Το κοινωνικοπολιτικό μανιφέστο του Αρμάνδου Δελαπατρίδη. Αποσπάσματα από το αδημοσίευτο βιβλίο του

Αν στις εκλογές του 2015 υπήρχε ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης (αυτούσιος), ο αρχηγός πρώτα του Αναμορφωτικού κόμματος και στη συνέχεια του κόμματος των Κυανολεύκων - τα οποία βέβαια ποτέ δεν συμμτείχαν σε κάποια εκλογική αναμέτρηση - πιανόν να εκλεγόταν βουλευτής ως η μεγαλύτερη τρολιά σε μια εποχή πλήρους απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να τύχαινει της ίδιας δημοσιότητας σαν αυτής που ο αυθεντικός Δελαπατρίδης τύχαινε τα πρώτα κυρίως χρόνια της εμφάνισής του στην πλατεία Συντάγματος. Αφιερώματα, συνεντεύξεις, ακόμη και το ιδεολογικό του μανιφέστο δημοσίευαν οι εφημερίδες της εποχής, για να διασκεδάσουν τους αναγνώστες τους.

Η εμφάνιση του Δελαπατρίδη στους δρόμους της Αθήνας και ο εγκλεισμός του στο Δημόσιο Ψυχιατρείο το 1930

"Ένα απομεσήμερο τα αθηναϊκά πεζοδρόμια εγνώρισαν νέον περιπατητήν των. Ένα νέον με ρεδιγκότα κατάμαυρη αλλά φθαρμένη, με μαύρο κοντό πανταλόνι, με μαύρο σκληρό καπέλλο, με μαύρα παπούτσια ψηλά, με μαύρο λαιμοδέτη, με μαύρα μαλλιά μακρυά λιγοστά εις τους κροτάφους και... με μαύρα νύχια. Ξουρισμένος και με αυστηρόν ύφος, με το μπαστούνι στο χέρι, προεκάλει την κοινήν προσοχήν με το παράξενο του ντυσίματός του". Έτσι περιέγραφε δημοσίευμα της εφημερίδας Νέα Ημέρα τον Αρμάνδο Δελαπατρίδη στις 11 Οκτωβρίου 1925, λίγους μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση στην πλατεία Συντάγματος, όπου αγόρευε όρθιος σε μια καρέκλα, καταφέρνοντας πολύ γρήγορα να γίνει γνωστός σ' όλη την πρωτεύουσα, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς "αθηναϊκούς τύπους" την περίοδο του Μεσοπολέμου (αλλά και μεταπολεμικά).

Πότε ξεκίνησε να καλλιεργείται συστηματικά το χασίς στην Ελλάδα και πότε απαγορεύθηκε η χρήση του;

Σε περίπτωση που είχατε την απορία αν υπήρξε ποτέ - και πότε τοποθετείται χρονικά - τυχόν συστηματική καλλιέργεια της - απαγορευμένης σήμερα - ινδικής κάνναβης (χασίς) στην Ελλάδα, η απάντηση βρίσκεται μάλλον στο μακρινό 1875, καθώς τότε εισήχθη για πρώτη φορά η καλλιέργεια του χασίς στο Μαντινειακό οροπέδιο. Και ενώ τα πρώτα χρόνια η καλλιέργειά του ήταν κατά κάποιο τρόπο... δοκιμαστική, αυτή άρχισε να εντατικοποιείται το 1880, οπότε για πρώτη φορά οι καλλιεργητές και οι έμποροι του συγκεκριμένου προϊόντος φαίνεται ότι αποκόμισαν σημαντικά κέρδη.

Πώς ένα άρθρο του 1900 για τις "τέσσερις μανίες" που καθηλώνουν την πρόοδο της χώρας, είναι επίκαιρο και το 2015

Τι κοινό μπορεί να έχει η Ελλάδα του 2015 με την Ελλάδα του 1900; Φαινομενικά, τα κοινά είναι ελάχιστα, αν σκεφτούμε ότι πριν 115 χρόνια τα σύνορα της χώρας ήταν πολύ περιορισμένα, τα αυτοκίνητα ήταν ελάχιστα, πολυκατοικίες δεν υπήρχαν, φυσικά δεν υπήρχε το ίντερνετ ούτε όλα αυτά τα επιτεύγματα της τεχνολογίας που επιφύλασσαν ο 20ος και ο 21ος αιώνας αλλάζοντας την καθημερινότητά μας κλπ. Στην ουσία όμως και σε επίπεδο πολιτικής διαχείρισης τα κοινά είναι πολύ περισσότερα απ' όσα θα υπέθετε κάποιος. Ή τουλάχιστον αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε διαβάζοντας το κύριο άρθρο της εφημερίδας Καιροί, που δημοσιεύτηκε στις 24 Απριλίου 1900 καταγράφοντας τις "τέσσερις μανίες", οι οποίες "οσημέραι εκδηλούμεναι εξευτελίζουσι και ταπεινούσι το ημέτερον έθνος, περιάγουσι δ' αυτό εις παραλυσίαν και διαφθοράν".

Λάουρα Μεντόγια, η πρώτη αγία από την Κολομβία. Ήθελε να ζήσει ως "Ινδιάνα ανάμεσα σε Ινδιάνους", το όνομά της συνδέθηκε με θαύματα και η ζωή της μεταφέρθηκε στην τηλεόραση ξεσηκώνοντας... μηνύσεις

Μπορεί οι Κολομβιανοί να έχουν περίεργη σχέση με τα ναρκωτικά, τις απαγωγές, την εγκληματικότητα και γενικά έναν τρόπο ζωής, που μόνο "χριστιανικός" δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί, όμως οι ίδιοι αισθάνονται πιστοί Ρωμαιοκαθολικοί και πολύ περήφανοι για την αγιοποίηση μιας συμπατριώτισσάς τους, Λάουρα Μεντόγια, της πρώτης και μοναδικής μέχρι σήμερα αγίας που γεννήθηκε και έζησε στην Κολομβία. Θεωρείται τόσο σημαντική προσωπικότητα, ώστε η ή της μεταφέρθηκε στην τηλεόραση στα πλαίσια ενός σίριαλ, που ξεσήκωσε αντιδράσεις προτού καν αρχίσει να μεταδίδεται.