Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των πετυχημένων κωμικών σίριαλ της ιδιωτικής τηλεόρασης;

We love tv και πάνω απ' όλα αγαπούμε τις ελληνικές κωμικές σειρές, οι οποίες αποτελούν σταθερή αξία της ελληνικής τηλεόρασης χρόνια τώρα. Αν τις συγκρίνουμε με τα αμερικάνικα sitcoms, οι ελληνικές σειρές διαφέρουν σχεδόν σε όλα: από τη μεγαλύτερη διάρκεια μέχρι την πιο αργή δράση με αναλυτικούς διαλόγους, μουσικά χαλιά που συμμετέχουν σε πλοκή, ιδιαίτερες κατηγορίες χαρακτήρων κλπ. Δεν ξέρω αν θα είμαι πολύ εύστοχος, αλλά κάπως έτσι έχω αντιληφθεί το προφίλ μιας μέσης, ελληνικής, κωμικής σειράς, που έχει επιτυχία στους πίνακες τηλεθέασης.

26 χρόνια ιδιωτική τηλεόραση: Αναμνήσεις από το παρελθόν, σκέψεις για το παρόν

Η ιδιωτική τηλεόραση κλείνει τα 26 χρόνια στην Ελλάδα, αν και οι τηλεοπτικοί σταθμοί γιορτάζουν τα.... 25. Ε, μεταξύ μας πολλές κοπέλες αρχίζουν να κρύβουν τα χρόνια τους από τα 26 τους, αν και δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος. Απλά το 25 είναι ένα πιο ωραίο, στρόγγυλο νούμερο για να γιορτάσει κανείς - ειδικά όταν για πρώτη φορά τίθεται ζήτημα έκδοσης νόμιμων αδειών λειτουργίας των τηλεοπτικών σταθμών με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την τύχη ορισμένων καναλιών. Όπως και να 'χει, η επέτειος των 26 ετών από τη λειτουργία του πρώτου ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού (Mega channel στις 20 Νοεμβρίου 1989) είναι μια καλή ευκαιρία για μια προσωπική αναδρομή στο μακρινό παρελθόν της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα.

"Je suis Paris"... τρεις μέρες μετά

Ήταν βράδυ Παρασκευής, 13 Νοεμβρίου. Παρακολουθούσα το τελευταίο επεισόδιο μιας ξένης σειράς στην τηλεόραση. Ήταν το "Under The Dome", μια σειρά που αλλιώς ξεκίνησε και αλλιώς εξελίχθηκε, απογοητεύοντας τους περισσότερους τηλεθεατές της - εμένα σίγουρα! - όπως επιβεβαιώθηκε και στο φινάλε. Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μου. Τελειώνοντας το επεισόδιο, πάνω στο ζάπινγκ αντιλαμβάνομαι ότι κάτι άγριο συνέβη στο Παρίσι. Βρίσκονταν σε εξέλιξη μια σειρά από "περιστατικά", τρομοκρατικές επιθέσεις σε διαφορετικά σημεία της πόλης.

Το στοίχημα των 100 λιρών, που ώθησε την Αγκάθα Κρίστι να γράψει το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα. Ποια ήταν η συνταγή της για τη συγγραφή αστυνομικών ιστοριών.

Πολλοί την έχουν επικρίνει, παρόλα αυτά η Αγκάθα Κρίστι παραμένει μια από τις πιο πολυδιαβασμένες συγγραφείς στον κόσμο. Το αστυνομικό μυθιστόρημα έγινε εξ αιτίας γοητευτικό σε ευρύτερο κύκλο ανθρώπων, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για τους μάτσο ντεντέκτιβ που καπνίζουν πούρα, ρίχνουν ωραίες γκόμενες με μια μόνο ματιά και κυνηγούν αρχικακοποιούς εισχωρώντας στα ενδότερα της μαφίας. Ο εγκεφαλικός Ηρακλής Πουαρό και η κουτσομπόλα μις Μαρλπ, την οποία κανείς δεν θα ήθελε για γειτόνισσά του, ασκούν μεγαλύτερη γοητεία από τον Φίλιπ Μάρλοου, γιατί ξυπνούν τον ντεντέκτιβ μέσα μας, ξυπνούν τον αδιάκριτο εαυτό μας και μας καθιστούν συμμέτοχους στην έρευνα εύρεσης του δολοφόνου ανεβάζοντας την αδρεναλίνη στα ύψη.