Ένα απλό (με την καλή έννοια) τραγούδι, οι στίχοι του οποίου δεν περιορίζονται στα κλισέ "σ' αγαπώ, μ' αγαπάς", αλλά περιέχουν ένα βαθύτερο νόημα ουσιαστικής αγάπης, που δεν περιορίζεται απαραίτητα στο ερωτικό σκέλος, βάση της οποίας είναι η επικοινωνία και η αλληλοϋποστήριξη - η "επιμονή σου", όπως τραγουδάει η Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Θα ήταν ποτέ δυνατόν το βιντεοκλίπ ενός τόσο διαφορετικού τραγουδιού να υπακούσει στις συνηθισμένες νόρμες; Δύσκολα... και σωστά ο σκηνοθέτης προσπάθησε να κάνει τη διαφορά προβάλλοντας μια διαφορετική αισθητική. Τα κατάφερε;
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το συγκεκριμένο βιντεοκλίπ είναι κατά κάποιον τρόπο ένα μουσικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, με θέμα τους ανθρώπους της πόλης. Χαμογελαστά πρόσωπα, καθημερινών ανθρώπων (και όχι λαμπερών μοντέλων, όπως στα περισσότερα κλιπάκια) που σπάνε το γκρίζο της μεγαλούπολης και εναρμονίζονται με την αισιόδοξη ατμόσφαιρα των στίχων, την οποία και μεταφέρουν στο θεατή. Θα προτιμούσα να τονιζόταν περισσότερο το "μαζί", που αποτελεί και τον κεντρικό άξονα του τραγουδιού, δηλαδή να εμφανίζονταν μόνο δυάδες ή τριάδες (φίλοι, εραστές, συνάδελφοι, άγνωστοι μεταξύ τους) κάτι που γίνεται περισσότερο από τη μέση και μετά.
Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο να μην επικεντρωνόταν τόσο πολύ η κάμερα στην Ζουγανέλη, αφού όλο το κόνσεπτ υποτίθεται ότι ρίχνει το κέντρο βάρος στους ανθρώπους της πόλης και όχι στην προβολή της ερμηνεύτριας, ενώ δεν καταλαβαίνω γιατί κρίθηκε καλύτερο ο Κώστας Λειβαδάς να μη συμμετέχει σ' αυτό το υπέροχο πάρτι στους δρόμους, αλλά να κοιτάζει αποστασιοποιημένος, απλός παρατηρητής μέσα από ένα λεωφορείο. Επίσης, μια καλή ιδέα θα ήταν να ακούγαμε το ρεφρέν τραγουδισμένο από τους ανθρώπους αυτού του υπαίθριου πάρτι όχι στο τέλος, αλλά λίγο πιο πριν, κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, ώστε τονωθεί ακόμη περισσότερο αυτή η πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Με άριστα το 5 θα έβαζα.... 3.5
Το βιντεοκλίπ μπορείτε να το δείτε εδώ Eleonora Zouganeli, Kostas Livadas - I Epimoni Sou - YouTube
και να σχηματίσετε τη δική σας άποψη.
Πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερο να μην επικεντρωνόταν τόσο πολύ η κάμερα στην Ζουγανέλη, αφού όλο το κόνσεπτ υποτίθεται ότι ρίχνει το κέντρο βάρος στους ανθρώπους της πόλης και όχι στην προβολή της ερμηνεύτριας, ενώ δεν καταλαβαίνω γιατί κρίθηκε καλύτερο ο Κώστας Λειβαδάς να μη συμμετέχει σ' αυτό το υπέροχο πάρτι στους δρόμους, αλλά να κοιτάζει αποστασιοποιημένος, απλός παρατηρητής μέσα από ένα λεωφορείο. Επίσης, μια καλή ιδέα θα ήταν να ακούγαμε το ρεφρέν τραγουδισμένο από τους ανθρώπους αυτού του υπαίθριου πάρτι όχι στο τέλος, αλλά λίγο πιο πριν, κατά τη διάρκεια του τραγουδιού, ώστε τονωθεί ακόμη περισσότερο αυτή η πανηγυρική ατμόσφαιρα.
Με άριστα το 5 θα έβαζα.... 3.5
Το βιντεοκλίπ μπορείτε να το δείτε εδώ Eleonora Zouganeli, Kostas Livadas - I Epimoni Sou - YouTube
και να σχηματίσετε τη δική σας άποψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου