Όταν ένας εργένης (άνδρας ή γυναίκα) αποφασίζει ν' αποκτήσει ένα κατοικίδιο, συνήθως το κάνει απόλυτα συνειδητοποιημένα γνωρίζοντας και τις υποχρεώσεις που έχει η συντροφιά ενός ζώου. Αντίθετα, όταν πρόκειται για οικογένειες, η αγορά ενός κατοικίδιου έρχεται αρκετά συχνά ως αποτέλεσμα πιέσεων από τα μικρά παιδιά, που ζαλίζουν τους γονείς τους πόσο πολύ θα ήθελαν ένα σκυλάκι (ή γατάκι ή κουνελάκι κλπ.) να παίζουν μαζί του και να το φροντίζουν. Το θέμα είναι ότι πολύ εύκολα ένα μικρό παιδί μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις του, όταν στην πράξη διαπιστώσει ότι η φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου απαιτεί μεγαλύτερη υπευθυνότητα και περισσότερες υποχρεώσεις απ' όσες αρχικά φανταζόταν. Φυσικά, είναι αποκλειστική ευθύνη των γονιών να διδάξουν στο παιδί ή στα παιδιά τους πώς θα γίνουν υπεύθυνα άτομα αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη των αποφάσεών τους, όμως δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο του ζώου που διώχνεται κακήν κακώς από ένα σπίτι, απλά και μόνο επειδή το παιδί βαρέθηκε το τετράποδο παιχνίδι του, οι δε γονείς δεν φρόντισαν να μάθουν στο παιδί τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς.
Βέβαια, οι κανόνες σωστής ανατροφής και φροντίδας ενός κατοικίδιου δεν διδάσκονται μετά, αλλά πριν από την απόκτησή του, ώστε το παιδί ή τα παιδιά να γνωρίζουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους, ώστε να μην μπορούν εκ των υστέρων να εκφράσουν άγνοια. Ένας πατέρας σκέφτηκε έναν αρκετά πρωτότυπο τρόπο, με τον οποίο όχι μόνο γνωρίζει στα παιδιά του τις ευθύνες που συνεπάγεται η φροντίδα ενός κατοικίδιου και εν προκειμένω σκύλου, αλλά και τους εισάγει στην κοινωνία των μεγάλων, όπου η υπογραφή ενός ανθρώπου αποτελεί δεσμευτικό συμβόλαιο.
Όπως ίσως φανταστήκατε, ο μπαμπάς της ιστορίας μας συνέταξε ολόκληρο συμβόλαιο, αποτελούμενο από 13 άρθρα, το οποίο υπογράφτηκε στη συνέχεια από τα τέσσερα παιδιά του. Θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει πολλά για αρκετούς από τους όρους του συμβολαίου, που είναι σχεδόν ανεφάρμοστοι (π.χ. πώς είναι δυνατόν να βρεθεί σκύλος που δεν θα μαδάει ή η μύτη του οποίου δεν θα είναι υγρή;) ή υπερβολικά εγωκεντρικοί (π.χ. ο μπαμπά ποτέ δεν θα μαζεύει τα περιττώματα του σκύλου ούτε θα το μπανίζει), αν και ίσως να πρόκειται απλά για μια... ιδιόρρυθμη αίσθηση χιούμορ του συντάκτη του κειμένου. Υπάρχουν όμως και απόλυτα διδακτικοί όροι, όπως ότι ο σκύλος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αυτό που είναι και όχι ως παιδί ή ότι τα παιδιά της οικογένειας δεν θα πρέπει να σταματήσουν κάποια στιγμή να σταματούν ν' αγαπούν το ζωάκι τους, αλλά να το φροντίζουν συνέχεια.
Γενικά, πέρα από τα όποια ελαττώματα μπορεί να βρει κανείς σε επιμέρους όρους, σε γενικές γραμμές βρίσκω την ιδέα του εξαιρετικά δημιουργική, κάτι που θα μπορούσατε να κάνει ο καθένας στο σπίτι του, όταν κάποιο μικρό μέλος της οικογένειάς του ζητάει επίμονα σκύλο, γάτα ή ένα οποιοδήποτε άλλο κατοικίδιο ζωάκι.
Αυτό, λοιπόν, είναι το "Οικογενειακό Συμβόλαιο Σκύλου", το οποίο μάλιστα έγινε viral μέσω του Reddit. (Εσείς απλά κρατήστε τους πιο λογικούς όρους ή τέλος πάντων δημιουργήστε το δικό σας πλαίσιο για τη δική σας οικογένεια και το δικό σας σπίτι, που μπορεί να είναι ένα απλό διαμέρισμα με μικρή βεραντούλα ή μια μονοκατοικία με τεράστιο κήπο).
Οικογενειακό Συμβόλαιο Σκύλου
Μπορούμε ν' αποκτήσουμε σκύλο, αν όλοι συμφωνήσουν στους ακόλουθους όρους:
1. Ο Μπαμπάς ποτέ δεν θα μαζεύει τα κακά του σκύλου. Ποτέ. Τα κακά του σκύλου θα μαζεύονται τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα από τα παιδιά προς ικανοποίηση του Μπαμπά.
2. Ο σκύλος είναι καλά εκπαιδευμένος να κάνει τα κακά του στο πλάι της αυλής (στους βράχους προς τη μεριά του φράχτη της Μπάρμπαρα). Όλα τα μέλη της οικογένειας συμφωνούν ότι τα κακά του σκύλου δεν ταιριάζουν/δεν θα είναι ανεκτά ούτε στο μπροστινό ούτε στο πίσω μέρος του γκαζόν.
3. Ο σκύλος είναι πολύ μικρός. Βάρος μέχρι ...[αρχικά είχε σημειώσει 10 πάουντ, για να το διορθώσει μετά στα 15]
4. Ο σκύλος δεν θα μαδάει. Καθόλου.
5. Δεν θα τρέχουν σάλια ούτε η μύτη του σκύλου. Όλα τα μέρη συμφωνούν ότι τέτοια σκυλιά είναι αηδιαστικά.
6. Ο σκύλος δεν γρατζουνάει το πάτωμα. Ο Μπαμπάς δεν ενδιαφέρεται πώς αυτό θα εμποδιστεί - προσεχτικό κόψιμο νυχιών, μπότες για περπάτημα, χειρουργική απομάκρυνση ποδιών κλπ. Όλα τα μέρη συμφωνούν ότι ο σκύλος δεν μπορεί να γρατζουνάει το πάτωμα.
7. Ο Μπαμπάς ποτέ δεν πρέπει να κάνει μπάνιο στο σκύλο. Επίσης, αν ο Μπαμπάς αποφασίσει ότι ο σκύλος βρωμάει, ένα παιδί κάνει μπάνιο στο σκύλο μέσα σε 24 ώρες.
8. Αν ο σκύλος τα κάνει χάλια με οποιονδήποτε τρόπο μέσα στο σπίτι και οι σύγχρονες καθαριστικές μέθοδοι αποδειχτούν αναποτελεσματικές, επώδυνα χημικά θα επιτρέπονται σε μια απόπειρα να εξαλειφτούν λεκές και/ή μυρωδιές.
9. Ο Μπαμπάς έχει απεριόριστη δύναμη βέτο σχετικά με το όνομα του σκύλου.
10. Ο σκύλος δεν λαμβάνει οργανικό, γκουρμέ ή ειδικής δίαιτας φαγητό για σκύλους. Όλα τα μέρη συμφωνούν ότι το απλό, συνηθισμένο φαγητό σκύλων είναι καλό.
11. Ο σκύλος ποτέ δεν αναφέρεται ως παιδί ή αδερφάκι. Όλα τα μέρη συμφωνούν ότι ο σκύλος είναι σκύλος.
12. Ο σκύλος δεν περιλαμβάνεται ονομαστικά στην οικογενειακή χριστουγεννιάτικη κάρτα. Επίσης, αν υπάρχει φωτογραφία του σκύλου στην οικογενειακή χριστουγεννιάτικη κάρτα, θα είναι απλά συμπτωματικό - π.χ. ο σκύλος δεν θα είναι το κύριο αντικείμενο μιας φωτογραφίας.
13. Τα παιδιά υπόσχονται ότι ποτέ δεν θα ξεαγαπήσουν το σκύλο ούτε θα τον βαρεθούν. Όλα τα μέρη συμφωνούν ότι ο σκύλος είναι βασικά ευθύνη των παιδιών για ολόκληρη την ζωή του.
Έλαβαν γνώση και υπέγραψαν
(Ακολουθούν τα ονόματα και οι υπογραφές των παιδιών)
Αυτή είναι και η φωτογραφία του συμβολαίου:
Σχετικό θεματάκι:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου