Στις ελληνικές εφημερίδες δεν υπάρχουν μόνιμες στήλες με νεκρολογίες, αλλά αφιερώματα για ανθρώπους που φεύγουν από την ζωή γράφονται μόνο όταν πεθαίνει κάποιος πολύ πολύ διάσημος. Στο εξωτερικό όμως και κυρίως στις ΗΠΑ οι νεκρολογίες συνηθίζονται, ως ένας τρόπος ν' αποδοθεί φόρος τιμής σε ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τις μικρές του δυνάμεις και χωρίς να έχουν απαραίτητα βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας, προσέφεραν στην ζωή μιας κοινότητας. Δυο φορές μέχρι σήμερα, αυτή η εξαιρετική τιμή αποδόθηκε σε δυο φανταστικούς χαρακτήρες, οι οποίοι αν και αποκυήματα της φαντασίας κάποιου ανθρώπινου εγκεφάλου λατρεύτηκαν τόσο πολύ από τους θαυμαστές τους, ώστε δεν θα τους ταίριαζε κάποιος άλλος, λιγότερο πομπώδης αποχαιρετισμός.
Στις 6 Αυγούστου 1975, οι New York Times έγραψαν ιστορία δημοσιεύοντας στο πρωτοσέλιδό τους νεκρολογία για έναν άνθρωπο που δεν στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ, πλην όμως αγαπήθηκε από εκατομμύρια ανθρώπους σ' ολόκληρο τον κόσμο. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον δαιμόνιο Βέλγο ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, η τελευταία περιπέτεια του οποίου δια χειρός Αγκάθα Κρίστι θα κυκλοφορούσε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς.
Στην πραγματικότητα, η εφημερίδα βρήκε έναν έξυπνο τρόπο να προαναγγείλει την έκδοση της "Αυλαίας", του βιβλίου που κρατούσε καλά φυλαγμένο στα συρτάρια της η Κρίστι ήδη από την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και με το οποίο έδινε τέλος στους αστυνομικούς άθλους του Ηρακλή της, τα φαιά κύτταρα του οποίου θα ησύχαζαν για πάντα. Όμως ένα μεγάλο απόσπασμα του κειμένου που δημοσιεύτηκε στην πρώτη σελίδα, όπως και στο εσωτερικό των New York Times, ήταν μια κανονικότατη νεκρολογία, ενώ συνοδευόταν από ένα σκίτσο του Ηρακλή Πουαρό, όπως δημοσιεύτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1920 στο βρετανικό περιοδικό The Scetch, πριν καλά καλά ο ντετέκτιβ γνωρίσει τεράστια δημοσιότητα των επόμενων χρόνων της μυθιστορηματικής του καριέρας.
Και η εφημερίδα αποχαιρετούσε τον Πουαρό γράφοντας:
"Ο Ηρακλής Πουαρό, ένας Βέλγος ντετέκτιβ που έγινε παγκόσμια διάσημος, πέθανε στην Αγγλία. Η ηλικία του ήταν άγνωστη.
Ο κ. Πουαρό κέρδισε δόξα ως ιδιωτικός ερευνητής, αφότου βγήκε στη σύνταξη από μέλος της βελγικής αστυνομικής δύναμης το 1904. Η καριέρα του, όπως καταγράφηκε στα μυθιστορήματα της ντέιμ Αγκάθα Κρίστι, της δημιουργού του, ήταν μια από τις πιο ένδοξες της λογοτεχνίας.
Στο τέλος της ζωής του είχε αρθρίτιδα και προβλήματα καρδιάς. Συχνά βρισκόταν σε αναπηρικό καροτσάκι και μετακινούταν από το δωμάτιό του στο ανοιχτό σαλόνι του Στάιλς Κορτ, ένα γηροκομείο στο Έσσεξ, φορώντας περούκα και ψεύτικα μουστάκια, προκειμένου να καλύψει τα σημάδια του χρόνου, τα οποία προσέβαλαν τη ματαιοδοξία του. Τα χρόνια που βρισκόταν εν δράσει, ντυνόταν πάντοτε άψογα.
Ο κ. Πουαρό, ο οποίος είχε ύψος μόλις 163 εκατοστά, ήρθε από το Βέλγιο στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ως πρόσφυγας. Εγκαταστάθηκε σε μια μικρή πόλη κοντά στο Στάιλς, που τότε ήταν μια εκλεπτυσμένη ιδιοκτησία, όπου ανέλαβε την πρώτη του υπόθεση ως ιδιώτης.
Τα νέα του θανάτου του, που έγιναν γνωστά από την ντέιμ Αγκάθα, δεν ήταν απροσδόκητα. Φήμες ότι πλησίαζε στο τέλος του έφτασαν εδώ τον περασμένο Μάιο.
Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από τους Ντοντ και Μιντ, τους εκδότες της ντέιμ Αγκάθα, οι οποίοι θα κυκλοφορήσουν την "Αυλαία", το μυθιστόρημα που καταγράφει τις τελευταίες του μέρες, στις 15 Οκτωβρίου".
Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή η δημοσίευση νεκρολογίας για έναν ολότελα φανταστικό χαρακτήρα, θα γινόταν πολλά χρόνια αργότερα, αυτήν τη φορά για τον ήρωα μιας τηλεοπτικής σειράς και συγκεκριμένα για τον Γουόλτερ Γουάιτ, τον αντιήρωα πρωταγωνιστή της τηλεοπτικής σειράς Breaking Bad. Στις 4 Οκτωβρίου 2013, πέντε μέρες μετά την προβολή του τελευταίου επεισοδίου του σίριαλ, η εφημερίδα Albuquerque Journal δημοσίευσε τη νεκρολογία που είχαν γράψει προς τιμή του Γουάιτ τα μέλη ενός φαν κλαμπ του Breaking Bad. Καθόλου τυχαία η επιλογή της εφημερίδας, μιας και η σειρά υποτίθεται ότι εξελισσόταν στην Αλμπουκέρκη του Νιου Μέξικο.
Διαβάζουμε:
"Ο Γουόλτερ Γουάιτ, 52 ετών, από την Αλμπουκέρκη, απεβίωσε την Κυριακή μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα κι έναν τραυματισμό από πυροβολισμό. Συνιδρυτής του Γκρέι Μάτερ, ο Γουάιτ ήταν ερευνητής χημικός, ο οποίος δίδαξε χημεία στο γυμνάσιο και αργότερα ίδρυσε μια αυτοκρατορία παραγωγής μεθαμφεταμίνης. Τον πενθούν η σύζυγός του, Σκάιλερ Λαμπέρτ, ο γιός του Γουόλτερ "Φλιν" τζούνιορ και η κόρη του Χόλι. Ιδιωτική τελετή πραγματοποιήθηκε από την οικογένειά του. Αντί για στεφάνια, μπορούν να γίνουν δωρεές σε ίδρυμα πρόληψης κατάχρησης ναρκωτικών της επιλογής σας. Θα μας λείψει πολύ".
Δεν έχω γράψει κάποιο θεματάκι σχετικά με το Breaking Bad, όμως όσοι είστε φαν της ντέιμ Κρίστι, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά και στα παρακάτω:
-- Το στοίχημα των 100 λιρών, που ώθησε την Αγκάθα Κρίστι να γράψει το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα. Ποια ήταν η συνταγή της για τη συγγραφή αστυνομικών ιστοριών.
-- ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου