Σήμερα ψηφίζουμε και η ψήφος μας κρίνει το αύριο... όχι της Ευρώπης, αφού πρόκειται για ευρωεκλογές, αλλά της χώρας. Τουλάχιστον αυτό είναι το μήνυμα όλων των πολιτικών κομμάτων, όπως έχει διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. "Σήμερα ψηφίζουμε και αύριο φεύγουν", διακηρύσσει η αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ τα κυβερνητικά κόμματα απαντούν ότι "Σήμερα ψηφίζουμε και αύριο συνεχίζουμε". Τελικά, τι από τα δύο θα συμβεί;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει προηγούμενο χώρας, η κυβέρνηση της οποίας να έχει παραιτηθεί, επειδή έχασε μια εκλογική αναμέτρηση από την οποία δεν κρινόταν ευθέως η διακυβέρνηση, ούτε όμως υπάρχει και προηγούμενο διάλυσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή έχασε σε μια τέτοια αναμέτρηση "χαμηλού βεληνεκούς". Βέβαια, στην Ελλάδα ποτέ δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος, όμως όλες αυτές οι κορώνες που ακούγονται απ' όλες τις πλευρές του εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού, μου είναι προσωπικά αποκρουστικές.
Το ακόμη πιο αποκρουστικό είναι η πλήρης απώλεια επαφής των κομμάτων με την πραγματικότητα. Θα είναι λόγος πρόωρης διάλυσης της Βουλής, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτος στις ευρωοεκλογές με μεγάλη διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά με ποσοστό μικρότερο από εκείνο των εκλογών του Ιουνίου του 2012; Ή μήπως έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει αυτοδυναμία; Θα αποτελεί βέβαια ιστορική η νίκη του, αφού θα είναι η πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία που ένα κόμμα της Αριστεράς έρχεται πρώτο σε εκλογική αναμέτρηση... αλλά αυτό αρκεί;
Θα είναι παράγοντας σταθερότητας και επιδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής, αν η ΝΔ έρθει δεύτερη με μικρή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ποσοστά που παραπέμπουν στα ιστορικά χαμηλά του Μαΐου του 2012 και με το άθροισμα με την Ελιά να μην πλησιάζει καν το ποσοστό που είχε πάρει μόνη η ΝΔ τον Ιούνιο του 2012; Καλά... το ενδεχόμενο να έρθει πρώτη η ΝΔ έστω και με μια ψήφο διαφορά στις σημερινές ευρωεκλογές είναι λιγότερο πιθανό κι από το ενδεχόμενο να έχει καύσωνα με σαραντάρια φέτος το Ελσίνκι. Και από πού κι ως πού η ύπαρξη μιας χώρας εξαρτάται από ένα-δυο κόμματα - πάντοτε τα κυβερνητικά όλως τυχαίως; Σίγουρα όχι σε μια πλουραλιστική δημοκρατία.
Και τι γίνεται με τα υπόλοιπα κόμματα; Για ποιο λόγο έχει επικεντρωθεί το μήνυμα των σημερινών ευρωεκλογών στα ποσοστά των τριών συγκεκριμένων κομμάτων (της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των δύο κυβερνητικών) από τη στιγμή που, κατά πάσα πιθανότητα, το άθροισμα και των τριών, θα ξεπερνάει ελάχιστα το 50% μεταξύ εκείνων που θα προσέλθουν σήμερα στις κάλπες και με αυξημένο το ποσοστό της αποχής; Πώς θα προσμετρηθεί το ποσοστό των υπολοίπων κομμάτων στο περιβόητο δίλημμα περί "σταθερότητας ή αλλαγής" και ποιος θα το αποφασίσει αυτό; Επειδή τόσες δεκαετίες κάποιοι είχαν συνηθίσει να ερμηνεύουν τα πολιτικά μηνύματα με όρους δικομματισμού, θα συνεχίσει η ίδια κοντόφθαλμη λογική σε μια εποχή, που ούτε κατ' ελάχιστο δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά;
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι αύριο η κυβέρνηση θα ζητήσει τη διάλυση της Βουλής, ούτε θα ζητήσει διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των σημερινών ευρωεκλογών, χωρίς ν' αποκλείεται το σενάριο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τους επόμενους μήνες. Όποιος αναγορεύει εαυτόν σε μοναδικό σωτήρα της χώρας, δύσκολα παραδέχεται την ήττα του και ακόμη πιο δύσκολα παραιτείται. Αντίστοιχα, δύσκολα μπορεί να επιβάλλει πρόωρες εκλογές ένα κόμμα με παντιέρα την πρώτη θέση σε μια εκλογική αναμέτρηση, όταν δεν πλησιάζει την αυτοδυναμία, αλλά ούτε και έχει προνοήσει να χτίσει συμμαχίες για την επόμενη μέρα.
Υ.Γ. Εντύπωση μου έχει κάνει η προφανώς συνειδητή επιλογή πολλών νέων ανθρώπων - ετεροδημοτών τουλάχιστον - να ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ενώ απείχαν στον πρώτο, απλά επειδή διεξάγονται μαζί με τις ευρωεκλογές, παρόλο που το ποσοστό της αποχής αυτήν την Κυριακή θα είναι αυξημένο. Δεν ξέρω πώς το ερμηνεύετε εσείς, αλλά από μόνο του αυτό το φαινόμενο λέει πολλά και νομίζω ότι προδιαθέτει για τα αποτελέσματα της αποψινής εκλογικής αναμέτρησης.
Όσο για το τι θα γίνει αύριο; Δεν ξέρω τι έχει προγραμματίσει ο καθένας να κάνει, αλλά φροντίστε να πραγματοποιήσετε τα όποια σχέδια σας - ή έστω προσπαθήστε το. Εγώ έχω κάτι βιογραφικά να στείλω και να αναρτήσω νέα θέματα στο μπλογκ.
Σχετικά θέματα:
Οι απορίες της ημέρας (μετά τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών)
Θα είναι παράγοντας σταθερότητας και επιδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής, αν η ΝΔ έρθει δεύτερη με μικρή διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ποσοστά που παραπέμπουν στα ιστορικά χαμηλά του Μαΐου του 2012 και με το άθροισμα με την Ελιά να μην πλησιάζει καν το ποσοστό που είχε πάρει μόνη η ΝΔ τον Ιούνιο του 2012; Καλά... το ενδεχόμενο να έρθει πρώτη η ΝΔ έστω και με μια ψήφο διαφορά στις σημερινές ευρωεκλογές είναι λιγότερο πιθανό κι από το ενδεχόμενο να έχει καύσωνα με σαραντάρια φέτος το Ελσίνκι. Και από πού κι ως πού η ύπαρξη μιας χώρας εξαρτάται από ένα-δυο κόμματα - πάντοτε τα κυβερνητικά όλως τυχαίως; Σίγουρα όχι σε μια πλουραλιστική δημοκρατία.
Και τι γίνεται με τα υπόλοιπα κόμματα; Για ποιο λόγο έχει επικεντρωθεί το μήνυμα των σημερινών ευρωεκλογών στα ποσοστά των τριών συγκεκριμένων κομμάτων (της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των δύο κυβερνητικών) από τη στιγμή που, κατά πάσα πιθανότητα, το άθροισμα και των τριών, θα ξεπερνάει ελάχιστα το 50% μεταξύ εκείνων που θα προσέλθουν σήμερα στις κάλπες και με αυξημένο το ποσοστό της αποχής; Πώς θα προσμετρηθεί το ποσοστό των υπολοίπων κομμάτων στο περιβόητο δίλημμα περί "σταθερότητας ή αλλαγής" και ποιος θα το αποφασίσει αυτό; Επειδή τόσες δεκαετίες κάποιοι είχαν συνηθίσει να ερμηνεύουν τα πολιτικά μηνύματα με όρους δικομματισμού, θα συνεχίσει η ίδια κοντόφθαλμη λογική σε μια εποχή, που ούτε κατ' ελάχιστο δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά;
Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι αύριο η κυβέρνηση θα ζητήσει τη διάλυση της Βουλής, ούτε θα ζητήσει διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των σημερινών ευρωεκλογών, χωρίς ν' αποκλείεται το σενάριο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τους επόμενους μήνες. Όποιος αναγορεύει εαυτόν σε μοναδικό σωτήρα της χώρας, δύσκολα παραδέχεται την ήττα του και ακόμη πιο δύσκολα παραιτείται. Αντίστοιχα, δύσκολα μπορεί να επιβάλλει πρόωρες εκλογές ένα κόμμα με παντιέρα την πρώτη θέση σε μια εκλογική αναμέτρηση, όταν δεν πλησιάζει την αυτοδυναμία, αλλά ούτε και έχει προνοήσει να χτίσει συμμαχίες για την επόμενη μέρα.
Υ.Γ. Εντύπωση μου έχει κάνει η προφανώς συνειδητή επιλογή πολλών νέων ανθρώπων - ετεροδημοτών τουλάχιστον - να ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ενώ απείχαν στον πρώτο, απλά επειδή διεξάγονται μαζί με τις ευρωεκλογές, παρόλο που το ποσοστό της αποχής αυτήν την Κυριακή θα είναι αυξημένο. Δεν ξέρω πώς το ερμηνεύετε εσείς, αλλά από μόνο του αυτό το φαινόμενο λέει πολλά και νομίζω ότι προδιαθέτει για τα αποτελέσματα της αποψινής εκλογικής αναμέτρησης.
Όσο για το τι θα γίνει αύριο; Δεν ξέρω τι έχει προγραμματίσει ο καθένας να κάνει, αλλά φροντίστε να πραγματοποιήσετε τα όποια σχέδια σας - ή έστω προσπαθήστε το. Εγώ έχω κάτι βιογραφικά να στείλω και να αναρτήσω νέα θέματα στο μπλογκ.
Σχετικά θέματα:
Οι απορίες της ημέρας (μετά τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου