Πέντε τραγούδια της Γιουροβίζιον για τη γιορτή της μητέρας!

Θέλεις να ετοιμάσεις μια πρωτότυπη playlist για τη μητέρα σου με αφορμή τη γιορτή της μητέρας; Αν έχετε κοινό πάθος τη Γιουροβίζιον, μπορείς να τις υπενθυμίσεις κάποιες χαρακτηριστικές συμμετοχές χωρών με ύμνους προς τη μάνα, το πιο αγαπημένο πρόσωπο των παιδιών σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.

Στο 14ο διαγωνισμό τραγουδιού, που φιλοξενήθηκε στη Μαδρίτη στις 29 Μαρτίου 1969, το Μονακό εκπροσωπήθηκε από το 12χρονο Ζαν-Ζακ. Ήταν το πρώτο παιδί που εμφανίστηκε στη σκηνή της Γιουροβίζιον και ο πρώτος καλλιτέχνης μ’ ένα τραγούδι αφιερωμένο στη μεγάλη αγάπη ενός παιδιού για τη μητέρα του. Το «Maman, Maman» χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μισό, ο Ζαν-Ζακ αφηγείται στη μητέρα του ένα θαυμάσιο όνειρο που είχε δει, ότι είχε μεγαλώσει, είχε γίνει στρατιώτης και ετοιμαζόταν να φύγει μ’ ένα μεγάλο πλοίο κάνοντας τη μητέρα του περήφανη. Στο δεύτερο μισό όμως συνειδητοποιεί ότι αυτό ήταν ένα όνειρο, το οποίο δεν βιάζεται να ζήσει. «Θέλω να ξεχάσω το στρατιώτη και το μεγάλο πλοίο/ Θέλω να μείνω κοντά σου και είθε ο Θεός να σε κρατήσει για πολύ καιρό/ Εσένα, την πιο όμορφη απ’ όλες τις μαμάδες./ Μαμά, μαμά, θέλω να παραμείνω παιδί/ Κράτησέ με κοντά σου, μαμά». 

Το χαριτωμένο αυτό τραγουδάκι συγκέντρωσε 11 βαθμούς και κατέκτησε την έκτη θέση σε σύνολο 16 συμμετοχών.

Στον 50ο διαγωνισμό, που φιλοξενήθηκε στην Αθήνα το Μάιο του 2006, στην τρίτη εμφάνισή της στο διαγωνισμό η Λευκορωσία προσπάθησε ανεπιτυχώς να σπάσει το σερί μη προκρίσεων στο μεγάλο τελικό με την Πολίνα Σμόλοβα και το τραγούδι «Μum». Στην ουσία ήταν ένα τραγούδι που μιλούσε για τον πόνο που αισθανόταν η ερμηνεύτρια μετά από το χωρισμό της, και πώς έτρεξε στο πλευρό της μητέρας της για παρηγοριά. «Μαμά, μαμά, μαμά/ Δεν βλέπεις πόσο μου λείπει;/ Μαμά, μαμά, μαμά/ Ναι, χρειάζομαι μόνο εκείνον/ Μαμά, μαμά, μαμά/ Δεν βλέπεις πόσο τον αγαπώ;»

Τελικά το σερί των αποτυχιών τρίτωσε και η Λευκορωσία με 10 μόλις βαθμούς κατατάχθηκε 22η (σε σύνολο 24 συμμετοχών) στο μοναδικό ημιτελικό της διοργάνωσης και η Πολίνα έχασε την ευκαιρία ν’ απολαύσει διά ζώσης τη μοναδική εμπειρία του τελικού με το πρωτότυπο για Γιουροβίζιον σόου που είχε ετοιμάσει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου με τη Φωτεινή Δάρρα, αλλά και τα σεξουαλικά υπονοούμενα κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης της ολλανδικής ψηφοφορίας ανάμεσα στο Σάκη Ρουβά και τον εκπρόσωπο της ολλανδικής τηλεόρασης.

Έναν ανεπανάληπτο ύμνο στη μητέρα του τραγούδησε ο Αξέλ Χιρσού, εκπρόσωπος του Βελγίου στη Γιουροβίζιον του 2014 στην Κοπεγχάγη. Μετά από ένα χωρισμό κι αυτός, ετοιμάζεται να επιστρέψει στο πατρικό του και αναγνωρίζει ως μοναδικό στήριγμά του, τη μάνα του: «Για ακόμη μια φορά μητέρα/ είσαι εκεί μητέρα/ είσαι το φως που με καθοδηγεί/ ο ώμος μου, το καταφύγιό μου, ο δορυφόρος μου/ Είμαι αδύναμος, είσαι λαμπερή/ Δώσε μου τη δύναμή σου, ω μητέρα/ Δώσε μου τη φροντίδα σου, μητέρα/ Είσαι το φως που με καθοδηγεί/ Ο ώμος μου, το καταφύγιό μου, ο δορυφόρος μου».

Ούτε αυτός όμως τα κατάφερε πολύ καλά, καθώς με μόλις 28 βαθμούς τερμάτισε 14ος στον ημιτελικό του και δεν κατάφερε ν’ ανεβεί στη σκηνή της Γιουροβίζιον την παραμονή της γιορτής της μητέρας εκείνης της χρονιάς, σύμπτωση που ενδεχομένως να του χάριζε εξτρά πόντους από τις απανταχού Ευρωπαίες μανάδες.

Μακράν το πιο επιτυχημένο τραγούδι της Γιουροβίζιον αφιερωμένο σε μια μητέρα ήταν η «Stefania”, με το οποίο οι Kalush Orchestra χάρισαν στην Ουκρανία την τρίτη νίκη της στο διαγωνισμό το 2022 (αν και υπάρχουν και εκείνοι που αμφισβητούν την αξία αυτής της νίκης, αποδίδοντάς την στη συναισθηματική ψήφο των Ευρωπαίων τηλεθεατών λίγους μήνες μετά τη ρωσική εισβολή στη χώρα) σπάζοντας την κατάρα της μέτριας έως κακής επίδοσης των τραγουδιών που μιλούσαν ανοιχτά για τις μανάδες, καθώς ο επικεφαλής τραγουδιστής του συγκροτήματος απευθυνόταν μέσω του τραγουδιού προς τη μητέρα του, Στεφανία, αναγνωρίζοντας όσα είχε κάνει εκείνη γι’ αυτόν.

Και φέτος, στη Γιουροβίζιον 2025, ακόμη ένας ύμνο για τις μανάδες, από τη Γαλλία αυτήν τη φορά. Μια από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της χώρας, η Λουάν, αφιερώνει ένα τραγούδι στη μητέρα της, την οποία είχε χάσει από καρκίνο έντεκα χρόνια νωρίτερα, το 2014. «Έχω αλλάξει πολύ/ Έχω μεγαλώσει/ Από εσένα κράτησα/ Ό,τι με κάνει αυτό που είμαι./ Είμαι καλύτερα, ξέρω πού πάω/ Έπαψα να μετράω τα χρόνια/ Και αν κάποτε ήθελα να σταματήσω το χρόνο/ Τώρα είμαι εγώ εκείνη που την αποκαλούν “μαμά”».