Τελικά, τι σημαίνει η αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης στα μπουκάλια με εμφιαλωμένο νερό;

Είναι μια απορία, που –λίγο ή πολύ– την έχουμε όλοι μας. Τι ακριβώς υπονοεί η ημερομηνία λήξης στα μπουκάλια με εμφιαλωμένο νερό; Το νερό δεν είναι σαλάμι ή κάποιο άλλο ευαίσθητο τρόφιμο, ώστε να χαλάσει μετά την πάροδο ορισμένων μηνών –ενώ παραμένει κλειστό το μπουκάλι– με κίνδυνο να δηλητηριαστούμε. Και πώς όμως προσδιορίζεται εξ αρχής η ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στο μπουκάλι; Μπαίνει μια ημερομηνία αυθαίρετα ή υπάρχει ορισμένο κριτήριο και ποιο είναι αυτό;

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ο μέσος άνθρωπος στην εποχή της ταχύτητας, όταν ψάχνει απαντήσεις σε ένα οποιοδήποτε –εύκολο ή δύσκολο– ερώτημα; Αναζήτηση στο Google, που μάλιστα προσφέρει και επισκόπηση ΑΙ, στην οποία διαβάζουμε: «Το εμφιαλωμένο νερό δεν λήγει με την έννοια που λήγουν τα τρόφιμα. Η ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στη φιάλη αφορά κυρίως τη συσκευασία (πλαστική φιάλη) και όχι το νερό καθαυτό. Το νερό δεν αλλοιώνεται με τον ίδιο τρόπο που αλλοιώνονται τα τρόφιμα».

Γιατί τότε αναγράφεται η ημερομηνία λήξης; Η τεχνητή νοημοσύνη δίνει και πάλι την απάντηση: «Η πλαστική φιάλη μπορεί να φθείρεται με την πάροδο του χρόνου και να απελευθερώνει ουσίες στο νερό. Η ημερομηνία λήξης ενημερώνει για την ασφάλεια της συσκευασίας και όχι του νερού», όπως επίσης «Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, η ποιότητα του νερού μπορεί να επηρεαστεί ελαφρώς, αλλά δεν καθίσταται επικίνδυνη για κατανάλωση».

Οι Ιάπωνες πάλι δίνουν μια τελείως διαφορετική απάντηση. Προφανώς και το εμφιαλωμένο νερό δεν χαλάει με την παρέλευση της αναγραφόμενης ημερομηνίας λήξης στο πλαστικό μπουκάλι, όμως η ημερομηνία αυτή δεν προειδοποιεί για το χρόνο έναρξης της φθοράς που το μπουκάλι υφίσταται, αλλά δείχνει κάτι άλλο.

Σύμφωνα με τον Ιαπωνικό Οργανισμό Μεταλλικού Νερού, η αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης στην πραγματικότητα ορίζει την ημερομηνία κατά την οποία το νερό στο εσωτερικό του μπουκαλιού θα έχει εξατμιστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο κατασκευαστής δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η αναγραφόμενη ποσότητα στην ετικέτα του μπουκαλιού, π.χ. μισό λίτρο, θα αντιστοιχεί στην πραγματική ποσότητα νερού που θα υφίσταται στο εσωτερικό του τη δεδομένη ημερομηνία!

Μα εξατμίζεται το νερό μέσα από ένα σφραγισμένο πλαστικό μπουκάλι; Σύμφωνα με κάποια τεστ, κάθε μήνα εξατμίζονται γύρω στα 2-3 ml, όταν η αποθήκευση των μπουκαλιών γίνεται σε χώρο με μέση θερμοκρασία 25 βαθμών Κελσίου. Η ποσότητα εξάτμισης ανεβαίνει στα 4 ml το μήνα, όταν η θερμοκρασία του χώρου κυμαίνεται στους 37 βαθμούς Κελσίου. (Προσοχή, λοιπόν, που αποθηκεύουμε τα μπουκάλια μας το καλοκαίρι!)

Σύμφωνα δε με την ιαπωνική νομοθεσία, η απόκλιση στο περιεχόμενο ενός μπουκαλιού (με οποιοδήποτε υγρό) δεν επιτρέπεται να είναι μεγαλύτερη των 10 ml για τις συσκευασίες μισού λίτρου και άνω. Άρα, λοιπόν, η ημερομηνία λήξης στα μπουκάλια προσδιορίζεται με βάση αυτόν τον κανόνα σε συνδυασμό με την αναμενόμενη ταχύτητα εξάτμισης.

Δηλαδή, το νερό εξακολουθεί να είναι ασφαλές για πόση με την παρέλευση της φερόμενης ως ημερομηνίας λήξης; Φυσικά αυτό εξαρτάται και από τις συνθήκες συντήρησης. Γιατί ένα μπουκάλι παρατημένο στον ήλιο επί ώρες σε συνθήκες καύσωνα δεν πίνεται ακόμη κι αν έχει μόλις βγει από το εργοστάσιο εμφιάλωσης! Η αλήθεια πάντως είναι ότι η εισβολή ανησυχητικών χημικών στοιχείων από το πλαστικό στο νερό καθαυτό είναι μια πολύ πιο χρονοβόρα διαδικασία. Υπό φυσιολογικές συνθήκες αποθήκευσης, απαιτούνται περίπου 71 χρόνια για να  περάσει στο νερό αρκετή επικίνδυνη ποσότητα αντιμονίου, ενώ περίπου 15 χρόνια χρειάζονται για να συμβεί το ίδιο με το γερμάνιο –σύμφωνα τουλάχιστον με τα ιαπωνικά κριτήρια ασφαλείας. Την ίδια ώρα, για την πλήρη εξάτμιση του νερού σ’ ένα σφραγισμένο μπουκάλι σε φυσιολογικές συνθήκες αποθήκευσης υπολογίζεται ότι απαιτούνται 20 χρόνια και 10 μήνες!

Με πληροφορίες από το: Is it OK to drink bottled water after the expiration date in Japan? | SoraNews24 -Japan News-