Τρία ποιήματα για την Πρωτοχρονιά

Για τους ποιητές, το τέλος του χρόνου αποτελεί μια ευκαιρία στοχασμού. Κάτι αλλάζει, αλλά τι είναι αυτό; Ένας νέος χρόνος ξεκινάει, αλλά τι θα καινούριο, τι διαφορετικό θα φέρει; Πόσο πιεστικές είναι οι αναμνήσεις του παρελθόντος, που όλο και ξεμακραίνουν; Τρεις Έλληνες ποιητές (ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ο Ιωάννης Πολέμης και ο Κωστής Παλαμάς) έχουν σχολιάσει μέσα από τους στίχους τους - με διαφορετικό ύφος και διάθεση ο καθένας - το μεταίχμιο που συμβολίζει η πρώτη μέρα του χρόνου

Οι 20 εμπορικότερες ταινίες παγκοσμίως για το 2016

Δύο είναι τα κοινά μυστικά του Χόλιγουντ: α) οι αβανταδόρικοι ρόλοι για Όσκαρ είναι οι ενσαρκώσεις/πιστές αντιγραφές(/μιμήσεις) ιστορικών προσωπικοτήτων (κατά προτίμηση της αμερικάνικης ιστορίας) και β) το κλειδί της επιτυχίας στο box office είναι οι σούπερ ήρωες και οι ταινίες κινουμένων σχεδίων, που έχουν παγκόσμια απήχηση. Φέτος, υπήρξε και μια καινοτομία. Στο παγκόσμιο τοπ20 βρέθηκαν και δύο κινέζικες ταινίες. Πρόκειται για τη "Γοργόνα" και το "Monster Hunt", δύο ταινίες επιστημονικής φαντασίας (η πρώτη ρομαντική κομεντί και η δεύτερη κωμική περιπέτεια), που συνέθλιψαν όλα τα ρεκόρ του κινεζικού box office, επιβεβαιώνοντας τη σαφή άνοδο του εμπορικού κινεζικού κινηματογράφου κατά την τελευταία δεκαετία. Και μη βιαστείτε να βρείτε τη δικαιολογία ότι οι Κινέζοι είναι πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, καθώς οι εισπράξεις των δύο ταινιών οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο κινεζικό κοινό, ενώ αντίθετα οι αμερικανικές παραγωγές διανέμονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. 

Όταν το τρολάρισμα στο τουίτερ έχει αρχίσει να γίνεται ανυπόφορο

Διάβαζα σ' ένα ηλεκτρονικό περιοδικό τις τοπ κακίες που γράφτηκαν στο τουίτερ με αφορμή το θάνατο του Τζορτζ Μάικλ, δηλαδή τις γνωστές εξυπνάδες τύπου "Σαν να πέθανε ο ΛεΠα από καρδιοπάθειες απ' τις πολλές συμπάθειες" κανιβαλίζοντας το γεγονός ότι ο τραγουδιστής του "Law Christrmas" πέθανε Χριστούγεννα. Κατ' αρχήν να δηλώσω ότι θεωρώ ήρωα τον συντάκτη του δημοσιεύματος, που άντεξε να διαβάσει τόση ανοησία μαζεμένη, ώστε να ξεχωρίσει τα εξωφρενικότερα των εξωφρενικότερων τουίτερ. Από κει και μετά απλά απομένει μια θλιβερή διαπίστωση: Στον κόσμο της τουίτερλαντ μήπως έχει χαθεί η μπάλα;

2016: Η χρονιά που σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και δύσκολα θα την ξεχάσουμε

Έχω την εντύπωση ότι το πρόσωπο της χρονιάς, που ετοιμάζεται να φύγει (στο καλό!), δεν ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ ή κάποιο από τα πολλά πρόσωπα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σόκαραν την παγκόσμια κοινή γνώμη, αλλά αντίθετα αυτός ο "τίτλος" θα έπρεπε να αποδοθεί σ' έναν τυπάκο χωρίς πρόσωπο, που κυκλοφορεί με μαύρο χιτώνα και μαύρη κουκούλα, στα χέρια του κρατάει το δρεπάνι του θεριστή, φήμες λένε ότι το επάγγελμά του είναι βαρκάρης στη λίμνη Αχερουσία, ενώ συχνά μπαίνει στις ζωές μας για να τις διαλύσει απρόσκλητος και σίγουρα ανεπιθύμητος. Τον χρησιμοποιούμε και σαν παράδειγμα προς αποφυγή: "Τι στέκεσαι από πάνω μου σαν τον Χάρο" λέμε, όταν κάποιος ενοχλητικός δεν εννοεί να ξεκολλήσει από δίπλα μας, αλλά επιμένει να μας δυσκολεύει με την επίμονη παρουσία του. 

Τα "σαρακοστιανά Χριστούγεννα" του 1916, όταν τα τσουρέκια και τα χριστόψωμα αντικαταστάθηκαν από την μπομπότα

"Σαρακοστιανά Χριστούγεννα". Αυτός ήταν ο τίτλος ενός χρονογραφήματος που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αστραπή στις 26 Δεκεμβρίου 1916 και αποτύπωνε εύστοχα το κλίμα που επικρατούσε τις γιορτινές εκείνες ημέρες πριν από 100 χρόνια. Συγκρίνοντας το εορταστικό τραπέζι και τη γενικότερη ατμόσφαιρα στην πρωτεύουσα μ' εκείνα των περασμένων ετών, ο χρονογράφος περιέγραφε ένα τυπικό εορταστικό τραπέζι της χρονιάς εκείνης: "Το πολύ μίαν πιατέλλαν με τρυφερά ραδίκια ή με κανέν λευκόν άνθος ενός κουνουπιδιού, λίαν δε επιφυλακτικός οφείλει να φανή [σ.σ. ο χρονογράφος] εις τα πουλερικά, το κρέας και εις αυτό ακόμη το λαρδί". Εξάλλου, πολλοί δεν στόλισαν ούτε χριστουγεννιάτικα δέντρα, καθώς "δεν απέμεινεν έλατον εις την Πάρνηθα από τας πυρκαϊάς του θέρους και αν απέμεινεν οι χωρικοί προτιμούν να το χρησιμοποιήσουν διά την εστίαν των παρά να το φέρουν εις τον ανθοπώλην της οδού Σταδίου διά να κερδίσουν εξ αυτού όσον και διά μίαν ανθοδέσμην μενεξέδων, ένα εκατοστάρικον".

Θεατρικό ανέκδοτο: Πώς ένας Έλληνας ηθοποιός έστησε μια πολυπρόσωπη χριστουγεννιάτικη παράσταση με μοναδικό πρωταγωνιστή τον ίδιο και γκεστ ένα γάιδαρο!

Ένας ξεχασμένος - για πολλούς και ευνόητους λόγους - Έλληνας ηθοποιός στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ήταν ο Βασίλειος Ανδρονόπουλος, το όνομα του οποίου ήταν ταυτισμένο με δεκάδες θεατρικά ανέκδοτα, αστεία περιστατικά κατά τη διάρκεια παραστάσεων, στα οποία φερόταν ο ίδιος ως ο πρωταγωνιστής. Κάποια από αυτά ήταν υπερβολές ή απλές μεταφορές αντίστοιχων θεατρικών ανεκδότων με πρωταγωνιστές ηθοποιούς από το εξωτερικό. Υπήρχαν όμως και αυθεντικές διηγήσεις, τις οποίες δεν είναι εύκολο να διασταυρώσουμε - πώς άλλωστε, όταν μιλάμε για μια εποχή τόσο μακρινή; Με πάσα λοιπόν επιφύλαξη για την ακρίβεια των γεγονότων, όπως περιγράφονται στη συνέχεια, μεταφέρεται και το παρακάτω χριστουγεννιάτικο ανέκδοτο, όταν κάποια χρονιά ο Ανδρονόπουλος βρέθηκε σε πόλη της Μικράς Ασίας με ελληνικό πληθυσμό, όπου έδωσε κακήν κακώς μια αυτοσχέδια, πολυπρόσωπη θεατρική παράσταση μόνος του με τη βοήθεια ενός.. γαϊδάρου.

Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση με φωτεινά μπισκότα

Η ιδέα για τα διακοσμητικά μπισκότα δεν είναι δική μου ούτε έχω δοκιμάσει να την εκτελέσω, γιατί η σχέση μου με τη μαγειρική δεν είναι η καλύτερη δυνατή, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια συνταγή με βασικό στοιχείο την ζύμη, η οποία απαιτεί ειδική τεχνική για να πετύχει. Τη βρήκα όμως πολύ έξυπνη ως ιδέα, ένας εναλλακτικός τρόπος να διακοσμήσουμε το σπίτι μας με κάτι φαγώσιμο και μάλιστα μ' ένα κατεξοχήν χριστουγεννιάτικο επιδόρπιο, όπως είναι τα μπισκότα. Αν έχετε υπόψη κάποια δικιά σας συνταγή παρασκευής μπισκότων ακολουθήστε την μέχρι το στάδιο που έχει ετοιμαστεί το ζυμάρι και ετοιμάζεστε να το κόψετε σε σχήματα με τις ειδικές φόρμες, που πωλούνται στο εμπόριο.

20 προκλητικά ανάλαφρες ατάκες της προκλητικά ανάλαφρης Ζα Ζα Γκαμπόρ

Η Ζα Ζα Γκαμπόρ το 1959. ( Wikimedia Commons)

Γεννημένη στις 6 Φεβρουαρίου 1917, για 40 μόλις μέρες η Ζα Ζα Γκαμπόρ δεν κατάφερε να συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Και τι ζωή ήταν αυτή! Εβραϊκής καταγωγής η ίδια, κατάφερε να ξεφύγει από την υπό ναζιστική κατοχή Ουγγαρία (η πατρίδα της) το 1941, πηγαίνοντας στην Αμερική όπου θα γνώρισε μεγάλες δόξες, μια πρώτη - και τόσο παλιομοδίτικη στα μάτια μας σήμερα - εκδοχή της διασημότητας τύπου Καρντάσιαν, δηλαδή πολύ κακό για το τίποτα και χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Βέβαια, η Ζα Ζα Γκαμπόρ τυπικά επαγγελλόταν την ηθοποιό, όμως οι ερμηνείες της στις ταινίες του Χόλιγουντ δεν έμειναν αξέχαστες.Αντίθετα, όλοι τη θυμούνται για τους εννιά γάμους με πάμπλουτους άνδρες, τα πανάκριβα διαζύγιά της, χάρη στα οποία διήγε πολυτελέστατο βίο συχνάζοντας σε αναρίθμητες κοσμικές εκδηλώσεις, ενώ ασυναγώνιστες σε ρηχότητα και ματαιοδοξία ήταν - και είναι - τα ευφυολογήματά της, προκλητικά σνομπ ατάκες που απλά καλλιεργούσαν ή επιβεβαίωναν το μύθο της ματαιόδοξης σνομπ σελέμπριτι, που ενδιαφερόταν περισσότερο για την οικονομική της ευημερία. Ο πιο αντιπροσωπευτικός φόρος τιμής στο φαινόμενο Ζα Ζα είναι μια συλλογή ορισμένων από τα πιο χαρακτηριστικά ευφυολογήματά της, ευφυολογήματα μιας ντίβας της παλιάς εποχής.

Η διαφορετική ταινία ενός Ολλανδού σκηνοθέτη, που κατασκόπευσε το κλέφτη του κινητού του τηλεφώνου μέσω του Ίντερνετ. Η αναπάντεχη εξέλιξη της ιστορίας.

Όλα ξεκίνησαν, όταν ο φοιτητής σκηνοθεσίας Άντονι βαν ντερ Μέερ έπεσε θύμα κλοπής, καθώς άγνωστος του είχε αρπάξει το iPhone του ενώ ο ίδιος απολάμβανε το μεσημεριανό του γεύμα. Αυτό που τον τάραξε περισσότερο δεν ήταν η - ομολογουμένως μεγάλη - χρηματική αξία του κλεμμένου τηλεφώνου, όσο το αίσθημα ότι ένας άγνωστος θα μπορούσε να εισχωρήσει βαθιά στην προσωπική του ζωή, μιας και στο τηλέφωνο ο Άντονι είχε αποθηκευμένες φωτογραφίες, βίντεο, sms, emails, επαφές με φίλους και γνωστούς. Αναρωτήθηκε ποιος και γιατί έκλεβε το τηλέφωνό του, ποιοι και γιατί κλέβουν γενικότερα τα τηλέφωνα από ανυποψίαστους πολίτες. Ήθελε να μάθει περισσότερα και έθεσε σ' εφαρμογή ένα περίεργο, όσο και παράτολμο σχέδιο, να αφήσει ένα δεύτερο τηλέφωνο να κλαπεί επίτηδες και στη συνέχεια να παρακολουθήσει την πορεία του με τη βοήθεια της κάμερας του δεύτερου αυτού κινητού. Αποτέλεσμα αυτής της παρακολούθησης ήταν μια ταινία περίπου 20λεπτης διάρκειας, ένα ντοκιμαντέρ (ή ριάλιτι, αν προτιμάτε) με αναπάντεχη εξέλιξη, το οποίο μάλιστα θα παρουσίαζε στα πλαίσια της διπλωματικής του εργασίας κατά την αποφοίτησή του από τη σχολή τον Ιούνιο του 2015.

Γιατί δεν πρέπει οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους να κερδίζουν πάντα στα παιχνίδια;

Παίζοντας με τον 5χρονο ανιψιό μου οποιοδήποτε από τα αγαπημένα του παιχνίδι (είτε αυτό είναι αυτοκινητάκια ή μηχανές, αγώνας τρεξίματος, επιτραπέζιο κλπ.) αναπόφευκτα κάποιες φορές χάνω εγώ και κάποιες φορές χάνει εκείνος. Έτσι δεν γίνεται στα παιχνίδια; Για τη γιαγιά του όμως - η γνωστή Ελληνίδα γιαγιά που είναι πολλαπλάσια υπερπροστατευτικότερη από την Ελληνίδα μάνα - δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αφήνω πάντα τον μικρό να κερδίζει, γιατί "να, κοίταξέ τον κλαίει και δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις" (σ.σ. το να κερδίζω και να χάνω δίκαια, όσο το δυνατόν επί ίσοις όροις και χωρίς πάντως να εκμεταλλεύομαι τη θέση μου ως ενήλικας). Με την άποψή της διαφωνούν ερευνητές του Amherst College, οι οποίοι σε μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Experimental Child Psychology το Δεκέμβριο του 2016,  υποστηρίζουν ότι αν τα μικρά παιδιά κερδίζουν "λανθασμένα" στα παιχνίδια και στις άλλες δραστηριότητές τους, αυτό μπορεί να τους οδηγήσει στην άγνοια σημαντικών πληροφοριών για τον κόσμο στον οποίο καλούνται να μεγαλώσουν - και να επιβιώσουν, θα προσέθετα εγώ.

Πώς θα σερβίρετε βραστά αβγά σε σχήμα λουλουδιού!

Βγαλμένη από τα βάθη της ιαπωνικής παράδοσης, η παρακάτω συνταγή προτείνει έναν εναλλακτικό τρόπο σερβιρίσματος των βραστών αβγών, όπου το μαγείρεμα ενός εξαιρετικά απλού φαγητού γίνεται τέχνη. Πρόκειται για τα "χάνα ταμάγκο" ή "λουλουδένια αβγά" (όπου "χάνα" είναι η ιαπωνική λέξη για το λουλούδι και "ταμάγκο" το αβγό), τα οποία μπορεί να ετοιμάσει ο καθένας στο σπίτι του, αρκεί να έχει τσόπτσικ και βέβαια με λίγη τεχνική εξάσκηση.

Η απάντηση της γυναίκας που έχει δεχτεί το χειρότερο cyber bulling για την εξωτερική της εμφάνιση μέσα από φωτογραφικά memes στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Το 2006, σε ηλικία 17 ετών, η Λίζι Βελάσκεζ έγινε παγκοσμίως γνωστή ως "η πιο άσχημη γυναίκα του πλανήτη", όπως ήταν ο τίτλος ενός βίντεο, που ανέβηκε στο YouTube. Λόγω μιας σπάνιας ασθένειας, που ονομάζεται νεογνικό προγηροειδές σύνδρομο, η Λίζι δεν μπορεί να πάρει βάρος και εξωτερικά φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από την ηλικία της ("γερασμένη"). Όμως ακόμη κι αν δεν υπήρχε μια ιατρική εξήγηση πίσω από τη διαφορετική εξωτερική της εμφάνιση (σε σχέση με άλλα κορίτσια της ηλικίας της), ο τίτλος "η πιο άσχημη γυναίκα του πλανήτη" είναι από μόνος του απόλυτα ανώριμος και εν τέλει ρατσιστικός και αποκρουστικός, καθώς χάνει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά εξαντλείται σ' ένα αμφιλεγόμενο χιούμορ με κανιβαλική διάθεση.

Ποιος ήταν ο Χρήστος ο Αράπης ή Μοναστηριώτης, ο Αφρικανός κάτοικος της Αθήνας, που ζούσε ζητιανεύοντας και ποζάροντας ως μοντέλο σε δεκάδες πίνακες

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς τύπους της παλιάς "παλιάς Αθήνας" (που έζησε δηλαδή το 19ο αιώνα, αλλά πέθανε αρκετά πριν τη λήξη του), δημοφιλής ανάμεσα στους τότε κατοίκους της πρωτεύουσας, παρότι ο ίδιος ζούσε σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ως επαίτης, ήταν ο Χρήστος ο Αράπης. Αυτό δεν ήταν το πραγματικό του επίθετο, αλλά ένας προσδιορισμός της εξωτερικής του εμφάνισης, χωρίς να έχει όμως το υποβιβαστικό έως υβριστικό περιεχόμενο που θ' αποκτούσε η λέξη "αράπης" πολλές δεκαετίες αργότερα. Τότε σήμαινε απλά τον μελαψό άνδρα με καταγωγή από τις αραβικές χώρες, αν και στην πραγματικότητα ο Χρήστος δεν ήταν Άραβας, αλλά Αφρικανός και κατά πάσα πιθανότητα Αιθίοπας.

Ο Έλληνας "γίγαντας" του 19ου αιώνα, που είχε ύψος 2 μέτρα και 33 εκατοστά

Οι μεσογειακοί λαοί γενικά και οι Έλληνες ειδικότερα δεν φημιζόμαστε για το ύψος μας. Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις τύπου Φασούλα ή Ρεντζιά που επιβεβαιώνουν τον κανόνα - έχει επικρατήσει άλλωστε το παρατσούκλι "Φασούλας" στους πολύ ψηλούς κι ας μην φτάνουν τα 213 εκατοστά του πρώην μπασκετμπολίστα. Ωστόσο, στα τέλη του 19ου αιώνα υπήρξε ένας Έλληνας από την περιοχή του Πόντου, ο οποίος, αν ζούσε σήμερα, θα περνούσε τον Φασούλα ένα κεφάλι, ενώ μια μικρή αναφορά σ' εκείνον έκανε και ο πασίγνωστος Γάλλος μυθιστοριογράφος Ιούλιος Βερν. 

Σουρεαλιστικά παρασκήνια από το γύρισμα ερωτικών σκηνών στις ταινίες του Χόλιγουντ

Ένα πολύ ενδιαφέρον, όσο και πικάντικο αφιέρωμα από τα παρασκήνια του Χόλιγουντ φιλοξενεί το αμερικανικό Vulture. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς γυρίζονται κάποιες καυτές - συχνά τόσο ρεαλιστικές που καταλήγουν άβολες - ερωτικές σκηνές, με τους ηθοποιούς να ξεχνούν αν στην κανονική τους ζωή είναι παντρεμένοι ή έχουν κάποιο δεσμό και να τα δίνουν όλα με σκοπό να πείσουν τον θεατή ότι ... Στο αφιέρωμα αυτό, δέκα σκηνοθέτες αποκαλύπτουν τα μικρά τους μυστικά ή δίνουν το παρασκήνιο πίσω από το γύρισμα χαρακτηριστικών ερωτικών σκηνών.

Η ιστορία του YOLO! Ποιος το σκέφθηκε πρώτος και πώς επιβλήθηκε ως βασικό σλόγκαν της σύγχρονης ποπ κουλτούρας

πηγή: Wikimedia Commons

"Μια ζωή την έχουμε" τραγουδούσε ο Δημήτρης Χορν το 1958. Πάνω από εκατό χρόνια νωρίτερα ο Γιόχαν Στράους ο Β΄ είχε διακηρύξει "Man lebt nur einmal!", δηλαδή "Ζεις μονάχα μια φορά", όπως ήταν ο τίτλος του βαλς που ο ίδιος είχε συνθέσει το 1855. "You only live once" είναι η φράση που αποδίδεται και στην ηθοποιό Μέι Γουέστ, πολλές δεκαετίες προτού τα ακρώνυμα να γίνουν της μόδας, ενώ "You only live once" έλεγε και ο χιονάνθρωπος Φρόστυ σε ταινία κινουμένων σχεδίων του 1992.

OMG και 3 LOL! Δημοφιλή ακρώνυμα της αγγλικής γλώσσας

Στην ελληνική γλώσσα τα ακρώνυμα δεν είναι και πολύ της μόδας, εκτός κι αν θέλουμε να βαφτίσουμε κάποιον δημόσιο οργανισμό ή ένα πολιτικό κόμμα. Πρακτικά, το μόνο ακρώνυμο, που χρησιμοποιούμε συχνά στην καθημερινότητά μας, είναι το "ΣΚ" ή το ΠΣΚ για να προσδιορίσουμε το "σαββατοκύριακο" και το "παρασκευοσαββατοκύριακο" αντίστοιχα. Αντίθετα, οι Αμερικανοί είναι μανούλες στα ακρώνυμα, κατά κύριο λόγο γεννήματα της τεχνολογίας, καθώς χρησιμοποιούνται πάρα πολύ στη γραπτή επικοινωνία μέσω sms (να, ένα ακρώνυμο!) και σε φόρουμ ή τσατ ρουμ στο διαδίκτυο. Κάποια από αυτά έχουν παγκόσμια απήχηση και τα χρησιμοποιούμε και στην Ελλάδα, ενώ άλλα τα διαβάζουμε, αλλά δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να πει ο ποιητής. Η λίστα που ακολουθεί είναι μάλλον η βασική, περιοριζόμενη στα πιο συχνά ακρώνυμα made in USA (γιατί οι Αμερικανοί ακόμη και για τη χώρα τους χρησιμοποιούν ακρώνυμα)!

Το ρούχο που μπορεί να φορτίσει το κινητό σου τηλέφωνο (και όχι μόνο)!

Καλός ο τεχνικός πολιτισμός, όμως κάποια στιγμή αποφασίζεις ν' αλλάξεις παραστάσεις και να έρθεις πιο κοντά στη φύση. Μόνος ή με παρέα πας μια εκδρομή μακριά από τη βαβούρα της πόλης και τις πολλές ανέσεις της τεχνολογίας. Το κινητό σου, που πλέον δεν είναι ένα απλό κινητό αλλά ένα τεχνολογικό πολυεργαλείο, εξαιρείται βέβαια, ώσπου κάποια στιγμή έντρομος (ή έντρομη) ανακαλύπτεις ότι η μπαταρία τελειώνει και δεν υπάρχει πουθενά μια πρίζα για να το φορτίσεις. Σιχτιρίζεις την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισες την ανανέωση της επαφής σου με τη φύση ή μήπως υπάρχει λύση; Ερευνητές πιστεύουν ότι βρήκαν τη λύση δημιουργώντας ένα νέο τύπο "υφάσματος" που μπορεί να παράγει ηλεκτρική ενέργεια σε μια ώρα ανάγκης φορτίζοντας ένα οποιοδήποτε γκατζετάκι.

Ξενοδοχεία για φανατικούς αναγνώστες. Θα κοιμόσασταν ποτέ στα ράφια μιας βιβλιοθήκης; [εικόνες]

Είναι μια πολύ καλή πρόταση για όσους αγαπούν τα ταξίδια (και έχουν τόσο τα χρήματα όσο και τη διάθεση να ταξιδέψουν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου), αλλά και για όσους ψάχνουν μια ξεχωριστή επιχειρηματική ιδέα να την κάνουν πράξη εδώ στην Ελλάδα. Άλλωστε ζούμε σε μια εποχή, κατά την οποία η ανατροπή και οι καινοτόμες ιδέες κάνουν τη διαφορά και προσφέρουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Ο λόγος για ένα πανδοχείο πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα, που απευθύνεται σε όσους αγαπούν τόσο πολύ τα βιβλία, ώστε θα ήθελαν να κοιμούνται ανάμεσα σ' αυτά - αλλά στην κυριολεξία.

Γιατί τα ζώα αγαπούν τις αγκαλιές;

Το γουργουρητό της γάτας και τα κλειστά μάτια του σκύλου, ενώ παράλληλα ανοιγοκλείνει ευχαριστημένος το στόμα του, απόλυτα παραδομένος στο χάδι του δίποδου φίλου του, δείχνουν πόσο πολύ τα ζώα αγαπούν την εκδήλωση της αγάπης μέσω της επαφής. Όμως δεν είναι μόνο τα εξημερωμένα από αιώνες κατοικίδια που επιζητούν την επαφή αυτή, η οποία δεν περιορίζεται μόνο σ' ένα σύντομο χάιδεμα. Στο youtube υπάρχουν πολλά βίντεο που δείχνουν διάφορα "άγρια" - αν προτιμάτε, μη εξημερωμένα - ζώα, τα οποία επιζητούν ή μοιάζουν να επιζητούν την ανθρώπινη αγκαλιά. Τι ακριβώς συμβαίνει και πώς ερμηνεύεται αυτό;

Ο έγχρωμος "Μπακαλόγατος" και άλλες ασπρόμαυρες ελληνικές που θα μπορούσαν επίσης να επιχρωματιστούν

Αν το εγχώριο κινηματογραφικό γεγονός του 2016 ήταν η έγχρωμη επαναπροβολή μιας κλασικής, ασπρόμαυρης ελληνικής ταινίας, όπως το "Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα", πολύ πιθανόν το εγχώριο κινηματογραφικό γεγονός της χρονιάς που έρχεται, θα είναι η έγχρωμη επαναπροβολή μιας άλλης κλασικής, ασπρόμαυρης ελληνικής ταινίας, όπου γίνεται "Της Κακομοίρας". 

Η ιστορία πίσω από ένα ποίημα: Μια Σπαρτιάτισσα του 20ου αιώνα, που μ' ένα γράμμα στον πολεμιστή γιο της ξύπνησε μνήμες των Σπαρτιατισσών μανάδων της αρχαιότητας.

Οι αρχαίες Σπαρτιάτισσες, πριν αποχαιρετήσουν τα παιδιά τους για τον πόλεμο, τους έδιναν την ασπίδα και μαζί έλεγαν μια ευχή, που ταυτόχρονα έμοιαζε και κατάρα: "Ή ταν ή επί τας", δηλαδή "Ή μ' αυτήν ή πάνω σ' αυτήν". Ή να γυρίσουν νικητές ή να πολεμήσουν μέχρι θανάτου για την πατρίδα τους. 

Τσιν Τσών ή... Νικόλαος Ασάκης. Ο Ιάπωνας που λάτρεψε την Ελλάδα, είχε "λύσεις" για τα εθνικά θέματα και έβαλε υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος. Οι Αθηναίοι τον επευφημούσαν, αλλά στην κάλπη.. τον μαύρισαν

Ένας από τους γραφικούς, πλην όμως αγαπητούς "τύπους" στην Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα ήταν ο ιαπωνικής καταγωγής Τσιν Τσων. Έτσι τουλάχιστον τον αποκαλούσαν οι Αθηναίοι, που δεν ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με την κουλτούρα της Άπω Ανατολής. Αργότερα βέβαια ο Τσιν Τσων θα ενσωματωνόταν πλήρως στην ελληνική κουλτούρα, θα αποκτούσε ελληνικό όνομα, θα έκανε κατά καιρούς πολιτικές παρεμβάσεις (προς τέρψη των συμπολιτών του, που μάλλον διασκέδαζαν μαζί του) και θα έβαζε υποψηφιότητα ακόμη και για δημοτικός σύμβουλος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το ιατρικό λάθος που άλλαξε την ζωή μιας ηθοποιού προκαλώντας της δυσαυτονομία.

Η 7η Νοεμβρίου 2001 ήταν μια ημερομηνία που άλλαξε την ζωή της ηθοποιού Σαμπρίν Γκένετ. Μέχρι τότε ήταν γνωστή από τη συμμετοχή της στη σειρά "Ατίθασα Νιάτα", όπου επί τεσσεράμιση και πλέον χρόνια υποδυόταν την Τρίσια Ντένισσον, μια ηρωίδα που ξεκίνησε ως πολύ γλυκιά και ευαίσθητη και κατέληξε... ψυχοπαθής, κάτι όχι σπάνιο για χαρακτήρα αμερικάνικης σαπουνόπερας. Ήταν ο μοναδικός μεγάλος ρόλος της καριέρας της, που θα σταματούσε απότομα με αφορμή ένα ιατρικό λάθος, που θα της προκαλούσε μια σπάνια ασθένεια.

Πώς μια ελληνική εφημερίδα του 1921 διαφήμιζε ότι είχε... 7 σελίδες;

Τα απλά μαθηματικά λένε ότι εφόσον ένα φύλλο χαρτιού αποτελείται από δύο σελίδες, αποκλείεται ένα βιβλίο ή μια εφημερίδα να έχει μονό αριθμό σελίδων. Αυτές θα είναι πάντα 2, 4, 6, 8, 10 κ.ο.κ. μέχρι το... άπειρο - θεωρητικά μιλώντας. Στην Ελλάδα, όμως, τη χώρα του ανορθολογισμού και του φτηνού εντυπωσιασμού, όλα γίνονται κι έτσι υπήρξε μια εποχή, που μια εφημερίδα διαφήμιζε με μεγάλα γράμματα ότι ήταν... εφτασέλιδη! Πώς το κατάφερε αυτό;

4 (+1) γαλλόφωνες μπαλάντες για χωρισμένους καψούρηδες

Θα μπορούσε να είναι ερώτηση στο παλιό τηλεπαιχνίδι "Κόντρες" (ή "Κόντρα Πλακέ" ή "Άκου τι είπαν"): "Ρωτήσαμε 100 ανθρώπους να μας πούνε τον τίτλο μιας γαλλικής μπαλάντας". Η δημοφιλέστερη απάντηση με διαφορά θα ήταν το "Oh, mon amour" του Κριστόφ. Ε, δεν είναι όμως η μόνη γαλλική μπαλάντα που μιλάει για χωρισμούς και μπορείτε να προσθέσετε στο σχετικό playlist σας, αν θέλετε να κόψετε φλέβα, αλλά δεν αντέχετε τα ελληνικά κλαψοκαψουροτράγουδα και προτιμάτε τα γαλλικά - ή τα γαλλόφωνα έστω.

Ο μυστηριώδης Έλληνας ηθοποιός Κωνσταντίνος Κοντογιάννης, που το 1916 εκτελέστηκε από τους Γάλλους για κατασκοπεία υπέρ των Γερμανών

Η εκτέλεση του Κοντογιάννη στην πρώτη σελίδα της Le Petit Parisien στις 27.05.1916

Όταν μιλάμε για κατασκόπους την περίοδο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, το μυαλό των περισσότερων πηγαίνει στη μνημειώδη Μάτα Χάρι. Ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν την ύπαρξη κι ενός Έλληνα κατασκόπου, αν και όχι το ίδιο δαιμόνιου ή πετυχημένου στην κατασκοπευτική του δράση - εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, μιας και συνελήφθη από τους Γάλλους ως πράκτορας των Γερμανών! Ήταν ο Κωνσταντίνος Κοντογιάννης, ένας πρώην ηθοποιός, που τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα έζησε στο εξωτερικό κυνηγώντας μάταια κάποιον μεγάλο ρόλο, που ενίοτε ασχολήθηκε με το εμπόριο, για να καταλήξει να πέσει νεκρός από τις σφαίρες γαλλικού εκτελεστικού αποσπάσματος έχοντας καταδικαστεί για κατασκοπεία σε ηλικία 38 ετών.

Τα γράμματα 6χρονων παιδιών στον Ντόναλντ Τραμπ

Μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, η δασκάλα Μαρί Κίτινγκ πρόσεξε ότι οι 6χρονοι μαθητές της της πρώτης τάξης του σχολείου Γούτλαντ στο Πορτόλα Βάλεϊ της Καλιφόρνια ήταν κουρασμένοι και αναστατωμένοι. Τα παιδιά σ' αυτήν την ηλικία δεν καταλαβαίνουν βέβαια πολλά από την πολιτική, όμως από τις συμπεριφορές των γονιών τους εισέπραξαν τόσο το πολωμένο κλίμα των προηγούμενων μηνών, όσο και την έκδηλη ανησυχία μετά την αναπάντεχη νίκη ενός ολωσδιόλου ακατάλληλου υποψηφίου, τα λόγια του οποίου δίχασαν βαθιά τους Αμερικανούς και προκάλεσαν - όχι αδικαιολόγητο - φόβο σε πολλούς για το τι μέλλει γενέσθαι τα επόμενα τέσσερα χρόνια - αν βέβαια ο Τραμπ δεν βαρεθεί το νέο του παιχνίδι κάπου στα μισά της προεκλογικής του θητείας ή αν δεν ευδοκιμήσουν οι ουκ ολίγες έρευνες κατά του νεοεκλεγέντα προέδρου, που βρίσκονται σε εξέλιξη. 

3 ανέκδοτα από την ζωή του Μαρκ Τουέιν

"Ήμασταν δυο δίδυμα αδέρφια, ο Μαρκ και ο Ουίλιαμ. Μοιάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό! Όταν μας έκανε το πρώτο μας λουτρό, η μαμή αντιλήφθηκε ότι ο ένας από τους δυο μας είχε  επωφεληθεί μιας στιγμής αφηρημάδας της για να πνιγεί. Κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να εξακριβώσει ποιος από τους δυο μας είχε επιζήσει!. Να είμαι άραγε ο Μαρκ; Ή να είμαι ο Ουίλιαμ; Δεν ξέρω! Αυτή θα είναι η παντοτινή τραγωδία της ζωής μου"! Με αυτήν την ιστορία συνήθιζε ο διάσημος αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουέιν να αφηγείται τη γέννησή του. Μια ιστορία χαρακτηριστική του μοναδικού χιούμορ, για το οποίο ήταν γνωστός καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του. 

10 κινέζικες παροιμίες που δίνουν τροφή για σκέψη

Ο πιο αυθεντικός τρόπος εκδήλωσης του τρόπου σκέψης ενός λαού αποτυπώνεται στις παροιμίες του, σ' αυτό που ονομάζεται λαϊκή θυμοσοφία. Μέσα από 10 τυχαίες, αλλά ενδεικτικές κινέζικες παροιμίες, μπορούμε να διαβάσουμε τον κόσμο με μια άλλη ματιά και να αναθεωρήσουμε ενδεχομένως κάποιες αξίες ή απλά να γνωρίσουμε έναν τρόπο σκέψης, μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής αρκετά διαφορετική - συχνά πιο συντηρητική είναι η αλήθεια, αλλά και περισσότερο συνδεδεμένη με τη φύση - σε σχέση με την ελληνική ή την ευρωπαϊκή γενικότερα.

Γιατί οι αμερικανικές εκλογές πραγματοποιούνται μόνο το Νοέμβριο και μόνο τις Τρίτες;

Στα περισσότερα κράτη, οι εκλογές πραγματοποιούνται τις Κυριακές. Η Κυριακή είναι κατά κανόνα ημέρα αργίας, επομένως οι ψηφοφόροι έχουν όλη την άνεση να περιμένουν στις ουρές των εκλογικών κέντρων για να ρίξουν την ψήφο τους. Ωστόσο, στον κανόνα της Κυριακής υπάρχουν εξαιρέσεις: άλλες χώρες έχουν ορίσει ως ημέρα εκλογών το Σάββατο, άλλες την Παρασκευή, οι Βρετανοί ψηφίζουν μόνο τις Πέμπτες, ενώ οι Αμερικανοί το κάνουν μόνο τις Τρίτες. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Πώς ένας από τους μεγάλους χαμένους των αμερικανικών εκλογών (πριν καν κλείσουν οι κάλπες) είναι η αξιοπιστία των Wikileaks

Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016 θα μείνουν στην ιστορία με τις πλέον αρνητικές εντυπώσεις. Λίγες μέρες πριν τις εκλογές και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της κάλπης, υπάρχουν ήδη αρκετοί χαμένοι: οι δύο βασικοί μονομάχοι (που δεν θα εκφράζουν καλά καλά ούτε το σύνολο των ψηφοφόρων τους, καθώς επενδύουν μάλλον στην αρνητική ψήφο παρά στη θετική προτίμηση των εκλογέων), οι υποψήφιοι των μικρότερων κομμάτων (οι οποίοι δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τη σπάνια ευκαιρία να διασπάσουν τον παραδοσιακό δικομματισμό), η μακρά δημοκρατική παράδοση των ΗΠΑ (που δοκιμάζεται από μια προεκλογική διαδικασία επισκιασμένη από χτυπήματα κάτω από τη μέση, λεκτικές υπερβολές, ηθική αποδόμηση των υποψηφίων, λαϊκιστικές κορώνες χωρίς προηγούμενο κλπ.), ενώ μεταξύ των ηττημένων μπορεί να περιληφθούν - αυτό κι αν είναι έκπληξη - τα Wikileaks και ο Τζούλιαν Ασάνζ!

Το απλό, αλλά τόσο συγκινητικό γράμμα ενός άνδρα στη νεκρή του μητέρα μέσω ενός μπαλονιού

Συχνά, οι άνθρωποι που χάνουν αγαπημένα τους πρόσωπα (μέλη της οικογένειας, στενούς φίλους) προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί τους είτε μιλώντας σε μια φωτογραφία τους (στο σπίτι, στο νεκροταφείο) είτε γράφοντάς τους ένα γράμμα. Διηγούνται τα νέα των ζωντανών, εξομολογούνται τις μύχιες σκέψεις τους και εκφράζουν την αγάπη τους στο αγαπημένο αυτό πρόσωπο, για το οποίο έχουν πάντα μια θέση στην καρδιά τους αν και απουσιάζει. Ένας άνδρας έκανε κάτι λίγο διαφορετικό, βαθιά συγκινητικό. Έγραψε ένα γράμμα στη νεκρή μητέρα του, με το οποίο την "ενημέρωνε" για τα πρώτα βήματα του γιου του, του εγγονού που δεν θα γνωρίσει ποτέ τη γιαγιά του, και στη συνέχεια το έστειλε ψηλά στον ουρανό μ' ένα μπαλόνι. Αυτό άλλωστε δεν μαθαίνουμε, ότι οι ψυχές ζουν στον ουρανό;

Η θεϊκή φάρσα σε δελτίο καιρού της ιρλανδικής τηλεόρασης για το Χάλουιν!

Το Χάλουιν - αλλιώς Γιορτή των Πνευμάτων - είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ιρλανδία. Άλλωστε, το βασικό σύμβολο της γιορτής, η κολοκύθα, έχει τις ρίζες του σ' ένα ιρλανδικό έθιμο. Θέλοντας, λοιπόν, να τιμήσουν τη δημοφιλή αυτή γιορτή, οι υπεύθυνοι του δελτίου καιρού ενός ιρλανδικού καναλιού σκέφτηκαν και υλοποίησαν μια αρκετά τρομακτική φάρσα, που γίνεται ακόμα πιο τρομακτική, αφού δεν έχουμε ιδέα τι λέει η παρουσιάστρια. 

Οι τίτλοι εργασίας 10 ελληνικών ταινιών

Από τη στιγμή που θα γραφτεί το σενάριο μιας ταινίας, μέχρι να επιλεγεί το καστ, ν' αρχίσουν τα γυρίσματα, να ολοκληρωθεί το μοντάζ και να ξεκινήσουν οι προβολές, πολλά μπορούν ν' αλλάξουν. Μπορεί να αντικατασταθεί ο πρωταγωνιστής, ν' αλλάξουν κάποιες ατάκες ή - συνηθέστερα - ν' αλλάξει ο τίτλος. Ο τίτλος άλλωστε, αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της βιτρίνας μιας ταινίας, συχνά πιο σημαντικός ακόμη κι από τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Έτσι, είναι φυσικό να πέφτουν διάφορες ιδέες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ή κατά την επεξεργασία του φιλμ, προτού αρχίσουν οι προβολές για το κοινό, ενώ πολλές φορές οι διαρροές διαφόρων τίτλων γίνεται και ως ένα είδος τεστ, προκειμένου να εξετάσουν οι παραγωγοί την απήχησή του. Εδώ συγκεντρώνονται οι περιπτώσεις δέκα ταινιών, οι οποίες με άλλους τίτλους εμφανίζονταν στα διάφορα δημοσιεύματα του τύπου την περίοδο των γυρισμάτων τους και με άλλους τίτλους τελικά προβλήθηκαν και αγαπήθηκαν από το κοινό. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Η αναλγητική δράση μιας αγκαλιάς όχι μόνο για τον ψυχικό, αλλά και για τον συναισθηματικό πόνο

Μια αγκαλιά απαλύνει τον πόνο. Το συνειδητοποιούμε στις δύσκολες συναισθηματικά στιγμές, όταν η αγκαλιά ενός αγαπημένου προσώπου μας βοηθάει να τις ξεπεράσουμε ευκολότερα. Ωστόσο, η αναλγητική δράση της αγκαλιάς δεν περιορίζεται μόνο στον ψυχικό πόνο, αλλά αφορά και τον σωματικό, σύμφωνα με έρευνα του ισραηλινού πανεπιστημίου της Χάιφα, που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Pain.

Ο "αληθινός Ταρζάν" του Βιετνάμ. Από μωρό βρέθηκε στην ζούγκλα, όπου έζησε 41 χρόνια. Τρία χρόνια μετά την επιστροφή του στο σύγχρονο πολιτισμό, ακόμη προσπαθεί να ενσωματωθεί

πηγή: Youtube

Το 1972, ο πόλεμος στο Βιετνάμ βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Μια βόμβα σκότωσε τη σύζυγο και δύο από τα τέσσερα παιδιά του Χο Βαν Θανχ και εκείνος πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τον πολιτισμό (για ποιον πολιτισμό άλλωστε μιλάμε εν μέσω βομβών και καταστροφών;). Έφυγε για την ζούγκλα παίρνοντας μαζί το μικρότερο από τα παιδιά του, τον Λανγκ, ο οποίος ήταν ακόμη μωρό. Εκεί - στην ζούγκλα του Βιετνάμ - θα μεγάλωνε και θα ζούσε μακριά από τους ανθρώπους για 41 χρόνια, ώστε ο Λανγκ να θεωρείται ένας "σύγχρονος Ταρζάν", η ζωή του οποίου βέβαια δεν έχει καμία σχέση με εκείνη που έπλασε η φαντασία του Αμερικανού συγγραφέα Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ το 1912.

Πώς η μόλυνση του περιβάλλοντος και η ηχορύπανση συνδέονται με την υπέρταση

Η μόλυνση της ατμόσφαιρας δεν επηρεάζει μόνο το περιβάλλον, αλλά έχει επιπτώσεις και στην υγεία του ανθρώπου, που άλλωστε αποτελεί απλά έναν από τους κρίκους μιας αλυσίδας διαφόρων παραγόντων. Δεν γράφω καμιά σοφία ή κάτι άγνωστο. Το θέμα είναι ότι συνήθως προσεγγίζουμε τις όποιες επιπτώσεις από τη μόλυνση του περιβάλλοντος στην ανθρώπινη υγεία σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο. Έρχεται τώρα μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal και επιχειρεί να μας δώσει μια πιο ξεκάθαρη και πιο πρακτική εικόνα για το πώς το μολυσμένο περιβάλλον επηρεάζει την καρδιακή λειτουργία.

Το πρώτο θεατρικό έργο που ανέβηκε στις ΗΠΑ με θέμα την κατοχή της Ελλάδας από τους Γερμανούς. Το έγραψε Έλληνας συγγραφέας, παρουσιάστηκε το 1943, όμως θεωρήθηκε το "χειρότερο" θεατρικό έργο της χρονιάς

Στα χρόνια της Κατοχής, ο δημοσιογράφος Νίκος Νικολαΐδης, γνωστός με το ψευδώνυμο Πωλ Νορ, βρισκόταν ήδη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί θα γνωριζόταν με τη μετέπειτα σύζυγό του, ηθοποιό Αλίκη Θεοδωρίδη (η πρώτη Αλίκη - έτσι απλά, χωρίς επώνυμο - του ελληνικού θεάτρου), όπου και θα παρέμεναν για πολλά χρόνια. Στο διάστημα αυτό, οι δυο τους συνεργάστηκαν θεατρικά ανεβάζοντας μια παράσταση με τίτλο "God Strikes Back" (ας πούμε "Ο Θεός ανταποδίδει με το ίδιο νόμισμα"), η οποία διαπραγματευόταν τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα. 

Η ιστορία πίσω από την "Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ". Πώς ο Άγγελος Τερζάκης έγραψε το πιο γνωστό βιβλίο του τον δύσκολο χειμώνα του 1941

Όταν ήταν μικρός, ήθελε να γίνει ζωγράφος. Μετά ονειρευόταν να γίνει αστρονόμος, όμως δεν είχε αρκετή αγάπη για τα μαθηματικά και εγκατέλειψε κι αυτό του το όνειρο. Ο καθηγητής του των μαθηματικών τον αποκαλούσε "Κούτσουρο πάνω στο κούτσουρο", όμως ο Άγγελος Τερζάκης θα τον διέψευδε κάποια χρόνια αργότερα, όταν θα διέπρεπε ως ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες λογοτέχνες της γενιάς του. Ένα από τα πιο γνωστά του μυθιστορήματα, αν όχι το πιο γνωστό, είναι η "Πριγκιπέσσα Ιζαμπώ", εάν από το λίγα ελληνικά μυθιστορήματα που τοποθετούνται χρονικά στη μεσαιωνική εποχή. Πίσω από το σημαντικό αυτό βιβλίο κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία, όπως τη διηγήθηκε ο ίδιος ο Τερζάκης σε συνέντευξή του το 1949, στην οποία εκμυστηρεύτηκε τι τον ενέπνευσε εξ αρχής να ασχοληθεί με την ιστορία, αλλά και πώς ολοκλήρωσε με μια πνοή το ογκώδες αυτό μυθιστόρημα την περίοδο της μεγάλης πείνας κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Το θεατρικό "Ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο" το Μάρτιο του 1944. Οι διαφορές σε σχέση με την κινηματογραφική ταινία

Μια από τις πρώτες, αλλά και από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν το "Ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο" του Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία γυρίστηκε και προβλήθηκε το 1959, λίγοι όμως γνωρίζουν ότι πρόκειται για διασκευή ενός θεατρικού έργου του Σακελλάριου (με τον ίδιο τίτλο), που έκανε πρεμιέρα στις 17 Μαρτίου 1944 στο θέατρο Κυβέλης σημειώνοντας εισπράξεις... 65 εκατομμυρίων δραχμών! (μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής, όταν η αξία του νομίσματος βρισκόταν στα τάρταρα). 

Το παράξενο Νησί με τις Κούκλες που κρέμονται από τα δέντρα και η παράξενη ιστορία που τις συνοδεύει.

Λίγα χιλιόμετρα νότια του Μέξικο Σίτι, στα κανάλια Σοτσιμίκο της λίμνης Τεσουίλο βρίσκεται ένα πολύ μικρό νησάκι, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί τουριστικό προορισμό, λόγω της περίεργης ιστορίας που το συνοδεύει. Είναι το Νησί με τις Κούκλες (Isla de las Munecas), το οποίο, όπως προδίδει και το όνομά του, είναι γεμάτο από κούκλες παιχνίδια, οι οποίες κρέμονται από τα κλαδιά των δέντρων. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Πώς το εργασιακό στρες σκοτώνει τους Ιάπωνες

Οι Ιάπωνες είναι εργατικοί. Μάλιστα, είναι τόσο πολύ εργατικοί, ώστε κι όταν ακόμη απεργούν... συνεχίζουν να εργάζονται. Πολλοί Έλληνες θαυμάζουν αυτόν τον "προκομμένο λαό", που όχι απλά δεν σκέφτεται πώς θα γλιτώσει καμιά ώρα δουλειάς για χάρη του καφέ και του κουτσομπολιού, αλλά  αντιθέτως αφιερώνονται ολοκληρωτικά στην εργασία τους. Και καλά, το ότι φροντίζουν να είναι παραγωγικοί και όχι λουφαδόροι, αυτό είναι κάτι πάρα πολύ θετικό και αξιομίμητο. (Κανονικά, θα έπρεπε να θεωρείται στοιχειώδης κανόνας, αλλά ας μην ανοίγουμε άλλες συζητήσεις..) Το πρόβλημα με τους Ιάπωνες, όμως, είναι ότι δίνονται τόσο πολύ στη δουλειά, ώστε δίνουν ακόμη και την ίδια τους την ζωή - στην κυριολεξία!

Τα πολύχρωμα σκουπιδιάρικα των Ιαπώνων

Οι Έλληνες νταλικιέρηδες και φορτηγατζήδες συνηθίζουν να παραφορτώνουν το εσωτερικό των οχημάτων τους με κάθε λογής μπιχλιμπίδια: από κασκόλ της αγαπημένης τους ομάδας μέχρι κομπολόγια, χάντρες για το "κακό μάτι" κι ένα σωρό άλλα αντικείμενα φετίχ. Οι Ιάπωνες συνάδελφοί τους, πάλι, επικεντρώνονται στο εξωτερικό μέρος των φορτηγών τους, τα οποία και κάνουν αγνώριστα. Πολύχρωμα σχέδια, εμπνευσμένα κυρίως από τη μακρά ιαπωνική παράδοση των anime, διακοσμούν πολλά φορτηγά που κυκλοφορούν στους δρόμους της μακρινής αυτής χώρας, ενώ από τη μανία αυτή δεν έχουν ξεφύγει ούτε τα απορριματοφόρα! Και ενώ στην Ελλάδα, αν βλέπαμε κάποια νταλίκα Hello Kitty ή κανένα σκουπιδιάρικο με δεντράκια και παιδικές φάτσες, θα νομίζαμε ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει, οι ακομπλεξάριστοι Ιάπωνες μοιράζονται φωτογραφίες των πρωτότυπων βαρέων οχημάτων στο τουίτερ. Πάρτε μια ιδέα!

Τέσσερα ποιήματα για το φθινόπωρο

Το φθινόπωρο είναι μια εποχή που εμπνέει τους ποιητές. Εδώ που τα λέμε, ακόμη κι ένα γυμνό κλαδί με αγκάθια μπορεί να εμπνεύσει έναν αληθινό ποιητή, πόσο μάλλον μια μεταβατική εποχή γεμάτη εικόνες και συναισθήματα. Συνήθως είναι ταυτισμένο με το πέσιμο των φύλλων και το τέλος μιας εποχής, όμως για κάποιον το φθινόπωρο μπορεί να είναι απλά η συνέχεια της καλοκαιρινής ανεμελιάς. Τέσσερα ποιήματα για το φθινόπωρο από τέσσερις Έλληνες ποιητές, που εκφράζουν τέσσερις διαφορετικές ψυχικές διαθέσεις. Τέσσερα ποιήματα εμπνευσμένα από το φθινόπωρο για όλους.

Οι βουκολικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Ένα ιδιαίτερο ελληνικό κινηματογραφικό είδος, ξεχασμένο σήμερα αφού οι συγκεκριμένες ταινίες έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια να παίζονται στην τηλεόραση, ήταν τα βουκολικά δράματα - αλλιώς τα "φουστανελάτα". Οι ταινίες αυτές είχαν εξαιρετικά μεγάλη απήχηση στην επαρχία και μάλιστα, τα παρασκήνια των στούντιο στις αρχές της δεκαετίας του 60 υποστήριζαν ότι οι παραγωγοί από την επαρχία ήταν πρόθυμοι να δώσουν ακόμη και 5000 δραχμές για την ενοικίαση μιας ταινίας με φουστανέλες έναντι 3000 δραχμών για ταινίες με μανάδες και μόλις 2000 δραχμών για τις υπόλοιπες ανεξάρτητα της όποιας εμπορικής τους επιτυχίας στους κεντρικούς αθηναϊκούς κινηματογράφους.

Ελληνικές ταινίες με θέμα τις θυσίες δυστυχισμένων μανάδων. Όλοι οι τίτλοι

"Τη χαρά σου και τη λύπη/ με τη μάνα τη μοιράζεις" λένε οι στίχοι ενός γνωστού ποιήματος αφιερωμένου στις μητέρες. Ωστόσο, για τον ελληνικό κινηματογράφο του 50 και του 60, η λέξη "μάνα" ήταν συνώνυμη μάλλον της ανείπωτης τραγωδίας και της υπέρτατης θυσίας. Με πομπώδεις τίτλους, πολλοί των οποίων θα γίνονταν σλόγκαν, οι ταινίες με επίκεντρο τη μάνα αποτελούν ένα μεγάλο - σε ποσότητα, αλλά όχι αυτομάτως και σε ποιότητα - κεφάλαιο του ελληνικού κινηματογράφου.

Η δίκη ευθανασίας που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη το 1962 και η πρώτη ελληνική ταινία με θέμα την ευθανασία

Στις 21 Μαΐου 1962, η 25χρονη δημοτική υπάλληλος Σουζάν Βαντεπούτ εισήχθη στο μαιευτικό τμήμα του νοσοκομείου Ροκούρ της Λιέγης. Σε λίγες ώρες η νεαρή γυναίκα θα έφερνε στον κόσμο ένα κοριτσάκι, το οποίο ήταν γενικά υγιές, όμως δεν είχε μπράτσα και τα χέρια του έβγαιναν απευθείας από τους ώμους. 

Οι πρώτες δοκιμαστικές τηλεοπτικές εκπομπές στην Ελλάδα το Δεκέμβριο του 1953

Η ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης γράφει ότι η πρώτη επίσημη έναρξη εκπομπής τηλεοπτικού σταθμού στην Ελλάδα έγινε στις 23 Φεβρουαρίου 1966. Εξάλλου, αρκετά χρόνια νωρίτερα, το Σεπτέμβριο του 1960, λειτούργησε χάρη στη ΔΕΗ ο πρώτος ελληνικός, πειραματικός, τηλεοπτικός σταθμός στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, παρουσιάζοντας καθημερινά πολύωρο πρόγραμμα. Ωστόσο, στην πραγματικότητα οι πρώτες πρώτες δοκιμαστικές εκπομπές τηλεοπτικού προγράμματος στην Ελλάδα είχαν πραγματοποιηθεί πολλά χρόνια νωρίτερα, το Δεκέμβριο του 1953!

Το φρικτό έγκλημα του μοναδικού Έλληνα της Αυστραλίας που εκτελέστηκε διά απαγχονισμού

Παραμονές Χριστουγέννων του 1902, ένα αποτρόπαιο διπλό έγκλημα συγκλόνισε την Αυστραλία. Ήταν πρωινό της 20ης Δεκεμβρίου. Το οπωροπωλείο του Έλληνα μετανάστη Γιάννης Ψυχίτα στην πόλη Λόουλερς της δυτικής Αυστραλίας ήταν ασυνήθιστα κλειστό αν και πρωί Σαββάτου, οπότε η κίνηση ήταν συνήθως αυξημένη. Βέβαια, ήταν γνωστό ότι ο 30χρονος ιδιοκτήτης είχε αναχωρήσει από την πόλη την προηγούμενη μέρα για επαγγελματικό ταξίδι, όμως στο πόστο του άφησε το μικρότερο αδελφό του Στέλιο, από τον οποίο ζήτησε να φροντίσει το μαγαζί, αλλά και να προσέχει την 22χρονη σύζυγό του, Σοφία, με την οποία ο Γιάννης ήταν παντρεμένος για 18 μήνες, και το μόλις 12 μηνών μωρό τους.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Φαλέζ: Ο εκκεντρικός εγγονός του "γέρου του Μοριά", που έστειλε "ευχαριστήρια επιστολή" στους ψηφοφόρους, όταν δεν εξελέγη βουλευτής

Ήταν εγγονός ενός από τους σπουδαιότερους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης. Μάλιστα, έφερε το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον παππού του: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Ο πατέρας του, που ανήκε στον κύκλο των οπαδών του Όθωνα, θα γινόταν πρωθυπουργός τους τελευταίους μήνες πριν την ανατροπή της οθωνικής δυναστείας. Η μητέρα του, Φωτεινή, καταγόταν από μια άλλη ένδοξη οικογένεια του αγώνα για την ελευθερία, την οικογένεια Τζαβέλλα. Όμως το βάρος της κληρονομιάς των προγόνων του δεν τον επισκίασε, αλλά με τον ιδιαίτερο τύπο του κατάφερε να ξεχωρίσει και να αγαπηθεί από τους συγχρόνους του, οι οποίοι τον περιέγραφαν ως ένα από τους πιο περίεργους τύπους Ρωμιών.

Η ιστορία πίσω από ένα ποίημα: Ο τραγικός έρωτας του ποιητή Αχιλλέα Παράσχου και της Μαρίας Σεραφείμ.

Ο Αχιλλέας Παράσχος

Εκείνος, ήταν ο Αχιλλέας Παράσχος, ένας από τους δημοφιλείς ποιητές της εποχής. Εκείνη, η Μαρία, Αμαλία Σεραφείμ, κόρη αρχοντικής, αθηναϊκής οικογένειας. Ο έρωτάς τους γεννήθηκε τυχαία και άνθισε από απόσταση, καθώς τα αυστηρά συντηρητικά ήθη της εποχής δεν επέτρεπαν ούτε τις στοιχειώδεις διαχύσεις. Ήταν ένας έρωτας βαθύς, αγνός, που όμως θα έπεφτε θύμα των αυστηρών ηθών που επικρατούσαν στα μέσα του 19ου αιώνα.

Γιατί δεν πίνουμε γάλα γουρουνιού;

Γάλα παράγουν όλα τα θηλαστικά. Αυτό άλλωστε σημαίνει και η λέξη "θηλαστικό", καθώς ο θηλασμός προϋποθέτει την παραγωγή γάλατος. Ωστόσο, συνήθως προτιμάμε να πιούμε ή να χρησιμοποιήσουμε για την παρασκευή τυριού το γάλα της αγελάδας, του πρόβατου, της κατσίκας και όχι πάντως του γουρουνιού. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

Πώς ο Ντόνταλντ Τραμπ μπορεί να σας "κάψει τον εγκέφαλο" με τις ατάκες του

πηγή: www.wegmanlevin.com/

Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του, κυρίως γιατί συχνά χρησιμοποιεί έναν ξεκάθαρα ρατσιστικό λόγο κατά των Αφροαμερικανών και των Λατίνων, σε μια εποχή που οι μειονότητες αρχίζουν σταδιακά να αποκτούν περισσότερα δικαιώματα και να διεκδικούν ισότιμο ρόλο με τη λευκή πλειοψηφία - ίσως γι' αυτό και πολλοί λευκοί Αμερικανοί γίνονται ολοένα πιο γκρινιάρηδες και μίζεροι. Ιδανικός εκπρόσωπος της μιζέριας τους ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πιο ακατάλληλος υποψήφιος για την αμερικανική προεδρία στην ιστορία των ΗΠΑ. Επειδή, όμως, ούτε η Χίλαρι είναι εξαιρετικά δημοφιλής (και όχι άδικα), πρέπει να κρατάμε μια επιφύλαξη, μην τυχόν ο πιο ακατάλληλος υποψήφιος καταλήξει να γίνει ο πιο ακατάλληλος πρόεδρος των ΗΠΑ σε μια εποχή, όπου πολλά και πολύ σοβαρά διεθνή θέματα παραμένουν ανοιχτά. Αυτό το μίνι αφιέρωμα στα κατά καιρούς λόγια και τα τιτιβίσματα του Ντόναλντ Τραμπ έχει σκοπό να διασκεδάσει, αλλά και να προβληματίσει.

Η καταπληκτική ιστορία ενός 11χρονου κοριτσιού που αγαπάει πολύ το διάβασμα και έφτιαξε μια βιβλιοθήκη με 5000 βιβλία στην αυλή του σπιτιού της

πηγή: facebook.com/kaciane.caroline

Η Κασιανή ντο Νασιμέντο (Kaciane do Nascimento), ένα εντεκάχρονο κορίτσι που ζει στην περιοχή του Σάου Ζοσέ στο Ρίο Πρέτο της Βραζιλίας, αγαπάει πολύ τα βιβλία. Πριν ακόμη πάει στο σχολείο έμαθε να διαβάζει δίπλα στα αδέρφια της και στη συνέχεια, από τη μέρα που δανείστηκε το πρώτο της βιβλίο στο σχολείο μέχρι σήμερα έχει διαβάσει 560 βιβλία. Παράλληλα, έχει βάλει στόχο, τον οποίο και υλοποιεί, να μεταδώσει την αγάπη της δια το διάβασμα και σε άλλα παιδιά της περιοχής της, ενώ οσονούπω θα εκδοθεί και το πρώτο της βιβλίο. Και φαίνεται ότι τα καταφέρνει καλά, αφού στη σελίδα της στο facebook έχει σχεδόν 5000 φίλους και περισσότερους από 2000 ακολούθους.

Οι τέσσερις κατηγορίες στις οποίες χωρίζονται οι άνθρωποι με βάση τη συμπεριφορά τους (σύμφωνα με Ισπανούς ερευνητές). Είσαι ζηλόφθονος, αισιόδοξος, απαισιόδοξος ή εμπιστεύεσαι εύκολα;

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχεί ο οιωνεί ρατσισμός των στερεοτύπων. Εντάσσουμε τους ανθρώπους σε κατηγορίες με κριτήριο κάποιο επιφανειακό χαρακτηριστικό και θεωρούμε ότι "όλοι είναι ίδιοι" - ή "περίπου ίδιοι" στην καλύτερη περίπτωση. Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Κάρολος Γ' της Μαδρίτης (UC3M) προσπάθησε να κάνει κάτι λίγο διαφορετικό. Επιχείρησε να ερμηνεύσει τις κοινωνικές συμπεριφορές των ανθρώπων και βάσει αυτών τους κατέταξε σε τέσσερις - εκ του αποτελέσματος - ομάδες. Αν έκαναν καλή δουλειά, αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο καθένας, αν συμφωνεί με τη λογική που θέλει όλους τους ανθρώπους να ανήκουν σε μια από τις τέσσερις ομάδες που εντόπισαν οι Ισπανοί καθηγητές. 

Οι πρώτες κοσμικές εκδηλώσεις στο ελληνικό κράτος το 1828.

Τυπικά, το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος ιδρύθηκε με το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830. Για πολλούς όμως ως αφετηρία έναρξης ορίζεται το 1828, οπότε έφτασε στην Αίγινα ο Ιωάννης Καποδίστριας, η κυβέρνηση του οποίου είχε αναγνωριστεί από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, ενώ την ίδια χρονιά πραγματοποιήθηκε και η πρώτη διοικητική διαίρεση της χώρας. Βέβαια ο πόλεμος της ανεξαρτησίας δεν είχε τελειώσει, οι μάχες μαίνονταν, όμως στην τότε προσωρινή πρωτεύουσα του εκκολαπτόμενου ελληνικού κράτους το κλίμα ήταν αρκετά ασφαλές, ώστε διοργανώθηκαν και οι πρώτες κοσμικές εκδηλώσεις.

Ηρακλής Πουαρό και Γουόλτερ Γουάιτ: οι δυο φανταστικοί χαρακτήρες για τους οποίους δημοσιεύτηκαν νεκρολογίες σε εφημερίδες.

Στις ελληνικές εφημερίδες δεν υπάρχουν μόνιμες στήλες με νεκρολογίες, αλλά αφιερώματα για ανθρώπους που φεύγουν από την ζωή γράφονται μόνο όταν πεθαίνει κάποιος πολύ πολύ διάσημος. Στο εξωτερικό όμως και κυρίως στις ΗΠΑ οι νεκρολογίες συνηθίζονται, ως ένας τρόπος ν' αποδοθεί φόρος τιμής σε ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με τις μικρές του δυνάμεις και χωρίς να έχουν απαραίτητα βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας, προσέφεραν στην ζωή μιας κοινότητας. Δυο φορές μέχρι σήμερα, αυτή η εξαιρετική τιμή αποδόθηκε σε δυο φανταστικούς χαρακτήρες, οι οποίοι αν και αποκυήματα της φαντασίας κάποιου ανθρώπινου εγκεφάλου λατρεύτηκαν τόσο πολύ από τους θαυμαστές τους, ώστε δεν θα τους ταίριαζε κάποιος άλλος, λιγότερο πομπώδης αποχαιρετισμός.

Γιατί το μπλε είναι το χρώμα που κυριαρχεί στο ίντερνετ;

Δεν επέλεξα τυχαία το φόντο του ιστολογίου μου. Το μπλε ήταν πάντα το αγαπημένο μου χρώμα - ή καλύτερα μια απόχρωσή του, το ουρανί. Και γενικότερα, όμως, το μπλε φαίνεται ότι είναι το δημοφιλέστερο των χρωμάτων σύμφωνα με διάφορες σχετικές έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν σε πολλά κράτη, ενώ το μπλε κυριαρχεί και στο χώρο του διαδικτύου. Είναι το χρώμα που κυριαρχεί στις δημοφιλέστερες ιστοσελίδες: Google, Facebook, Twitter κλπ. Με μπλε είναι συνηθέστερα χρωματισμένα και τα κουμπάκια login ή buy και βέβαια οι περισσότεροι έχουμε κρατήσει το μπλε χρώμα στα παράθυρα των προγραμμάτων πλοήγησης που χρησιμοποιούμε (Explorer, Chrome, Firefox).

Ποιες είναι οι περισσότερο βιώσιμες μεγαλουπόλεις του πλανήτη; Πολύ κάτω από τη βάση η Αθήνα.

Οι πόλεις δεν υπάρχουν χωρίς τους ανθρώπους που τις κατοικούν, πόσο όμως είναι πραγματικά βιώσιμες; Η έννοια της βιωσιμότητας είναι πολύπλευρη και πολυσήμαντη, ενώ αποτυπώνεται σε όλες της τις πτυχές στον ετήσιο Δείκτη Βιώσιμων Πόλεων, η ανανεωμένη έκδοση του οποίου σχετικά με την ζωή 100 μεγαλουπόλεων του πλανήτη για το έτος 2016 είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.

Πώς το 1852 σημειώθηκε η πιο "βρώμικη" προεκλογική εκστρατεία στην ιστορία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών. Οι δύο αντίπαλοι αλληλοκατηγορούνταν για δειλία!

Στην ερώτηση αν η προεκλογική εκστρατεία του 2016 μεταξύ του συνωμοσιολάγνου και ψυχοπαθολογικά λαϊκιστή Ντόναλντ Τραμπ και της αλλαζονικής σε βαθμό αρχομανίας Χίλαρι Κλίντον είναι η πιο βρώμικη στην ιστορία των ΗΠΑ, η απάντηση είναι πως έχουν υπάρξει και χειρότερες. Λίγες ίσως, αλλά έχουν υπάρξει. Αρκεί να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω και να σταματήσουμε στα μέσα του 19ου αιώνα σε μια ακόμη πιο "βρώμικη" προεκλογική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο βασικών αντιπάλων, όταν τα χτυπήματα κάτω από την ζώνη έδιναν και έπαιρναν με σημείο αναφοράς τη γενναιότητα ή τη δειλία του κάθε υποψηφίου.

Επιστήμονες διαπιστώνουν ότι η γνώση πολλών ξένων γλωσσών κάνει τον εγκέφαλο πιο κοφτερό

Τα σχολεία άνοιξαν, οι μαθητές γυρνάνε στα σχολεία και μαζί και στα φροντιστήρια των ξένων γλωσσών. Πόσες όμως ξένες γλώσσες είναι αρκετές; Σ' ένα αμείλικτα ανταγωνιστικό περιβάλλον εργασίας μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η μία γλώσσα δεν είναι αρκετή. Όμως υπάρχει κι ένας άλλος λόγος πιο επιστημονικός, που συνηγορεί υπέρ της εκμάθησης αρκετών ξένων γλωσσών, αφού - σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων του Higher School of Economics σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το πανεπιστήμιο του Ελσίνκι - οι πολλές ξένες γλώσσες όχι απλά δεν "καίνε" τον εγκέφαλο, αλλά μάλλον τον πυροδοτούνε, βελτιώνοντας τα αντανακλαστικά του.

Πώς ο Ανδρέας Μπάρκουλης στερήθηκε για πέντε μέρες την άδεια άσκησης του επαγγέλματος του ηθοποιού το 1960

Από την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση στην "Μαρία Πενταγιώτισσα" το 1957, ο Ανδρέας Μπάρκουλης όχι απλά ξεχώρισε, αλλά έγινε κι ένας από τους αγαπημένους πρωταγωνιστές του ελληνικού κινηματογράφου και αντικείμενο λατρείας από τις γυναίκες. Ο ίδιος εξαργύρωσε γρήγορα και με το παραπάνω αυτήν τη δημοφιλία, καθώς μέσα στην επόμενη διετία συμμετείχε σε περισσότερες από 20 ταινίες (!), ενώ στις πέντε από αυτές συμπρωταγωνίστριά του ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αυτή η υπερέκθεση, που συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, θα αργούσε να βλάψει το προφίλ του ηθοποιού, ο οποίος το 1959 βρισκόταν ήδη στο απόγειο της δόξας του.

16 φωτογραφίες από 12 πόλεις της Ελλάδας πριν από 100 (και κάτι) χρόνια..

Αν ταξιδέψετε σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, θα περιηγηθείτε σε ολόκληρες γειτονιές με κτίρια... αιώνων. Στις ελληνικές πόλεις αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί, όχι μόνο γιατί λόγω Τουρκοκρατίας η εγχώρια αρχιτεκτονική δεν ευδοκίμησε, αλλά και γιατί ακόμα και μετά τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους ήταν σύνηθες φαινόμενο η αλλαγή της βιτρίνας των πόλεων - πλην εξαιρέσεων σε ελάχιστα και αυστηρά επιλεγμένα κτίρια. Γενικά, η εικόνα των ελληνικών πόλεων του 2016 ελάχιστη έως ανύπαρκτη σχέση έχει με εκείνη προ 100 και κάτι ετών. Το θέμα δεν είναι βέβαια να νοσταλγήσουμε το παλιό που χάθηκε (και το οποίο δεν ήταν απαραίτητα καλύτερο ή λειτουργικότερο σε σχέση με τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής), αλλά να.. κουτσομπολέψουμε συγκρίνοντας το χτες με το σήμερα.

Γιατί ένας Γάλλος γιατρός εισηγήθηκε το 1902 τη διά νόμου απαγόρευση του κορσέ. Ετοίμασε νομοσχέδιο που προέβλεπε απειλή φυλάκισης για τις παραβάτριες

Οι Γάλλοι γενικά αγαπούν τη μόδα, όμως κάτι συμβαίνει με κάποιους Γάλλους, οι οποίοι για λόγους θρησκευτικούς, πολιτικούς ή ακόμη και για λόγους υγείας νομίζουν ότι μπορούν να βάλουν αυστηρούς κανόνες στο πώς θα ντυθεί μια γυναίκα, ακόμη κι αν πρόκειται για τα εσώρουχά της. Μια ιστορία κυριολεκτικά γελοία προερχόμενη από τη Γαλλία είχε βάλει στο στόχαστρο τον κορσέ, του οποίου και ζητήθηκε η διά νόμου απαγόρευση.

Η άνευ όρων αφοσίωση του σκύλου στον άνθρωπο μέσα από δύο συγκινητικές ιστορίες

πηγή: www.facebook.com/GVAdsaludElda/

Η ιστορία της Μάγια δεν είναι πρωτότυπη. Πολλές φορές έχουμε ακούσει ή διαβάσει για σκύλους που εκφράζουν με διάφορους τρόπους την αφοσίωσή τους - στην ουσία τι άλλο είναι η αφοσίωση από βαθιά και άδολη αγάπη - προς τα αφεντικά τους αποδεικνύοντας το γνωστό ρητό ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι ο σκύλος. Όμως αν και στερείται πρωτοτυπίας, μου άρεσε πολύ η σύντομη αυτή ιστορία, που διάβασα στην ιστοσελίδα thelocal.es, ώστε θα ήθελα να τη μοιραστώ μέσα από αυτό το μπλογκ. Και νομίζω ότι όσοι αγαπούν τα σκυλιά και γενικότερα τα ζώα, θα συμφωνήσουν μαζί μου.

Πώς οι επιστήμονες περιγράφουν μια χειρουργική επέμβαση σε ανθρώπινο κρανίο, που πραγματοποιήθηκε πριν 3000 χρόνια

πηγή: http://siberiantimes.com

Το 2015, Ρώσοι αρχαιολόγοι εντόπισαν στην περιοχή του Κράσνογιασκ το κρανίο ενός άνδρα ο οποίος έζησε στην περιοχή την εποχή του χαλκού, δηλαδή πριν από περίπου 3.000 χρόνια και όταν πέθανε ήταν ηλικίας μεταξύ 30 και 40 ετών. Αυτό που κάνει το παραπάνω εύρημα περισσότερο ενδιαφέρον είναι ο εντοπισμός ιχνών που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το κρανίο του συγκεκριμένου άνδρα είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και μάλιστα όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η επέμβαση ήταν επιτυχής, δηλαδή ο άνδρας επέζησε της εγχείρησης και ο θάνατός του οφειλόταν σε άλλα αίτια. Τι στοιχεία, όμως, μπορούν να συνάγουν οι επιστήμονες αναλύοντας το εύρημα αυτό ως προς τη διαδικασία με την οποία τελούνταν οι χειρουργικές επεμβάσεις σ' ένα τόσο ευαίσθητο όργανο του ανθρώπινου σώματος πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια;

Τα συγκινητικά συναισθήματα μιας γυναίκας, που είδε για πρώτη φορά στην ζωή της τη θάλασσα σε ηλικία 104 ετών

πηγή: La Stampa 

Θυμάστε την πρώτη φορά που αντικρίσατε τη θάλασσα; Οι περισσότεροι δύσκολα θα ανασύρετε από τα βάθη της μνήμης σας αυτήν την εμπειρία, που για τους περισσότερους χάνεται στα πρώτα χρόνια της ύπαρξής μας. Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν δει ποτέ στην ζωή τους από κοντά τη θάλασσα ή και άλλοι, όπως μια υπερήλικη Ιταλίδα, η Μαρία Μπερνάκι, που αντίκρισε, αλλά και αισθάνθηκε για πρώτη φορά το θαλασσινό νερό σε ηλικία 104 ετών.

Δυο νεαροί Βέλγοι πέρασαν το βράδυ τους στην IKEA, γύρισαν και ανέβασαν σχετικό βίντεο εξοργίζοντας την επιχείρηση.

Για κάποιους τα καταστήματα επίπλων αποτελούν εναλλακτικό λούνα παρκ. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για πολυκαταστήματα, όπως το IKEA. Φαντάζονται τι ωραία θα ήταν να περνούσαν μια μέρα εκεί περνώντας από έπιπλο σε έπιπλο και από δωμάτιο σε δωμάτιο. Κάποιοι, που έχουν άφθονο χρόνο στη διάθεσή τους, το κάνουν την ημέρα. Πηγαίνουν πρωί πρωί με την αυγούλα και ξεχνιούνται για ώρες. Άλλοι πάλι ενοχλούνται από τη βαβούρα με όλους αυτούς τους πελάτες και το προσωπικό που πάνε κι έρχονται και ονειρεύονται μια διανυκτέρευση. Φυσικά, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο πρακτικά, αφού είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει κάποιος από τους ελέγχους τόσο των υπαλλήλων πριν το κλείσιμο του μαγαζιού όσο και των νυχτοφυλάκων στη συνέχεια, αν στο μεταξύ κατάφεραν να κλειστούν μέσα χωρίς να τους έχει πάρει κανείς χαμπάρι. Την εξαίρεση φαίνεται ότι έκαναν δύο νεαροί Βέλγοι, που ακούνε στο όνομα "Bakuna Fatata", οι οποίοι όχι απλά πέτυχαν το αδύνατο, αλλά ανέβασαν στη σελίδα τους στο YouTube κι ένα σχετικό βίντεο με τίτλο "Δύο ανόητοι το βράδυ στο IKEA". 

Η απίστευτη ιστορία επιμονής και αγώνα πίσω από την εφεύρεση της πρώτης ραπτομηχανής Σίνγκερ

Ο Ι.Μ. Σίνγκερ δεν ήταν ο πρώτος εφευρέτης της ραπτομηχανής, όμως η μηχανή, που εκείνος πρωτοπαρουσίασε, άλλαξε τον τρόπο που γινόταν το ράψιμο. Η ιστορία πίσω από την εφεύρεση της πρώτης μηχανής Σίνγκερ, όπως τουλάχιστον εκείνος τη διηγήθηκε, αποτελεί ένα παράδειγμα θάρρους και πείσματος, ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να τα παρατάει εύκολα, αλλά να αγωνίζεται να βρει λύσεις στα προβλήματά του (όποια προβλήματα είναι αυτά, από μια πρόκληση ενός εφευρετικού μυαλού έως κάτι πιο σημαντικό) μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμη και όταν όλα μοιάζουν απαισιόδοξα γύρω του. 

Ένα αίνιγμα από τη λαϊκή σοφία

Το παρακάτω αίνιγμα το περιέγραψε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης στον δεύτερο τόμο των ποιημάτων του. Δεν ήταν δικής του έμπνευσης, αλλά του το είχε πει ένας γέροντας, τον οποίο είχε συναντήσει κάποτε ο ποιητής. Διαβάστε πώς ο Βαλαωρίτης θυμάται τη σκηνή της συνάντησής του με τον ηλικιωμένο άνδρα, αλλά και το αίνιγμα του τελευταίου. Προσπαθήστε να το λύσετε και σύντομα θα έρθει η απάντηση στα σχόλια.

Πώς ένα αμερικανικό τραγούδι της δεκαετίας του 40 μπορεί να συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου Τζιχαντισμού

Θα μπορούσε ένα ξεχασμένο σήμερα αμερικανικό τραγούδι της δεκαετίας του 40 να συνέβαλε άθελά του, αλλά με καθοριστικό τρόπο στην εδραίωση ενός ισχυρού φονταμενταλιστικού ρεύματος στους κόλπους του Ισλάμ, Η σύνδεση, που δεν φαίνεται ότι απέχει και τόσο πολύ από την πραγματικότητα, παρότι έγινε και με μια διάθεση τηλεοπτικού εντυπωσιασμού, προέρχεται από μια ειδική εκπομπή του Φαρίντ Ζακάρια με τίτλο "Why They Hate Us", η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 23 Μαΐου 2016 από το CNN.

Με αφορμή ένα μήνυμα κατά της μισαλλοδοξίας από τον "Τρελαντώνη" της Πηνελόπης Δέλτα. Οι "μουσαφίρηδες" της Ευρώπης και η απαγόρευση του μπουρκίνι

"Από τη στιγμή που έρχονται στη χώρα μας και τους φιλοξενούμε, θα πρέπει να σεβαστούν τις αρχές μας και να συμπεριφέρονται όπως εμείς". Αυτό είναι ένα συχνά επαναλαμβανόμενο επιχείρημα, πολύ διαδεδομένο τα τελευταία χρόνια, όταν πολλοί δυτικοί (είτε πιστοί Χριστιανοί είτε αγνωστικιστές) ανακάλυψαν ξαφνικά ότι είναι τόσο φιλελεύθεροι, ώστε θέλουν να προστατέψουν τις ελευθερίες τους περιορίζοντας τις ελευθερίες των Μουσουλμάνων με το σκεπτικό ότι κάποιες από τις συμπεριφορές που επιβάλλει αυτή η θρησκεία στους πιστούς της είναι "απάνθρωπες και σκοταδιστικές". 

Ορισμένα από τα καλύτερα memes των Ολυμπιακών αγώνων του Ρίο

Όταν τελειώνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μένουν οι αναμνήσεις. Στην εποχή των σόσιαλ μίντια όμως μένουν και τα memes, δηλαδή φωτογραφικά στιγμιότυπα που σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως από τους περισσότερους ιντερνετάκηδες ή σχόλια ευρύτερου ενδιαφέροντος με αφορμή τους αγώνες. Είναι τόσα πολλά τα memes από τους αγώνες του Ρίο, ώστε αυτή είναι μια μάλλον ενδεικτική καταγραφή, έτσι για να μην ξεχάσουμε τι βλέπαμε επί δύο εβδομάδες...

Όταν μια ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από την Εκκλησία ν' αφορίσει τους εμπρηστές των δασών

Φαντασθείτε εκπροσώπους του Θεού να κηρύττουν από άμβωνα την ανάγκη προστασίας των δασών αφορίζοντας παράλληλα τους εμπρηστές. Ίσως το μυαλό σας πάει σε κάποιο θεοκρατικό καθεστώς, π.χ. στη Σαουδική Αραβία, αν και εκεί υπάρχει σχεδόν μόνο έρημος, οπότε είναι ασήμαντος ο κίνδυνος εκδήλωσης δασικών πυρκαγιών. Ε, λοιπόν αυτό το περίεργο μείγμα άσκησης πολιτικής δασικής προστασίας με την απειλή του αφορισμού των τυχόν παρανομούντων πιστών, επιχειρήθηκε με τις ευλογίες της επίσημης κυβέρνησης στην Ελλάδα του 1900.

Τα Ολύμπια του 1859. Η πρώτη απόπειρα αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

Το 1896 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες, που αναβίωναν το ιδεώδες της ευγενούς άμιλλας μέσω του αθλητισμού (άσχετα αν πολλά χρόνια αργότερα η ευγενής άμιλλα θα έπεφτε θύμα της εμπορευματοποίησης και του ντόπινγκ), όμως απόπειρες εμπνευσμένες από το πνεύμα των αρχαίων αγώνων είχαν πραγματοποιηθεί πολλές φορές τις προηγούμενες δεκαετίες (και αιώνες). Στην Ελλάδα, οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ήταν οι αποκαλούμενες - εκ των υστέρων - και ως Ζάππειες Ολυμπιάδες, που πραγματοποιήθηκαν σποραδικά από το 1859 μέχρι το 1889.

5+1 διαχρονικά βραζιλιάνικα τραγούδια

Με την καρδιά του πλανήτη να χτυπάει στη Βραζιλία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ας ρίξουμε μια ματιά στη μουσική παράδοση της χώρας ανατρέχοντας στα πιο δημοφιλή βραζιλιάνικα τραγούδια του 20ου (αλλά και του 21ου) αιώνα. Οι μελωδίες ίσως κάτι σας θυμίσουν στα περισσότερα από το προπολεμικό "Aquarela Do Brasil" μέχρι το πιο πρόσφατο "Ai, se eu te pego", που κατέκτησε πρώτα τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους και στη συνέχεια όλον τον πλανήτη. Έξι τραγούδια παρουσιάζονται εδώ, αν και το ένα από αυτά - παρότι εξαιρετικά δημοφιλές - πέρασε στη λίστα από.. "κλεψιά", αφού δεν είναι αυθεντικά βραζιλιάνικο!

Σάντουιτς με κανονικό ψωμί του τοστ και μέσα παγωτό! Η πρωτότυπη γευστική λιχουδιά από τη Σιγκαπούρη [βίντεο]

πηγή: www.foodinmouth.com

Πώς απολαμβάνετε καλύτερα το παγωτό σας; Κουπάκι, χωνάκι κώνος, χωνάκι κουπάκι, γρανίτα, κασάτο; Πολλές οι εναλλακτικές, μόνο που στη Σιγκαπούρη υπάρχει ακόμα μία, το παγωτό σάντουιτς. Δεν έχει καμία σχέση με το κασάτο, αφού το συγκεκριμένο παγωτό τρώγεται σε κανονικό ψωμί του τοστ, με τη διαφορά ότι με το ψωμί αυτό δεν φτιάχνεται τοστ ή έστω ένα κρύο σάντουιτς, αλλά απολαμβάνετε μια παγωμένη απόλαυση.

Αυτός ο κολυμβητής από την Αιθιοπία αξίζει τη συμπάθεια ή την καταδίκη μας; Ή μήπως και τα δύο;

Με τη μία και μοναδική εμφάνισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ο κολυμβητής Ρόμπελ Κίρος Χάπτε από την Αιθιοπία διχάζει. Η σωματοδομή του δεν ταιριάζει με αυτήν ενός επαγγελματία κολυμβητή, που θεωρητικά πρέπει να έχει ένα σμιλεμένο σώμα λόγω της έντονης προπόνησης. Πολλοί τον ειρωνεύτηκαν τόσο μέσα στο στάδιο όσο και εκτός με τα σχόλιά τους. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να κερδίσει τη συμπάθεια ο αθλητής, που υφίσταται ένα αδικαιολόγητο μπούλινγκ για το σώμα του. Μήπως όμως υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας;

Τέσσερις ανάλαφρες ιστορίες από το περιθώριο των πέντε πρώτων ημερών των Ολυμπιακών αγώνων του Ρίο

Λοιπόν, τι ακριβώς γίνεται στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο μπορείτε να το μάθετε από άλλα, πιο σχετικά και πιο ενημερωμένα σάιτ. Εδώ, πέντε μόνο μέρες μετά την έναρξη των αγώνων και ενώ έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας, το μόνο που θα επιχειρήσω είναι να συγκεντρώσω κάποιες παράπλευρες και πιο ανάλαφρες ειδησούλες, που δεν φτιάχνουν έντονους τίτλους, όμως αποδεικνύουν ότι το ενδιαφέρον των Ολυμπιακών αγώνων δεν περιορίζεται απαραίτητα στους χώρους αγωνιστικής δράσης, την ώρα που οι αθλητές διεκδικούν μια θέση στο βάθρο και στην αιωνιότητα.

Ένα σατιρικό ποίημα του Σουρή για τους δημοσιογράφους και τη σχέση τους με την εξουσία, που θα μπορούσε να είχε γραφτεί... σήμερα!

Μπορεί το 1880 να μην υπήρχε ο όρος "διαπλοκή" για να περιγράψει τις - πραγματικές ή φανταστικές - σχέσεις υπόγειας συναλλαγής μεταξύ δημοσιογράφων και εξουσίας, όμως οι υποψίες υπήρχαν. Άλλωστε, και τότε ήταν ένα όχι ασυνήθιστο φαινόμενο να βγαίνουν οι εφημερίδες και τη μια μέρα να βρίζουν ένα πολιτικό και την άλλη αν τον υποστηρίζουν με ανείπωτη θέρμη (ή και το ακριβώς αντίστροφο), ακόμη και να κατηγορούνται ότι ανεβάζουν ή κατεβάζουν κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, η ήττα του Χαρίλαου Τρικούπη στις εκλογές του 1885 αποδόθηκε από πολλούς τότε στην έντονη πολεμική που είχε ασκήσει εναντίον του η Νέα Εφημερίς του Ιωάννη Καμπούρογλου, μια εφημερίδα με ένα σχετικά λαϊκό - για τα δεδομένα της εποχής - περιεχόμενο, που ήταν εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των Αθηναίων. 

Κουσάι Αμπτίνι: Το παιδί που χάρισε το γέλιο στους πολιορκημένους του Αλέππο και σκοτώθηκε από τους βομβαρδισμούς της πόλης

Ο - 12χρονος το 2014 - Κουσάι Αμπτίνι, ήταν γνωστός στο Αλέππο και ως "Αμπού Αμπντό", όπως ονομαζόταν ο ρόλος που υποδυόταν στο σίριαλ."The Aleppine Em Abdo", το πρώτο - μετά την έναρξη του καταστρεπτικού συριακού εμφύλιου πολέμου το 2011 - που γυρίστηκε στις ελεγχόμενες από τους αντάρτες περιοχές. Ήταν η πρώτη - και τελικά μοναδική - τηλεοπτική εμφάνιση ενός παιδιού, που ήθελε να γίνει ηθοποιός, είχε συμμετάσχει παλιότερα σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου του και τελικά έκλεψε τις καρδιές των συμπατριωτών του.

Το συμβόλαιο ενός πατέρα με τα παιδιά του πριν αγοράσουν σκύλο για την οικογένεια. Μια πρωτότυπη ιδέα για να μάθουν τα παιδιά τις υποχρεώσεις τους σχετικά με την ανατροφή ενός κατοικίδιου.

Όταν ένας εργένης (άνδρας ή γυναίκα) αποφασίζει ν' αποκτήσει ένα κατοικίδιο, συνήθως το κάνει απόλυτα συνειδητοποιημένα γνωρίζοντας και τις υποχρεώσεις που έχει η συντροφιά ενός ζώου. Αντίθετα, όταν πρόκειται για οικογένειες, η αγορά ενός κατοικίδιου έρχεται αρκετά συχνά ως αποτέλεσμα πιέσεων από τα μικρά παιδιά, που ζαλίζουν τους γονείς τους πόσο πολύ θα ήθελαν ένα σκυλάκι (ή γατάκι ή κουνελάκι κλπ.) να παίζουν μαζί του και να το φροντίζουν. Το θέμα είναι ότι πολύ εύκολα ένα μικρό παιδί μπορεί να ξεχάσει τις υποσχέσεις του, όταν στην πράξη διαπιστώσει ότι η φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου απαιτεί μεγαλύτερη υπευθυνότητα και περισσότερες υποχρεώσεις απ' όσες αρχικά φανταζόταν. Φυσικά, είναι αποκλειστική ευθύνη των γονιών να διδάξουν στο παιδί ή στα παιδιά τους πώς θα γίνουν υπεύθυνα άτομα αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη των αποφάσεών τους, όμως δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο του ζώου που διώχνεται κακήν κακώς από ένα σπίτι, απλά και μόνο επειδή το παιδί βαρέθηκε το τετράποδο παιχνίδι του, οι δε γονείς δεν φρόντισαν να μάθουν στο παιδί τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς. 

10 τραγούδια για να σου κρατήσουν συντροφιά το καλοκαίρι του 2016.

Είναι βράδυ Αυγούστου, θέλεις να χαλαρώσεις κάπου ήσυχα μόνος(/μόνη) ή με εκλεκτή συντροφιά και σκέφτεσαι με τι μουσικό χαλί να ντύσεις τη βραδιά. Ή πάλι είναι μέρα, όμως βαρέθηκες τα ίδια και τα ίδια τραγούδια στα κλαμπάκια και τα ραδιόφωνα και θέλεις να ψαχτείς λιγάκι. Ίσως σ' αυτό το αφιέρωμα βρεις κάποια ενδιαφέρουσα πρόταση - ή και περισσότερες. Διαφορετικά στιλ τραγουδιών, κάποια τα έχεις ακούσει στο ραδιόφωνο (αλλά όχι μαζικά), κάποια τ' ακούς πρώτη φορά και ίσως δεν τα πετύχεις ποτέ στο ραδιόφωνο. Ψάξτο λίγο και ανανέωσε το μουσικό σου playlist.

3 φωτογραφίες που ίσως σου φτιάξουν τη διάθεση: Μια αληθινή γάτα "κυνηγάει" ψηφιακό Πόκεμον.

Η τρέλα με το PokemonGo δεν περιορίζεται μόνο στο gaming, αλλά οι σκληροπυρηνικοί (ή μήπως απόλυτα εθισμένοι;) φαν κατακλύζουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους με τους ήρωες του αγαπημένου τους παιχνιδιού. Όχι τυχαία, οι πιο πολλοί βρίσκονται στην Ιαπωνία. Πολλοί Ιάπωνες αφήνουν τη φαντασία τους να δουλέψει δημιουργικά ανεβάζοντας π.χ. στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες με Πόκεμον να ποζάρουν σε πρώτο πλάνο ή ν' αλληλεπιδρούν με κατοικίδια ζώα. Οι πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες ίσως βρίσκονται στο λογαριασμό του @masaiai6 (στο Τουίτερ), η γάτα του οποίου δείχνει να τα έχει παίξει παρατηρώντας με απόλυτη αφοσίωση έναν από τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Και τι άλλο θα μπορούσε να τραβήξει το ενδιαφέρον μιας γάτας εκτός από ένα ψάρι, που στη γλώσσα των Πόκεμον αυτό μεταφράζεται στο ψάρι Πόκεμον Γκολντίν, το οποίο μάλλον... ορέγεται!

Τα παιδιά της Συρίας που ζητούν τη βοήθειά μας και στέλνουν το μήνυμα: "Αν δεν νοιάζεστε για τα Σύρια παιδιά, υπάρχουν πολλά Πόκεμον στη Συρία που υποφέρουν"

Γενικά, αποφεύγω σ' αυτό το μπλογκ να δημοσιεύω θέματα που έχουν δημοσιευτεί και σε κάποια άλλη ελληνική ιστοσελίδα ή μπλογκ, εκτός κι αν έχω περισσότερες ή διαφορετικές πτυχές ν' αναδείξω. Όμως θα κάνω μια σπάνια εξαίρεση με αφορμή τις φωτογραφίες των παιδιών από τη Συρία, που κρατούν ζωγραφιές με Πόκεμον κάνοντας έκκληση στην ανθρωπότητα να στρέψει το ενδιαφέρον της σ' αυτήν την θαρρείς ξεχασμένη γωνιά του πλανήτη. Γιατί ακόμη και σε χώρες με δεινή οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα, η μανία του PokemnGo καλά κρατεί. Και για να είμαστε ειλικρινείς δεν χρειάζεται να νιώθει κάποιος ενοχικά γι' αυτό, αρκεί να μην ξεχνάμε τι γίνεται παρά δίπλα μας, να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μια γωνιά του πλανήτη, όπου οι βόμβες είναι αληθινές και σκοτώνουν όχι φιγούρες πόκεμον, αλλά άμαχους, παιδιά... Βλέπετε ο πόλεμος προκαλεί φρίκη όταν βρίσκεται στο ξεκίνημά του, όμως όσο περνάνε ή μήνες και τα χρόνια γίνεται πλέον ρουτίνα κι ας είναι ανυπολόγιστες οι καταστροφές που έχει προκαλέσει, ώστε τον ξεχνάμε σιγά σιγά σε σημείο που κάποιος ακόμη και ν' απορεί: δηλαδή στη Συρία υπήρχε περίοδος που οι άνθρωποι ζούσαν ειρηνικά;