά για κάποιο λόγο το τραγούδι περνάει ξώφαλτσα χωρίς να μου προκαλεί την παραμικρή συγκίνηση, παρότι υποτίθεται ότι αυτός είναι ο σκοπός του, να συγκινήσει τον ακροατή.

8. Βουλγαρία

Poli Genova "If Love Was A Crime"
Σύγχρονο, ραδιοφωνικό, κλαμπίστικο, μένει εύκολα στη μνήμη, όμως αδικείται από τη φτωχή σκηνική παρουσίασή του και κυρίως από την ατυχέστατη στυλιστική επιλογή της τραγουδίστριας, που φλερτάρει επικίνδυνα με το trash. Η Βουλγαρία δικαιούται να κερδίσει μια από τις πρώτες θέσεις της τελικής βαθμολογίας.

9. Σουηδία

Frans "If I Were Sorry"
Ένα τραγούδι που μου αρέσει αρκετά και πιστεύω ότι θα αρέσει περισσότερο σε νεαρόκοσμο (εφήβους, 20 κάτι), παρότι δεν ανήκω σ' αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Ο τραγουδιστής δεν δείχνει να έχει κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, όμως η νωχελική, εφηβική φωνή του ταιριάζει απόλυτα με τους στίχους και τη μελωδία αναδεικνύοντας το κομμάτι.

10. Γερμανία

Jamie-Lee "Ghost"
Όταν το άκουσα για πρώτη φορά πίστευα ότι θα μπορούσε να χτυπήσει σχετικά ψηλές θέσεις, όμως η τραγουδίστρια έχει ένα εξαιρετικά ιδιόρρυθμο προσωπικό στυλ, που δεν ταιριάζει καθόλου με το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο χαντακώνει.

11. Γαλλία

Amir "J'ai Cherché"
Είναι ίσως το πιο ραδιοφωνικό απ' όλα τα ρυθμικά τραγούδια της αποψινής βραδιάς. Θα μπορούσε να χτυπήσει πρωτιά - θέλω να πιστεύω ότι ακόμη μπορεί να τη διεκδικήσει με αξιώσεις - όμως η εμφάνιση του Αμίρ στη σκηνή, σύμφωνα με το επίσημο βιντεάκι της EBU στο Youtube, είναι εξαιρετικά υποτονική και αταίριαστη με το υπέροχο αυτό κομμάτι. (Εξίσου αταίριαστη θα ήταν η παρουσία έντονων χορευτικών, όμως σίγουρα ο τραγουδιστής θα έπρεπε να πλαισιώνεται - αν μη τι άλλο - από τους τραγουδιστές των φωνητικών. Το χαμογελαστό, χαρούμενο παρουσιαστικό του δεν αρκεί να γεμίσει τη σκηνή, που στην τηλεοπτική οθόνη φαίνεται εξαιρετικά άδεια.)

12. Πολωνία

Michał Szpak "Color Of Your Life"
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα αδιάφορο τραγούδι, ενώ αφόρητα εκνευριστική μου ακούγεται η χροιά της φωνής του τραγουδιστή. Το επόμενο παρακαλώ!

13. Αυστραλία

Dami Im "Sound Of Silence"
Για ακόμη μια χρονιά η Αυστραλία ανεβάζει τον πήχη της διοργάνωσης. Το τραγούδι είναι σύγχρονο, ραδιοφωνικότατο και απογειώνεται από την κρυστάλλινη φωνή της Ντάμι, η οποία έχω την εντύπωση ότι στο live ακούγεται καλύτερη απ' ό,τι στο στούντιο.

14. Κύπρος

Minus One "Alter Ego"
Ίσως είναι το καλύτερο ή  πάντως ένα από τα δύο καλύτερα τραγούδια που έχει στείλει η Κύπρος τα τελευταία 15 χρόνια. Έχει δική του ταυτότητα και ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες συμμετοχές ισορροπώντας με επιτυχία μεταξύ ποπ και ροκ. Ελπίζω μόνο ο Φρανσουά να χαλαρώσει λιγάκι και να μην φανεί το ίδιο αγριευτικός όπως στην εμφάνιση του ημιτελικού. Η παρουσίαση πάντως, αν και λιτή, είναι ευρηματική και σύγχρονη (και αναφέρομαι όχι τόσο στα κλουβιά, όσο στο παιχνίδι με τα φώτα και τους "λύκους"). .

15. Σερβία

Sanja Vučić ZAA "Goodbye (Shelter)"
Έχω βαρεθεί να γράφω για τραγούδια, που ακούγονται αδιάφορα στα αυτιά μου. Ε, δεν θα πρωτοτυπήσω. Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο που να μου τραβήξει ιδιαίτερα την προσοχή είτε στο ίδιο το κομμάτι είτε στη σκηνική παρουσίασή του, ενώ και οι καλές φωνητικές επιδόσεις της ερμηνεύτριας δεν είναι αρκετές για να σώσουν την κατάσταση.

16. Λιθουανία

Donny Montell "I've Been Waiting For This Night"
Μέτριο τραγούδι, μέτριος τραγουδιστής, λιτή εμφάνιση, γενικά μέσος όρος. Δεν προσβάλλει ούτε όμως και συναρπάζει.

17. Κροατία

Nina Kraljić "Lighthouse"
Ιδιαίτερο, μυστηριακό τραγούδι, που τουλάχιστον ξεφεύγει από τις φόρμες μιας κλισέ ποπ μπαλάντας. Και ενώ η ενδυματολογική επιλογή της τραγουδίστριας φλερτάρει με το κιτς, όμως η ίδια επιβάλλεται και κατακτά τη σκηνή με τη στιβαρή παρουσία της. Νομίζω ότι αξίζει μια θέση στη δεκάδα.

18. Ρωσία

Sergey Lazarev "You Are The Only One"
Το αδιαφιλοκίνητο φαβορί κυρίως λόγω της πρωτότυπης σκηνικής παρουσίασής του. Δεν θεωρώ ότι μιμείται την εμφάνιση του περσινού νικητήριου τραγουδιού ("Heroes"), όπου το video wall ήταν επίσης ο πρωταγωνιστής, αλλά την εξελίσσει, καθώς ο τραγουδιστής δεν στέκεται σχεδόν στατικός (όπως πέρυσι στεκόταν ο Μανς Ζέμερλοου), αλλά αλληλεπιδρά με την τεχνολογία προσφέροντας ένα οπτικό υπερθέαμα, που φτάνει στα όρια του οπτικού οργασμού. Συμφωνώ ότι το τραγούδι δεν είναι σύγχρονο, για την ακρίβεια το θεωρώ μάλλον φεστιβαλικό στο πλαίσιο ενός σύγχρονου τηλεοπτικού μεταφεστιβάλ, όπου στο επίκεντρο δεν (πρέπει να) βρίσκεται απλά το εύρος των φωνητικών δυνατοτήτων του ερμηνευτή αλλά η εικόνα, παρόλα αυτά είναι ένα τραγούδι σαφέστατα "πιασάρικο", που δικαιούται να κερδίσει ακόμη και την πρώτη θέση.

19. Ισπανία

Barei "Say Yay!"
Wannabe αμερικανιά μ' ένα ρεφρέν που θα ήθελε πολύ να γίνει σλόγκαν, αλλά απέχει πολύ από το να τα καταφέρει. Οι Ισπανοί στέλνουν για ακόμη μια φορά λάθος τραγούδι, χωρίς προσωπικότητα, που προσπαθεί ανεπιτυχώς να αντιγράψει εμπορικές συνταγές, όμως πάντα κάτι λείπει χαλώντας το τελικό αποτέλεσμα.

20. Λετονία

Justs "Heartbeat"
Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια. Πολύ σύγχρονος και ιδιαίτερος ήχος. Μοναδική αδυναμία η υπερβολική εμφάνιση του γεμάτου ενέργεια Justs, που, χωρίς να το θέλει, υπονομεύει το τραγούδι. Ωστόσο, μπορώ να το δω ακόμη και στο τοπ5.

21. Ουκρανία

Jamala "1944"
Ίσως ανήκω στη μειοψηφία, όμως το τραγούδι δεν μου αρέσει σε πολλά επίπεδα - πέρα από έναν ενδιαφέροντα αμανέ λίγο πριν το τέλος. Γενικά, έχω ένα θέμα με τραγούδια που οι στίχοι τους μιλούν για "παγκόσμια ειρήνη", πολύ περισσότερο όταν δεν προωθούν την ειρήνη, αλλά διαιωνίζουν τις έχθρες και ειδικά σ' έναν μουσικό διαγωνισμό όπως αυτόν της Γιουροβίζιον, σκοπός του οποίου ήταν εξ αρχής η ένωση των λαών της Ευρώπης: πώς θα επικοινωνήσουν και θα έρθουν πιο κοντά μέσω της μουσικής και όχι πώς θα αναδείξουν όσα τυχόν τους χωρίζουν. Ωστόσο, η ερμηνεία της Τζαμάλα είναι εξαιρετικά καθηλωτική, ώστε γι' αυτόν το λόγο και μόνο συμπεριέλαβα το συγκεκριμένο τραγούδι στο προσωπικό μου τοπ10, αν και δεν πιστεύω ότι αξίζει μια θέση στην κορυφαία πεντάδα.

22. Μάλτα

Ira Losco "Walk On Water"
Φιλότιμες προσπάθειες για ένα σύγχρονο ποπ κομμάτι, που ωστόσο παραπέμπει μάλλον στην περασμένη δεκαετία, ενώ στερείται κάποιας κορύφωσης τόσο συνθετικά όσο και στην παρουσίασή του. Ωστόσο, μέσα σ' ένα ωκεανό μετριότητας, ξεπερνάει το μέσο όρο, χωρίς να έχει πολλές αξιώσεις.

23. Γεωργία

Nika Kocharov & Young Georgian Lolitaz "Midnight Gold"
Δεν κατάλαβα γιατί το τραγούδι αυτό πέρασε στον τελικό και δεν κατάλαβα για ποιο λόγο μπορεί ένας άνθρωπος να μπει στη διαδικασία να το ψηφίσει (εκτός ίσως επειδή νομίζει ότι είναι "ποιότητα" και αντίσταση στη συνήθη "τσιχλοπόπ" της Γιουροβίζιον η απόπειρα κακής αντιγραφής της βρετανικής ροκ σκηνής των 90s).

24. Αυστρία

Zoë "Loin D'ici"
Κατά τη γνώμη μου είναι εξαιρετικά υπερεκτιμημένο από τους φαν του διαγωνισμού. Ευκολάκι και αναπαραγωγή χιλιοτραγουδισμένων ποπ συνταγών της γιουροβίζιον με μόνη διαφορά ότι η γλώσσα των στίχων είναι η... γαλλική. Οκ, τα πόδια κουνιούνται από μόνα τους στο άκουσμα της μελωδίας, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί.

25. Ηνωμένο Βασίλειο

Joe & Jake "You're Not Alone"
Ακόμη μια φιλότιμη προσπάθεια του BBC να στείλει ένα αξιοπρεπές ποπ τραγουδάκι, που όμως δεν έχει ιδιαίτερες φιλοδοξίες, αν και - θα τολμήσω να πω - ότι είναι η καλύτερη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου της μετά Blue εποχής. Και πάλι όμως δεν μπορώ να το φανταστώ να πλησιάζει καν τη δεκάδα - και για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω κανένα πρόβλημα μ' αυτό.

26. Αρμενία

Iveta Mukuchyan "LoveWave"
Σύγχρονο άκουσμα, πρωτότυπο στην προσπάθεια να συνδυάσει διακριτικά (και γι' αυτό πετυχημένα) μια έθνικ πινελιά μ' έναν ηλεκτρονικό ήχο. Πολύ καλή και σταθερή η φωνή και της Ιβέτα, όμως για κάποιο λόγο, που δεν έχω εντοπίσει ακόμη, το ξεχνάω εύκολα, λίγο αφότου τελειώσει! Άραγε, το γεγονός ότι θα εμφανιστεί τελευταίο, θα το αλλάξει αυτό;


Φυσικά, όπως ανέφερα και στην αρχή, οι όποιες εντυπώσεις μου βασίζονται στις εμφανίσεις των τραγουδιών στους δύο ημιτελικούς (ή στα βίντεο που ανέβασε η EBU στο Youtube, όσον αφορά τις Big5 και τη διοργανώτρια Σουηδία). Δεν αποκλείεται να υπάρξει κάποιο στραβοπάτημα της τελευταίας στιγμής, κάποιο απρόβλεπτο γεγονός που να αλλάξει τα δεδομένα, αν και δεν μπορεί αυτό το απρόοπτο να είναι τόσο δραματικό. Ωστόσο, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα λίγα μόλις λεπτά πριν την έναρξη του τελικού, το τοπ10 μου θα είχε ως εξής:
1  Ρωσία
2. Αυστραλία
3. Γαλλία (θα έπαιζε ψηλότερα υπό άλλη σκηνική εμφάνιση)
4. Βουλγαρία
5. Λετονία
6. Αρμενία
7. Κύπρος
8. Ουκρανία
9. Σουηδία
10. Ιταλία

Ας κερδίσει ο καλύτερος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου