Η πρώτη Ελληνίδα καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Το φθινόπωρο του 1913 έμεινε κενή η έδρα Ιστορίας στο Αρσάκειο. Εξήντα άνδρες καθηγητές υπέβαλλαν αιτήσεις και μαζί μ' αυτούς μια γυναίκα. Πολλοί ίσως στην αρχή φαντάστηκαν ότι δεν θα είχε καμία τύχη, αφού άλλωστε μέχρι τότε δεν είχε διοριστεί ούτε μία γυναίκα καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παρότι σχετικές αιτήσεις υποβάλλονταν στο Αρσάκειο από πενταετίας, οι οποίες όμως όλες απορρίπτονταν ως μη ικανοποιητικές. Τελικά, τη χρονιά εκείνη γράφτηκε ιστορία, όταν η μοναδική γυναίκα υποψήφια για την πλήρωση της θέσης επικράτησε των ανδρών συνυποψηφίων της και έγινε η πρώτη Ελληνίδα καθηγήτρια.

Ονομαζόταν Θεοδώρα Δημητριάδου, 22 ετών, καταγόμενη από το Αγρίνιο, η οποία μόλις είχε πάρει το πανεπιστημιακό της δίπλωμα. Ο πατέρας της ήταν συνταξιούχος καθηγητής Φιλολογίας και την αγάπη του για τα γράμματα την είχε μεταδώσει όχι μόνο στη Θεοδώρα, αλλά και σε μια ακόμη κόρη, τη Βούλα, που τον Οκτώβριο του 1913 ήταν τεταρτοετής φοιτήτρια της Φιλολογίας, βαδίζοντας στα χνάρια της αδερφής της και του πατέρα της. 

Δεν υπάρχουν πολλές πηγές στον τύπο της εποχής, καθώς η Θεοδώρα Δημητριάδου ήταν ένα άτομο αρκετά χαμηλών τόνων, που δεν επιζητούσε τη δημοσιότητα. Η μόνη σχετική αναφορά στην πρωτιά της γινόταν στο περιοδικό Ελλάς (τεύχος της 24.10.1913), που σχολίαζε το "πολύ ευχάριστον γεγονός", πώς "η πρώτη διοριζομένη εις τοιαύτην θέσιν" (δηλ. καθηγήτρια), άνοιγε "ένα νέον στάδιον για την γυναίκα στην Ελλάδα". 

Στα πλαίσια του αφιερώματος του περιοδικού - και μετά την απροθυμία της Δημητριάδου να δώσει συνέντευξη - μίλησε ένας άνδρας συνάδελφος της στο Αρσάκειο, ο οποίος περιέγραφε την πρώτη καθηγήτρια ως "εξαιρετικής ευφυίας και αναπτύξεως λαμπράς". Επισήμαινε μάλιστα ότι η απόφαση για το διορισμό της Δημητριάδου πάρθηκε ομοφώνως από τους διευθύνοντες το Αρσάκειο, τονίζοντας ιδιαίτερα το γεγονός ότι ήταν η πρώτη αίτηση γυναίκας φιλολόγου που έγινε δεκτή, κάτι που σήμαινε ότι ο διορισμός αυτός είχε "εξαιρετική σημασία" και "αληθινή αξία".

Και καθώς το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε μετά την έναρξη των μαθημάτων, ο καθηγητής αυτός σημείωνε ότι όλοι στο Αρσάκειο ήταν "ευχαριστημένοι" και "ενθουσιασμένοι" από τις παραδόσεις της νεαρής καθηγήτριας, η οποία είχε συναδέλφους τους μέχρι πρότινος καθηγητές της. "Αυτό θα πη πρόοδος!", κατέληγε.

Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί κάποια φωτογραφία της Θεοδώρας Δημητριάδου, ούτε μπόρεσα να βρω μια δικιά της συνέντευξη, όμως νομίζω ότι αξίζει το όνομά της να καταγραφεί μεταξύ όσων γυναικών αγωνίστηκαν για την ισότητα των δύο φύλων.



Διαβάστε κι αυτά:
-- Η ταραχώδης πρώτη διάλεξη της πρώτης γυναίκας υφηγήτριας σε ελληνικό πανεπιστήμιο το Νοέμβριο του 1908
-- Η πρώτη γυναίκα φοιτήτρια σε ελληνικό πανεπιστήμιο.