Τρία ποιήματα για την Πρωτοχρονιά

Για τους ποιητές, το τέλος του χρόνου αποτελεί μια ευκαιρία στοχασμού. Κάτι αλλάζει, αλλά τι είναι αυτό; Ένας νέος χρόνος ξεκινάει, αλλά τι θα καινούριο, τι διαφορετικό θα φέρει; Πόσο πιεστικές είναι οι αναμνήσεις του παρελθόντος, που όλο και ξεμακραίνουν; Τρεις Έλληνες ποιητές (ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ο Ιωάννης Πολέμης και ο Κωστής Παλαμάς) έχουν σχολιάσει μέσα από τους στίχους τους - με διαφορετικό ύφος και διάθεση ο καθένας - το μεταίχμιο που συμβολίζει η πρώτη μέρα του χρόνου

Οι 20 εμπορικότερες ταινίες παγκοσμίως για το 2016

Δύο είναι τα κοινά μυστικά του Χόλιγουντ: α) οι αβανταδόρικοι ρόλοι για Όσκαρ είναι οι ενσαρκώσεις/πιστές αντιγραφές(/μιμήσεις) ιστορικών προσωπικοτήτων (κατά προτίμηση της αμερικάνικης ιστορίας) και β) το κλειδί της επιτυχίας στο box office είναι οι σούπερ ήρωες και οι ταινίες κινουμένων σχεδίων, που έχουν παγκόσμια απήχηση. Φέτος, υπήρξε και μια καινοτομία. Στο παγκόσμιο τοπ20 βρέθηκαν και δύο κινέζικες ταινίες. Πρόκειται για τη "Γοργόνα" και το "Monster Hunt", δύο ταινίες επιστημονικής φαντασίας (η πρώτη ρομαντική κομεντί και η δεύτερη κωμική περιπέτεια), που συνέθλιψαν όλα τα ρεκόρ του κινεζικού box office, επιβεβαιώνοντας τη σαφή άνοδο του εμπορικού κινεζικού κινηματογράφου κατά την τελευταία δεκαετία. Και μη βιαστείτε να βρείτε τη δικαιολογία ότι οι Κινέζοι είναι πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, καθώς οι εισπράξεις των δύο ταινιών οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο κινεζικό κοινό, ενώ αντίθετα οι αμερικανικές παραγωγές διανέμονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. 

Όταν το τρολάρισμα στο τουίτερ έχει αρχίσει να γίνεται ανυπόφορο

Διάβαζα σ' ένα ηλεκτρονικό περιοδικό τις τοπ κακίες που γράφτηκαν στο τουίτερ με αφορμή το θάνατο του Τζορτζ Μάικλ, δηλαδή τις γνωστές εξυπνάδες τύπου "Σαν να πέθανε ο ΛεΠα από καρδιοπάθειες απ' τις πολλές συμπάθειες" κανιβαλίζοντας το γεγονός ότι ο τραγουδιστής του "Law Christrmas" πέθανε Χριστούγεννα. Κατ' αρχήν να δηλώσω ότι θεωρώ ήρωα τον συντάκτη του δημοσιεύματος, που άντεξε να διαβάσει τόση ανοησία μαζεμένη, ώστε να ξεχωρίσει τα εξωφρενικότερα των εξωφρενικότερων τουίτερ. Από κει και μετά απλά απομένει μια θλιβερή διαπίστωση: Στον κόσμο της τουίτερλαντ μήπως έχει χαθεί η μπάλα;

2016: Η χρονιά που σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και δύσκολα θα την ξεχάσουμε

Έχω την εντύπωση ότι το πρόσωπο της χρονιάς, που ετοιμάζεται να φύγει (στο καλό!), δεν ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ ή κάποιο από τα πολλά πρόσωπα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σόκαραν την παγκόσμια κοινή γνώμη, αλλά αντίθετα αυτός ο "τίτλος" θα έπρεπε να αποδοθεί σ' έναν τυπάκο χωρίς πρόσωπο, που κυκλοφορεί με μαύρο χιτώνα και μαύρη κουκούλα, στα χέρια του κρατάει το δρεπάνι του θεριστή, φήμες λένε ότι το επάγγελμά του είναι βαρκάρης στη λίμνη Αχερουσία, ενώ συχνά μπαίνει στις ζωές μας για να τις διαλύσει απρόσκλητος και σίγουρα ανεπιθύμητος. Τον χρησιμοποιούμε και σαν παράδειγμα προς αποφυγή: "Τι στέκεσαι από πάνω μου σαν τον Χάρο" λέμε, όταν κάποιος ενοχλητικός δεν εννοεί να ξεκολλήσει από δίπλα μας, αλλά επιμένει να μας δυσκολεύει με την επίμονη παρουσία του.