Ο άδοξος έρωτας της "Κόρης των Αθηνών" με τον Άγγλο στρατιώτη που απασχόλησε την αγγλική κοινή γνώμη τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια

Εκείνος 27 ετών, υποπλοίαρχος του βρετανικού πολεμικού ναυτικού, ο Τόμας Γκρέιμι Ρίτζγουεϊ. Εκείνη μόλις 19, ονομαζόταν Λιάνα Μαρία Κρεμεζή, όμως ήταν γνωστή και με τα παρατσούκλια «Κόρη των Αθηνών», «Μις Αγγλία» και «Μις Τσόρτσιλ» χάρη στη συμμετοχή της στην Αντίσταση κατά των Γερμανών στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής. Είχε φυλακιστεί από τους Ναζί σε ηλικία 14 ετών, επειδή βοηθούσε φυλακισμένους Βρετανούς στρατιώτες προμηθεύοντάς τους τρόφιμα και σημειώσεις, όμως κατάφερε να δραπετεύσει σκάβοντας κάτω από το σιδερένιο φράχτη του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Τα σύρματα του φράχτη και τα χτυπήματα με μαστίγιο από τους άνδρες της Γκεστάπο είχαν αφήσει στην πλάτη της τα ίχνη τους. 

Γνωρίστηκαν σ’ ένα χορό στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1946. Οι δυο νέοι ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και έδωσαν υπόσχεση γάμου λίγες εβδομάδες μετά, στις 21 Σεπτεμβρίου. Τον επόμενο Μάρτιο η Λιάνα ταξίδεψε στην Αγγλία και γνώρισε τους γονείς του αγαπημένου της. Και καθώς εκείνος πηγαινοερχόταν μεταξύ Βρετανίας και Ελλάδας, επικοινωνούσαν δι' αλληλογραφίας. 

«Τι θαυμάσια που πέρασα τις τελευταίες δυο ημέρες της παραμονής μου στην Ελλάδα! Μου φαίνεται πως σε γνώριζα πάντα. Σου στέλνω το δαχτυλίδι μου. Το δαχτυλίδι αυτό είναι πολύτιμο για μένα σαν σύμβολο της οικογένειάς μου. Το στέλνω σαν εγγύηση πως θέλω να σε ξαναδώ. Θα μου το δώσεις πίσω την προσεχή φορά που θα συναντηθούμε», της έγραψε μια  φορά κι εκείνη του απάντησε: «Σ΄αγαπώ. Θα φορώ το δαχτυλίδι σου, αφού σου αρέσει τόσο. Θα είναι το μόνο δαχτυλίδι που θα στολίζει το χέρι μου»!   

Ο γάμος είχε προγραμματιστεί στην Αθήνα για το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Όλα ήταν έτοιμα: το νυφικό, η γαμήλια τούρτα, οι προσκλήσεις για τους 300 καλεσμένους· είχε δημοσιευτεί η αναγγελία του γάμου ακόμη και στις εφημερίδες σύμφωνα με το νόμο. Όμως ο Τόμας ξαφνικά έγινε άφαντος!

Η Λιάνα του έστειλε ένα γράμμα με δύο μόνο ερωτηματικά κι εκείνος της απάντησε μ' ένα ψυχρό γράμμα: «Αγαπημένη μου Λιάνα, το μισώ αυτό που πρέπει να σου κάνω και ελπίζω ότι δεν θα πληγωθείς πάρα πολύ… Ένα μήνα νωρίτερα γνώρισα ένα άλλο κορίτσι, το οποίο ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά. Τομ». 

Ο Τομ Ρίτζγουεϊ

Για τη συνέχεια υπάρχουν δύο εκδοχές. Εκείνη του Τομ υποστηρίζει ότι η Λιάνα εμφανίστηκε απροειδοποίητα μπροστά κρατώντας ένα πιστόλι και απειλώντας τον: «Θα με παντρευτείς ή θα σε πυροβολήσω», απειλές που συνεχίστηκαν τους επόμενους μήνες. Σύμφωνα με τη Λιάνα ωστόσο, στην πρώτη τους συνάντηση στην Αγγλία μετά την εξαφάνιση του Τομ, εκείνος της είπε ότι την αγαπούσε και της ζήτησε συγγνώμη που την πλήγωσε, ενώ η ίδια αρνήθηκε ότι τον απείλησε με όπλο: «Ήμουν εναντίον των Γερμανών και των Κομμουνιστών, όμως ποτέ δεν χρησιμοποίησα όπλο στην ζωή μου».

 Το Μάρτιο του 1948 ο Τόμας αρραβωνιάστηκε τη νέα του αγαπημένη, κόρη της  λαίδης Κλίντον-Μπέικερ, χήρας του ναυάρχου σερ Λιούις Κλίντον-Μπέικερ. Τη μέρα του αρραβώνα η Λιάνα εμφανίστηκε ξανά, αν και αυτήν τη φορά ενώπιον όχι μόνο του Τομ, αλλά και της μνηστής και της μέλλουσας πεθεράς του. Τότε εκείνος κάλεσε τις αρχές. 

«Σ’ ευχαριστώ, Τόμι, που με στέλνεις στη φυλακή ύστερα απ’ όσα έχω κάνει για σένα» ήταν η αντίδρασή της μετά την ανάγνωση του κατηγορητηρίου. Και κοιτώντας τον δήλωσε: «Αυτός ο άνδρας είναι δικός μου. Ποτέ δεν θ’ ανήκει σε άλλο κορίτσι. Θα τιμωρήσω εκείνη κι όχι αυτόν, γιατί πάντα φταίει η γυναίκα». 

Μια εβδομάδα κρατήθηκε στις φυλακές, ενώ η ιστορία της άρχισε ν’ απασχολεί τις αγγλικές -και όχι μόνο- εφημερίδες. Στο δίκη που πραγματοποιήθηκε το Μάρτιο του 1949, ο Τόμας Ρίτζγουεϊ δήλωσε κατηγορηματικά: «Σίγουρα δεν υπήρξα ποτέ ερωτευμένος μαζί της», ενώ παραδέχτηκε ότι είχε διακόψει τρεις αρραβώνες στην ζωή του, τον ένα εκ των οποίων στις αρχές του πολέμου.

Αίσθηση προκάλεσε η αγόρευση του συνηγόρου της νεαρής Αθηναίας, Σκοτ Χέντερσον: «Όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία η νέα αρκείται να περιφρονήσει αυτόν που αθετεί το λόγο του. Στην Ελλάδα όμως τα πράγματα έχουν αλλιώς, διότι εκεί η κοινωνία κυβερνάται από συνήθειες που επικρατούσαν εδώ κατά το 18ο αιώνα. Όταν μια νέα αρραβωνιαστεί εκεί, ποτέ ο μνηστήρας δεν θα διαλύσει τον αρραβώνα χωρίς σοβαρό λόγο. Μια αρραβωνιασμένη νέα δεν βγαίνει ποτέ έξω μόνη της στην Ελλάδα. Κι αν ο αρραβώνας διαλυθεί, η κοινή γνώμη υποψιάζεται αμέσως ότι η νέα δεν έζησε την απολύτως ευπρεπή ζωή, που απαιτείται σ' αυτές τις περιστάσεις, και την κατακρίνει».

Ο δικαστής, πιθανόν επηρεασμένος και από την αγόρευση του Χέντερσον, δικαίωσε τη Λιάνα Κρεμεζή επιβάλλοντας στον Τόμας πρόστιμο 10.500 λιρών, ένα από τα μεγαλύτερα ποσά που είχαν επιδικαστεί σε υποθέσεις γυναικείας τιμής, ενδεχομένως λόγω και των αποδείξεων που είχε προσκομίσει η κοπέλα στο δικαστήριο για έξοδα ύψους 7000 λιρών, με τα οποία είχε χρεωθεί ο πατέρας της για την προίκα της και για τα ταξίδια της στην Αγγλία. Η Λιάνα όμως δεν ενδιαφερόταν για τα χρήματα, αλλά περισσότερο για την ηθική δικαίωσή της, ώστε δέχτηκε την πρόταση του αντιδίκου της να της καταβάλει μόλις 2.200 λίρες, καλύπτοντας κυρίως τα δικαστικά της έξοδα. 

Μετά το δικαστήριο εξομολογήθηκε στις αγγλικές εφημερίδες: «Μόλις τελείωσε η δίκη, έτρεξα στο σπίτι του γιατρού μου. Ήμουν πολύ άρρωστη. Για πολύ καιρό δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Μου είναι αδύνατο να σας περιγράψω πόσο υπέφερα. Σας λέω μόνο ότι πόνεσα περισσότερο τώρα παρά όταν κατά την κατοχή ένιωσα κάποτε το σιδερένιο βούρδουλα των οργάνων της Γκεστάπο ν' αυλακώνει το δέρμα μου». Όσον αφορά το ενδεχόμενο επανασύνδεσης με τον Τόμας Ρίτζουγεϊ ήταν κατηγορηματική: «Όλα τέλειωσαν. Δεν θα του γράψω ούτε περιμένω ν’ ακούσω ξανά νέα του. Τελείωσε».  

Η Λιάνα Κρεμεζή

Η φήμη της Λιάνας Κρεμεζή, η οποία στο μεταξύ ζήτησε να παραταθεί η άδεια παραμονή της στη Μεγάλη Βρετανία και δήλωνε ότι αγαπούσε «από μικρό κορίτσι με πάθος την Αγγλία» χάρη στα έργα του λόρδου Βύρωνα και του Ντίκενς, έφτασε μέχρι την Αυστραλία. Έδωσε μάλιστα συνέντευξη στην εφημερίδα Truth του Σίδνεϊ, όπου περιέγραψε πώς είχε γνωρίσει αρκετούς Αυστραλούς στα χρόνια της Κατοχής: 

«Πήγαινα στα κρυφά τσιγάρα στους φυλακισμένους και σιγά σιγά έμαθα λίγα αγγλικά. Οι Γερμανοί αργότερα με υποπτεύθηκαν και μου απαγόρευσαν τις επισκέψεις, αλλά μετά άρχισα να σέρνομαι κάτω από το συρματόπλεγμα τη νύχτα και έσπρωχνα τσιγάρα και μηνύματα μέσα από τα κάγκελα των παραθύρων στους φυλακισμένους. Οι Αυστραλοί ήταν υπέροχοι. Όταν έμαθαν ότι οι Γερμανοί με είχαν χτυπήσει, ήθελαν να εξεγερθούν επιτόπου. Τους έπεισαν να μην το κάνουν. Πέρα από το φαγητό και τα τσιγάρα, περισσότερο ανυπομονούσαν για ειδήσεις. Μπορούσα να τις μεταφέρω ακούγοντας BBC, καθώς τ’ αγγλικά μου είχαν γίνει αρκετά καλά μέχρι τότε. Τα αγόρια εκείνα ήταν σαν αγαπημένα αδέρφια. Εκείνοι μου έδωσαν το όνομα Κόρη της Αθήνας».

________________________________________
Κάτι σχετικό που ίσως σας ενδιαφέρει:

Ο έρωτας Ελληνίδας με Ιταλό στρατιώτη στα χρόνια της Κατοχής, που αργότερα κατέληξε στα δικαστήρια συγκινώντας την ιταλική κοινή γνώμη