Ποια ήταν η αγγαρεία που αρνούνταν να κάνουν οι Έλληνες των πρώτων χρόνων του ελληνικού κράτους και την έκαναν γι' αυτούς οι Μαλτέζοι

Η ταύτιση της Φιλιππινέζας με την παραδουλεύτρα και του Αλβανού με τον χαμάλη, τον άνθρωπο που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας όσες δουλειές σνομπάρουν οι - και καλά καλύτεροι - Ελληναράδες, αποτελούν δύο από τα στίγματα της σύγχρονης Ελλάδας, που φανερώνουν ότι οι Έλληνες είμαστε περισσότερο ρατσιστές απ' όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Ωστόσο αυτή η τάση να χρησιμοποιούμε τους ξένους για δουλειές που θεωρούμε κατώτερες και συνηθίζουμε να τις αποφεύγουμε ακόμη και σε περίοδο βαριάς οικονομικής κρίσης (πλην εξαιρέσεων φυσικά, μιας και τίποτα δεν είναι απόλυτο σ' αυτήν την ζωή), δεν είναι τόσο καινούριο φαινόμενο, αλλά κάτι αντίστοιχο παρατηρούταν ακόμη και στα πρώτα χρόνια του ελληνικού κράτους και πιο συγκεκριμένα στο πιο αναπτυγμένο μέρος του, το Ναύπλιο, την περίοδο που ήταν η πρωτεύουσα. Μόνο που τότε δεν υπήρχαν Αλβανοί για όλες τις δουλειές, αλλά Μαλτέζοι!

Το πρώτο θανατηφόρο τροχαίο (από άμαξα), που καταγράφηκε στον αθηναϊκό τύπο το Φεβρουάριο του 1870. Ο νεκρός ήταν από τα επιφανέστερα πρόσωπα της εποχής

Το πρώτο θανατηφόρο τροχαίο (ή καροδρομικό δυστύχημα κατά τη γλώσσα της εποχής) που απασχόλησε τον αθηναϊκό τύπο, σημειώθηκε μεταξύ 11 το πρωί και 1 το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου 1870 (π.η. ή 12 Φεβρουαρίου σύμφωνα με το σημερινό, που άλλωστε το ακολουθούσαν ήδη από τότε οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες). Θύμα ήταν ο έφορος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Μιχαήλ Γ. Σχινάς, από τα επιφανή πρόσωπα της αθηναϊκής κοινωνίας, ο οποίος κατά το παρελθόν είχε διατελέσει βουλευτής και διπλωμάτης. Γι' αυτό άλλωστε ασχολήθηκαν οι εφημερίδες με το τραγικό περιστατικό εξ αιτίας του οποίου ο Σχινάς έχασε την ζωή του, εστιάζοντας κυρίως στο πρόσωπο του νεκρού και τις ευθύνες για το δυστύχημα.

Είναι αυτό το τραγούδι που κάνει τα μωρά πραγματικά χαρούμενα;

Δυο ερευνητές, ο Κάσπαρ Άντιμαν (λέκτορα στο πανεπιστήμιο Γκόλντσμιθς του Λονδίνου) και η Λόρεν Στιούαρτ (ψυχολόγος ειδικευμένη σε θέματα μουσικής) ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας μια ομολογουμένως πρωτότυπη αποστολή. Κλήθηκαν να συμβάλλουν με τις θεωρητικές τους γνώσεις στη δημιουργία ενός τραγουδιού, που θα είναι "επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι θα κάνει τα μωρά χαρούμενα". Το κατάφεραν;

Πώς θα μπορούσε να είναι το ιδανικό μουσικό τάλεντ σόου;

Δεν ξέρω πόσο καυτό θέμα είναι τα μουσικά τάλεντ σόου σε μια εποχή, που η ελληνική τηλεόραση έχει παραγεμίσει με τόσο πολλές - υπερβολικά πολλές! - σχετικές εκπομπές. Ειδικός δεν είμαι, αλλά ένας απλός τηλεθεατής, που έχει άποψη όχι για το ποιο από τα τάλεντ σόου που βλέπουμε, είναι και το καλύτερο, αλλά για το πώς θα μπορούσε να είναι ένα ιδανικό τάλεντ σόου, τι θα κρατούσε και τι θα συνδύαζε απ' όσα βλέπουμε ήδη στις τηλεοράσεις μας και τι καινούριο θα μπορούσε να προτείνει.