Επί πολλά χρόνια, ο 66χρονος Τζέιμς Φάλον, καθηγητής ψυχιατρικής και ανθρώπινης συμπεριφοράς στο UC Irvine, συνεργάζεται με εγκληματολόγους, τους οποίους και βοηθάει στο διωκτικό και κυρίως στο νομικό κομμάτι της έρευνάς τους, εξετάζοντας τους εγκεφάλους εγκληματιών, προκειμένου να διαπιστώσει αν έχουν τυχόν ανωμαλίες - και τι είδους. Το μεγαλύτερο σοκ της ζωής του το έζησε το 2005, όταν τυχαία διαπίστωσε ότι και ο δικός του εγκέφαλος δεν διέφερε και πολύ από τους εγκεφάλους ψυχοπαθών, μανιακών δολοφόνων, για τους οποίους πολλές φορές κατά το παρελθόν είχε συντάξει επιστημονικές εκθέσεις.
Η διαπίστωση έγινε τυχαία, όταν ο Φάλον συμμετείχε μαζί με την οικογένειά του σε μια έρευνα για τη νόσο Αλτσχάιμερ, για τις ανάγκες της οποίας υποβλήθηκε σε PET scan (τομογραφία). Η τελευταία ακτινογραφία του σωρού έδειχνε τον εγκέφαλο ενός ατόμου, που παρουσίαζε πολλά κοινά στοιχεία με τον εγκέφαλο ενός ψυχοπαθούς. Έκπληκτος διαπίστωσε ότι η ακτινογραφία εκείνη ήταν η ακτινογραφία του δικού του εγκεφάλου.
Εκ των υστέρων αναγνώρισε ότι όντως έχει ορισμένα "συμπτώματα", όπως κρίσεις πανικού, αντικοινωνική συμπεριφορά, τάσεις ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Μιλώντας στην ιστοσελίδα abcnews.com, ο Φάλον εκμυστηρεύτηκε ότι δεν αναπτύσσει ιδιαίτερους συναισθηματικούς δεσμούς με τους ίδιους ανθρώπους, αλλά συμπεριφέρεται σε όλους το ίδιο, δεν είναι ιδιαίτερα ρομαντικός με τη γυναίκα, παραδέχεται ότι "δεν θα με παντρευόμουν ποτέ", ενώ αποκαλύπτει ότι γενικότερα κρύβει τα συναισθήματα του και μπορεί να γίνει μακροπρόθεσμα εκδικητικός με κάποιον που του έχει συμπεριφερθεί άσχημα στο παρελθόν, όμως την ίδια στιγμή συμμετέχει σε διάφορες φιλανθρωπικές δραστηριότητες, επειδή θέλει το καλό του κόσμου.
Εξάλλου, ανατρέχοντας στην ιστορία της οικογένειάς του, ο Φάλον διαπίστωσε ότι δύο πρόγονοί του ήταν εγκληματίες. Μάλιστα, ένας από τους προγόνους του, ο Τόμας Κορνέλ, ήταν ο πρώτος άποικος που το 1672 εκτελέστηκε με απαγχονισμό, επειδή είχε σκοτώσει τη μητέρα του, ενώ το 1892 μια άλλη πρόγονή του είχε σκοτώσει με τσεκούρι τον πατέρα και τη μητριά της. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα πάρει και ο ίδιος το τσεκούρι για να σκοτώσει, ούτε ότι του είχε ποτέ περάσει κάτι τέτοιο από το μυαλό.
Ποτέ δεν εμφάνισε αντίστοιχα δολοφονικά ένστικτα, κάτι που το αποδίδει στο γεγονός ότι μεγάλωσε σε μια οικογένεια γεμάτη αγάπη, υπογραμμίζοντας τη σημασία και την υπεροχή της ανατροφής έναντι της φύσης. Μέχρι πριν λίγα χρόνια όμως, προτού προβεί στην παραπάνω διαπίστωση-έκπληξη για τον εαυτό του, ο Φάλον, συγγραφέας του βιβλίου "The Psychopath Inside: A Neuroscientist's Personal Journey Into the Dark Side of the Brain", πίστευε το ακριβώς αντίθετο, ότι δηλαδή μόνο τα γονίδια ευθύνονται για τη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Τώρα παραδέχεται ότι έκανε λάθος καθ υποστηρίζει ότι η άσκηση βίας κατά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του ατόμου σε συνδυασμό με τα βιολογικά χαρακτηριστικά είναι η αιτία που πυροδοτείται η σεροτονίνη του εγκεφάλου και οδηγεί στην ψυχοπαθητική βία. Με άλλα λόγια, συγκρίνει τη γενετική προδιάθεση μ' ένα "γεμάτο όπλο", που δεν σηματοδοτεί απαραίτητα και "θανατική καταδίκη", εάν το άτομο μεγαλώσει σ' ένα υγιές περιβάλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου