3 ανέκδοτα από την ζωή του Μαρκ Τουέιν

"Ήμασταν δυο δίδυμα αδέρφια, ο Μαρκ και ο Ουίλιαμ. Μοιάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό! Όταν μας έκανε το πρώτο μας λουτρό, η μαμή αντιλήφθηκε ότι ο ένας από τους δυο μας είχε  επωφεληθεί μιας στιγμής αφηρημάδας της για να πνιγεί. Κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να εξακριβώσει ποιος από τους δυο μας είχε επιζήσει!. Να είμαι άραγε ο Μαρκ; Ή να είμαι ο Ουίλιαμ; Δεν ξέρω! Αυτή θα είναι η παντοτινή τραγωδία της ζωής μου"! Με αυτήν την ιστορία συνήθιζε ο διάσημος αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν να αφηγείται τη γέννησή του. Μια ιστορία χαρακτηριστική του μοναδικού χιούμορ, για το οποίο ήταν γνωστός καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του. 

10 κινέζικες παροιμίες που δίνουν τροφή για σκέψη

Ο πιο αυθεντικός τρόπος εκδήλωσης του τρόπου σκέψης ενός λαού αποτυπώνεται στις παροιμίες του, σ' αυτό που ονομάζεται λαϊκή θυμοσοφία. Μέσα από 10 τυχαίες, αλλά ενδεικτικές κινέζικες παροιμίες, μπορούμε να διαβάσουμε τον κόσμο με μια άλλη ματιά και να αναθεωρήσουμε ενδεχομένως κάποιες αξίες ή απλά να γνωρίσουμε έναν τρόπο σκέψης, μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής αρκετά διαφορετική - συχνά πιο συντηρητική είναι η αλήθεια, αλλά και περισσότερο συνδεδεμένη με τη φύση - σε σχέση με την ελληνική ή την ευρωπαϊκή γενικότερα.

Γιατί οι αμερικανικές εκλογές πραγματοποιούνται μόνο το Νοέμβριο και μόνο τις Τρίτες;

Στα περισσότερα κράτη, οι εκλογές πραγματοποιούνται τις Κυριακές. Η Κυριακή είναι κατά κανόνα ημέρα αργίας, επομένως οι ψηφοφόροι έχουν όλη την άνεση να περιμένουν στις ουρές των εκλογικών κέντρων για να ρίξουν την ψήφο τους. Ωστόσο, στον κανόνα της Κυριακής υπάρχουν εξαιρέσεις: άλλες χώρες έχουν ορίσει ως ημέρα εκλογών το Σάββατο, άλλες την Παρασκευή, οι Βρετανοί ψηφίζουν μόνο τις Πέμπτες, ενώ οι Αμερικανοί το κάνουν μόνο τις Τρίτες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Πώς ένας από τους μεγάλους χαμένους των αμερικανικών εκλογών (πριν καν κλείσουν οι κάλπες) είναι η αξιοπιστία των Wikileaks

Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016 θα μείνουν στην ιστορία με τις πλέον αρνητικές εντυπώσεις. Λίγες μέρες πριν τις εκλογές και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της κάλπης, υπάρχουν ήδη αρκετοί χαμένοι: οι δύο βασικοί μονομάχοι (που δεν θα εκφράζουν καλά καλά ούτε το σύνολο των ψηφοφόρων τους, καθώς επενδύουν μάλλον στην αρνητική ψήφο παρά στη θετική προτίμηση των εκλογέων), οι υποψήφιοι των μικρότερων κομμάτων (οι οποίοι δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τη σπάνια ευκαιρία να διασπάσουν τον παραδοσιακό δικομματισμό), η μακρά δημοκρατική παράδοση των ΗΠΑ (που δοκιμάζεται από μια προεκλογική διαδικασία επισκιασμένη από χτυπήματα κάτω από τη μέση, λεκτικές υπερβολές, ηθική αποδόμηση των υποψηφίων, λαϊκιστικές κορώνες χωρίς προηγούμενο κλπ.), ενώ μεταξύ των ηττημένων μπορεί να περιληφθούν - αυτό κι αν είναι έκπληξη - τα Wikileaks και ο Τζούλιαν Ασάνζ!