Ελένη Αρίστη: Η πρώτη Ελληνίδα που υπέγραψε συμβόλαιο με κινηματογραφική εταιρία στο Χόλιγουντ

Η Ελένη Αρίστη δεν έκανε κάποια μεγάλη καριέρα, όμως είχε κάθε λόγο να περηφανεύεται ότι οι παραγωγοί του Χόλιγουντ ξεχώρισαν το ταλέντο της, ώστε ήταν η πρώτη ηθοποιός ελληνικής καταγωγής, που υπέγραψε συμβόλαιο με κινηματογραφική εταιρία και πιο συγκεκριμένα με τη Universal Pictures. Δεν ήταν βέβαια η πρώτη που έπαιξε σε κινηματογραφική ταινία, αλλά η πρώτη στην οποία πίστεψαν τόσο πολλοί οι παραγωγοί, ώστε υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας. Μάλιστα, το Νοέμβριο του 1928, περιλαμβανόταν μεταξύ των 7 μόλις ηθοποιών, οι οποίοι ανανέωσαν το συμβόλαιό τους με την εταιρία, επειδή κρίθηκαν ότι είχαν "επαρκή τελειότητα".

Η πρώτη εμφάνιση Ελληνίδας ηθοποιού σε ανδρικό ρόλο στο θέατρο. Η "Ελληνίδα Σάρα Μπερνάρ" και ο Άμλετ

Το 1899, η διάσημη Γαλλίδα ηθοποιός Σάρα Μπερνάρ έγραψε ιστορία υποδυόμενη έναν ανδρικό ρόλο στο θέατρο πρωταγωνιστώντας ως Άμλετ στην ομώνυμη τραγωδία του Σαίξπηρ. Αρκετούς μήνες μετά, τον Απρίλιο του 1900, μια Ελληνίδα αντίζηλός της, η αποκαλούμενη από τους θαυμαστές της και ως "Σάρα Μπερνάρ της Ελλάδας", η Ευαγγελία Παρασκευοπούλου μιμήθηκε το εγχείρημα αυτό και έγινε η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που υποδύθηκε ανδρικό ρόλο στο θέατρο. "Το σύνθημα της πλήρους χειραφεσίας ... δίδεται από το θέατρον" αναφωνούσε το Άστυ πριν την πρεμιέρα της παράστασης,

Τέσσερα τραγούδια που ακούν οι Πορτογάλοι στα ραδιόφωνά τους σήμερα

Όταν σκέφτηκα να ετοιμάσω ένα μίνι αφιέρωμα σε όσο το δυνατόν πιο σύγχρονα πορτογαλικά τραγούδια (με αφορμή και το κύπελλο που σήκωσε η πορτογαλική ομάδα στο Euro), ομολογώ ότι είχα βάλει τον πήχη ψηλά. Δεν θα αμφισβητήσω βέβαια τη μουσική βιομηχανία μιας ολόκληρης χώρας, όμως έχω δύο παρατηρήσεις. Κατ' αρχήν, τα περισσότερα πορτογαλικά τραγούδια είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων με τα πιο χαρούμενα να κινούνται σε mid-tempo ρυθμούς, κάτι που ισχύει ακόμη και για τη χιπ-χοπ μουσική. Πέραν αυτού, η πορτογαλική γλώσσα είναι τόσο ιδιαίτερη ηχητικά, ώστε ή τη λατρεύεις ή σε αφήνει αδιάφορο. Και μπορεί από μικρός να είμαι συνηθισμένος στο πορτογαλικό ηχόχρωμα των πρωταγωνιστών στα βραζιλιάνικα σίριαλ που έδειχνε η κρατική τηλεόραση μια φορά κι έναν καιρό, όμως κάτι μέσα μου κλωτσάει, όταν πρόκειται για μουσική και μάλιστα για τραγούδια όπου ο στίχος έχει τον πρώτο λόγο και όχι η μελωδία. Τέλος πάντων, διάλεξα τέσσερα πορτογαλικά τραγούδια - όλα παραγωγής 2016 - που είναι διαφορετικά μεταξύ τους, εμπορικά και ενδεικτικά της σύγχρονης μουσικής σκηνής της Πορτογαλίας.