Έρευνα δείχνει ότι σχεδόν οι μισοί από τους ανθρώπους που θεωρούμε φίλους μας, δεν σκέφτονται το ίδιο για εμάς!

Έστω ότι μπορούμε να μετρήσουμε τους φίλους μας, δηλαδή τους ανθρώπους που θεωρούμε ότι είναι αρκετά κοντά σε εμάς, τους εκτιμούμε πολύ και πιστεύουμε ότι μας εκτιμούν κι εκείνοι εξίσου, ώστε έχουμε έναν σχετικά πιο στενό δεσμό μαζί τους. Μας εκτιμούν όμως κι εκείνοι εξίσου ή μήπως πολλές φορές τα φιλικά αισθήματα δεν είναι αμοιβαία; Έρευνα υποστηρίζει ότι σχεδόν οι μισοί από τους ανθρώπους που τείνουμε να χαρακτηρίζουμε ως "φίλους", δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη για εμάς. 

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο PloS One, βασίστηκε στις απαντήσεις 84 φοιτητών πανεπιστημίου, όλοι συμφοιτητές στην ίδια τάξη, οι οποίοι κλήθηκαν να βαθμολογήσουν ο ένας τον άλλο σε κλίμακα από μηδέν ("δεν γνωρίζω αυτό το άτομο") έως πέντε ("από τους καλύτερους φίλους μου"). Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στην έρευνα κλήθηκαν να μαντέψουν πώς θα τους αξιολογούσαν οι 83 συμφοιτητές τους. 

Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν 1353 περιπτώσεις όπου οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν κάποιο άλλο άτομο πάνω από τη βάση (από 3 και πάνω), ώστε να μπορεί να γίνει λόγος για ύπαρξη αντίστοιχων φιλικών σχέσεων ανάμεσα στα άτομα αυτά. Στο 94% αυτών των 1354 περιπτώσεων, τα άτομα εκτιμούσαν ότι θα εισέπρατταν βαθμολογία αντίστοιχη από τους θεωρούμενους φίλους τους. Στην πραγματικότητα, αυτό συνέβη μόνο σε ποσοστό 53%, που είναι μεν πλειοψηφικό αλλά πολύ μικρότερο του προσδοκώμενου από τους συμμετέχοντες. 

Η ένσταση που θα μπορούσε να προτάξει κάποιος σε σχέση με την πιο πάνω έρευνα έχει να κάνει με την ηλικία των ερωτηθέντων. Οι φοιτητές βρίσκονται ακόμη σε μια φάση της ζωής τους, όπου ακόμη ψάχνονται και ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους, δεν έχουν απόλυτα αποκρυσταλλώσει τι είναι αυτό που τους αρέσει περισσότερο και δεν έχουν χτίσει ακόμη βαθιές διαπροσωπικές σχέσεις, που να έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο και στις δυσκολίες της ζωής. Ωστόσο, οι ερευνητές μνημονεύουν και μια σειρά παλαιότερων ερευνών γύρω από τη φιλία, που διαπίστωσαν την ύπαρξη αμοιβαιότητας στα φιλικά αισθήματα των ανθρώπων σε ποσοστά που κυμαίνονταν από 34 έως 53%. 

Έτσι, καταλήγουν στο άρθρο τους ότι υπάρχει μια "βαθιά ανικανότητα των ανθρώπων να αντιληφθούν την αμοιβαιότητα στη φιλία, ίσως επειδή η πιθανότητα της μη αμοιβαιότητας αμφισβητεί την εικόνα που ένα άτομο έχει για τον εαυτό του". Βέβαια, αυτή η "ανικανότητα" λογικά αμβλύνεται με τα χρόνια σε ό,τι αφορά τους αποκαλούμενους "κολλητούς", δηλαδή όταν οι σχέσεις έχουν δοκιμαστεί σε διάφορες καταστάσεις, ή πάντως είναι μια διάσταση που οι ερευνητές θα έπρεπε να εξετάσουν σε επόμενη μελέτη τους.

Σε γενικότερο πάντως επίπεδο, το εύρημα είναι εντυπωσιακό σε μια εποχή, που εύκολα πολλοί κολακεύονται (ή μάλλον αυτοκολακεύονται) για τους πολλούς διαδυκτιακούς τους "φίλους". Ομολογώ ότι προσωπικά - από μικρή μάλιστα ηλικία - είμαι αρκετά ανασφαλής για το αν ένας καλός λόγος ή ακόμη κι ένα χαμόγελο από τον άλλο αποτελούν έκφραση αυθεντικών φιλικών αισθημάτων ή μια τυπική πράξη ευγένειας. Νομίζω η πρόκληση για τους ερευνητές θα ήταν να έσπαγαν των κώδικα επικοινωνίας ή να πρότειναν λύσεις γεφυρώματος του χάσματος που μας οδηγεί συχνά σε λάθος συμπεράσματα για το ποιοί είναι πραγματικά φίλοι μας και ποιοι όχι και τόσο.



Σχετικά θέματα:
-- Ο "αριθμός Ντάνμπαρ" και τις μας λέει για τον αριθμό των φίλων που μπορεί πραγματικά να έχει ένας άνθρωπος
-- ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΓΩΝΟΜΑΣΤΕ, ΟΠΟΤΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΑΣ;